გარეთ მე და საბა დავრჩით...
-არ გეძინება?(საბა)
-არა შენ?(მე)გავუღიმე.
-არა_მომეხუტა.დიდ ხანს ვიჯექით ასე მერე გვეძინებოდა და ოთახისკენ წავედით.. აბაზანაში შევედი.. მგონი რი საათი ვიყავი ან მეტი "მალე" გამოვედი და ცივ ლოგინში შევწექი საბა უკვე იწვა მიხვდა რომ შემცივდა და უკნიდან მომეხვია, ასე გვეძინა მთელი ღამე.. მე არ ვიცი რას ვგრძნობდი ვგრძნობდი რომ საბა საუკეთესო იყო ნელ ნელა მიყვარდებოდა მაგრამ მე თითონ არ ვიცოდი რა იყო.. ახლა ელო(დედაჩემი)აქ რომ იყოს ჩემთან მირჩევდა რაღაცეებს. მე და დედას განსაკუთრებული ურთიერთობა გვქონდა, ყველაფერს ვუყვებოდი აი ხო არსებობენ ეგეთები ან რო ეშინიათ ან რცხვენიათ მაგრამ მე ასეთი არ ვიყავი არასდროს ვყოფილვარ მორცვი,პირიქით არაფრის არ მრცხვენოდა!! ყველა კი გიჟად მთვლიდა,სულ პირდაპირი ვიყავი.. ეს პირდაპირობა დამღუპავდა მე.. მართლა რასაც ვფიქრობდი იმას ვამბობდი ხოლმე ახლა კი შევიცვალე ოთხი წელია ასეთი აღარ ვარ დედის გარდაცვალებამ ჩემზე ძალიან იმოქმედა ორი თვე ჩაკეტილი ვიყავი.. მივხვდი რომ ასე არ შეიძლებოდა ისევ ის ლიზა ახვლედიანი გავხდი მომღიმარი გოგონა მაგრამ შიგნიდან ისეთი ვიყავი ყოველ დღე მეკითხბოდნენ "როგრ ხარ"-ს. მე კი მგონი ოცდაათჯერ ვამბობდი"კარგად"-ს მაგრამ სინამდვილეში?...ხო და სად გავჩერდი დილით არავის გავუღვიძებივარ ეს უნდა მიღწევა იყო სულ გაბურძგნული წერეთელი მაღვიძება ხოლმე ახლა კი თვალი გავახილე და პირველი საბა დავინახე როგრ გინდა იყოს დილა ცუადი ჰო და არ ჩვენი ყოფილა ცუდი..
-დილამშვიდობისა_ღიმილით მითხრა საბამ და ცხვირზე წამეთამაშა.
-დილამშვიდობისა_გავუღიმე.
-არ ვადგეთ?
-კაი მაგრამ პირველი შენ ადგები რომ მე ჩავიცვა_ეს ვუთხარი და გაიცინა მაგრამ მაინც "გავაგდე" და მოსწესრიგდი ოთახიც მივალაგე და გარეთ გავედი. ყვლა სამზარეულოსი იყო და მეც მათ შევუერთდი.
-მშია_მაგისად მივუჯექი.
-კრუასანები და წვენი გინდა?_მკითხა ანამ.
-ოო კრუასანები კი და წვენი არა ყავა!_ვთქვი მე.
-ამდენი ყავა არ შეიძლება ლიზი_გამომხედა საბამ.
-ოო მოიცა რა გიო დამისხი.
-და ყავა რატო არ შეიძლება დალიოს კაცო_მხარი ამიბა გიორგიმ.
-აი რა მაგარი ძმაკაცი მყავს რა_ხელი დავუწოდე და ხელი დამკრა.
-კაი ჰო დაუსხით_ანამ ყავა დამისხა.. ვიაუზმეთ და ისევ აივანზე დავსხედით.
-ეხლა რა ვქნათ?_დაიწყო გიომ.
-რავი ჯოკერი ვითამაშოთ_ახალი იდეა მოგვაწოდა საბამ.
-მოდი_მე არ მინდოდა მარა ამათ რას გააგებინებ.
-აპ აპ ოღონდ წაგებული მეზობელთან მიდის ღამე თერთმეტზე და ეტყვის მიყვარხარ-ო._სიცილით თქვა საბამ.
-მოიცა იქნებ გოგოა?_ჩავეკითხე მე.
-ან ბიჭი(გიო)
-ოო ეგ ჩვენ აღარ გვეხება._მოკლედ თამაში დავიწყეთ..აუ აღარ ვითამაშებ არასდროს მე წავაგე ხო და ყველანი მე დამცინოდნენ როგრ წააგეო.. მთელი დღე აივანზე ვიყავით და ვერთობოდით..11სათიც მოვიდა ეხლა უნდა გავსულიყავი ჩვენს მეზობელთან რომელცავ სახლი ჩვენი სახლის წინ ეგდა.
