შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

"უცხო, ზაფხული"


13-04-2021, 16:17
ავტორი Life is beautiful
ნანახია 781

გარეთ ისევ სიცივე დაძრწის.
ძვლებში ატანს ქარის წივილი, როგორც ადამიანში გამომწყვდეული დემონი. ღრიალებს და ფარებად ქცეული კედლები ზანზარებენ. სხეული რომელიც წვიმის წვეთთანაც კი უსუსურია შველას ითხოვს. თხოვს რომ შეწყდეს წყლის ნაკადი. ევედრება რომ შეწყვიტოს შეხება ყელზე , ღაწვებზე, ბაგეებზე, ურცხვად მოდებულ ყველა ნაწილზე. ემუდარება, ნუ მიაყენებს გარდაუვალ ტკივილს, რომ ნაკაწრებიდან გადმომავალმა სიბლანტებ, ბოლო მოუღოს და მის სულს ამ შემზარავმა, ცივმა შეხებამ, "უხილავი დაღი" დაასვას, უჩინარი ციანოზი დაუტოვოს მთელ სხეულზე.

აპრილის წვიმა ამშვიდებს, ქარის ბობოქრობით თავაწკეპილ ყლორყებს და ისევ ადუნებს. სხეულს, სიცივისგან დასაღწევად, ნაფლეთებად ქცეული სულის ნაწილები ეფარება მოშიშვლებულ მხრებზე და მას სუსხის ქურქში უმაწყალიდ, დასაკარგად ახვევს, როგორც ახალშობილს მატერუაში.
-მტკივა.. სიცივე მტკივა ჩემს არსებაში, შიგნიდან ნაშენები ცემენტის კედლები მტკივა, დაიღალნენ ფეხზე მყარად დგომით...
და ეს სიტყვები მტკივა, რომ მე დავიღალე.
დამღალა ამ უსუსურობამ. უსასოო სილურჯემ ჩემს სხეულზე ხელშეუხებლად.
..
და მერე მოვა" ზაფხული" ..
ვისთვის შემხუთველი, პირქუში და ჩუმჩუმელა და ვისთვის მრავალფერი, მშვენიერი, სურნელოვანი, თბილი და ა. შ. და ა. შ...
თავისი მწველი, სისხლის წვეთებით მოვა, სრულ ყიამეთში.
მაგრამ სხეული აღარ იქნება ისეთი. ვეღარ დაიცავს, ვეღარ მოითხოვს, ვეღარ შეევედრება, სიტყვის დაძვრის უნარსაც კი დაკარგავს. ფეხზე დგომით ხომ, ზოგჯერ ასწლოვანი მუხის ხეებიც იღლებიან.
აღარ ექნება ბრძოლის უნარი, რადგან ის მაშინ გაიყინა და გათოშილი როცა "ზაფხულში" დაბრუნდა კარი წინ მიუხურეს.
ორივე ეძებდა დაკარგულ მეგობარს, მაგრამ განშორება ზოგჯერ ისე დიდია, მპოვნელიც კი ვეღარ ცნობს მის "საძებნელს" და ახლად ნაპოვნს.
მას აღარ ეკუთნოდა "ზაფხული". აღარ იყო, მყუდრო, მაგრამ მთვარი ის იყო რომ "ზაფხული" ვერ ცნობდა სხეულს.
რადგან სხეული დაბეჩავებული, გაუსუსურებული, დაუძლურებული, სულდაფლეთილი, გამტყდარი და რაც მთავარია მისთვის უკვე "უხცო" სხეული იყო.



№1  offline წევრი Chocolate from White Hell

ვაიჰ...სულ ცოტა დამაცა და მოვალ, ქალავ...!

 


№2  offline წევრი Life is beautiful

Chocolate from White Hell
ვაიჰ...სულ ცოტა დამაცა და მოვალ, ქალავ...!


ხო იცი რომ გელი♥️

 


№3  offline წევრი Chocolate from White Hell

ზოგჯერ სიცივეც ხომ საამურია?! გეთანხმები, რომ უმეტესად ლურჯი და სიცივისგან გაყინულია სხეული, თუმცა დროთა განმავლობაში უფერულდება და თბილი სისხლი იწყებს მოძრაობას. "ზაფხულში" დაბრუნებულს, სულ რომ კარი წინ მოგიჯახუნონ, ძაღლის პატარა შესავლელი უნდა მოძებნო და იქ წახვიდე, სადაც შენი ადგილი იყო.

