ბოლო დღეებში რაც მოხდა,

ის რაც ყველამ განვიცადეთ.

სული მეტკინა!

გულმა იგრძნო და სუნთქვა შემეკრა,

ახლა ვზივარ და საკუთარ თავს კითხვას ვუსვამ,

რა უფრო მნიშვნელოვანია?

-ცხოვრობდე ამ გაუსაძლის,ტკივილებით სავსე,უსამართლო და მყრალ ქვეყანაში

თუ,უბრალოდ მოკვდე,როგორც ა დ ა მ ი ა ნ ი.

ზოგს კარიერა დაენგრა და მასზე ნერვიულობს,

მას კი სიცოცხლე აღარ აქვს,მეორედ ვინ დაუბრუნებს უფლებას,სიცოცხლის? და რა უფრო მნიშვნელოვანია?!

მე მეორეს ვირჩევ,გაქცევას ამ სამყაროდან ან დარჩენას და ყვირილს:მეტისმეტია!ადამიანები,ჩვენი ამ ქვეყნიდან წასვლის შემდეგ ვტოვებთ რაღაც წვრილმანებს,რაც შემდგომ გვაქცევს დიდებულ პიროვნებად(ან უკანასკნელ ნაძირალად)..????

კეთილი სული და სუფთა გული ჰქონდაო ამას იტყვიან ბოლოს და არა იმას,რომ მისი დიდი მწვანე თვალები მოგვწონდა მასშიო.. დასანანია,მაგრამ ტკივილების ყულაბაა ეს სამყარო სადაც ყოველდღე ახალი ''ტკივილი(ხურდა)ვვარდება შიგნით.

''საქართველოვ,შენ ვინ მოგცა შვილი დასაკარგავი..''????????