-ისევ დუმხართ,ექვსი თვე გავიდა თქვენ კისათქმელი ისევ არაფერი გაქვთ,ან გაქვთ მაგრამ დუმილს ამჯობინებთ,რადგან გგონიათ რომ თუ იტყვით განაახლებთ ამით ჭრილობას და ისევ გეტკინებათ.სინამდვილეში კი ფიქრები,ის გამოუთქმელი ფიქრები განადგურებთ ფსიქოლოგიურად,რასაც თავში ტოვებთ.უბრალოდ თქვით და დარწმუნდებით,რომ იპოვით ჰაერს ჩასასუნთქად,მიხვდებით,რომ მოგეშვათ და გათავისუფლდებით.მიპასუხეთ რა მოხდა 9 აგვისტოს?
-მე...მე სოფი ბარნოვი ვარ,18 წლის.ერთი უბრალო არაფრით გამორჩეული გოგო ვიყავი, მყავდა ოჯახი,მეგობრები,ნათესავები,შეყვარებულიც კი.იმ დღეს კი შეიცვალა მთელი ჩემი ცხოვრება, შეიცვალა უარესობისკენ.შევიშალე...განა აქ იმიტომ ვარ რომ ეს მწირდება,რა გგონიათ,რომ თქვენ, როგორც ფსიქოლოგი შეძლებთ ჩემს დახმარებას?არა! ჩემი დამარება მხოლოდ ერთ რამეს შეუძლია და ვიცი რომ მალე,სულ მალე მაპოვნინებს მე ის შვებას. თქვენს თვალებში კმაყობილება იკითხება, რადგან გგონიათ რომ ამალაპარაკეთ.დია,ასეც არის...-ღრმად ჩისუნთქა პირად სიქოლოგს თვალებში ჩაედა და განაგრძო-იცით რა არის ცხოვრებაში ყველაზე მტკივნეული?თქვენ ფსიქოლოგი ხართ,ბევრის ტკივილი მოგისმენიათ,მაგრამ ჩ3მ განსაკუთრებულია.მიპასუხეთ რა იყო ყველაზე მწარე, რაც კი მოგისმენათ ან გადაგხდომიათ?-პაუზა გააკეთა,რადგან ელოდა ქალბატონი ნინის სიტყვებს,მაგრამ ის თითქოს ჯინაზე დუმდა- კარგით,ანუ დუმილს ამჯობინებთ,კარგით. ტკივილი-ფართო, მრავალფეროვანი განმარტების მქონე სიტყვაა. მას ყველა სხვადასხვაგვარად განმარტავს და განიცდის. ზოგს ჰგონია რომ დაცემაა ყველაზე მტკივნეული, მაგრამ არა! ზოგიც ფიქრობს რომ საყვარელი ადამიანის ან თუნდაც მსობლების დაკარგვაა მტკივნეული-არა!არა!არა!იცით რა არის ყველაზე მტკივნეული?როცა იღვიძებ და ხვდები,რომ სული გაქვს დამაინჯებული.დამახინჯებულ სულზე საშიშ სანახავი არაფერია. ახელ თვალ და ხვდები,რომ შენი თავი აღარ გეკუთვნის.ხვდები,რომ სულის დაკარგვა გერჩივნა მის დამახინჯებას, მაგრამ იმასაც იაზრებ რომ უკვე გვიანაა.ხვდები რომ აღარაფრის შეცვლა არ შგიძლია. იცით ამ დროს რა ხდება? გრჩება ერთადერთი გამოსავალი-სიკვდილი. მერე კი უკვე ამ გამოსავალზე იწყებ ფიქრს და იშლები,უბრალოდ გიჟდები.სადაც არ უნდა გაიხედოხვდები რომ ერთადერთი გზაა სულის დასაკარგად. თუმცა იმასაც იაზრებ, რომ დასახიჩრებული სული დაიკარგება, მაგრამ უკვე გკიდია,დიახ ასეა.ეხლა უკვე მეც ის რომ თქვენ წინ ვარ , ისიც რომ ექვსი თვის განმავლობაში ერთხელაც ვერ გამტეხეთ, ისიც რომ ყველაზე დიდ სულიერ დარტყმას მე მოგაყენებთ. ამიტომ ვისწრაფი იმ ერთადერთისკენ-სიკვდილისკენ... დაიმახსოვრეთ ის ყოველთვის გამოსავალია.- შემდებ იყო გასროლა,სირენების ხმა, შეწყვეტილი გულისცემა და ბოლოს სიკვდილი.
მთელი წლის განმავლობაში,მხოლოდ ერთიდაიგივე ისმოდა ტელევიზიაში:"დღემდე უცნობია რატომ მოკლა 18 წლის გოგონამ საკუთარი დედ-მამა და ექვსი თვის შემდეგ ფსიქოლოგის კაბინეთში რატომ დაასრულა სიცოცხლე თვითმკვლელოით. გამოძიება პასუებს უშედეგოდ ეძებს."
მართლაც უცნაურია რატომ დაიმახინჯა სული, ჯერ კიდევ ნათელი მომავლის პატრონმა გოგონამ.თუმცა რას გაიგებ ჩვენ ხომ ადამიანები ვართ,უცნაური არსებები.
უცნობია,თუმცა ჯერჯერობით.




... ჩანახატია თუმცა დასასრულიდან გამომდინარე ექნება დასაწყისიც და გაგრძელებაც, ალბათ ძალიან მალე.