ყოფიერების სიმსუბუქე (4)+16
_წამები წუთები მგონი საათიც გავიდა ასე სააბაზანოში... ხელები ჩემს ყელზე ჰქონდა მოხვეული და უკვე სული მიმდიოდა ისეთი სიმძაფრით მიკრავდა გულში, ჰაერი აღარ მყოფნიდა, მაგრამ არმეთმობოდა, მისი მამაკაცური მხრები ასე მონდომებით, რომ ვაცოცებდი ხელს და სურნელი. მოსვენება, რომ დამიკარგა და მთელს სხეულს, რომ წვერებზე აყენებდა ვნება იყო ჩვენს შორის, რომელის გაფანტვასაც არვცდლობდით , ელექტრონები და რაღაც არაბუნერივი, არაამქვეყნიური ნელა დაუშვა ხელებიდ ჯერ ჩემს თეძოებზე, მერე კი, მის ჯიბეებისკენ წაიღო ყელზე დანაკლისი ვიგრძენი მისი თბილი სუნთქვა მომმშორდა სხულზე,რომ მეფრქვეოდა და ეხლა არეული მზრით მადევნებდა თვალს.ვგძნობდი, როგორ ვუნდოდი და არც ვცდილობდი ჩემი სურვილები დამემალა მეც ამღვრეული ვნება ატანილი გაცრეცილი ვიდექი მის წინ და ვთხოვდი მომხვეოდა, ისევ ახლოს ვყოლოდი, მის თვალებში კი, მერყეობა დაძაბოულობა და არეულობა ბობოქრობდა. _წამო ვიცეკვოდ , იმდენად მოულოდნელი იყო მისი მამაკაცრუი ტემბრით დაჭერილი ამ ორი სიტყვის გააზრებდა, თვალები დავაცეცე და გაოცებული დავაკვირდი. _დიახ დიახ, თვალებში ჭინკები გაუხტა და მაჯაში ხელი ჩამავლო ,ჟრუანტელმა ისევ ისე ავბედითად დამიარა და მთელი სხეული ვნებით ამელეწა მაგიჟებდა ეს კაცი, მართლა მაგიჟებდა ყველაფერს მერჩივნა მისი დანახვა ერთდროულად, რომ ყველაფერი თავმოყრილი ჰქონდა საოცრად მიმზიდველი მამაკაცური და ლამაზი იყო მართლაც ლამაზი ნებისმიერ ქალს შეშურდებოდა მისი ნაკვთების იდუმალი თვალების სავსე ბაგების და სწორი ცხვირის მწყობრი პარალელური წარბების და სხეულის, რომელიც საოცრად მადისამღძვრელი და მიმზიდველი იყო ... ნელა გადავკვეთეთ ოთახი და სტერეოსისტემასთან შედგა, ნელა გამომხედა და გამიღიმა სულ შენ თავს მახსენებს ეს მელოდია და Ray Charles - Say no more გამეფდა მთელს ოთახში ისე მონდომებით იღვრებოდა, ეს სევდაშეპარუი ბგერები თავს მაკარგვინებდა მისი თვალები კი, უბრალოდ განცდების გრძნობების პიკი იყო გამცდარი, გადამცდარი, დამარცხეულიი. ნელა დაიხარა ჩემკენ მარჯვენა ხელი მის სხეულზე შემომადებინა მეორე კი მის გაყინულ თითებში მოიქცია ვდუმდით ყველაფერი დუმდა ჰაეროვნად ვყვებოდით მელოდიას, რომელიც სულს მიყინავდა ნელა და ჰეროვნად ვერწყმოდით მუსიკის რითმებს ტანგოს მოძრაობებით , გრძნობები მთელს სხეულს შემოკვროდა გარშემო და სულს მიყინავდა მისით ვიყავი მოცული მისით ვსუნთქავდი და ვარსებობდი ამ წამს სხვა არაფერი იყო. ირგვლივ და იგივეს ვგრძნობდი მის თვალებშიც მასში მე ვიკვეთებოდი მე ვიყავი ამღვრეული, დამღვრეული და რა კიდევ რა შეყვარებული თავდავიწყებით შეყვარებული, რომელსაც მხოლოდ მისი სურნელი მაცოცხლებდა ვგრძნოდი, როგორ ვივსებდი მის დანაკლის, ორკვირიან დანაკლის ორკვირიან სიშავთეთრეს ორკვიარინ უმისობას უსამყაროობას, არვიცოდი რა იქნებოდა მერე უბრალოდ ამ წამით ვტკბებოდი როცა მელოდია დასასრულს უხალობდეობდა მისი ხელები კი