ცხოვრება იმდენად მტკივნეულია, ბევრჯერ დაგვტოვებს ყინულით შემოსაზღვრულ ადგილას სრულიად მარტოს, მაგრამ რაოდენ დაბეჩავებულიც არ უნდა ვიყოთ, ან თუნდაც სიცოცხლის უკანასკნელ წამებს ვითვლიდეთ, ყოველთვის აქვს აზრი სუნთქვას. თუნდაც ბინძურ ჰაერს ვისრუტავდეთ, აუცილებლად გაიფურჩქნება სადმე მაინც ალუბალი და ჰაერს, მისი საოცარი სურნელით გაჟღენთს.

მართალია, ფეხზე დგომით, ასწლოვანი მუხებიც იღლებიან, მაგრამ ყოველთვის შეგვიძლია შევცვალოთ არსებული მოსაზრება და ჩავანაცვლოთ ახლით...

ზედმეტად ოპტიმისტური განწყობაა, მაგრამ ძალა ყოველთვის არსებობს. ყოველთვის იქნება მიზეზი-ბრძოლისთვის.

სიმართლე რომ გითხრა, არც ამდენად ოპტიმისტი არ ვარ, მაგრამ საკუთარ თავს, ყოველთვის მსგავსად "ვაგულიანებ".
შეძახილმა, ხე გაახმო.ო-გამიგია)))

მიჰყევი "აფეთქებული" ალუბლებით მოფენილ გზას და ისინი ყოველთვის გაგიყვანენ შოკოლადით მოხატულ ქვაფენილზე...)))

ყოველთვის აქ ვარ, ხომ იცი?!))))
წარმატებები, ჩემო მშვენიერო❤️❤️

 


№4  offline წევრი Life is beautiful

Chocolate from White Hell
ზოგჯერ სიცივეც ხომ საამურია?! გეთანხმები, რომ უმეტესად ლურჯი და სიცივისგან გაყინულია სხეული, თუმცა დროთა განმავლობაში უფერულდება და თბილი სისხლი იწყებს მოძრაობას. "ზაფხულში" დაბრუნებულს, სულ რომ კარი წინ მოგიჯახუნონ, ძაღლის პატარა შესავლელი უნდა მოძებნო და იქ წახვიდე, სადაც შენი ადგილი იყო.

ცხოვრება იმდენად მტკივნეულია, ბევრჯერ დაგვტოვებს ყინულით შემოსაზღვრულ ადგილას სრულიად მარტოს, მაგრამ რაოდენ დაბეჩავებულიც არ უნდა ვიყოთ, ან თუნდაც სიცოცხლის უკანასკნელ წამებს ვითვლიდეთ, ყოველთვის აქვს აზრი სუნთქვას. თუნდაც ბინძურ ჰაერს ვისრუტავდეთ, აუცილებლად გაიფურჩქნება სადმე მაინც ალუბალი და ჰაერს, მისი საოცარი სურნელით გაჟღენთს.

მართალია, ფეხზე დგომით, ასწლოვანი მუხებიც იღლებიან, მაგრამ ყოველთვის შეგვიძლია შევცვალოთ არსებული მოსაზრება და ჩავანაცვლოთ ახლით...

ზედმეტად ოპტიმისტური განწყობაა, მაგრამ ძალა ყოველთვის არსებობს. ყოველთვის იქნება მიზეზი-ბრძოლისთვის.

სიმართლე რომ გითხრა, არც ამდენად ოპტიმისტი არ ვარ, მაგრამ საკუთარ თავს, ყოველთვის მსგავსად "ვაგულიანებ".
შეძახილმა, ხე გაახმო.ო-გამიგია)))

მიჰყევი "აფეთქებული" ალუბლებით მოფენილ გზას და ისინი ყოველთვის გაგიყვანენ შოკოლადით მოხატულ ქვაფენილზე...)))

