მე შენზე ვწერ...
შენ მაჩუმებ როცა დაწერილს გიკითხავ.

მე შენსკენ ყოველი ნაბიჯის გადმოდგმისას, შენ ორი ნაბიჯით უკან იხევ.
მე შენს წინ ვდგავარ, ბავშვივით სახეს ვხრი და გელოდები როდის გამომიწვდი ხელს.. შენ - ზურგს მაქცევ.

შენ არ იღლები ჩემი უარყოფით..
მე - შენზე ფიქრით.
შენ უარყოფ გრძნობების საჭიროებას..
მე - ყველაფერს, გრძნობების გარეშე.

შენ ჯიუტად იმეორებ, რომ სიყვარულს აზრი არ აქვს.
მე კი მხოლოდ სიყვარული მჭირდება.
შენ მატერიალური გტანჯავს , მისი არარსებობა განგრევს
მე - არაამქვეყნიურისთვის ვიბრძვი.

შენ ისევ აგრძელებ ჩემზე უარის თქმას..
მე ისევ შენზე ვწერ ....