-ნელა,ბიჭო ნელა(მესამე)
-მაცადე შეჩ**ა(პირველი)
-მიდი აი იქ დააწვინე და კარებზე დააკაკუნე(მეორე)_ფრთხილად მიაწვინა კარებთან და სწარაფდ დააკაკუნა...წამში მოწყდა ოთხივე ადგილს,მაგრამ მესამე ბოლო კიბეზე დაგორდა,და ყველა წაიყოლა,ბოლოს ოთხი აყლაყი ძირს ეგდო და მესამეს აგინებდნენ,როდესაც კარების ხმა გაიგეს სწარაფად წამოდგნენ და გაიქცნენ...
-ტასო,შვილო_ხმაში საშინელი ტკივლი შეეპარა უფროსს არევაძეს, შვილი ფრთხილად აიყვანა და ლოგინზე დააწვინა,როდესაც მის ლოყაზე ნაიარევი შეამჩნია იქ გადაეკეტა,თვალებში სიბრაზე ჩაუდგა,ადამიანს არ ჰგავდა,ლოგინთან ჩამოჯდა და თავი ხელებში ჩარგო,მალევე ტასოც გამოფხიზლდა და გაკვირვებულმა მოავლო ოთახს თვალი,თავიდან ეგონა დამესზმრაო,მაგრამ მამა,რომ ასეთ მდომარეობაში ნახა მიხვდა,რომ რაღაც ცუდი მოხდა...
-მამა...
-ტასო...ჩემო გოგონა,ხომ კარგად ხარ?რამე დაგიშავეს?მითხარი ვნახავ და ემი ხელით მოვკლავ,ტასო ჩემო პატარა_თავზე ფერებოდა და კითხვების დასმას განაგრძობდა
-არაფერი დაუშავებიათ მამა,გონება დავკარგე,აქ როგორ მოვხვდი?
-კარებთან დაგტოვეს
-ოჰჰჰ_ირონიულად ჩაიცინა,და თავი ბალიშს მიადო...უნებურად თავში ის ცისფერი თვალებია ამოუტივტივდა,როგორ სძულდა ის უცხო მაგრამ აღიარებდს,რომ თვალები მართლაც ლამაზი ჰქონდა,თანაც ძალიან...ვერ ხვდებოდა ასე რატომ მოიქცნენ,თუ რამის დაშავება უნდოდათ დაუშავებდნენ და სახლის კარებთან არ დატოვებდნენ,ანუ სხვა მიზანი ჰქონდათ,მაგრამ რა?...ამ ფიქრებში დაღლილს მიეძინა,მეორე დილით პირველი დღე ჰქონდა უნივერსიტეტში...
...ღმერთო როგორ ვერ ვიტან ამ მაღვიძარას...ნელა წამოყო თავი და საბანი გადასწია,შემდეგ ხუთი წუთი ასე გაშეშებული უყურებდა ერთ წერტილს და ცდილობდა გამოფხიზლებულიყო...“ბაჩუჩები“ :დ მოძებნა და სააბაზანოს მიაშურა,ერთი საათი იქ იყო,ბოლოს ძლივს გამოვიდა,თეთრი საროჩკა,დახეული ღია ფერის ჯინსი და ფეხზე შავი adidas_ის კეტები...მოკლედ,რომ ვთქვათ მოსიარულე სიმალაზე რა...მამამისს მანქანის გასაღები გამოართვა და წავიდა ილიაში...მისვლისთანვე იგრძნო მწველი მზერა,მაგრამ არ მიუქცევია ყურადრება...რა ვქნათ მიჩვეულია და...შენობაში შევიდა და აუდიტორიის ძებნა დაიწყო...დერეფანში ვიღაც გოგო შეხვდა,ისიც აუდიტორიას ეძებდა,აღმოჩნდა,რომ კურსლები იყვნნე და ძებანს შეუდგნენ,მოკლედ ოც წუთიანი ძებნის შემდეგ,ძლივს იპოვეს და სიცილით შეაღეს კარები... ლექციები უკვე დაწყებული იყო,ამიტომ ყველა მათ უყურებდა,გაწითლებულები ფხუკუნით წავიდნენ უკანა რიგებისკენ და ერთად დაჯდნენ...წინ ორი ბიჭი ეჯდათ...არც მათ დააყოვნეს და ერთამანეთის გაცობა დაიწყეს...
