ყოველ საღამოს ფიქრებს რომ მივეცემოდი თავში ერთადერთი ყოველთვის შენი სახელი მიტრიალებდა და გულში ჩუმად ჩვენი სიმღერის ტექსტს ვღიღინებდი რომელიც ასე გვიყვარდა. განშორების დღეებში მუდამ ამ სიმღერას ვუსმენდი და არვიმჩნევდი გულით რამხელა დარდს დავატარებდი. შემდეგ როდესაც მარტო დავრჩებოდი ტირილით გულს ვიჯერებდი და ოთახიდან გაღიმებული გავდიოდი.
ძალიან მიკვირს ასეთი ძალა საიდან მოდიოდა მაგრამ მე ფეხზე ვიდექი და ეს ყველაფერი იცი რისი ბრალია? იმის რომ მიღალატე, ათასი ტყუილი მომახვიე თავს და იძულებული გამხადე თავის დაცვა მესწავლა.
როდესაც სამყაროს ვარდისფერი სათვალით შევყურებდი და ყველასა და ყვეალფერში სიკეთეს და სინათლეს ვხედავდი შენ დამანახე ის სიბნელე რომელიც თითოეულ ადამიანშია . დამანახე ყოვლივე სიბოროტე რომელოც ადამიანში სუფევს და მე, მე უბრლოდ მადლობელივარ.
რომ არა შენ, არცერთი ის ბედნიერი წუთი მექნებოდა რომელიც შენთან ყოფნისას დავაგროვე. ზოგჯელ როდესაც ჩვენ სიმღერას ვღიღინებ გამახსენდება ხოლმე შენი სიყვარულით აღსავსე თვალები რომელიც მხოლოდ მე შემომყურებდა ასე და შემდეგ უეცრად გაქრა და მისი ადგილი უსასრულო სიბნელემ მოიცვა.
ჩვენ შეგვიყვარდა ერთმანეთი მაგრამ როგორც ყველა სიმღერას აქვს დასასრული ჩვენი ისტორიაც დამთავრდა.
ეს არიყო იდეალური მაგრმა იყო ის გრძნობები რომელოც მანამდე არ მიგვრძვნია. შენ მე შემასწავლე მთელი სამყარო და მასწავლე ცხოვრება რომელიც სხვამ ვერ შეძლო. შენ შემიყვარე მცირე დროით მაგრამ გულწრფელად.