აცახცახებული გოგონა სახლში წაიყვანა,უყურებდა და ხვდებოდა რაიყო სილამაზე.გოგონას ლამაზი ნაკვთები,ზღვასავით ცისფერი თვალები და ტუჩები არავის არ დატოვებდა გულგრილს.
-მუშაობ სადმე?
-ვსწავლობ!
-კარგია
-თქვენ სად მუშაობთ...
-დაან ძმა გყავს? ვითომც არაფერი ისე გადაიტანა ყურადღება სხვა კითხვაზე...
-არმყავს წკრიალა ხმით უპასუხა და ქუჩაში დაიწყო ყურება.მანქანა დიდ და ლამაზ სახლთან გაჩერდა.ჯერ ერეკლე გადმოვიდა და შემდეგ ანოს გაუღო კარები..
-მობრძანდი...
-იცით ჯობია წავიდე!
-რატომ უნადა წახვიდე და მე შენ ხომ გითხარი,რომ შენობით მელაპარაკო
-მაპატიე,მგონი არარის ნორმალური,რომ სახლში წამოგყვეთ მე ხომ თქვენთვის სრულიად უცხო ვარ!
-ისიც საკმარისია რაც შენზე ვიცი და თავი ისე იგრძენი როგორც საკუთარ სახლში!
-ძალიან დიდი მადლობა ოდესმე გადაგიხდი!
-ოღონდ მომიყევი სახლიდან რატომ წამოხვედი...
-ძალიან,ძალიან გრძელი ამბავია!
-ბევრი დრო გვაქვს
ეს თქვა და სახლის კარები გააღო.სახლი კი არა სასახლეა.გოგონა გახარებული ხმა გავიგე რომელიც სავარაუდოდ ძმას კისერზე ჩამოეკიდა
-ერეკლე,ადრე დაბრუნდი...
-ხო,ემილი დღეს არ მქონდა ბევრი საქმე!
-ეს ვინ არის? გოგონამ თბილი ღიმილით გამიღიმა
-ეს ჩვენი სტუმარია,გაიცანი ანო ეს ჩემი დაა ემილი.ემილი გაიცანი ეს ანოა!
-სასიამოვნოა...
-ჩემთვისაც!
-ერეკლე დღეს ჩემი კლასელის დაბადებისდღეა ანოსაც წავიყვან! გახარებულმა გამოაცხადა ემილის და ანოს გადახედა.
-თუ ანოს უნდა წადით!
-წამოხვალ ანო?
-კიმაგრამ მე ხომ არავის არ ვიცნობ.
-არაუშვს,გაგაცნობ.
-კარგი,რახან ასე მთხოვ
♣♣♣
-იპოვე ვინმე?
-ბატონო,ალექსანდრე ჯერ არავინ!
-კარგი ხომ იცი,რომ რაც უფრო მალე იზამ მით უფრო მალე მიიღებ შენს ფულს...
ამას გონია ფულით ვიყიდები! არ მაინტერესებს ფული,ის მაინტერესებს ვინ იქნება ის საწყალი ვინც ამ კაცის კლანჭებში ჩავარდება.მალე მოვშორდე ამ საზიზღარ კაცს.არც ამის ფული მინდა და არც ამის სამსახური! რაც უფრო მალე ვიპოვი სხვა სამსახურს მით უფრო კარგი იქნება ჩემთვის
-დიახ ბატონო ალექსანდრე დაგიკავშირდებით
♣♣♣
-მე გათხოვებ რამეს,თან ისეთი გამხდარი ხარ ყველა ჩემი ტანსაცმელი კარგად გექნება!
-დიდი მადლობა ემილი,შენც ძალიან ლამაზი ხარ!
-რამდენი წლის ხარ
-21
-მე 16-ის სადმე სწავლობ?
-უნივერსიტეტში,უნივერსიტეტის მერე მაკდონალდში ვმუშაობ
-მართლა?!
-ჰოო გოგონას გავუღიმე და კაბის მოზომვა დავიწყე.მოკლე შავი კაბა ჩემს ტანზე იყო გამოჭრილი. რაც მართალია,მართალია შავი ყოველთვის ელეგანტურია ფეხზე შავი ბალეტკები ჩავიცვი და სარკის წინ დავბზრიალდი.მეც არვიცი რა მინდოდა 16 წლის ბავშვებთან მაგრამ რაც არის არის!
♣♣♣
დავინახე როგორ ჩამოდიოდა კიბეებზე ანო და ემილი.ულამაზესები იყბნენ ანო ხო საერთოდ ძალიან ლამაზი იყო. აი ამწამს გამიელვა თავში ძალიან ცუდმა აზრმა. „იქნებ ანო გადმოდგება?!“
„არა,ერეკლე ამისთვის ვერ გაწირავ ამ გოგოს. შეხედე რა უცოდველია“
-ერეკლე ჩვენ მძღოლი წაგვიყვანს!
-კარგი იცოდეთ 10 საათამდე დაბრუნდით!
-არის სერ! ჩემმა დამ სასაცილოდ მიიდო ხელი შუბლზე და თვალი ჩამიკრა. არარა ეს გოგო არ შეიცვლება.
♣♣♣
კარგი კლასელები ყავდა ემილის,ყველას მოვეწონე.
-გაიცანით ეს ჩემი ძმის შეყვარებულია! ამაყად წარუდგინა ყველას ჩემი თავი
„რაო?! მომესმა ხომ,რა ძმის შეყვარებული მე და ერეკლე ეს ხომ წარმოუდგენელია“
-ემილი,რატომ ამბობს იმას თითქოს მე შენი ძმის შეყვარებული ვიყო?
