ჩემს პრობლემებს რა თქმა უნდა არ მოგიყვებით.

იმის იმედი მრჩება , რომ ერთხელაც გავიღვიძვებ. გავიღვიძვებ და მოვუყვები ჩემებს , ანუ იმ არსებებს ვინც შინაურული სიმებით იქნებიან ჩემზე მიბმული , რაც ჩემს წარმოდგენაში მათ ახლობელ არსებებად აღმაქმევინებს და არ შემეშინდება მათი . მოვუყვები რომ მე სიზმარი ვნახე. საშინელი სიზმარი! რომ თითქოს ადამიანი ვიყავი და ჩემს თავს "ცხოვრება" ხდებოდა

თუმცა როდესაც ნამდვილი გამოღვიძება დგება ძილის შემდგომ, მე კვლავ ამ სამყაროში ვიღვიძებ
და სევდიანად გავცქერი ცაზე მოლივლივე ნაცრისფერ ღრუბლებს.

ღრუბლებში დიდი საიდუმლოა დამალული

დიდი!

ისინი მომახსენებენ , რომ დროა გუშინდელზე უკეთ ვიმუშაო სამყაროსთვის.
რომ დროა საიდანაც არ უნდა დავბრუნებულიყავი , შევეგუო ჩემს სიზმარს.
საშინელ სიზმარს

სადაც ისევ ადამიანი ვარ და ჩემს თავს ისევ ის კოშმარი , რომ ხდება , " ცხოვრება" რომ ჰქვია!