..უშენობა მტკივაო არ გითქვამს , მაგრამ ვიცი რომ ხორცზე მეტად სულზეაგტკივდი, მე არ მოვსულვარ .... არა ... შენ წახვედი ...
ლოყაზე ტკივილად ჩამომიგორდი , ჟრუანტელმა დამიარა და მივხვდი რომ აღარ მოვა გაზაფხული ....
ამინდებს და ჩემს ხასიათს უშენობა შეეპარათ,აირივნენ , გაფუჭდნენ ...
თურმე მიყვარდი ...
დი ისე დავაყოლე თითქოს ეხლაც არ მიყვ .... დე ....
შენ ცაზე ბევრად მეტი იყავი ყოველთვის ... ჩემს ჰაერში ჩემს - ზე მეტად შენ ხარ და შენს იქით შენზე მეტი ისევ შენ ...
ფიქრებმა სული სხეულზე მეტად დამიმძიმა ....
ტკივილებს ვიკიდებ ფეხზე ... ფეხს ნაპრალისკენ მივითრევ ... ქვევით ვიხედები ,
ახლა უკვე ყველაფერი სულ ერთია