სახლში გაშტერებული ავედი და პირდაპირ ჩემ ოთახს მივაშურე... ყველაფერს რობოტივით ვაკეთებდი, არაფერი მახსოვს როგორ გავუხადე ტანსაცმელი და როგორ დავწექი... ნათლად მხოლოდ ზუკას სახე და სმს მახსოვს, რომელიც ძილის წინ ერთი ასჯერ მაინც წავიკითხე..
-სალომე ადექი რა გვაგვიანდება..
დილით ჩველულებისამებრ კარები შემოგლიჯა ეკამ და თავზე დამახტა....
-აუ ეკა გაჩერდი რა.... მე ლექციები საღამოს მაქვს... სამსახურში კი დღეს არ მივდივარ ზუკამ გამოცდა გვაქვსო....
თვალებ დახუჭული ველაპარაკებოდი ეკას და ძილის გაგრძელებაშ ვაპირებდი როცა დენდარტყმულიბით წამოვფრინდი ფეხზე.
-ვაიმე გამოცდა......
- ოჰ დაბრუნდით დედამიწაზე? ადე დროზე შენ უნდა წამოყვანო მანქანა არ მყავს....
ლოგინიდან წამოხტომა და ისევ ზედ დავარდნა ერთი იყო... ძლივა ავწიე თავი და მივცოცდი კარადასათან. უბრალო ჯინსი, შავი ზედა და კონვერსები ჩავიცვი....
-დე წავედი მაგვიანდება
-სალო დე ჭკვიანად....
ტყავის ქურთუკი ჩავიცვი და ჩანთა ავიღე..
-გუშინ ზუკამ მომწერა..
მანქანაში ჯადომისთანავე ვუთხარი ეკას...
-რაო?
-"ეცადე ღამე გვიანობამდე არ იყი ქუჩაში.. საათს შეხედე ხოლმე, ყოველთვის ვერ შევძლებ ყურადღება მოგაქციო..."-ო
სიტყვა სიტყვით გავუმეორე გუშინდელი სმს, რომელიც უკვე ზეპირად ვიცი...
-რას ნიშნავს "ყოველთვის ვერ შევძლებ ყურადღება მოგაქციო"?!
-არ ვიცი ეკუ... არვიცი... რას მივაწერო ისიც არ ვიცი...
-კაი დაწყნარდი... ეხლა გამოცდაზე მივიდეთ და მერე წყნარად დავილაპარაკოთ..
ერთი ღრმად ამოვისუნთქე და მანქანა დავქოქე... ნერვიულობის და უძილობის ფონზე გამოცდა შესანიშნავად ჩავაბარეთ მე და ეკამ... უნივერსიტეტიდან გამოვედით და მანქანასთან დამხვდა პატარა ბავშვი ერთი თეთრი ვარდით ხელში, რომელიც ჩემკენ მორცხვად ჰქოდა გამოწვდილი... მე და ეკამ ერთმანეთს გაკვირვებულმა გადავხედეთ..
-ვინ გამოგატანა შეგიძლია გვითხრა?
ვარდი განოვართვი და ვკითხე...
-უბრალოდ მითხრედ რომ სალომე გიორგობიანს უნდა მივცრ სხავს არავის....
ბავშვის ამ ნათქვამზე ჩამეცინა და მადლობა გადავუხადე... მანქანაში ჩავჯექით და ეკამაც დაიწუო თავისებური...
-ვინ იყო? რა უნდა შენგან? რატომ გამოგიგზავნა ყვავილი.. ეს რომ ბექამ ან ზუკამ გაიგოს..
-ეკა!! ეკა!! ეკა!!! დაწყნარდი შენსავით არ ვიცი მე არაფერი... გთხოოვ ეს ყველაფერი ჩვენ შორის დარჩეს.. ეხლა კი სახლში მიგიყვან და მე სამსახურში წავალ..
გომოცდასე ზუკა არ მინახავს და გადავწყვიტე სამსახურში მივსულიყავი და გუშინდელ მის სმს მელაპარაკა... ეკა სახლში დავტოვედა გეზი სამსახურისკენ ავიღე, როცა ტელეფონზე ზუკას სახელი დაფიქსირდა...
-ხო ზუკა?
-შეგიძლია შემხვდე?
-კი მკმწერე მისამართი და მოვალ...
გაკვირვებული ვიყავი ზუკას ამ ტონით.... არც ოფიციალური და არც ძალიან მეგობრული არ იყო.. დაახოლებით 5 წუთში კი სმს მვიდა, მისამართით.....მალევე მივედი და დავინახე ზუკა რომელიც თავჩაღუნული იჯდა..
-ზუკა ხომ კარგად ხარ?
ვეცადე აღელვება დამეფარა, რომელიც ზუკას უხასიათობით იყო გამოწვეული.. არ ვიცი რაღაც მემართება როცა მას ესეთ უხასიათოთ ვხედავ.... სხეულში რაღაც უსიამოვნოდ მივლის და მგონია რომ სისხლი მეყინება....
-ჯერ კი სალომე და მერე არ ვიცუ რა მომუვა როცა რაღაცას მოგიყვები.. გუშინ გითხარი როკ ყველაფერს თავისდროზე გაიგებდი... და ალბათ დროა რომ გაიგო...
-ზუკა ძალიან მაშინებ მითხარი რა ხდება..
-გახსოვს გუშინ გითხარი უნივერსიტეტში ვიღაცას მაგონებდი
-კი მახსოვს მერე...
