უკვე 18წლის ვარ და იმაზე მეტი ვიცი ცხოვრებაზე, რაც ჩემზე დიდებს არ წარმოუდგენიათ .ადამიანები, რომლთაც ვენდობოდი ნამდვილი სახე დამანახეს.
ცხოვრებაში ყველას გვყავს ისეთი ადამიანები ვისთან, ერთადაც გავიზარდეთ რომლებიც ჩვენზე დიდები არიან და რჩევა დარიგებებს გვაძლევენ, რომელიც მათი თქმით ჩვენი კეთილ დღეობისთვის უნდათ და მათ უჯერებთ.მეცმყავს მასეთი და არაერთი მაგრამ როცა მეგონა რომ ვითმ კარგი უნდოდათ ჩემთვის და ჩემზე ზრუნავდნენ ეს დაფარული მიზეზი აღმოჩნდა ისინი მხოლოდ თავის რეპუტაციაზე ფიქრობდნენ ,საკუთარი თავი აინტერესებდათ და არა მე.
ამბობენ მეგობრობა ყველაფერიაო ის ყოველთვის გვერძე გედგებაო მაგრამ ასე არ მოხდა ჩემ შემთხვევაში, ყველამ მიმატოვა, იმ ადამიანმაც ,ვისაც ვენდობოდი ბოლოწუთამდე ზურგი მაქცია მხოლოდ იმიტომ რომ პირადი პრობლემების გამო ვერ ვეკონტაქტებოდი და გამცვალა სხვა ვიღაც ვითომ მეგობარზე.არსებობენ მეგობრები, რომლებიც ადრე ზურგს უკან ეთმანეთზე ათას საშინელებას იძახდნენ ახლა კი საუკეტესო მეგობრები მოგეჩვენება ისე არიან ერთმანეთთან,მაგრამ არ გეგონოთ რომ რამე შეიცვალა არა,არა ახლაც განაგრძობენ ზურგს უკან ერთმანეთის ლანძღვას. ასე რომ ნუ გგონიათ რომ თქვენი მეგობრებს როდესმე თქვენს ზურგს უკან თქვენზე რაიმე საშინელება არ უთქვიათ ან არ იტყვიან მომავალში როცა მათი თქმით რაღაცას არ დაუშავებ და სინამდვილეში არაფერი დაგიშავებია.
ჩვენს გარშემო უამრავი ყალბი ადამიანია რომელსაც თვალ დახუჭული ვენდობით მაგრამ შეიძლება სწორედ იმ ადამიანმა უეცრად ზვივენის ხახაში ჩაგაგდოს.ჯობია მოიხსნათ ვარდისფერი სათვალეები რადგან ცხოვრება არ არის ისეთროგორიც გგონიათ,ის გაცილებით მწარეა.