.:4Love.Ge:.

-არის უფროსო_მოწყენილი დაეთანხმა ბიჭს და ბეჭზე მიეხუტა. -უი, რა დამავიწყდა, ყველაფერს მავიწყებ_ვითომ გაბრაზებულმა გადააქნია თავი და ტელეფონში დაიწყო რაღაცის ძებნა, რამდენიმე წუთში აპარატიდან ტკივილამდე ნაცნობი ხმა გაისმა.

-ეგ რომელ წიგნში ამოიკითხე? დარწმუნებული ვარ, შენი მოგონილი არ იქნება კიტ-კეტ
-არც მითქვამს, რომ ჩემი მოგონილია, აჩიკო!
-არა, არა, ერთ დღეს მართლა შემომაკვდება, გაბრიელ! ან, ეს დედაჩემი რას მერჩოდა, ცხონებული ბაბუაჩემის სახელს რომ მარქმევდა?

თეთრი პერანგი მაცვია, ხელები ძალიან გრძელი აქვს, უუი, გამახსენდა ამით ხომ ხელებს მიკრავდნენ...
-ჰაჰაჰაჰა
ამ დროს ძალიან სასაცილო ვარ, არა, მეც სასაცილო ვარ, მაგრამ ის ლურჯ ფორმაში გამოწყობილი ბიჭები, ნეტა დაგანახათ როგორ დამზდევენ ხელების შესაკვრელად, ერთ დღეს წამლები გადავყარე ხოდა იმდენი ვარბენინე საწყალი ხალხი გაწამდა.

- შარში ხარ ელისაბედ. ჯანდაბა! - ვამბობ ჩურჩულით,ტელეფონს ვიღებ და საყვარელ ნომერზე ვრეკავ.
- გისმენთ. - ისმის მისი ძილისგან დაბოხებული ხმა და ტანზე ეკლები მაყრის.

-რას აკეთებდი ეს დღეები?-ვკითხე და სებეს თავზე მივეფერე.
-ბიჭებთან ერთად ვერთობოდი.-ჩაახველა. სინამდვილეში ძალიან კარგად ვიცოდი რასაც აკეთებდა ეს დღეები და ვისთან ერთადაც. Წამით არაფერი მითქვამს, მერე გავხედე, დაძაბული იჯდა და სწრაფად მართავდა მანქანას.
-მოგწონს?

ვინ თქვა, რომ ქარი სისულელეა
და წვიმა მხოლოდ ქოლგებს ასველებს...
ირგვლივ მზე არის თუ სიბნელეა,
თავისი გზა აქვთ არსადწამსვლელებს,

ისევ წვიმის წვეთის ხმაა ფანჯარაზე,
ზეცა მოღუშული მიმოაფრქვევს სევდას
თითქოს რექვიემი ისმის დაბალ ხმაზე,
ცაზე მცირე ნათელს ღამე შავად ღებავს

პირველად შენში ამღვრეული, განაწყენებული და გაბრაზებული ზღვა დავინახე.
დამტოვე ისე, უკან არც მოგიხედავს და მე დავინახე, დავინახე შენი მშვენება.
მაპატიე ის სითავხედე, მოშიშვლებული ფეხებიდან მზერა რომ აგაყოლე და კარგა ხანს ვუყურე შენს საჯდომს.

როდესაც ადამიანი თავს კომფორტულად გრძნობს ეს დიდი სიამოვნებაა,დააღწიო თავი ყველანაირ ნეგატივს და მხოლოდ კარგზე იფიქრო ცოტა რთულია მაგრამ არცისე შეუძლებელი.

როგორ მოქმედებს ეს გარემო და ეს კაცები
სკოლის მოსწავლე გოგონებს რომ თვალს აყოლებენ...

ალბათ იფიქრებთ, რაღა დროს აკვანში დანიშვნა, მაგრამ იყვნენ და არსებობდნენ ოჯახებიც, რომელბიც დღემდე იცავდნენ და იცავენ ძველ ტრადიციებს, როგორიცაა: სისხლის აღება, აკვანში დანიშვნა და ასე შემდეგ.

რეზი მარიამის ტუჩებს მოწყდა და ამღვრეული თვალებით ჩააცქერდა თაფლისფერ სფეროებში, გოგონამ ვერ გაუძლო მის დაჟინებულ მზერას და თვალი აარიდა

გაბრუებული ვიღვიძებ. ასე მგონია, ერთი კვირაა მძინავს. ფანჯრიდან იისფერ ფარდებს შორის მზის სხივები იპარებიან და ფეხის თითებს მიწვავენ. ათი ხდება. ღმერთო, ბავშვები! ასე როგორ დამეძინა? ნანიკოც არაა. მაშინვე ვდგები და გიორგის ვურეკავ. მამშვიდებს, ისაუზმეს და ყველა ზღვაზე ვართო.

ალბათ , შეეშინდებოდა კიდეც , მაგრამ სულში შემოპარული განთიადი , სიმშვიდის აკორდებს სიყვარულის ხმაზე აჟღერებდა. ალმოდებული ბედნიერება კი ტკივილის ფსკერზე დაბუდებულ ნამცეცებს ცრემლის ბილიკით აშრობდა და

შემომეღება ტუჩები შოკოლადისფრად
და თვალებს დააჩნდათ სიშავე მუქი,
ხელის ცახცახით ვივარცხნი გაშლილ თმას,
სარკეში ვხედავ მომზირალ მე ჩემ ლანდს.