-უნივერსიტეტში სწორედ შენ გამო მოვედი... საფრანგეთში შენმა ძმამ საფრანგეთშუ შენი სურათი მაჩვენა და ზუსტად ვიცოდი რომ შენნაირი ლამაზი გოგო დედამიწაზე არ დადიოდა... შენნაირი სუფთა და წმინდა... სამსახურშიც იგივე მოტივით მიგიღე.. მინდოდა შენთან უფრო ახლოს ყოგნა მინდოდა, როგორც ბექამ მითხრა, სივი რამდენიმე ოფისში გააგზავნე, როცა გავიგე რომელში გქონდა გაგზავნილი ყველა დავბლოკე, რომ შენთვის არ დაერეკათ და სამსახჯრში არ აეყვანეთ, ასისტენტის თანამდებობაზეც მაგიტო დაგნიშნე... ალბათ დააკვირდი რომ, დღეს გამოცდაზე არ ვიყავი...
-აღარ გააგრძელო გთხოვ....
ზუკას აღსარებით გაოგნებულმა ეს სამი სიტყვა ძლივს ამოვილაპარაკე....
-არა! რადგან დავიწყე მინდა ბოლომდე დავამთავრო გთხოვ მომისმინე....
მეშინოდა!!!... მეშინოდა!!... და ეხლაც მეშინია, რომ ამ ყველაფრის მერე ჩვენ შორის რა ურთიერთობაც იყო, მეგობრული თუ თანამშრომლული, არ აქვს მნიშვნელობა.. აღარ იქნება.... გამოცდაზე არ მივედი, რადგან მეშინოდა შენ რომ შეგხედავდი ეს საუბარი აღარ შედგებოდა და ისევ მომიწევდა შენთვის თავის არიდება... მესმის და ვიცი, რომ გაბრაზდები და არც მაპატიებ, მაგრამ გთხოვ გამიგე... არ მინდა შენი დაკარგვა....
ორმაგად გაშტერებული ვიყავი.... ნამდვილად არ ველოდი ამას... არ ვიცოდი უნდა მეტირა, მეცინა, მწყენოდა, გამხარებოდა თუ შემძულებოდა ზუკა... ალბათ დაბნეული რომ არ ვყოფილიყავი შემძულდებოდა...
ხო შემძულდებოდა...
რატომ??? არ ვიცი ალბათ.... იმიტომ რომ ვერ ავიტანდი მისგან ესეთ საქციელს....
ვიჯექი და თვალებში ვუყურებდი ზუკას... მისი შავი თვალები, რომელის დანახვისასაც ყველაფერი მავიწყდებოდა და სხეულში ყცნაური ჟრუამტელი მივლიდა... მუცელში ზოოპარკი ჩნდებოდა და მთელ ტანში მაოხისტურად სასაიმოვნოდ დადიოდნემ, დაფრინავდნენ თუ დარბოდნენ არ ვიცი მაგრამ საშინლდ სასიამოვნოიყო... უსიტყვოდ ავდექი მაგიდიდან და რესტორნიდან გავედი... ცრემლებმა, თავისი გზა იპოვნეს..... არ ვიცი რატო ვტიროდი..
მიყვარს??
აჰაჰაჰჰა..... მიყვარს.... არ ვიცი.... ზუკასთან ისე ვარ, როგორც თევზი წყალში და ფრინველი ცაში.... შეიძლება... შეიძლება მიყვარს.....
-ეკუ სასწრაფოდ შენ და თოკო ჩვენ კაფეში...
-გოგო საათს დახედე რომელია...
-ვიცი... ვიცი გვიანია მაგრამ გთხოვ....
-კაი მოვალთ ხომშვიდობაა??
-მოდი და იქ მოვიყვები 15 წუთში იქ ვარ...
-კაი სალ მოვალთ მალე....
კაფეში ვიჯექი და ველოდი თოკოს და ეკას.... დიდხანს მომიწია ლოდინი, მაგრამ ვინმესთვის რომ არ მეთქვა გავგიჟდებოდი...
-სალო რა ხდება?...
-მოკლედ....
დაწვრილებით მოვუყევი ყველაფერი.. პირდაღებულები მიყურებდნენ... ვერ იჯერებდნენ რომ ამ ყველაფერს ზუჯა ამბობდა და ჩემ წინაშე.... ყცელამ იცოდა რომ ზუკა ბაბნიკი იყო და საკუთარ პრინციპებს არ გადააბიჯებდდა, მაგრამ ეხლა...
-კი მაგრამ ხო შეიძლება მოგატყუა?
დიდხნიანი პაუზა თოკომ დაარღვია...
-არამგონია კი არა დარწმუნებული ვარ არ მომატყუებდა ისეთი თვალებით მიყურებდა....
-კაი სალო დაწყნარდი წამო სახლში წავიდეთ... დაისვენებ... საჭესთან თოკო დაჯდება ესე განერვიულებული ვერ დაგსვამ..
შეწინააღმდეგების თავი არ მქონდა დავთანხმდი და მორჩილად წავყევი... ზადარბაზოსთან მისულს ვთხოვე ჩემთან დარჩენილიყვნენ.. ხვეწნის შემდეგ დავითანხმე და ჩემფან ავიყვანე... თოკო ჩემო ოჯახისთვის როგორც საკუთარი შვილი ისეა...
-ეკა არ ვიცი რა ვქნა... ისე წამოვედი პასუხიც არ მითქვამს.. უსირცხვილოდ თვალებში ვუყურებდი....
-კაი სალო დაწყნარდი ამაზე აღარ იფიქრო დაიძინე და მეც დავიძინებ....
მორჩილად ფავი დავუქნიე და გვერდი ვიცვალე....

იმედია მოგეწონებათ <3 დააკომენტარეთ <3გავაგრძელო?