ამჩემფეხებაა
სიბნელეში ვარ,მეშინია საშინელ ლეშის სუნს ისე ვგრძნობ რომ ცხვირი მეწვის..მინდა ვიყვირო დახმარება ვითხოვი მაგრამ არ გამომდის ვერ ვმოძრაობბ და მისი სახე,მისი სახე ყოვეკ წამს წინ მიდგას..სინათლე ჩნდება და ვხედავ სარკის წინ სისხლიანი და დასახიჩრებული ვდგავარ..შიშისგან მთლიანად ოფლილს მეღვიძება.. კოშმარები იმ დღის მერე სულ მაწუხებს..თვალებს ვეღარ ვხუჭავ დღემდე სიბნელის მეშინია...ყველაფრის მეშინია..შეხების.გრძნობის.სიახლოვის ყველაფრის მეშინია.. მძიმე დეპრესია დამეწყო,არ ვიცოდუ რა მექნა დრო გადიოდა და ჩემს შიშებთან უფრო და უფრო მარტო ვრჩებოდი..ამას ვერაფერს ვშველიდი..ღამეებს ყვირილში ვათენებდი და საწყალი დედაჩემი მოდიოდა და მეკითხებოდარამოხდა მეკი უბრალოდ გაყინული მხოლოს ის მინდოდა მეთქვა რომ დაცვა მჭირდებოდა მისი კალთა და სიახლოვე მჭირდებოდა.. ამ პერიოდმა 1 წელსზე მეტხანს გასტანა..ვგრძნობდი როგორ მეზიზღებოდა ჩემი სხეულის ყოველისანტიმეტრი..სარკეში ყურებაც სიამოვნებას აღარ მანიჭებდა,მზგავსი გრძნობა ცხოვრებაში პირველად განცვიცადე ზიზღის და აუტანლობის..სული მეწვოდა,სხეული მეწვოდა სიკვდილი მინდოდა..შემდეგ აზრზე მოსვლის მიზნით საკუთარი თავის დასახიჩრება დავიწყე... რაღაც პერიოდის მერე გონს მოვედი უნივერსიტეტი და ახალიადამიანები დამეხმარა ასე ვფიქრობ დღეის გადმოსახედიდან დალევა და მოწევა დავიწყე..კლუბებში ვათენებდი ამავდროულად ვმუშაობდი და ვსწავლიბდი...ერთხელად მეგობრებთან ერთად ერთერთ კლუბში ყოფნია დროს ერთი ბიჭი გავიცანი რომელთანაც არ ვიცი არაფხიზლობის თუ რისი ბრალი იყო მაგრამ გავთავისუფლდი და თავი დაცულად ვიგრძენი..მახსოვს ის პირველი ღამე კლუბური განათ ების შუქზე როგორ ეცვლებოდა თვალის ფერი და მისი ღიმილი..ისეთი ღიმილი ქონდა მხოლოდ მაგითაც დატკბებოდა კაცი....მეგობრებს არ გავყევი და მასთან ერთად გავაგრძელე გართივა..როცა ვიგრძენი რომ უკვე თავს ცუდად ვგრძნობდი ტაქსის გამოძახება ვთხოვე მითხრა რომ მასთან ავსულიყავი და ის დამესვენაა..ცუდი გამოცდილების და უნდობლობის გამო უარი ვუთხარი არაფერუ აღარ უთქვამს..ტ აქსში ჩავსხედით და თურმე ჩამეძინა.. თურმე გონს ვერ მომიყვანა და თავისთან წამიყვანა..როცა თვალები გავახილე უცზო სახლი მეუცნაურა და თავი ოდნავ რომ წამოვწი ვიგრძენი რომ ვიღაც ძალიან მაგრად მეხუტებოდა და მშვიდად ეძინა..ჩაცმულები ვიყავთ და ისე ტკბილად ეძინა მას რომ ვერ გგავაღვიძე ცოტახანს ვუყურე როგორ ქონდა ხელი ჩაჭიდებული და ვგრძნობდი როგოე ჩახლართულად იწვა ჩემს ფეხებში გამეცინა თავი დავდე მის მხარზე როგორც თავიდან ვიწექი და ძილი გავარგძელე |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.