უფრო მომთხოვდი და ვნებიანი ხდებოდა, მელოდია მიწყდა ბოლო აკორდი კი მის მკლავზე გადაწვენილს თვალებსი ცრემგამკრთალს სამუდამოდ აღმებეჭდა ცნბიერებაში, როგორც დაჭერილი წამი, დაჭერილი გძნობა დაჭერილი ცხოვრება და დაჭერილი სიყვარული. დიდხანს ვიყავით ასე, მის მკლავებზე მიწვენილი არეული მზერით და სხეულით, მის მომაჯადოებელ თაველებს ვერ ვშორდებოდი მზერა არასად მიდიოდა მხოლოდ, ის უნდოდა ის და მისი შეხება ეხლა განსაკუთრებით მინდოდა ჩემთან ყოფილიყო, მთელი სხულით მეგრძნო შიგნით ღმად, და ჩემში გაწელილი სიყვარულის ვნების ძაფებისთვის გასაქანი მიმეცა, მხოლოდ ამ წადილმა მომაშორა წამიერად მის სხეულს და მერე კი, ყველაფერდავიწყებულმა ნელა ვუბიძგე საწოლისკენ დავინახე, როგორ გაკრთა მის თვალებში მოულოდნელობა და ის საყვარელი მეტყველი და ხალისიანი ჭინკები, წამს უკვე მის ზემოთ ვიყავი მოქცეული და მის ლამაზ მომიბლელ ჭინკებს თვალს ვერ ვაშორებდი ვერ ვწყდებოდი, ნელა დავიხარე მისკენ და ტუჩებზე დავეწაფე ისეთი გემრიელი და მადისმაღძვრელი იყო გონება კიდევ უფრო დამებინდა და ნელა გავაცურე ხელი მასურისკენ 888 _ასე პატარა ქალბატონო, ეს ღამე შენს განკარგულებასი გაისმა მისი ოდნავ ირონიულ ხალისიანი ბგერები _მინდიხარ მისებრ მეც ღიმილით მივუგე და ისევ მის ტუჩებში გდავიხლართე მოხდენილად გადავიძვრე მასური და მისი გაყინული სხეულისკენ ტუჩებით გავიკვლი გზა ვგძნობდი, როგორ კრთოდა ცდილობდა დაემალა ეს ემოცია, მაგრამ ვერ ახერხებდა ვკოცნიდი ყველგან სხეულის ნებისმიერ ადგილს ვუკოცნიდი და ვგრძნობდი დიდხანს ვერ გაძლებდა ნელა გავიწი მისი ჯინსის შესაკრავისკენ და ხელები ერთმაენთში ამებლანდა –მგონი უკვე საკმარისად მოძრაობდით მადაამ ჩემს ხეულზე, მომართა ირონიულად და ამჯერად წამიერად მის ქვემოთ მომიქცია, მის თვალებში ისევ მონდომებით დაკრთოდა ის მხიარული არსებები.. ნელა დაიხარა ჩემი სხეულისკენ და ყველა წერტილი მისი გახურეული ბაგეებით შეისუნთქა .... _ღმერთო ჩემო რა ლამაზი ხარ ლეა, და ისევ მკერდის ზოლს გადაყვა კოცნითა და ხელების ცეცებით ჯინსი წამსი გამხადა და უასასრულობაში მოისროლა, მე კი თვალები დავხუჭე და ჩემი სილამაზის არასრულფასოვენის კომპლექსის მეშვეოით გავხურდი და გავინაბე ვიგძენი, როგორ შეანელა კოცნა და ამჯერად ჩემს სახეზე გადააწყო ხელები და ლოყეს მკრთალად გადაუსვა ხელი , მესიმოვნა მისი მუდმივად გაყინული თითების შეხება წამოხურეულ სახეზე , მაგრამ მისმა სიცილმა შემაკრთო და თვალები მრისხანედ ვჭყიტე დამცნოდა, კი ნამდვილად დამცინოდა ჩემს სხეულზე მოთავსებული ხმამაღლა იღიმოდა და ჩემს გახურეულ ლოყას ცერს არ აშორებდა , იგრძნო როგორ დავიძაბე და სახე უცებვე დაუსერიოზულდა _საოცარი ქალი ხარ , საოცრი მკვეთრად და მაღალფარდოვნად ლაპარაკოდა , ლოგინზე გამაწვინე ჩემი სხეული წამში შეისწავლე თმამი და მომთხვნი ხარ გინდივარ ასე არა? და ტვალებში ჭინკები გაუკრთა ისევ, მაგრამ როცა გეუბნები, რომ ლამაზი ხარ გცხვენია და ლოყები გიწითელება. არა