-ტასო,ეს ნუცაა
-სასიამოვნოა მე დემეტრე ეს კი ალექსადრეა
-ჩვენთვისაც
-აუ არ გინდათ რეს სადემწ ავიდეთ და ერთამნეთის გაცნობა ავღნიშნოთ,მეზარება სახლში ჯდომა(დემე)
-აუ ხო რა (ნუცა)
-ხოდა წავიდეთ და სად?(ტასო)
-რავი კლუბში,დავლიოთ ვიცკევოთ,მოკლედ დავიმხოთ რა(ალექსადრე)
-ბაზარი არაა(ნუცა)_ქუჩური ჯარგონით უპასუხა ბიწების და სიცილი დაიწყეს....ასე მხიარუალდ გაატარა დღეს,იმდენია ცინეს ბიჭებმა ,ბოლოს მუცელი სტკიოდა...შეთანხმდენ,რომელზე წასულიყვნენ და სახლებში განაწილდნენ...ტასო მაშინვე წავიდა საყიდლებზე,თეთრი ტოპი,ასევე თეთრი მაღალწელიან მუხლებს დაბლა კაბა და შავი მაღალქუსლიანები...9 საათისთვის უკვე მზად იყო და ბიჭების შეტყობინებას ელოდა,არც მათ დააყოვნეს და წავიდნენ კლუბში...შესვლისთანავე იგრძნო,ის ნაცნობი მწველი მზერა,რომელიც ასე დაჟინებით უყურებდა გოგონას,თვალებით ძებნა დაიწყო,მაგრამ უშედეგოდ,თავი გადააქნია ფიქრების მოსაშორებლად და მეგობრებთან წავიდა...მთელი ღამე ძაან მაგრად ერთობოდნენ,იცინოდნენ ,სვავდნენ,ცეკვავდნენ... მაგრამ მთელი ამ დორის გამვალობაში ის შეგრძნება,რომ ვიღაც უყურებდა არ შორდებოდა,გრძნობდა მზერას,მაგრამ არ იმჩნევდა,ცოტა შეეშინდა კიდეც მაგრამ,აი მეხუთე ჭიქა,რომ დალია ვიღას ახსოვდა უცნობი... ახლაა ისე,როგორ ჩაივლიდა გართობა,რომ ვიღაც მთვრალი არ აკიდებოდა...
-შეიძლება გეცეკვოთ?
-არა
-კაი არ ეგწამ რა იყო,მარტო ერთი ცეკვა_თვალები გადაატრილა და დასთანხმდა,რადგან იცოდა ვერ მოიშორებდა...ერთი სული ჰქონდა სიმრერა დამთავრებულიყო,საშინლად სტკიოდა ფეხები...ოო სტოპ,აი ახლა სტოპ...როდესაც იგრძნო იმ ვიღაცის ხელები უკნალზე,აი მაშინ აფეთქდა მიძინებული ვულკანი (მეც მაგარი ვარ რა :დ)
-ხელები გაწიე
-კაი რა პატრავ
-რა პატარავ,ხელები გაწიე_ხლებს დაეჯაჯგურა,მაგრამ უცნობმა უფრო აიკრა,ისე სეზიღდა იმ წამს ყველაერი კინაღამ გული აერია...ყვრილის ხო ვერ დაიწყებდა,რომც დაეწყო,სიმრებეის ხმას ვერ გადაფრავდა,მისი სმაგობრო კიდე ისეთი მთვრალები ეყარნენ,ხელს ვერ აწვდნენ,ადგომაზე ხო ლაპარაკი არ ამქვს...
