შუადღის სამი საათისთვის სანდრომ გაიღვიძა. ჩაიცვა და სოფის სამსახურში წავიდა. მას ძალიან უნდოდა კიდევ უამრავი ღამე სოფისთნ თუმცა იცოდა რომ ეს მარტივი არ იქნებოდა.
-უკაცრავად, ქალბატონი სოფი წერეთელი სად უნდა ვნახო,- კითხა ოფისში შესულმა სანდრომ ერთ-ერთ თანამშრომელს.
- მეორე სართულზე ბოლო კაბინეტი ხელ მარცხნივ,- ისეთი თვალებით შეხედა და რომ ყველა მიხვდებოდა სანდროს ერთ სიტყვაზევე საწოლში ჩაუხტებოდა.
- მადლობა,- უთხრა სანდრომ ცივად და გოგონას გული ძალიან დაწყვიტა.
სოფის კაბინეტის კარზე დააკაკუნა და იმ წამსვე შეაღო.
-ოჰ ვაჟბატონს გაუღვიძია.
-გასაღები მოგიტანე. კიდევ რაღაცის თქმა მინდა...
-რისი?- იკითხა სოფიმ ცნობისმოყვარეობიტ და ლაპარაკი გააწყვეტინა.
-დღეს საღამოს გცალია იქნებ ერთად წავსულიყავით კლუბში.
- ამმმ...... კარგი იქნება, განტვირთვა არ მაწყენდა.
-კარგი. 10-ის ნახევარზე გამოგივლი.
-ოკ.
-კოცნას არ ვიმსახურებ?
-არა!
-უიმე, რა მკაცრი ნაშა ხარ.
- ეხლა წადი აქედან თორე გაჩვენებ ვინაა შენი ნაშა.
-კაი ხო, საღამოს გამოგივლი.
-ოკ.


სახლში სოფი დაღლილ-დაქანცული მივიდა. წყალი გადაივლო. წასასვლელეად მზადებას შეუდგა.
-ღმრთო ჩემო რა ჩავიცვა?-ფიქრობდა კარადის წინ მდგომი.
ბოლოს შავი მოკლე არა ძალიან მოკლე კაბა ჩაიცვა და ფეხზე შავი ბალეტკები ამოიცვა. ფეხები იე ტკიოდა მთელი დღე მაღალქუსლებზე დგომისგან, კიდევ რამდენიმე საათს ამ მდგომარეობაში ვეღარ გაულებდა.
ჩასვლა ცოტა დააგვიანდა. რროცა ჩავიდა დაინახა აუდს მიყუდებული სანდრო.
-ღმერთო რა სიმპატიურია, არა ამასთნ კიდევრთხელ დაწოლაზე უარს არ ვიტყოდი.
-დაგაგვიანდა.
-მერე რა.
- არაფერი.
-რასახით მიყურებ რამე მაცხია?
-არა ძაან გამომწვევად გაცვია და ცდუნებას ვერ ვუძლებ.
- გარყვნილო
- ჩემზე ორჯერ მეტო-უთხრა სანდრომ სიცილით და კარი გამოუღო.
- რა ჯენტლმენია- გაიფიქრა და მანქანაში ჩასკუპდა.
მალე კლუბში მივიდნენ და იმდენი იცკვეს ფხზე ძლივს იდგნენ და სულს ძლივს ითქვამდნენ.
- აუ სახლში მინდა-დაიწუწუნა სოფიმ.
-ვის სახლში?- კითხა ირონიით სანდრომ.
-ჩემთან, მაგრამ თუ გინდა შენთანაც წამოვალ- უპასუხა და თვალბი აუციმციმდა.
-მინდა.
ნახევარ საათში სანდროს სახლში იყვნენ.
-მეძინება- თქვა სოფიმ.
ოხ რა წუწუნაა ეს გოგო, აასეთ დროს ძილზე ფიქრობს.
-მართლა, მე კი მეგონა სხვა გეგმები გვქონდა?!
-მაინც?-ჩაიღიმა ეშმაკურად აუციმციმდა თვალები.
-გინდა გითხრა?
-აჰამ.
სანდრო ვნებამორეული დაეწაფა მის ტუჩებს, შმდეგ წელზ შმოისვა და საძინებელში წაიყვანა. მთელი ღამე სიამოვნბის მორევში იყვნენ გადაშვებულნი. გამთენიისას კი დაღლილ დაქნცულბს ჩაეძინათ.


ღირს გაგრძელება? ძალიან გთხოვთ მაინტერესბს თქვენი აზრი. გავაგრძელო?