ყოველთვის აქ ვარ, ხომ იცი?!))))
წარმატებები, ჩემო მშვენიერო❤️❤️


ისე გაღიმებულმა ჩავიკითხე. პირი კოჭებამდე გამეხსნა.. :)
ველოდი რომ ალუბლებს ახსენებდი, გუმანით ვგრძნობდი.. და ამან უფრო გამაბრწყინა♥️
არ ვიცი თვალებშიაფეთქებული ალუბლები როგორია მაგრამ დარწმუნებული ვარ ახლა მეც ამიფეთქდა თვალებში რაღაც მსგავსი♥️
მე?
სულ ოპტიმისტი ვიყავი, ვარ და იმედია ისევ ვიქნები.
მაგრამ ხანდახან უბრალოდ ფეხზე დგომა და ყველაფერში კარგის დანახვა მბეზრდება, მბეზრდება ღიმილი და ვხვდები რომ დავიღალე.. თუმცა იმედს არ ვკარგავ უბრალოდ ვიცი რომ "თაიმ აუტი" მჭირდება. ამოსუნთქვა და ამ სიტყვებით ამოვისუნთე♥️
და ეს სიცივე, სიცივე არაა, ბევრად უფრო მძაფრი და მტკივნეული შეხებაა, რასაც იშვიათად აღუდგება წინ ვინმე. ის სილურჯე სხეულის ტანჯვით გამოწვეული სულზე ასახული ფერია..
მადლობა შენ აქ რომ ხარ♥️ასეთი რომ ხარ♥️ტკბილი შოკოლადი რომ ხარ♥️<3

 


№5  offline წევრი Chocolate from White Hell

Life is beautiful
Chocolate from White Hell
ზოგჯერ სიცივეც ხომ საამურია?! გეთანხმები, რომ უმეტესად ლურჯი და სიცივისგან გაყინულია სხეული, თუმცა დროთა განმავლობაში უფერულდება და თბილი სისხლი იწყებს მოძრაობას. "ზაფხულში" დაბრუნებულს, სულ რომ კარი წინ მოგიჯახუნონ, ძაღლის პატარა შესავლელი უნდა მოძებნო და იქ წახვიდე, სადაც შენი ადგილი იყო.

ცხოვრება იმდენად მტკივნეულია, ბევრჯერ დაგვტოვებს ყინულით შემოსაზღვრულ ადგილას სრულიად მარტოს, მაგრამ რაოდენ დაბეჩავებულიც არ უნდა ვიყოთ, ან თუნდაც სიცოცხლის უკანასკნელ წამებს ვითვლიდეთ, ყოველთვის აქვს აზრი სუნთქვას. თუნდაც ბინძურ ჰაერს ვისრუტავდეთ, აუცილებლად გაიფურჩქნება სადმე მაინც ალუბალი და ჰაერს, მისი საოცარი სურნელით გაჟღენთს.

მართალია, ფეხზე დგომით, ასწლოვანი მუხებიც იღლებიან, მაგრამ ყოველთვის შეგვიძლია შევცვალოთ არსებული მოსაზრება და ჩავანაცვლოთ ახლით...

ზედმეტად ოპტიმისტური განწყობაა, მაგრამ ძალა ყოველთვის არსებობს. ყოველთვის იქნება მიზეზი-ბრძოლისთვის.

სიმართლე რომ გითხრა, არც ამდენად ოპტიმისტი არ ვარ, მაგრამ საკუთარ თავს, ყოველთვის მსგავსად "ვაგულიანებ".
შეძახილმა, ხე გაახმო.ო-გამიგია)))

მიჰყევი "აფეთქებული" ალუბლებით მოფენილ გზას და ისინი ყოველთვის გაგიყვანენ შოკოლადით მოხატულ ქვაფენილზე...)))