-არ გესმის შე ა*ვარო?_წამში გაწვა უცნობი დაბლა...ანასტასია კი ვირაცამ ზურგზე მოიდგო და გასავლელისკენ წავიყავანა...
-დმასვი,გაგიჟდი
-სენ ნორმალური ხარ გოგო?რა ცეკვა მოგინდა?_არ ცხრებოდა უცნობი და გამწარებული დაჩხაოდა ტასოს
-ე...ე...მოიცადე რას მიყვირიხარ,ვაშე ვინ ხარ?_არც ტასომ დააკლო
-ბებიაშენი ლამზირა
-ბებიაჩემს მაყვალა ჰქვია_ამაზე ორივე სიცილი აუტყდათ,ან რა იყო სასცილო,მაგრამ მთვრალ ადმაინს რა პასუხს მოსთხოვ...
-ვსო მოვრჩეთ,წამოდის ახლსი გაგიყვან
-არა არ მინდა,მეგობრები მელოდებიან
-რა მეგობრებო,დროზე მანქანაში ჩაჯექი,შენს აქ დატოვებას არ ვაპირებ
-რას დამყვირიხარ,ვერ გავიგე,არ მინდა წამსოვლა
-კაი,როგორც გინდა_ეგონა დამანაბა თავიო,მაგრამ ისევ მის ზურგზე რომ აღმოჩნდა დაკიდებული და შემდეგ უკვე მანქანის სავარძელზე,ნერევი მოეშალა..
-ეს ზურგზე მოკიდება ახალი რამეა და არ ვიცი?
-ცოტა ხანს გაჩუმდი რა_მობეზრებულად უთხრა უცნობმა
-რას...-გაგრძელებას აპირებდა უცობმა ხელი,რომ ააფარა და გააცუმა,იმ წამს ჩახედა მხოლო თვალებში და...ამოიცნო...ის იყო...ეს თვალები სხვაში ვერ შეეშლებოდა,რადგან იმ ღამეს საგულდაგულოდ დაიმახსოვრა,თურმე რა სიმპატიური ყოფილა,ეს დამპალი...ლურჯი თვალები,სწორი ცხვირი და დიდი ლამაზი ფორმის ტუჩები,ოდნავ წამოზრდილი წვერი და გადპარსული თავი...რამოდენიმე ხანი მის თუცებს უყურებდა,დააშტერდა რასაც ქვია...
-ეგრე ნუ მიყურებ მაინც არ გაკოცებ_გაიცინა უცნობმა,სშინლად სერცხვა ტასო და თავი ფანჯრისკენ გატრიალ,რმ არ დაენახა მისი აწითლებული ლოყები
-არც მინდა_ამოიბიზღუნა და ხელები გაადჯვარედინა
-კაი რა იყო გამებუტე,ასე თუ გინდა გაკოცებ_ოხ რა დამპალია ღმერთო,მაგრამ რა სიცილი აქვს...ოს ჯანდაბა გამოფხიზდლი ტასო,ასე დაგცინა და რა დროს მისი ლამაზი...დიდი,ვარდისფერი და ფუმფულა....აააააააა,მორჩი ტასო...საშინლად შეაწუხა მაკიჟმა...ვერასდროს იტანდა,ყოველთვის ისეთი სეგრძნება ჰქონდა,რომ რაღაც ედო სახეზე,ამიტომ სველი სალფეტკი ამოღო,ცანთიდან,რომელიც სულ დააქვს სადაც არ უნდა წავიდეს...გეტყვით რატომ,ტასო არის საშინლად სუფთა გოგო,პატარ ჭუჭყსაც ვერ იტანს,ფსიქიატრიულის მერე,ამიტომ ტან სულ დააქავს ველი სალფეტკები...სა ვიყავი ხოო...მოირო და სახის გაწმენდა დაიწყო,სულ დაავიწყა ტონალურით საგულდაგოლად დაფარული ნაირავე სახეზე,ისიც დაავიწტდა მისი ავტორი გევრდით,რომე ეჯდა,სად ეცალა გოგოს მის ტუჩებს სწავლობდა და...ხოდა მოიშორა და გამოჩნდა მისი ნაირევი,ის მარცხენა ლოყაზე ჰქონდა მაიტომ მოკრა თვალი უცნობმა და წამსი დაატორმუზა მანქანა,ტასომ კი თვაი ვერ შეიკავა და წინ წავიდა თავით,რომ არა უცნობის ხელი,გაიტანდა ფანჯარას...