და ესეც, როგორ გიხდება ამჯერად მეორე ნეკიც მარცხენა ლოყას გაუხახუნა ისეთი ბუნებრივი და ჯადოსნური ხარ არც კი მჯერა, რომ ეხლა ჩემთან ხარ ჩემ საწოლში და ჩემგან სექს ითხოვ ,იმას რაც ეხლა ვგძნო ყველაფერს მავიწყეს საოცრება ხარ, საოცრება ლეა ჩემი პატარა საოცრება, ვერც კი ვაცნობიერებდი მის ამდენ თბილ სიყტვას და არც მქონდა ამის თავი, რადგან ის ჩემი ბიკის შესწავლით და დაგემოვნებით იყო უკვე დაკავებული წამს ამასხა სხეულში ადრენალინმა ვნებამ და სხეული წინ წამომეზნიქა, ჩემ პოზიციაზე ჩუმად ჩაიცინა და ჭიპის ზოლს კოცნიდ წამოჰყვა წადილი ვნება კიდევ უფრო გაიზარდა ,მინოდა ამჯერად უკვე ვეღარ ვითმენდი, მისი შეხება წყალივით მჭირდებოდა არა უფრო ჰაერივით ასე, რომ გაიშვიათებულიყო ამ საოცარ ოთახში, მაგრამ ნელა შეაჩერა კოცნა და თვალებში რაღაც სხვა გაუკრთა რაღაც ჯადოსნური რაღაც იდუმალი და წამს უკვე საწოლიდან წამოდგა და ჩემს სხეულის თვალიერება საწოლს მოშორებულმა დაიწყო , ვგრძნობდი რომ ვუნდოდი ვგრძნობდი ეს მისი მზერაში იკითხებოდა ,მაგრამ იმ ტუტუც ჭინკებსაც ვხედავდი ....ლეა ლეა , მიდნა უფრო მეტი მიიღო ჩემგან წამოდექი მიდი, რაღაც უნდა გაჩვენო .. _წყენა იმედგაცრუება უკვე მკაცრად აღვიქვი წინ ჩამიარა და ნელა წამოვდექი და შარვლისკენ დავიხარე, მაგრამ ესეც უცეარი მოქმედება იყო ნელა წამავლო მაჯებსა და ფეხებში ხელი ოდნავ შევკივლე და უკვე მისი მარწუხებად შემოკრულ ხელებში ვნებივრობდი, რომელიც ისევ გაყინული, მაგრამ საოცრად მადისამღძვრელი და მამაკაცური იყო. სწრაფად ჩაიარა მეორე, პირველი, სართულის კიები და მისაღების გადაკვეთით იქვე ოთახში ჩაშენეული კიბები ჩამატარა გაურკვევლობაში ვიყავი ვერაფერი გამეაზრებინა ,სადამდე ნესტისა და წლის სუნელი არ მიწვდა ჩემს ყნოსვას, კი ნამდვილად აუზი იყო ჩვენ წინ ლამაზი უზარმაზარი ლურჯადმონარნარე დახურული აუზი , რომელიც წვიმიან ამინდშიც საოცრად ლამაზად და მადისამღძვრელად გამოიყურებოდა , მუდამ მიყვარდა ცურვა იგრძნო მანაც, როგორ ავხუნტრუცდი მსი ხელებში და ღიმილიანმა დამსვა ხალიჩაზე .რომელიც იქურობას გარშემო ფარავდა ... –ეს სხეულს გაგინელეს ლამაზო და ხელეი ისევ ჩემს სხეულზე შემოაწყო, ღმერთო ჩემო რას ვაკეთებდი აქ მის გვერდით ვერც კი ვიაზრებდი მხოლოდ ეხლა მივხვდი, როგორი დამამცირებელი იყო მისი ყველა ირონიაგაჯერეული ბგერა და აუზს თვალი ნელა მოვაშორე მასაც და გასასვლილისკენ დავიძარ როცა წამს მაჯაში საოცარი ტკივილი ვიგრძენი _მოიცა საით მომიგო გახევებულმა _მგონი მეც და ჩემი სხულიც შენთვის არასასრუველები ვართ ასე, რომ ორივემ გაცლა ვამჯობინეთ ეხლა კი ხელი გამიშვი და გამატარე, შეცდომა იყო ყველაფერი რაც შენთან მაკავშირეს , და ამის უფლებას მეორედ არც შენ და არც საკუთარ თავს არ მივცემ გამატარე უკვე ნაპერწკლევს ვყრიდი თვალებიდან და მის ხელს გამწარებული დავყურებდი , ვიგრძენი როგორ შეკრთა და ჭინკებიც ნელა გადაეყარა თვალებიდან წამს ისეთი გახდა, როგორც მაშინ ჯაკუზის