ყოველთვის აქ ვარ, ხომ იცი?!))))
წარმატებები, ჩემო მშვენიერო❤️❤️


ისე გაღიმებულმა ჩავიკითხე. პირი კოჭებამდე გამეხსნა.. :)
ველოდი რომ ალუბლებს ახსენებდი, გუმანით ვგრძნობდი.. და ამან უფრო გამაბრწყინა♥️
არ ვიცი თვალებშიაფეთქებული ალუბლები როგორია მაგრამ დარწმუნებული ვარ ახლა მეც ამიფეთქდა თვალებში რაღაც მსგავსი♥️
მე?
სულ ოპტიმისტი ვიყავი, ვარ და იმედია ისევ ვიქნები.
მაგრამ ხანდახან უბრალოდ ფეხზე დგომა და ყველაფერში კარგის დანახვა მბეზრდება, მბეზრდება ღიმილი და ვხვდები რომ დავიღალე.. თუმცა იმედს არ ვკარგავ უბრალოდ ვიცი რომ "თაიმ აუტი" მჭირდება. ამოსუნთქვა და ამ სიტყვებით ამოვისუნთე♥️
და ეს სიცივე, სიცივე არაა, ბევრად უფრო მძაფრი და მტკივნეული შეხებაა, რასაც იშვიათად აღუდგება წინ ვინმე. ის სილურჯე სხეულის ტანჯვით გამოწვეული სულზე ასახული ფერია..
მადლობა შენ აქ რომ ხარ♥️ასეთი რომ ხარ♥️ტკბილი შოკოლადი რომ ხარ♥️<3

მე და ალუბლები, ყოველთვის და ყველგან ვიქნებით..)))

ყველას აქვს ეგ სიცივე, დამიჯერე...ისიც დამიჯერე, რომ ყველა სიცივეს შეიძლება გაუძლო, მთავარია, რომ დაეცემი წამოდგომა შეძლო. თუ ვერ შეძლებ, ფორთხვით უნდა გახვიდე "ფინიშის ხაზამდე".

თუ სუნთქავ, არ კვდებიო-ბერძენმა ფილოსოფოსმა თქვა:დდდდ დაე, ისუნთქე და ყოველ ჩასუნთქვაზე, თბილი და სასიამოვნო სურნელით აივსე ფილტვები.

ჩემს აქ ყოფნას რაც შეეხება...მანამდე ვიქნები, სანამ შენი ფურცელი არ გაშრება და ერთ სეკრეტს გაგანდო...შემდეგაც აქ ვიქნები, რადგან, როდესაც დრო მოვა, ისევ ცვრიან ბალახს შევეხო და კვლავ შევისისხლხორცო შენი მშვენიერებები.

...❤️

 


№6  offline წევრი Life is beautiful

Chocolate from White Hell
Life is beautiful
Chocolate from White Hell
ზოგჯერ სიცივეც ხომ საამურია?! გეთანხმები, რომ უმეტესად ლურჯი და სიცივისგან გაყინულია სხეული, თუმცა დროთა განმავლობაში უფერულდება და თბილი სისხლი იწყებს მოძრაობას. "ზაფხულში" დაბრუნებულს, სულ რომ კარი წინ მოგიჯახუნონ, ძაღლის პატარა შესავლელი უნდა მოძებნო და იქ წახვიდე, სადაც შენი ადგილი იყო.

ცხოვრება იმდენად მტკივნეულია, ბევრჯერ დაგვტოვებს ყინულით შემოსაზღვრულ ადგილას სრულიად მარტოს, მაგრამ რაოდენ დაბეჩავებულიც არ უნდა ვიყოთ, ან თუნდაც სიცოცხლის უკანასკნელ წამებს ვითვლიდეთ, ყოველთვის აქვს აზრი სუნთქვას. თუნდაც ბინძურ ჰაერს ვისრუტავდეთ, აუცილებლად გაიფურჩქნება სადმე მაინც ალუბალი და ჰაერს, მისი საოცარი სურნელით გაჟღენთს.

მართალია, ფეხზე დგომით, ასწლოვანი მუხებიც იღლებიან, მაგრამ ყოველთვის შეგვიძლია შევცვალოთ არსებული მოსაზრება და ჩავანაცვლოთ ახლით...

ზედმეტად ოპტიმისტური განწყობაა, მაგრამ ძალა ყოველთვის არსებობს. ყოველთვის იქნება მიზეზი-ბრძოლისთვის.

სიმართლე რომ გითხრა, არც ამდენად ოპტიმისტი არ ვარ, მაგრამ საკუთარ თავს, ყოველთვის მსგავსად "ვაგულიანებ".
შეძახილმა, ხე გაახმო.ო-გამიგია)))

მიჰყევი "აფეთქებული" ალუბლებით მოფენილ გზას და ისინი ყოველთვის გაგიყვანენ შოკოლადით მოხატულ ქვაფენილზე...)))