-რა...რა მოხდა?_შეშინებულმა თვქა ტასომ და უცნობს გახედა
-ლოყა_დაინახა,როგორ დაებერა ძარღვები,ჩუწუთლდა ტვალები და სუნტქვა გაუხშირდა,წამით შეეშინდა კიდეს,ისეთი სახით უყურებდა უცნობი...ხელი ნელა წაიღო ლოყისკენ და ნელა შეეხო მას...მანქანიდან გადავიდა და კარები გიჯივით მიაჯახუნა,კი იყო დაკეტილი კარები მაგრამ მაინც გაიგო,როგორ შეიკურთხა ეს უცნობი,რაღაცნაირად ესმიაოვნა,მაგრამ მერ ეტკინა,რომ გაახსნდა მისი ნამოქმედარი იყო...უკან გადაყვა და თვაი ისე დაიჭია თითქოს არაფერი იცოდა...
-რა გჭირს?
-მაპატიე..._ოს როგორ გაუხარდა გულს
-რ გაპატიო
-არაფერი დაიკიდე,ცაჯექი ამნქანში და მოვალ_ეტკინა,მაგრამ არ სეიმჩნია და ჩაჯდა...ათი წუთი გარეთ იდგა და ეწეოდა,შემდეგ დამშვიდბული ჩაჯდა და ადგილს წამში მოსწყდა...მტელი გზა ხმა არარ ამოუღიათ არცერთს...
-მადლობა_თბილად გაუღიმა და კერბის გარება უნდოდა,რომ უცნობი მაჯაში წვდა და მის ტუჩებს დაეწაფა...
რა იგრძნო?....ზოოპარკი მუცელში,არ იყო ირველი კოცნა,მაგრამ მაინც ისეტი სეგრძნება ჰქონდა,რომ პირველი იყო,ბექასტან მსაგვსი არ უგრძვნია,არსდროს,საშინლად მოეწონა,მზად იყომ იმ წამს მასთან ერთად ყველგან წასულიყო,ჯოჯოხეტშიც კი...მაშინ მოვიდა აზრზე,როდესაც მის ტუცებშ მოსორდა ვიჭი და თვალებში ჩააშტერდა,პირველად ცხოვებაში არ იცოდა რა ექტავ,ეჩხუბა,ეყვირა,საერთოდ არაფერი ციოდა,უბრალოდ მის ლურჯ თვალებს უყურებდა და ხვდებოდა,რომ თანდათან მათსი იძირებოდა...
-ისუნთქე ტასო_როდესაც მისი სიცლი გაიგო,ისე სერცხვდა და ტან სიე მოეშალა,ნერვები,კინარამ გაგლიჯა,კარები გააღო და გადაფრინდა მაქნანიდან,ერთი მაინც კაზახა იდოტოო,მერე კი სულ ბუზღუნით ავიუდა კიბეებზე...უცნობი კი იდგა და ელოდა მის სახლში შესვლა...კმაყოფილმა გაიღიმა დ ავტომობილი დაძრა...


________________________
აბა როგორ გოგო ვარ? :დგუშინ მინდოდა დადება,მაგრამ ზალიანპატარ გამოვიდა და არარ დავდე,დღეს კი მივამატე და შემაფასეთ ახლია .