მომენატრე,რაღაც უცნაურად მომენატრე.შემოდგომა იდგა და წვიმდა ,ნისლში გარინდული იდგნენ ხეები , აწვიმდათ...სევდანარევი ღიმილით ეფინებოდა ქალაქს ბინდი.ბუხარი ენთო- თბილოდა.მიყვარხარ..მე თვითონვე მსიამოვნებდა ეს აზრი ,ტანში სასიამოვნო ჟრუანტელი მივლიდა...სექტემბერი იდგა ..მენატრებოდი.წვიმდა -მიყვარდი...მერე რა რომ შემოდგომა იდგა...მე მაინც ისევ უსაშველოდ მიყვარდი მენატრებოდი.
ეს არის მონატრებაზე და მაშინ განცდი ტკივილებზე მონატრება საშინელი რამ არის ზუსტადაც ამის თქმა მინდა ამ ჩანაწერში ძალიან საშინელია როცა შენი საყვარელის ნახვაც კი არშეგიძლია ეს ფაქტი გტანჯავს იცი რომ ყვეალფერი დასრულდა