ყოველთვის აქ ვარ, ხომ იცი?!))))
წარმატებები, ჩემო მშვენიერო❤️❤️


ისე გაღიმებულმა ჩავიკითხე. პირი კოჭებამდე გამეხსნა.. :)
ველოდი რომ ალუბლებს ახსენებდი, გუმანით ვგრძნობდი.. და ამან უფრო გამაბრწყინა♥️
არ ვიცი თვალებშიაფეთქებული ალუბლები როგორია მაგრამ დარწმუნებული ვარ ახლა მეც ამიფეთქდა თვალებში რაღაც მსგავსი♥️
მე?
სულ ოპტიმისტი ვიყავი, ვარ და იმედია ისევ ვიქნები.
მაგრამ ხანდახან უბრალოდ ფეხზე დგომა და ყველაფერში კარგის დანახვა მბეზრდება, მბეზრდება ღიმილი და ვხვდები რომ დავიღალე.. თუმცა იმედს არ ვკარგავ უბრალოდ ვიცი რომ "თაიმ აუტი" მჭირდება. ამოსუნთქვა და ამ სიტყვებით ამოვისუნთე♥️
და ეს სიცივე, სიცივე არაა, ბევრად უფრო მძაფრი და მტკივნეული შეხებაა, რასაც იშვიათად აღუდგება წინ ვინმე. ის სილურჯე სხეულის ტანჯვით გამოწვეული სულზე ასახული ფერია..
მადლობა შენ აქ რომ ხარ♥️ასეთი რომ ხარ♥️ტკბილი შოკოლადი რომ ხარ♥️<3

მე და ალუბლები, ყოველთვის და ყველგან ვიქნებით..)))

ყველას აქვს ეგ სიცივე, დამიჯერე...ისიც დამიჯერე, რომ ყველა სიცივეს შეიძლება გაუძლო, მთავარია, რომ დაეცემი წამოდგომა შეძლო. თუ ვერ შეძლებ, ფორთხვით უნდა გახვიდე "ფინიშის ხაზამდე".

თუ სუნთქავ, არ კვდებიო-ბერძენმა ფილოსოფოსმა თქვა:დდდდ დაე, ისუნთქე და ყოველ ჩასუნთქვაზე, თბილი და სასიამოვნო სურნელით აივსე ფილტვები.

ჩემს აქ ყოფნას რაც შეეხება...მანამდე ვიქნები, სანამ შენი ფურცელი არ გაშრება და ერთ სეკრეტს გაგანდო...შემდეგაც აქ ვიქნები, რადგან, როდესაც დრო მოვა, ისევ ცვრიან ბალახს შევეხო და კვლავ შევისისხლხორცო შენი მშვენიერებები.

...❤️





კარგი ძალიან მე სულ აქ დაგელოდები♥️♥️
არა ასე მარტივად არც მოვკდები და არც დავიწრიტები სისხლისგან.. მე ასწლოვანი ვარ♥️(-:
სულით ოღონდ... :დ

კარგად მოიხურე ქურქი, შენ არ უნდა გციოდეს♥️
და არავის ამ ქვეყანაზე♥️

ჩემი გული სულ გელის და გელოდება.. ♥️

მწერალი ქალი
მტკივა სიცივე ჩემს არსებაში...მაგრამ ბოლოს ტკივილიც მიდის...საინტერესო იყო.წარმატებები❤️



მადლობა, რომ დაინტერესდი და წარმატებისათვის, კიდევ უფრო დიდი მადლობა.. ♥️

სამუდამო არაფერია, ალბათ ტკივილიც წავა♥️მხოლოდ თავის დროზე♥️

 


№7  offline წევრი ქეთათო4

ტკივილი წავა... რაღაცნაირი იყო <3 წარმატებები

 


№8  offline წევრი Life is beautiful

ქეთათო4
ტკივილი წავა... რაღაცნაირი იყო <3 წარმატებები


ხო. ალაბათ იმიტომ რომ, ზოგჯერ მეც რაღაცმარი ვხდები. ❤️
შენც ასევე წარმატებას გისურვებ❤️

 