-რა არხარ?
-არა ემილი!
-მაპატიე გთხოვ,არაუშავს ეგონოთ! მაპატიე კარგი? გოგონა დამნაშავე თვალებით მიყურებდა.
♣♣♣
სასწრაფოდ რამე უნდა ვქნა,არა ერეკლე ამოიგდე ეგ ფიქრები თავიდან შენ ამბავშვს ვერ გაწირავ! ცხოვრებას ვერ დაუნგრევ.ნაძირალა ვერ იქნები.
-ლუკა როგორ ხარ?
-კარგად ძმა შენ
-ნორმალურად,გამოდით რა ჩემთან სახლში,მარტო ვარ
-კაი დავურეკავ ბიჭებს...
ერთ საათში ყველა ჩემთან იყვნენ ლუკა,ნიკა,თაზო და ჯაბა.
“Jack daniels” ვწრუპავდით და ვსაუბრობდით.
-კაროჩე ბიზნესის დაწყება მინდა!
-რაპრობლემაა ძმა აქ არვართ ყველა!
-ხო მაგრამ უნდა მოვიფიქროთ რა ბიზნესი...
-გააქ ფული რო ჩადო
-კი საკმაოდ დამეხმარა
-ჩვენც ჩავდებთ რა და ავაწყოთ რამე
-ხო იცით რა რაც კი ნაშოვნი მაქვს ყველაფერი ჩემით! მამაჩემი,რომ არ გარდაცვლილიყო ყველაფერი მაგრა იქნებოდა
-ერეკლე,მამაშენის კომპანია (ლუკა)
-რა მამაჩემის კომპანია... (მე)
-გამოვისყიდოთ...(ლუკა)
-შანსი არარის არ მოგვყიდის ის ჩათლ*ხი კაცი (მე)
-რატო არ მოგვყიდის? (ლუკა)
-არიცი როგორია?! რამდენი ხანი გვევაჭრა
-უნდა გამოვისყიდოთ რა 4ივემ! (ნიკა)
-დაველაპარაკებით რა! (თაზო)
-რამდენი გაქვთ რა ყველამ ბანკში!
-მე მაქვს ასე 500000-მდე მამაჩემსაც აქვს და მომცემს!
-მეც ეგრე მექნება...
-არანაირი თანხა არარის პრობლემა!
-ბიჭებო თქვენ რომ არ მყავდეთ,მაგარი დარხეული მექნება!
♣♣♣
10 საათი იყო ყველა,რომ დაიშალა სახლში ისევ მძღოლმა წაგვიყვანა...ემილი რომ დაწვა ქვემოთ ჩავედი,რომ ერეკლეს დავლაპარაკებოდი!
-გამარჯობა ერეკლე
-გამარჯობა!
-მადლობა ყველაფრისთვის!
-არაფრის ანო
-ხვალ წავალ!
-რატომ,დარჩი ჯერ
-არა სირცხვილია
-კარგი რა ჩათვალე,რომ შენს სახლში ხარ
-ძალიან დიდი მადლობა მაგრამ იცოდი აუცილებლად გადაგიხდი!
-სისულელეებს ნუ იძახი!
-მადლობა ანო მივიდა და ერეკლეს ლოყაზე აკოცა,რაზეც ამ უკანასკნელს გააჟრჟოლა.
-როგორი დრო გაატარეთ!
-კარგი,მშვენიერი
-ძალიან კარგი
-კარგი წავალ დავიძინებ ხვალ ადრე უნდა ავდგე
-ტკბილი ძილი!
♣♣♣
ძალიან მალე მოგიშორებ ბატონო ალექსანდრე! ჩემი თავით გმაყოფილი ვისახავ გეგმებს და ვიცი,რომ ყველაფერი გამომივა.ჩემი მშობლების სულს ვფიცავარ ყველაფერს გავაკეთებ იმ კომპანიისთვის! ანო? რა ანო?! რატომ ვფიქრობ ანოზე?! ანო ერთი გამოუცდელი გოგოა!
„აღიარე ერეკლე რომ მოგწონს“ ,ლამაზია მაგრამ საჩემო არარის! ჩემი თავი გავკიცხე ანოზე ფიქრით .რომ იყო გართული და ისევ ბიზნესსზე გავაკეთე მობილიზება.
♣♣♣
დილას ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა.ლუკა რეკავდა
-ველაპარაკე იმ კაცს
-მერე?
-მერე ის რომ 2მილიონიო
-მერე?
-მერე ის რომ 20000$ გვაკლდება და არვიცი რა ვქნა
-ვისესხოთ ან ბანკიდან ან ვინმეს ვთხოვოთ...
-ყველას დავურეკე ვისაც კიშეიძლებოდა მთელი თბილისი ავაწრიალე მაგრამ არადა არა!
-ამის დედა! 20000$ რაღა გახდა როცა ამდენი შევაგროვეეთ!
-შენს უფროს,რომ თხოვო?
-ჩემს უფროს?
-ხოო...
-ლუკა დაგირეკავ!
♣♣♣
-გამარჯობათ,ბატონო ალექსანდრე?
-გამარჯობა ერეკლე...
-გოგო გიშოვეთ ოღონდ ერთი პირობით...
პ.ს ძალიან დიდი მადლობა ყველას ვინც პირველი თავი წაიკითხეთ და თქვენი აზრი გამოხატეთ
ძალიან მახარებს ყველანაირი კომენტარი.იმედია მოგეწონებათ! იმედია ხვდებით შინაარს და ძალიან აბდაუბდად არ გამომდის.
პ.ს.ს შეცდომები მომიტევეთ (ვიცინი)