უჩვეულო სიმშვიდე დატოვა და ისე განაგრძო გზა სახლისაკენ. საძინებელს დაუბრუნდა , საწოლზე დაწვა და ნახატს მზერა გაუსწორა
-იცი ახლა რა იქნება? მე აზრზე არ ვარ ... შენ ხომ გიყვარდა დინებაზე მინდობა , მეც მივყვები და ვნახოთ სადამდე მივაღწევ . ახლა უბრალოდ მშვიდად ვარ , ისიც გავათავისუფლე და მორჩა ...

-ამასთან გვაქვს ფოტოსურათები, რამდენიმე ვიდეოც სადაც მკვლელობებია ასახული, რასაკვირველია თავად ნაგაზი არ კლავს, მაგრამ ცოტა განძრევა დაგვჭირდება რომ ერთმანეთთან დავაკავშიროთ_სიტყვა ჩამოართვა ძმას გაბრიელმა.

რა მოხდება მაშინ, თუკი ერთ დღეს განსაცდელში ჩავარდნილებმა გზა ვეღარ გავიკვლიეთ, შეცდომა დავუშვით და ვეღარ ვასწორებთ? რამდენად აისახება იგი ჩვენს აწმყოსა და მომავალზე? რამდენად გვპატიობს ჟამთასვლა ცოდვებს და სისუსტეებს? ნაწარმოებში წამოწეულია ის სადავო საკითხები, რომლებზეც დღემდე არსებობს სხვადასხვა აზრი, მიდგომა და უთანხმოებები.

შუაღამე გადასული იყო სოფელში რომ შევედი, ეს ბოლო ხანია სულ ღამ-ღამობით გვიხდებოდა გადაადგილება, პირსისხლიანი დამნაშავეებივით დავწძრწოდით უკუნეთში, ნათქვამია - «ქურდს რა უნდა და ბნელი ღამეო», ამ ანდაზას ჩავუფიქრდი, ჩვენს შემთხვევაში მისი მორალი არ ამართლებდა, რადგან სინამდვილეში ყველაფერი პირიქით იყო, ბოროტებას კი არ ჩავდიოდით,

თვალი გაახილა თუ არა თავის ტკივილის გამო თვალები ისევ დახუჭა და როდესაც სხეულის გაუსაძლისი ტკივილის აღქმა მოახერხა მხოლოდ მაშინ შეძლო იმის გააზრება რომ მთელი ღამე სამზარეულოს იატაკზე გაშოტილს ეძინა,

პირველი და უკანასკნელი 3
-ნიკააააა(ვიკივლე)
-ნუ კივი ნახე რა კაი თამაშია მოდი დაჯექი ოღონდ ჯერ ლუდი გამოიღე მავივრიდან.შენთვისაც წამოიღე.
-არ ხააარ ხო ნორმალური?წინ გადავუდექი და ტელევიზორი გამოვრთე.

,, თუ შენს სულში დარჩა თუნდაც ერთი აყვავებული ტოტი, მასზე აუცილებლად დაჯდება მგალობელი ჩიტი" - ამ წინადადებამ გიორგი ძალიან დიდი ხნის წინ ჩააფიქრა და გულში ჩაახედა, ახლა კი მისკენ გახედვით, ცეცხლი ნახევარ სახეს ძლივს რომ უნათებდა, მგალობელი ჩიტი დაინახა.

ჩემს გვერდით ძველი მეგობრებიც აღარ არიან,
არ მეცინება, ეს ცხოვრება თუა ხუმრობა,
ტყუილია, ვინ თქვა ყველაფერი წარმავალია,
ჩემი გრძნობაა ერთადერთი უსასრულობა.

შმაგი წიკლაური

სანდრის აღარ მოუწერია მხოლოდ იმ საიტის ლინკი ჩამიგდო.საიტზე გადასვლა არ მიფიქრია სანამ  მივხვდი რომ რაც არ უნდა მეცადა ვერ დავიძინებდი ამიტომ გავხსენი საიტი რაღაც ონლაინ ჩათი იყო,პარამეტრები დავაყენე რაც უმარტივესი იყო ვარ გოგო და ვეძებ ბიჭს სხვა არაფერი არ ჭირდებოდა რეგისტრაციას თუ

რა სიმართლე, სიცრუეში გვიცხოვრია,
რა ზნეობა სიყალბეა მოდაში
რა სიმკაცრე მარიონეტს ემსგავსება
დღე და ღამე გვიცხოვრია ბოდვაში...

„გინდა მოგიყვე როგორ ვარ? არც ისე კარგად . ნერვები ისევ მღალატობს და საუბრისას ისევ ვიმტვრევ თითებს ვერნათქვამი სიტყვების ადგილას ...
ისევ ის მიყვარს, არ გამიარა... უკეთ არ ვარ . მზეს რომ გულს ვუშვერ და ვიცინი , თამაშია და მეტი ვერაფერი, დღეს სულ ფეხებზე მეთქი რომ ვთქვა , მერე ქუჩის ბავშვებს თვალებში როგორ ჩავხედო, ღამით რომ კარდონის ყუთებში ეხვევიან დასაძინებლად. დღე იყოს, ჯანდაბას მეთქი ჩემი თავი...

ლიკა ნერვიუვლად აქანებდა ფეხს, ბოლოს ვაჩემ დაადო ხელი და ჩაილაპარაკა
-ნერვოზა
-ნევროზი ქვია მაგას
-ნერვოზი

ცხვირი ავიბზუე და სამზარეულოში გავედი.თეფშების დარეცხვა დავიწყე როცა უკნიდან ვიღაცის სიახლოვე ვიგრძენი.
დაფეთებული შევტრიალდი და ნიკა შემრჩა.განა ვინ უნდა ყოფილიყო მეტი? ამომხედა გაიღიმა და ნელ ნელა მომიახლოვდა.ძალიაან ახლოს იყო მის სუნთქვას სახეზე ვგრძობდი უფრო ახლოს მოიწია და..... ჭიქა აიღო ონკანს შეუშვირა წყალი დალია ჭიქა მაგიდაზე დადო და ოთახიდან გავიდა.
ო გამომაფხიზლეთ ვინმემ.თათა ბოლო დონით ქათამივით იქცევი.

-აქაც ხომ მოხვალ ხოლმე ? - იღიმოდა და ისე უყურებდა
-მოვალ ხოლმე ,მაგრამ უფრო ხშირად შენ მოხვალ
-თორნიკემ რომ არ გამომიშვას?
-გამოგიშვებს , შევთანხმდით
-იცის რომ მიდიხარ?

სარკესთან იდგა, საკუთარ გამოსახულებას ძლივს უსწორებდა სასმლისგან ამღვრეულ მზერას, გულს ურევდა სახეზე ასახული ირონიული ღიმილი, ღიმილი რომელსაც ვერსადროს აქრობდა წყეული სახიდან.