-სახლში,ყრუ ხარ?_დაუყვირა ნიას,გაბრუნდა და უკან მოუხედავად დატოვა სახლი,ყველა გაშეშებული დ აგაოცებული უყურებდა,მიმავალ ტასოს,ვერავინ ხვდებოდა რამ გამოიწვია მისი ასეთი გარდასახვა,ამ დროს თმებ აბურძგნული ბექაც გამოვიდა ,უკან კი ნატა გამოყვა,როდესაც დაინხა ჩემოდნით ხელში მიმავალი ტასო,ფეხშიშველა გაეკიდა უკან,უკვე ჭიშკართან იყო როდესაც მტევანზე ბექას ძლიერი ხელი იგრძნო,იმწამს საშინელი ზიზღით განიმსჭვალა,ხელი უხეშად გამოგლიჯა ერთი აათვალიერა,მწარედ ჩაიცინა და მანქანში ჩაჯდა,მძღოლმაც არ დააყოვნა და მანქანა ადგილიდან დაძრა...ცოტა აკლდა ბექას და პატარ ბავშვივით არ აბღავლებულიყო,მუხლები მოეკცა და მიწაზე მძიმედ დავარდა,საშინელი ხმა ამოუშვა 20 წლის ბიჭი გამწარებული ტიროდა,მაგრამ არც ტასო იყო კარგ დღეში არ ტიროდა,მაგრამ გული გახეთქვას ჰქონდა,პირველად იგრძნო ესე მწარე ბწკენ გულში,არც დაფიქრებულა,მაშინვე უთხრა მძღოლს,რომ ჯერ სასაფალოზე აეყვანა,მძღოლიც დაემორჩილა და 5 საათიანი მგზავრობის შემდეგ ძლივს მიაღწია სასურველ ადგილს,სწარდაფდ გადმოვიდა მანქანიდან და ვიწრო გზას გაუყვა...
-ჩემო ლამაზო დედიკო,აი უკვე სამი წელია გვერდით არ მყავხარ,უკვე სამმა დედის დღემ ჩაირა მე კი ვერცერთხელ ვერ ჩაგახუტე სისიხლის ფერი ვარდები,იცი ამ წამს როგორ მჭირდები?ჰაეირივით...როგორ მინდა ახლა ჩაგეხუტო,დაგიკოცნო ფუმფულა ლოყები და გითხრა,რომ ამ ქვეყნად ყველაზე მეტად მიყვარხარ,გთხოვ ცოტა ხნით მოდი და ჩამეხუტე ,მომხვიე შენი თბილი ხელები,ძალიან გთხოვ დედა,ჩემო დედიკო,ჩემო ლამაზო,ძალიან გთხოვ ღმერთო სულ ცოტა ხნით გამოუშვი,ჰაერივით ,ნერვიულობისგან დაღლილმა ფშვინვა ამოუშვა და სიზმრებში გადაეშვა...სრული სიბნელე იყო, სადრაც სორს კი სილუეტშ ხედავდა,შეძრჭუნდა რდგან ეს სილუეტი უახლოვდებოდა,უნდოდა გაქცეულიყო,მაგრამ რაღაც არ უშვებდა,იდგა და უყურებდა,როგორ უახლოვდებოდა სილუეტი,თვალები დახუჭა და სუნთვქას მოუხშირა...ღმერთი,რა თბილია,ისა არის ღმერთო?მითხარი რა,რომ ა რმელნადებ ადა ის არის...როდესაც თბილი ხელები იგღზნო თვალები გაახილა და ის ძღვისფერი თვალები წამსვე აღელდნენ,ცრემლებს გასაქანი მისცა,ნიკაპი აუკანკლდა და ძირს დაემხო...
-ჩემო ლამაზო გოგონა,როგორ გაზდილხარ და გალამზებულხარ,ჩემო პრინცესა,როგორ მენატრებოდი ჩემო ანგელოზო,რატომ ტირიხარ პატარავ
-მიღალატა დედა მიღალატა,ჩემი გრძნობები დაიკიდა და გადათელა,ვერ ვიტან დედა,მძულს...გამწარებული ყვიროდა და დეას ეკვროდა
-ნუ ამბობ ამას,სენ ის არ გძულს,უბრალოდ გული გაქვ ნატკენი,არაუსავს სენ ძლიერი გოგო ხარ გაუძლებ და აი ნახავ,რომ ამსზ ეუკეტესი მოვა,რომელიც გაგბედნიერებს და ლამაზ ოჯახშ გაჩუქებს,არარ იტირო,არ გახსოვს რა გითხარი...