ფრთაზე მჯდომი დაიძაბა მზერა აემღვრა და სახეზე ფერები გადაუვიდა, ხელი ნელა შემიშვა და თაველბი წყლის ლიცლიცს გააყოლა. –მართალი ხარ მხოლოდ ეს დაიჩურჩულა და ერთი ნაბიჯით უკან დაიხია ყველაფერს უნდა ნანოოდე ყველაფერს. ვგრძნობდი, როგორ ეცვლებოდა ხმა ბრაზით და მრისხანებით , უნდა გამეცალო უნდა მომშორდე მე ხო ერთი არაადამიანი ვარ განადგურებული წამალზე შემჯდარი ტიპი, რომელიც არ გიმსახურებს, გონება ამერია ისეთი იყო. წამს ფილმი გამახსენდა სადაც ჩემი საყვარელი გმირი ცათამბჯენის თავზე დგას და გადახტომა უნდა , ნელა გავიწი მისკენ და ხელი მისი მაჯისკენ გავაცურე, ისევ უკან დაიწია და ხელი გამაშვებინა. _არგიმსახურე ლეა სადამდე დროა გამეცალე წადი წადი ხმაში უკვე აშკარად ვგრძნოდი ბზარებსა და დაძაბულობას წამს ჯაბას სიტყვეი გამახსენდ ეხლა მხოლოდ შენ, თუ მიგიკარებს მხოლოდ შენ თუ დაეხმარები ხოგესმის. _ანდრე გაუაზრებლად ჩამოვაცილე ხმოვანი მის სახელს და პირველად ცხოვრეაში სახელით მივმართე, მაპატე ამის თქმა არმინდოდა მინდიხარ შენთანყოფნა მინდა, არც მესმოდა რას ვამბობდი თავს ვიმცირებდი არ მადარდებადა ქუჩის ქალი, თუ ვჩანდი უბრალოდ ქალი ვიყავი ვისაც მასთან ყოფნა მისი სურნელისა და სხეულის შეგრძენა ჭირდებოდა იმისვის, რომ ესუნთქა ეარსება ეცხოვრა ... _ნელა მოაშორა მზერა აუზს და ჩემს აკანკალეულ შიშველ სხეულს დაასო თვალი ვიგრძენი, როგორ გაკრთა ვნეა და სითბო მის თვალებში , რატომ რატომ მადამაინც ეხლა, როცა ასე მიჭირს , არმინდა ლეა არმინდა გული გატკინო მიგატოვოო გესმის არმინდ იმედები გაგიოცრუო მე ვერშევძლე ხოგესმის ჩემი , ვიგძენი როგორი დაძაბული იყო. ასეთი ძლიერი, ასეთი ირონიული ერთდოს, ეხლა დაძაბული ხმადაკარგული სევდანარევი იდგა ჩემ წინ და თვალებით სითბოსა და იმედს აფრქვევდა _არგამიცრუებ მოხლოდ ამის თქმა მოვახერხე და ვიგრძენი, როგორ შემომაჭდო ხელები სხეულზე და როგორ მოვეიცვი მისით მომთხოვნი და მრძანებელი იყო ნელა შემიხსნა ლიფის საკინძი და ჩემ მკერდს გაშმაგეით დააცხრა მერე კი, ასე თვალმოუცილებლად ხელი ჩამკიდა და აუზისკენ დაიძრა ნელა ჩავიდა შიგნით და მეც მიიძგა მკერძე ხელი ავიფარე რასაც მისი ირონიული ღიმილი მოჰყვა მეც თვალი თვალში გავუყარე და ვნებიანად მოვიშიშვლე მკერდი ნელა ჩავაცურე ფეხი აუზის კიბისკენ და წამს უკვე მის მკვებში ჩავესვენე სასიამოვნო ტემეპერატურის იყო წყალი წამსვე მომთენთა მსიი ხელები კი, ნელა მიბიძგებდა აუზის კედლისკენ თვალებსი ავხორცი ვენბა უკრთოდა .. –მადამ გინდივართ არა .. ისევ ირონია გაუკრთა ხმაში და აუზს ზურგით ამაკრო ფეხების განძრევის უფელასაც აღარ მაძრევდა, მისი მარწუხებად შემოხვეული სხეული და ნელა ქვემოთ ვეშვებოდი აუზი ზედმეტად ზედმეტად ღმა იყო ვიგრძენი, როგორ ჩავუსრიალდი ხელებიდან ცურვა ვიცოდი მაგრამ მას ველოდ ისიც ნელა დაეშვა ფსკერისკენ და ჩემს სხეულში ისევ აიხლართა ამჯერად დედიშობილა მეკვროდა და მის ჰაერს მიწილადებდა რაღც ზღაპრული იყო, ვნება ალბად სადღაც წყვეტი