-ლიზ 11-ია_შემახსენა საბამ.
-ჯანდაბა წავედი მე_გამოვედი და აივნიდან მომცინარე ბავშვებს ენა გამოვუყავი და გზა გავაგრძელე.მივედი დავაკაკუნე კარი ძალიან ნაცნობმა ადამიანმა გამიღო ბედი ხო გინდა რა. ლევანი იყო კიდე ეს მინდოდა?მეც ნიძლავი შევასრულე.
-ვა ლიი..ზი? ეე აქ საიდან?
-მეე..მიყვარხარ_ვთქვი მე
-რა?
-რა და აქ მეგობრებთან ერთად ჩამოვედი და ნიძლავი წავაგე ძაანაც არ გაგიხარდეს_ეს ვთქვი სწერვულად გავუღიმე და წამოვედი სახლში შევედი, ბავშვები იგუდებოდნენ სიცილით.
-აუ ნუ დამიცნინიხართ რა იცით ვაფშე იქ ვინ იყო?_ავქოთქოდი.
-ვინ იყო_დასერიოზულდა საბა.
-ვინ და...ლევანი_ეს ვთქვი და სამივეს სახე შეეცვალა.
-რაა? ვინ იყო?_წამოხტა საბა.
-ლევანი თქვენ კიდე რა მათქმევინეთ_დივანზე დავემხე.
-მერე უთხარი?_მკითხა საბამ.
-კი ვუთხარი მარა ისიც ვუთხარი რო ნიძლავი იყო.
-კიდე კაი თორე რა მოიშორებდა რა_მომეხუტა საბა.წყვილი წავიდა თავის ოთახში გვეძინებაო.
-წამო აივანზე გავიდეთ.
-კაი მიდი და მოვალ_საბა აივანზე გავიდა მე კი ოთახში შევედი პლედები რომ ამეღო..აივანზე გავედი და საბას პლედი მივაფარე მეც გვერდით მივუსკუპდი. ასე ცუმად ვიჯექით ორივე ბოლოს ეს სიჩუმე მე დავარღვიე.
-აუუ რამეზე ვილაპარაკოთ თორე ჯამომეძინა.
-რაზე.
-რავი_თავი მას დავადე..მგონი ჩამეძინა კიკი აშკარად იმიტო რო დილით ჩემს ოთახში გავიღვიძე თან ტანსაცმელი არ მეცვა.ეგრევე საბას დავუძახე.
-რა იყო გამისკდა გული_შემოვარდა საბა.
-მოიცა გუშინ.
-გუშინ ჩაგეძინა და მერე ოთახში შემოგიყვანე.
-მაგრამ ტანსაცმელი?_გადავხედე.
-მე გაგხადე ოღონდ ელასტიკი არ გამიხდია მაიკა მარტო.
-შენნ ნორმალური ხარ ბიჭო?
-რავი შენ?
-კაი გადი ჩავიცვა.
-რა?? გუშინ ზედა მე გაგხადე და ელა რისი გრცხვენია?_თვალები დავუბრილაე და გავიდა ავდექი მოვწესრიგდი და გარეთ გავედი.
-რას შვებით?
-რავი "ვაბირჟავებთ"_მითხრა გიომ და თვალი ჩამიკრა.
-აუ დღეს რა ვქნათ?
-რავი გოგოებო არ გინდათ პიცა გააკეთოთ?_საბამ გვითხრა.
-რავი კაი, შუადღისთვის გავაკეთებთ_გავუღიმე.მერე ზოგმა ტელეონები ავიღეთ ზოგმა პლანშეტი, ზოგმა ლეპტოპი არა ამას ქვია დროს ერთად ვატარებთო რა. ფეისბუქში შევედი არია რამ გაგამრარათ ბევრი მესიჯი დამხვდა მაგრამ მგონი მხოლოდ 4-ს ვუპასუხე და მლაევე გამოვედი.შუადღეს პიცის ცოხბა დავიწყეთ მე და ანამ წინსაფრები გავიკეთეთ, თმები კოსად შევიკარით საქმე გავინაწილეთ და დავიწყეთ პიცის ცხობა.
_____________________________
ესეც მერვე თავი ჩემო საყვარლებო როგრც დაგპირდით დავდე დღეს ბოდიში შეცდომებისთვის ველი შეპასებას და კრიტიკას.
რას ფიქრობთ ლიზაზე და საბაზე?
მირჩიეთ რამე.ხო და რა უნდა მეთქვა ჯერ არ ვამთავრებ ამ მოთხრობას..ვიცი რომ პატარაა ბოდიში ბოდიში...
მიყვარხართ<3