-მხოლოდ სუსტები ტირიან
-მართალი,სენ კი სუსუტი არ ხარ სენ ძლიერი და ჭკვიანი გოგო ხარ,ახლაი კი რემლები მოიწმინდე და მხრებში გაიმართე,აი ნახავ ყველაფერი კარგად იქნება
-როდის?
-ძალიან მალე ჩემო ანგელოზო...შუბლზე აკოცა და მონატრებული შვილი გულში ჩაიკრა,ეხუტებოდა დაგრძნობდა,როგორ ივსებოდა ულევი ენერგიით,სიყვარულით და სიხარულით...მსუბიქმა ჯნრევამ გააღვიძა,თვალები,რომ გაახილა მძღოლი სერჩა,წამში წამოდგა,მიმხმარი ცრემლები მოიწმინდა,წელში გამერთა და მანქანისკენ წავიდა...მორჩა შენ აქ დატოვე ის სუსტი ტასო,ამ წამს მანქანში მხოლოდ ძლიერი და მბიცებით აღსავსე ქალი ზის,რომელიც აღარავის მისცემს უფლებას გული ატკინოს.

--------------------------------------------------------------------
ბათუმში:
-სი*ი ხარ,ამხელა კაცი,რამ გაგაიჟა,ეს როგორ გააკეტე მითხარი(დემე)
-აუუ რატო ეჩხუბებით?რა გაკეთა ასეთი?(ნატა)
-შენ საერთოდ ხმა არ ამოიღი,თორემ ჩემი ხელი დაგაცლი თმებს(ნია)
-ყველაზე არაკაცურად მოიქეცი,ასე როგორ ადეცი,რომ ამსტან დაწექი და ტაოს ღირსება სელახე ამით(აჩი)ზიზიღით ანიშნა ნატაზე
-არაფერს იტყვი,ხმა ამოიღე ბექა(საბა)დაუღრილია,არადსროს მიანხავს ასეთი განრისხებული საბა...
-...(ბექა)
-გინდ ამას ელაპრაკე და გინდა ხეს(აჩი)...რა უნდა ეთქვა,განა ქონდა ხმის ამორების უფლება...იცოდა,რომ ტასო ამას არ აპატიებდ და გული გაგლეჯვას ქონდა...ბიჭები ადგნენ და ბარგის ჩალაგება დაიწყეს,აზრი არ ქონდა იქ გაჩერებას ტასოს გარეშე,არაფერს ჰქონდა აზრი...საერთოდ არაფერს...
-ბექა არარ მოდიხარ?დროზე ჩაალაგე(დემე)
-არა,აქ ვრჩები(ბექა)
-შენ ხო არ გაუბერე ბიჭო,რა აქ რცები(დემე)
-აქ ვრჩები ნატასთან ერთად,თუ მიდიხართ დროზე დაახვიეთ(ბექა)...ბექამ ჩაიცინა,და მუშტი მოუქნია,თავი ვერ შეიკავა და ძირს დაეცა,კიდევ აპირებდა დარტყმას,მაგრამ საბა და აჩი გადაუდგნენ...
-ეგეთი არაკაცი შენს ძმებსაც არ სჭირდები(აჩი)...ადგილიდან არ დაძრულა ბექა, პოლზე გაიშოტა და თვალი ჭერს გაუშტერა...გაიგო,როგორ დაიძრა მანქანა და გული დაუმძიმდა,გეგონებოდათ ლოდი ედოვო ისე ჰქონდა,მან დაკარგა მეგობრები,ძმაკცები,ძმები დაკარგა...ბაღი,სკოლა,უნივერსიტეტი და აქ მორჩა ეს წლების ძმობა,მათ გარეშე,არაფერია,ლეშის გროვა და მეტი არაფერი...ან რამ გააგიჟა,რამ ათქმევინა ნატასთანერთადო...ჯანდაბა...მეც აღარ ვიცი რა ვთქვა,აზრები გამომელია,რა ვუყო ბექას როგორ დავეხმარო,მაგრამ არ მაქვს უფლება ხომ გაგიგიათ“რასაც დასთეს იმას მოიმკი“...

________________________________________
გამარჯობათ ბავსვებო,რამოდენიმე შეტყობინებე მომივიდა,რომ უნდათ გავგრძელო,ჩემი წინა ისტორია“მაპატიე...შემიყვარდა“,შევწყვიტე რადგან ნახვები არ ჰქონდა და ჩავთალე,რომ არ დაგაინტერესათ თუ გაქვთ სურვილი გავაგრძელებ და პარალელურად ამასაც დავწერ ...სიყვარულით ტასოო <3