ნიშნულებს უკაკუნებდა ჩვენ კი ერთმნეთს ვეკვროდით მისი ტუჩები მთელს სხეულზე დანარნარებდა და საბოლოოდ ტუჩებს მაკვდებოდა ვგრძნოდი, როგორი მომთხოვნი იყო და ნელა ვიწყეთ ზემოთ სვლა ჟანგბადის ნაკლებობა, რომ შეგევსო და წამს ავივსე ჟანგბადით ამოყვინვისას, ისიც მომყვა და იმწამსვე ისევ ტუჩებზე დამაკვდა ხელებს მიჭერდა კედელს ვყავდი აკრული და ჩავარდნის უფლებას არ მაძლევდა ვგრზნობდი, როგორ მკბენდა დროგამოშვენით და ჩემ სურვილით აზნექილ სხეულს ყურადღების ღირსად არ თვილიდა, მე კი ვეღარ ვითმენდი და სწორედ ისეთი ვენბიანი კბენით ვუპასუხე, როგორც ის მასაჩუქრებდა. ბაგეებიდან ღიმილი მოეფრქვა _მალდეც პატარა ქალბატონო და წამს შემოიჭრა ჩემში, ხლები მკვეთრად მომხივა და ფსკერისკენ ვიწყეთ დაშვება ჰაერის დანაკლისი მისი ძლიერი მკლავები და ძლიერი ბიძგეი ეს იყო სიამოვნების ზენიტი სწრაფი და მომთხოვნი ხდებოდ უფრო და უფრო ძიერად მეკვროდა უკვე ვეღარ ვსუნთქვადი და უცებ სამყარო აკიფდა ყველაფერი ვარდისფერ ფერებში გაეხვა მხოლოდ მე ვიყავი მხოლოდ ის ორი დარლილი სიამოვენით დაღლილი სხეული ზემოთ მივიწევდით ჰერისთვის იმ ჰაერისთვის რომელიც უკვე უმნიშვენელო იყო ისევ ისე მეკვროდა, ერთად ამოვყვინთეთ და ერთად ჩავისუნქეთ გაიშვიათებული ჰავა და ფილტვებმაც ამოისუნთქა,ის კი, ისევ ისე ვენეით დამეძგერა და ხლებში მომიმწყვდია _დიდებული ხარ დიდებული და თავი ჩემ კისერში ჩამალა სველი თემები ყევლზე გადამიყარა და ნელა დაუყვა არტერიას კოცნით სიმოვნება, რომელიც წამისწინ განვიცადე ისევ განემორდა ისევ მკვეთრად ოღონდ ამჯერად მხოლოდ მისი ტუჩები მეხებოდა მთელ სველ სხეულზე და კიდევ უფრო ვიყავი მისით მოცული ეს არიყო რეალობა, ეს არარელური სიმოვნების წამლეკავი სიმსუუქე იყო ყოფიერეის სიმსუბუქე, რომეშიც ორვენი ვირწეოდით ისე, როგორც ოკენაზე გაბმული ფერად საქანელა, ისე ვნებივრობდით სამაყაროში, რომელშიც ყოფიერების აუტანელი სიმსუბუქე იყო გამეფებული მოკოცნიდა ყველგან და მიკრავდა ისე, რომ ვეღარ ვსუნთქავდი ნელა მიბიძგა ისევ აუზის კიდისკენ და ხელები წელზე მომხივია და ზემოთ შემომსვა და სხეულზე აუზის ხალიჩის რბილი ნოტიო ტემპერატურა ვიგრძენი,ნელა მიბიძგა გადავწოლილიყავი მეც დავმორჩილდი და ლოყები შემეფაკლა მსგავსი სანახაოა ღმერთო ჩემო, ნელა მიბიძგა ცოტა ქვემოთ და ამჯერად ნახევარი სხეულის წყალში ნახევრით ხალიჩაზე გადაწოლილი ვდუმდი სირცხვილის ვნებისა და მის მოლოდინში ის კი, იგვაინებდა ბოლოს მისი გაყინული თითები ვიგრძენი ჭიპს გასწვრივ ნელა დაასრიელედა და ყველა წერტილს კოცნიტ მიმკოდა ვდუმდი ხმას ვერ ვიღედი მხოლოდ გახშირეულად ვსუნთქავდი, მაგრამ წამს წვრილმა ბარიტონმა მიიბყრო ყურადრება სადღაც ზემოდან რომ მოისმოდა _ენდი ედინი ხმა მეცნო ან და ამას რა დამავიწყებდა ის იყო ქერა სადღაც სახლის ბოლო სართულზე და ანდრეას ეძებდა ენდით ჰმ სისხმლა საფეთქელსი ამაწვ და სასწრაფოდ გავსწორდი ანდრეა დაიბნა და ჩემს სხეულს ნელა მოწყდა წამს მანაც გაიგონა ხმა და სახე აერია, მზერა გაუმკაცრდა და ბაგეები შეკრა სწრაფად დაეყროდნო აუზის კიდეს და მკავებით ზემოთ ამოვიდა სანახაოა დამაბმავა წამს ყველაფერი დამავიწყა ქერაც, მისი ძახილიც. ისეთი მადისამღძვრელი იყო ეს ბიჭი, რომ თავს ვკარგავდი ნელა გამომხედა მანაც და ბაგეებზე ღიმილი გაუკრთა... _როგორ მომთხოვნი ხართ ქალაბტონო და რა მომხილელი ნელა დაიხარა შეზლოგის კიდესკენ და პირსახოცებს ხელი დაავლო ერთი თვითონ შემოიხვია მეორე კი ხელეში მოოიქცია და ჩემსკენ დაიძრა ნელა გამომიწოდა ხელელი და მკავებში მომიქცია ტუჩეს მისი გაყინული და ვნებიანი ბაგეებით დააცხრა და პირსახოცი სხეულზე წამში ჩემდა გაუაზრელად შემომახვია.. _მარტო რო ვიქნებით შეგიძლია სულ შიშველი იარო ... და დაძაულმა შემომღიმა –ნელა ავედევნე უკან და გასასველეს მიახოვეულმა კიდევ ერთელ გავიგონე ქერას ენდი ადგილზე გავიყინე და ისიც გაჩერდა და დაძაბულმა შემომხედა.. _იცი .. იცი სიტყვები ამებურდა ერთმაენთში, აქ ხომ არ ჯობს დავრჩე ? _დავინახე, როგორ გაეხსნა ბაგეები და ხმდაბლა გადაიხარხალა არა არა მაინც რა სულელი ხარ, მომყევი უკან და ნუ კანკალე არაფერს დაგიშავებს.. _რასნიშნავს არდამიშავებს ის ხომ შენი შენი..... სიტყვა ვერმოვიფირე და ხმა ისევ წამერთვა –ის ჩემი მეგობარია პირველ რიგში ლეა ჩვენ შორის რაცარის ეს დროებით იყო და მეც და ნინამაც ეს კარგად ვიცით გასაგებია, ამჯერად განრისება გაუკრთა ხმაში. მეც თავი დავუქნიე და უკან მივყევი ისევ ჰოლში შევედით სახლსი სითბო იყო, მაგრამ ყველა კუნჭულში სიცივე დაკრთოდა დაუკვე ქერას კაკუნის ხმას პირველ სართულის კიბეებზე ვგრძნობდი ... ანდრეას პირსახოცი თეძოზე მოეფარებინა და ოდნავ დაძაბულობა უკრთოდა თვალებიდან ... _აქეთ ნინა აქეთ ვართ სწრაფად ცოტა, გავიყინეთ მკაცრად მიუგო ქალს და მე მომაჩერდა მე კი არეულმა მზერა ავარიდე, და ვიგრძენი ყვრიმალები როგორ შემეფაკლა, არვიყავი პირსახოცმოხვეული სველი აკანკალებული ამ ქალის ჩხუბითვის მზად, ნინამ უკვე კარგად აღვიქვი კიბეზე , ისევ ისეთი იყო ამჯერად წითელი მოკლე კაბა და თეთრი ბეწვის მომსახამი ეცვა ფეხზე მაგალყელიანი ჩექმები ვერაფერს იტყვი დიდებულად გამოიყურებოდა ნელა შემობრუნად კიბის მოაჯირი, კი ხელი დაეყრდნო და წამს გაშრა როცა ჯერ ანდრეა მერე კი მე დამინახა პირსახოშემოხვეული ფეხი წაუბორძიკდა და ხელები უფრო მარჯვედ შემოხვია მოაჯირს, თალეში კი სიმწარე და ზიზღი გაუკრთა იმდეანდ მძაფრად დავინახე რომ ვერ გავუძელი და თავი დავხარე , ანდრეა მიხვდა რაცდებოდა წამს მძიმედ ჩაახველა და ნინას მიბრუნდა _რამოხდა ნინა ამ შუაღამისას აქ რამ მოგიყვანა ? არანაირი გაცნობები და ღიმილის გაცვლები კიდე კაი ამისგან მიხსნა ანდეამ .. ქალს ისვე ავხედე არანაირი ცვლილება ისევ ზიზღი უკრთოდა თვალებში და წამს მზერა მისი ხელისკენ გამექცა და გავშირი შესამჩნებად მოსჩანდა ფხვიერი ფხვნილის პატარა შეფუთვა, ჩემს მზერას ადნრემაც მიაყოლა თვალი და ვიგრძენი, როგორ გადაუვიდა მასაც ფერები. _მეგონა მარტო იყავი, და არაა კახპებთან ერთად მკვახედ დაისისნია ქალმა , დავიბენი გავხურდი, შევიშმუშნე, დავპატარავდი ყველაფერი დამემართა ხმაც ვერ ამოვიღე აბა რა მექვა რა ვართქო, საცოლე არა როგორ გავბედო, შეყვარეული არა არც ერთს სიტყვა არ დაგვცდენია ამაზე ,წამს გონება გამეხსნა და თვალზე მოღალატე ცრემლის შეგრძნება ვიგრძენი საყვარლები ხომ ხომ, სწორედ რომ საყვარლები ვართ ეს კიდე მისი ქალია ალბად რამდეჯერ უთქვია მისთვის მიყვარხარო ალბად რამდეჯერ მოფერებია, ისე როგორც მე წამისწინ.... რათქმუნდა მე მისი წამიერი შემცვლელი ვიყავი ეხლა კი, დროა გავიქცე აქედან ეს არა ჩემი ცხვრება არც ეს სახლი მეკუთვნის და არც ეს დიდეული კაცი, ორივე ამ ქალისაა რომელიც ალბად წლება ერრთად არიან აბა ხომ არ მეტყოდა მეგობარიაო დაწმუნებული ვარ ჩემზე არიტყვის მეგობარიაო. ისეიგი დიდი ხანი აქვთ ურთიერთობა ... ჩემი აზრები ანდრეას მკაცრმა ბარიტონმა გაწვიტა _ნინა მგონი ზედმეტას ლაპარაკობ და ამის უფელბა ნამდვილად არმომიცია შენთვის _ქლი დაიბნა თითქოს რაღაც მოაგონდაო და წამს სახე შეეცვალ, აი სამსახიბო ნიჭიც ამას ქვია წამის მესაედში უკვე გახსნილი ბაგეებით და ღიმილით მიყურებს.. უბრალოდ და ქერამ ხელზე დაიხედა სადაც ფხვნილი ქონდა ამის მოსატანად მოვედი მეგონა გჭირდებოდა, დაგიტოებ და წავალ მერე ვილაპარაკოთ , ნელა დაიძრა ადრეასკენ და იქვე მაგიდაზე მოხდენილად დადო ფხვნილი, რათქმაუნდა მე რომ დამენახა მე, რომ შემეხედა , ეხლა დაგტოვებთ ცუდ დროს შემოგისწარით მაპატიეთ ამჯერად ჩემკენ მომაპყრო მზერა არ ვიცოდი რომ აქ იყავი ... ირონიული ბგერები მთელს სახლში მოიფრქვა _დიახ აქვარ და აქ ვიქნები!!! აზრზე არვარ რატომ და რისგამო ვთქვი, ეს სიტყვეი ან რა უფლებით , ქალს სახე აებნა და თვალებში ისევ ის ველური ცეცხლი აენთო ალბად ,რომ არა ანდრეა აქვე მიმაკლავდა და ჩემ სხეულს ტყის ნადირს დააძიძგნიებდა . _ოჰო ხედავ სამომავლო გეგმებიც დაუწვია როდიდან კერე, როდიანა შენ ხომ ყოველი დღით ცხოვრობდი –მგონი დროა წახვიდე ნინა მეც და ლეაც მოსაწესიგებელი ვართ ხვალ შეგეხმიანები, დათო ხომ გახლავს, თუ მარტო წამოდი ამხელა გზაზე _არა დათუნაც თან მყავს არიღელვო შენ, ეხლა წავალ შეხვედრამდე , ნელა გამომემართა ანდრეასკენ და ლოყაზე თუ ბაგეებზე კარგად ნამდვილად ვერ დავინახე აკოცა ,მერე ფხვნილისკენ გააპარა მზერა და სუფთაა მიუგო ხმამაღლა _ვიგრძენი, როგორ გავქრი ადგილიდან არასრულფასოვნება უიმედობა ყეველაფერი ერთდროულად მომწვა და ცრემელბი რომ დამემალა წამს ავუარე ორივეს გვედი და კიბებისკენ დავიძარი, ჩავიცმე და წავალ მორჩა და გათავდა რაც იყო იყო სისულელე გავაკეთე, მაგრამ ბედიერება ვიგრძენი როგორია , ესეც ხომ დასაფასებელიააა უკვე ოთახის კარებს ვეღარ ვარჩევდი ცრემლეი ღაპაღუპით მდიოდა თვალებიდან ეს უკვე ნამეტანია ნამეტანია პირველ რიგში ეს ქალი და ჩემზე ნაწოდები კახპა მერე ფხვნილი მისი კოცნა თვალები გამოხედვა მათ მთელი ცხოვრება აკავშირებთ მე ვინვარ ერთი