ქუჩას ოქეოსფერი ფოთლების ფოთოლცვენა აპკურებდა შემოდგომის სურნელს , სუსტი ქარი ორიოდე ფოთოლს ძლივს არხევდა ,
გამხმარი ბალახი ღრუბლებში მიმალულ მზეს ეჩურჩულებოდა ,
ხეები დარდიაგან ჩამომხმარიყვნენ , ჭაღარ შეჰპარვოდათ და ნელ-ნელა ცვიოდნენ .
მზის ორიოდე მსხივი ნაზად ეალმუნებიდა ზამთრის შემყურე დედამიწას , ემშვიდობებოდა , ტოვებდა შემდეგ გაზაფხულამდე .
ქუჩა ფოთლებით აივსო , ყოველი ეს საოცარ ატმოსფეროს ქმნიდა , ჯერ კიდევ თბილოდა , აქა-იქ ტოტებზე ბეღურები იჯდნენ და ცაში მფრინავ მერცხლების გუნდს გაჰყურებდნენ
- ისევ ხომ დაბრუნდები ?
იმედიანად ამოიხავლა მოხუცმა ხემ და ქარს გაატან მისი ჭაღარ ფოთლები
- არსად მივდივარ
ბეეურამაც ნაზად დაიჭიკჭიკა და მოიბუზა
- კი მაგრამ ზამთარი მოვა გაყინავს ყოველივეს
გაკვირვებისგან ხემ ტოტები მოდრიკა და სახწ უფრო გაუსწორა საკუთარ ბუმბულში ჩაყუჭულ ბეღურას ,
- ზამთარი მოვა , თოვლს დადებს , გათეთრდება ყოველივე , შემდეგ პირველი იები ამოიწვერება , ეს ყველაფერი დარჩენად ღირს ,
კიდევ დაიჭიკჭიკა და იქვე მდგარ სახლს გახედა ,
- იმ სახლში ბიჭი ცხოვრობს , სულ ეტლში ზის , მასთან მივდივარ , ის მაჭმევს , შემდეგ იმედიანად მიჩურჩულებს "შემდეგ გაზაფხულზე გავივლი" და გამომიშვევს ხოლმე , მეც ველოდები გაზაფხულამდე
თქვა და საკუთარ ბუმბულში კიდევ ჩაიმალა , ხემ უკანასკნელი ფოთლებიც გაატანა ქარს და ზამთრის შეააგებრად მოემზადა ,
იმ სახლში ბიჭი ცხოვროს გაზაფხულა ელოდება , და მაინც მოვა რომ შემდეგი გაზაფხული ?!