27
27 წლის ვარ, ყველაზე მეტად აქ ვგრძნობ, რომ სიკვდილი მიახლოვდება, 27 ე გვერდზე. შეიძლება ეს ფიზიკური იყოს, ან კიდევ სულიერი, - რაც პირველზე ბევრად უარესია. ეს ნარკომანი როკსტარების გამო არ ხდება, უბრალოდ... ალბათ, ასეთი პერიოდია, რომ ვინც გრძნობს და ხედავს, იმისთვის მძიმე ფაზაა 27 ე გვერდი. აქ, ამ გვერდზე... რა ვუწოდო არც ვიცი, მწერალი?! შემოქმედი?! სამყარო?! არ ვიცი, ვიღაცამ, შეიძლება, სცენარისტმაც კი, პატარა, მბჟუტავ სინათლესთან შემახვედრა. არც მაგას ვიცი რა უნდა დავუძახო. მაგრამ, მბჟუტავ სინათლეებთან ჩემი რომანტიკა მაქვს, თითქოს ასტრონომიულ სამყაროში რაც მკაფიოდ ანათებს, ის ახლოს არის და პატარაა, მბჟუტავი ობიექტები კი გიგანტები არიან და იმიტომაც ბჟუტავენ, რომ შორს არიან. მათი ახლოს ყოფნა არ გამოდის. და მას, ამ ვიღაც სრულყოფილებას, როცა ჩემ მკერდზე თავი ედო, მე ვარსკვლავებს ვაკვირდებოდი. ზაფხულის ცა იყო, მაგრამ მიწაზე ციოდა - ეს ხდიდა ყველაფერს არასრულყოფილს და თან ამ მიზეზით სრულყოფილებდა რეალობა; რაღაც რჩებოდა, რაც არ გაძინებს, გეუბნება, რომ ეს სიზმრისეული ამბავი, ცივ რეალობაშია შენივთული. თითქოს ეს გოგო ჩემი ერთ დღიანი საჩუქარი იყო, საჩუქარი სცენარისტისგან, რაღაც ძალიან წმინდა ძალისგან, რის გამოც სხვა დედამიწელები ერთმანეთს ებრძვიან, ერთმანეთი სძულთ და ძალიან მცირე შემთხვევაში ერთმანეთი უყვართ. რაღაც ძალიან დიდმა ძალამ. სხვანაირად როგორ შეიძლება ყველაფერი ჯაჭვივით გადაბმოდა, თუნდაც ის წამი, როცა კოსმოსიდან რაღაც ქვა შემოვიდა და ზუსტად დავინახე მისი ატმოსფეროში აფეთქება. ეს რაღაც სხვანაირი ვარსკვლავის ჩამოვარდნა იყო. სულ სხვანაირი. მკითხე, ჩაიფიქრე რამე?! არა არაა... უბრალოდ, მეთქი, მინდა ეს გოგო სულ ჩემი იყოს. მაგრამ სისულელეა. ჩემნაირ ტიპებთან სხვანაირი ქალები ჩერდებიან... სულ სხვანაირი. შეიძლება ამიტანოს მეძავმა, ბავშვობიდან დატრავმულმა ქალმა, რომელიც ფროიდისეულად თავის საზიზღარ მამას ეძებს, და მპოულობს მე. ზუსტად, მხოლოდ ის ქალი მოილტვის ჩემსკენ, რომელიც განადგურებულია, ჩამქვრალი სინათლე, შეიძლება ჩემში თავიანთ თავს ხედავდნენ. მეც ჩამქვრალი ვარსკვლავი ვარ. და თვითონ შენი მოზიდვა ჩემსკენ ეს სუფთა არა ფიზიკური კანონია, მათემატიკური ანომალია. მაგრამ იცი, ეს მომწონს. ძალიან მომწონს. ყოველთვის ვფიქრობდი, რომ სინამდვილე სწორად მსგავს კავშირში იქნებოდა, როცა ერთი სინათლეა, მეორე კი სიბნელე, რაღაც.. დაცემული ლეში. ძალიან დავეცი. ჩავიძირე. და როგორც არ უნდა წაიყვანოს საქმე ჩვენმა სცენარისტმა, ერთ დღეს აუცილებლად მიხვდები, რომ შენისთანა ქმნილების ადგილი აქ, ჩემთან არ არის. სისულელეა. ეს ურალოდ საჩუქარი იყო. საჩუქარი, იქნებ სიკვდილის წინა. 27 წლის ვარ. კიდევ რამდენ ხანს ვიცოცხლებ?! მაგრამ, იცი, მგონი ქალზე არასდროს დამიწერია და თუ დამიწერია ამას აუცილებლად ვინანებ. 27 წელი, იმ დღეთ ღირდა, როცა გადაგეყარე. 27 წლიანი პატიმრობა დედამიწაზე. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ქალის და მამაკაცის ურთიერთობაში უპირველესი არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.