გასართოი უკვე გაუაზრელად დავეძედი ჩემ ტანასაცმელს და ვერც ბიკინს და ვერც ლიფს ვერ ვხედავდი ჯანდაბას ორივე აუზის ოთახში დამრჩა , იქ ვერ ჩავიდოდი ამის არც ძალა მქონდა და არც ნებისყოოფა ულიფობა არაფერი მგრამ არც ეგაა პრობლემა ნელა ამოვიცვი ჯინსი და სქელი მაისური კურტკა კაშნე და ფუმფულა ჩექმები თმები უცებვე დავიწურე და კაშნში ჩავმალე მანქანასი გამიშრება , ჩანთა და ოთახის კარი გამოვაღე, ადგილზე გავშრი ის იქ იყო, კედელს ჩაცურებული იჯდ ხალიჩაზე და თვალებში მიყურებდა ხელში სავარაუდოდ კოკაინის პაკეტი ეკავა და მზერა არეოდა.. _მაპატიე ამის დანახვა და პაკეტისკენ დაიხარა, რომ მოგიწია და მერე მისი მოსმენა არ არის ნინა უხეში, არც ცუდი ადამიანი უბრალოდ ... ვგძნობდი ამას წლები ალაპარაკედა, თორემ ამ ქალის წაკითხვას რა უნდოდა ერთი ძუკნა იყო, რომლეიც სიგიჟემდე იყო შეყვარებული მასზე _ბოდიშს ნუ მიხდი რაც სიმართლეა ის მითხრა, ჩემი ადგილი აქ არარის არც შენ ხარ ვალებული რამე ამისხნა მოხდა იყოს, მეც ერთი რიგითი ვარ ვისთანაც ღამე გაგიტარებია დიდი ამავი დარწმუებული ვარ აქმდეც ბევრი გყოლია... ეხლა ჩემი წასვლის დდროა _ვიგრძენი როგორ ჩაუქრა თვალები და მზერა ამარიდა მერე ნელა წამოიმართა და ჩემ წინ დადგა , შენ რა მართლა გგონია, რომ ასე მარტივად გაგიშვებ, და ხელი ჩემი ცრემლებისკენ გააპარა, რომელიც ჩემდაუნებურად მოდიოდა თვალებიდან ნელა გადამისვა ხელი თვალებზე და ცრემლები მომწიმინდა.. _მჭირდები ამქვეყნად ყველაფერზე მეტად ამაზე მეტადაც და საერთოდ, რატომ გგონია რომ სხვები ხარ განა ეს მაშინ ვერ გაიგე შენ ხარ ის ვისაც წელები დავეძებ ლეა შეი ქალი ხარ რომელიც წლებია მინდ და რომლის სრუვილითაც ვილევი მეგონა გამივლიდა ისე როგორც ხდება მაგრამ მე შენ, ისე მინდიხარ ისევე ისე მინდა შენთან, იცი შენე ეს რაცარის და ამის თქმა არ მჭიდრდება წამო რა დავიძინოთ მცივა გავიყინე და თან შენთან ყოფნა მინდა.. _გონებას არ ვუჯერებდი არაფერს ვუჯერებდი მხოლოდ იმას ვაცნობიერებდი რომ მის საწოლსი ჩემზე აკრულს ჩუმად ეძინა და მე მის პიჟამაში გამოწყობილი მის სუნთქვა ს ვუსმენდი მის სახეს და ტუჩებს ვეხებოდი წამს ჩანთა გამახსენდა და მერე იქ გამომწყვდეული ბუკოვსკის კასი „თავს დავდებ თუ ეს სექსზე უკეთესი არ ყოფილიყო “ მომაგონდა და გამეღიმა ნელა გადავუსვი მის მოაჯადობელ ნაკვთებს ხელი და მეც ჩამთვლიმა . ოი როგორც იქნა დავწერე, ეხლა ამ თავსაც + უნდა დავაწერო, განა იმის გამო, რომ საგრძნობლად იზრდება ნახვები + იან თავებზე უბრალოდ ამას ბევრი გარყვინლებად თვლის და მეც რა უფება მაქვს ეს ახალგაზრდა ხალხი გაგათახსიროთ ... სწორედ ამიტომ იქნება ეს+ 16 (არცარაფერია აქ „საპლიუსთექვსმეტო“ მაგრამ მაინც) ხო და ამ ამბისთვის ნუ შემოხვალთ ისეთი არაფერი არ დაგხვდებათ ... მადლობთ თქვენ კიდევ ერთხელ ვინც ყველა თავზე მეორდებით კომენტარებით და მამხნევებთ, ეს ჩემთვის ძალიან ბევრს ნიშნავს !! |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.