№9  offline წევრი Nobodyelse

მართლაც რაღაცნაირი იყო. რაღაცნაირად კარგი. მომეწონა blush

 


№10  offline წევრი Life is beautiful

Nobodyelse
მართლაც რაღაცნაირი იყო. რაღაცნაირად კარგი. მომეწონა blush


მიხარია თუ თქვენამდე მოვიდა და დაილექა❤️მადლობა ❤️ რომ ემოციები გამ8ზიარეთ♥️

 


№11  offline წევრი Life is beautiful

მარიამი-მარი
,,ძვლებში ატანს ქარის წივილი, როგორც ადამიანში გამომწყვდეული დემონი"
,,-მტკივა... სიცივე მტკივა ჩემს არსებობაში"
,,მას აღარ ეკუთნოდა ,,ზაფხული", აღარ იყო მყუდრო, მაგრამ მთავარი ის იყო, რომ ,,ზაფხული" ვერ ცნობდა სხეულს. რადგან სხეული დაბეჩავებული, გაუსუსურებული, დაუძლურებული, სულდაფლეთილი, გამტყდარი და რაც მტავარია მისთვის უკვე ,,უცხო" სხეული იყო"
მიყვარს ესეთი ფრაზები, თითქოს ჩემში აღწევს და იქ იკეთებს ბუდეს, შიგნით რჩება და გამოსვლა არც სურს, რაღათქმაუნდა არც მე არ ვაძალებ ჩემში ჩაბუდებული ნაწილის დატოვების უფლებას. რაღაცნაირი იყო, გულზე მომხვდა და რაღაც სევდანარევი სიამოვნება მომანიჭა. აქამდე არწამიკითხია შენი ჩანახატები და ეს პირველია, რომელიც როგორც გითხარი საოცრად მომხვდა გულზე... კარგი ხარ heart_eyes



მესმის, ისიც ვიცი ახლა როგორ იგრძნობდი თავს.. და თუ ეგ შეგრძნება დაგიტოვა მე უსაზღვროდ ბედნიერი ვარ❤️❤️
მადლობა ❤️
მადლობა ამ სიტყვებისთვის❤️
მართლა სასიამოვნოა როცა ვინმეს შენი შექმნილი პატარა,, მფეთქავი გული" უხარია.. და მოსწონს❤️
კიდევ ერთხელ მადლობა❤️

 


№12  offline წევრი კამე

ბუნებაც ადამიანს გავს...
არეულია ადამიანივით ხან რას იტყვის და რას ფიქრობს და რა გამოდის ბოლოში.. დიდი ქარიშხალს მერე მზე მოყვება.
ხეს რო აგლეჯენ ფოთლებს ტოტებს მასაც ტკივა მაგრამ არ ამბობს უფრო სწორად ვერ ამბობს...
მაგრამ ადამიანს...
ხომ შეუძლია თქვას თავისი გრძნობები და სად კარგავს ბოლოს ნეტავ სად მალავს ისეთ ადგილას სადაც ვერავინ ხედავს თუ რას გრძნობს სინამდვილეში..

 


№13  offline წევრი Life is beautiful

კამე
ბუნებაც ადამიანს გავს...
არეულია ადამიანივით ხან რას იტყვის და რას ფიქრობს და რა გამოდის ბოლოში.. დიდი ქარიშხალს მერე მზე მოყვება.
ხეს რო აგლეჯენ ფოთლებს ტოტებს მასაც ტკივა მაგრამ არ ამბობს უფრო სწორად ვერ ამბობს...
მაგრამ ადამიანს...
ხომ შეუძლია თქვას თავისი გრძნობები და სად კარგავს ბოლოს ნეტავ სად მალავს ისეთ ადგილას სადაც ვერავინ ხედავს თუ რას გრძნობს სინამდვილეში..




შენი კომენტარები "კამე" - ლია ხშირად მგონია რომ პატარა ჩანახატებია..
ისეთი სასიამოვნო წასაკითხია, თან..
მადლობა ❤️
რომ წაიკითხე! ❤️
რომ მიიტანე, გულთან"❤️
რომ გამიზიარე შენი თბილი აზრი რომელსაც სულ ვეთანხმები ხოლმე❤️
მადლობა ჩემი კამელია❤️♥️

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent