სიყვარული (ცალმხრივი სიყვარული)

რა არის სიყვარული?
სიყვარული მართლაც აუხსნელი ფენომენია, ყველას თავისებურად ესმის და თავისებურად აღიქვამს.
სიყვარული ძალიან რთული და ფართო მცნებაა,
„სიყვარულია თავად ღმერთი ამ ქვეყანაზე“… გვაძლევს საშუალებას დავინახოთ ის, რისი დანახვაც სხვებს არ შეუზლიათ. როცა ვინმე ნამდვილად გიყვარს, გიყვარს ისეთი როგორიც არის და არა ისეთი როგორსაც შენ ისურვებდი. სიყვარული ზოგჯერ უცნაური, გაუგებარი ფენომენია, რომელიც ნებისმიერ ასაკში შეიძლება ეწვიოს ადამიანს, მას ყველა ასაკი ემორჩილება.
„სიყვარული არის ყველაზე დიდი ნიჭი ამ ქვეყანაზე, რომელიც ღმერთმა ადამიანს უბოძა, და უბედურია ის ვინც ამ ნიჭის გარეშე წავა ამ ქვეყნიდან“


არვიცი ჩემი ნაწერი დროის ფუჭად კარგვაა თუ არა მაგრამ , მსურს ჩემი სათქმელი, გრძნობები და ემოციები ფურცელზე გადმოვიტანო,
არვიცი როგორ გადმოვცე სიტყვებით ის, რასაც ამ წლების განმავლობაში მის მიმართ ვგრძნობდი და ვგრძნობ





ზოგჯერ არის რო სიყვარული ხანდახან უიმედო და აუხდენელია ... წარმოუდგენლად მტკინვეულია, როცა ვინმე გიყვარს და მის გვერდით ყოფნა არ შეგიძლია, როცა იცი რო ის ადამიანი შენთან არასდროს იქნება, როცა ყოველი დღე გიხარია, როცა მას ხედავ, როცა მასთან ურთიერთობა გქონდა რადგან იყო შენ ცხოვრებაში პერიოდი რო გიწევდა ყოველდღე იმ ადამიანის ნახვა. მაგრამ იცოდი რო ვერასდროს შებედავდი მას, ის შენი ვერასდროს გახდება, შეძრწუნდება, არ დაიჯერებს, სულელად ჩაგთვლის.
მასთან მიუხედავად მეგობრული ურთიერთობისას რაღაც უხილავი ძალა გაიძულებდა რომ გეგრძნობინებინა მისთვის ეს ყოველივე,სიყვარული და ტრფობა მის მიმმართ,,... მრავალი ხერხით და საშუალებით ცდილობდი, თუმცა შემდეგ ფიქრდებოდი, ნუთუ რამგაიძულა განსაკუთრებით მასზე ასე გეზრუნა,რატო ზრუნავდი ასე, შენ თავს აღარ გავდი, და უბრაზდებოდი კიდეც, ნუთუ მეგობრობას გადააბიჯე.
ხოო გადააბიჯე, დაუშვი რომ სხვანაირად შეგეხედა, მეგობრობა ააღარ გაკმაყოფილებდა, უფრო მეტი გსურდა მასთან, მეტად შეაბიჯე მის ღვთაებრივ არსებაში, და იპოვე ის მტანჯველი, ამაო ტრფობა. მაგრამ ის ხოარ წარმოიდგენდა შენგან ამას, ამას ცხადში კიარა, სიზმარშიც კი, თითქოს ეუცნაურებოდა კიდეც შენი ასეთი ქცევა, ზედმეტი ყურადღება მის მიმართ, მაგრამ ვერდაუშვებდა სხვანაირად უმზერდი...
კარგად აცნობიერებდი, რომ შენი იდეალებისგან აბსოლუტურად აცდენილი პიროვნების, სრულიად შეუსაბამო პარტნიორის მიმართ გაგიჩნდა ეს ის გრძნობა , რომელიც აქამდე არავის მიმართ არ გქონია, როგორიც განსაკუთრებით მის მიმართ გაქვს. მასთან ერთად ყოფნისას ის ჩემში რაღაც განსაკუთრებულს ტოვებდა, რაღაც ისეთ აუხსნელს ვგრძონბდ მისგან, რასაც სხვისგან არა.


რახდება შენ გულში, როგორ დაიმონა შენი გული იმ ერთადერთმა არსებამ, მისი ხომ მხოლოდ ხორციელი სილამაზე არ გატრფობს, არამედ სულიერი სილამაზე, აი ეს ორი კავშირი გიმონებს, აი ესარის მისი სრულყოფილება, ეს არის ქალის სრულყოფილება
ძალიან იტანჯები გატყობ, შორიდან მისი სიმშვენიერის ტრფობით, მასზე ფიქრით, ყოველ ღამით ფიქრებში რომ წარმოგიდგება, რთულია მტანჯველია ეს ყოველივე ...


როცა უყურებ შეყვარებულ წყვილს რომლებიც სეირნობენ და ბედნიერნები არიან, თან გიხარია და თან გულში ისარივით გესობა, რადგან იცი რომ შენ ვერასდროს იქნები ასე, ვერ ისეირნებ მასთან ერთად ვერ ჩაეხუტები(ამის მხოლოდ წარმოდგენა შეგიძლია), ვერ ჩახედავ მის თვალებს.
ხალხს გონია რომ ყველაფერი რიგზეა, მაგრამ არავინ იცის რა ხდება შენს გულში, და გინდაც იცოდნენ, მაინც ვერ გაგიგებენ რადგან ყველას არ გამოუცდია ეს გრძნობა, და ზოგსაც საერთოდაც არ წამს ასეთი გრძნობის.
უსიყვარულობას ცალხმრივი სიყვარული სჯობს.
ეს გრძნობა ხო ერთგვარი გამოცდაა შენთვის , რომელსაც ცხოვრება გიწყობს.
ამ დროს სტრესი და დეპრესია ხო გარდაუვალია და მხოლოდ შენზეა დამოკიდებული შეაჭმევინებ თუ არა თავს

ცხოვრება უცნაური რამაა…
რამდენ ადამიანს ვუყვარვართ ირგვლივ, მაგრამ მაინცდამაინც ის გიყვარდება ვისაც საერთოდ არ ადარდებ ვერ გრძნობს , შენი იდეალებისგან აბსოლუტურად აცდენილი პიროვნების მიმართ გიჩნდება ვნება, ეს გრძნობა, იმის მიმართ რომელიც შენთვის ხელშეუხებელია
გყავდეს შენ ცხოვრებაში ადამიანი რომელსაც ვერ ივიწყებ და გულის სიღმეში გყავს, აყურადღებებ, გვერდიდან ადევნებ თვალს მის ცხოვრებას, იღებ მისი ნაცნობებისგან ინფორმაციას- ეს ყოველივე ძალიან რთულია, მაგრამ საკმარისია შემთხვევით შეხვდე, რომ მის დანახვისას მაშინვე სუნთქვა გეკვრება , თითქოს სამყაროში წამიერად გარშემო ყველაფერი ქრება და მხოლოდ თქვენ ორნი რჩებით, თუნდაც წუთიერად ჩახედო თვალებში, დამაშინვე გიქრება ყველა ტკივილი, დარდი და რამდენი წელიც არუნდა გავიდეს ის შენთვის მაინც ადრინდელივით ლამაზია.
მისი შენკენ მომართული მზერა რომ ყოველ დილით ფანჯარაში შემოტყორცნილი მზის სხივებივითაა, მის გვერდით მზის ამოსვლა სულ სხვა ფერებში რომ იხატება, როცა მასთან ყოფნისას დღეები ერთმანეთს არ გვანან.


ზოგჯერ ფიქრობ სამყარო ხომ უფრო ფართოა, ვიდრე „ის“, მაგრამ ვერ ივიწყებ , მიუხედავად ბევრი მცდელობისა, მის იქით სხვა ქალს რო ვერხედავ, ვერ პოულობ საკუთარ თავში იმ სულიერ ძალასა და ნებისყოფას, შენთვის მისაღებ საყრდენს, რომელიც დაგეხმარება დაივიწყო და ამოშალო ის შენი გონებიდან.

მის ზურგს უკან ყოველთვის იტყვი რომ გიყვარს ...