არ შეიძლება, გული უნდა გადშალო ხოლმე, უნდა ისაუბრო, უნდა გიხაროდეს, გრძნობების გადაცემა უნდა შეგეძლოს, სხვანაირად არ შეიძლება, მოკვდები, გული დაგემსხვრვა, ნაკუწებად გექცევა,ბოლოს კი ინანებ მაგრამ უკვე გვიანი იქნება, ზედმეტად გვიანი იმისთვის, რომ ყველაფერი გამოასწორო, თუნდაც რომ ეცადო, აზრი აღარ ექნება, არც თვითონ გექნება ამის დიდი სურვილი, მერე დარჩები მხოლოდ შენ და შენი ის ფიქრები, გრძნობები, განცდები, რომლებმაც ამ სიტუაციამდე მიგიყვანა, ფსიქოლოგია შეგირყია და გაგანადგურა. არ უნდა დამალო! დამიჯერე, შენც დაემატები მათ რიცხსვს, ინანებ! დამიჯერე ინანებ! მერე ვეღარ შეცვლი, სიკვდილს მოგანდომებს, განანებს რომ წინა სუიციდის მცდელობა ბოლომდე ვერ მიიყვანე, მოგინდება მოკლა ის ვინც გადაგარჩინა, ყველა შეგზიზღდება, სულ ყველა შენს გარშემო! საკუთარი თავიც კი! ინანებ რომ გაჩნდი, ცხოვრების აზრს ვერ იპოვი, ვერ მიხვდები რა აზრი აქვს შენს ცხოვრებას, დიდ გაურკვევლობაში იქნები, გაგიჟდები, დამიჯერე გაგიჟდები! იმის მოსმენა მოგიწევს რომ გიჟი ხარ, შენ კი უბრალოდ გაუღიმებ მათ, პასუხის გაცემის თავიც არ გექნება, ცხოვრებისგან გადაღლილს იმის უფლებაც არ გექნება რომ საკუთარი სრულყოფილება დაამტკიცო, და ის რომ იღიმი სიგიჟე კიარა დაკარგული დროის ანაზღაურების მცდელობა იყო, ამას ვერავის მოუყვები, შეეცდებიან გიმკურნალონ, გაგაბრუონ, პირადი შეგრძნებები დაგაკარგვინონ, წამლებით გაგჭყიპონ და პირადი ღირსებები, ღირებულებები და პირადი სივრცე დაგიკარგონ.
