.:4Love.Ge:.

მალხაზი როგითი პაიკი ნუ გგონია,ლექსო!
დიდი გაქნილი ნაბო*არია და,
ერთადერთი შანსი დაგრჩა..
ან გონს ეგები და,
საკუთარ ჩასვრილს ხეხავ,
ან არადა,
ჭყონიას ჩრდილს ვეღარ მოიშორებ..

ჭეშმარიტების გაბედული და დაუნდობელი ძიების პროცესში ბიჭი წააწყდა შოკისმომგვრელ აღმოჩენას - მას ჰყავდა დიდი ხნის დაკარგული და. ახლად აღმოჩენილი იმედით გაჟღენთილი,მან დაიწყო მისია,ეპოვა მისი ტყუპისცალი, რომელიც გაუცნობიერებლად აიხლართა იმავე სახიფათო ძალების ქსელში,რომლებმაც მათ მშობლების სიცოცხლე წაართვეს.

- გაახსენდა როგორ აღვიძებდა კატოს ღამით კოშმარები და როგორ ხდებოდა იძულებული იმ ადამიანის მკლავებში განაბულს ეძებნა შვება ვისაც მაშინ თვალის დასანახად ვერ იტანდა...

და მაინც რამდენი უბედურება ხდება ყოველდღიურად  ქვეყანაზე, დღე არ გავა რაიმე საშინელება რომ არ მოხდეს, ნეტა სულ არ მივსულიყავი იქ, რა მინდოდა, ახლა ეს სურათი უნდა ჩამრჩეს გონებაში.

როცა შეგხვდები უკვე დიდები ვიქნებით...
როცა უკვე ჩემს წითელ ტუჩებს სიფერმკრთალე გადაეფინება და შენს შავ თმაში ჭაღარები შემეგებებიან,როგორც გაზაფხულურ მიწაზე თოვლის ნამცეცები.

-დღეიდან უახლოესი ასი წელიწადი,ეს სინთეთიკური ნაგავი გაჩნდება ქუჩებში და,კაცობას ვფიცავ,პირველი,ვინც მას გაიყნოსავს,შენი 17 წლის ანნა იქნება და ამაზე,პირადად მე ვიზრუნებ...
გასაგებია სი*ო?!-სახეში ყინულივით ცივი მზერით ჩასძახა და მანამ,სანაც მის თვალებში საკმარისი თანხმობა და შიში არ დაინახა,
იარაღი არ მოაშორა..

შენი ხელები ჩემი თეთრი სისხლით გასვრილა
ზეცა დამტირის, ჩემი ცრემლი თვალებს არ ცვივა
სიცივე მომეც, მიწას მაყრის მე დედაჩემი
მისი ცრემლები ჩემს ცივ სხეულს როგორ აცვივა!?
და რა გინდოდა ?! ცოდვად დაგრჩეს ეს ყველაფერი.

ჩემკენ დაიხარა და მისი სუნთქვა სახეზე ვიგრძენი. თაფლისფერი თვალები ისევ ჩაუმუქდა და კუნაპეტი შავი გაუხდა. მუხტმა კი, რომელიც მათგან მოდიოდა, საოცრად მარტივად დამაჰიპნოზა. რამდენიმე წამით რეალობის აღქმა დავკარგე. ბამბასავით მსუბუქად ვგრძნობდი თავს და ჩემი არსებობა ირეალური მეჩვენა. უნდა ითქვას, ეს მდგომარეობა მომეწონა კიდეც. გულის სიღრმეში მინდოდა, რომ უფრო დიდხანს გაგრძელებულიყო.

ჭეშმარიტების გაბედული და დაუნდობელი ძიების პროცესში ბიჭი წააწყდა შოკისმომგვრელ აღმოჩენას - მას ჰყავდა დიდი ხნის დაკარგული და. ახლად აღმოჩენილი იმედით გაჟღენთილი,მან დაიწყო მისია,ეპოვა მისი ტყუპისცალი, რომელიც გაუცნობიერებლად აიხლართა იმავე სახიფათო ძალების ქსელში,რომლებმაც მათ მშობლების სიცოცხლე წაართვეს.

-შეკვეთას ვაუქმებთ-გავიგე საბას ხმა
-რას აკეთებ დამსვი, ბიძია არ წახვიდეთ მოვდივარ
-არსადაც არ მიდიხარ მე მომყვები
-არა
-ბავშვებო მე წავალ-ამბობს ტაქსისტი და მანქანას ძრავს

-შეიძლება?- გველესიანის კაბინეტში თავი შემოყო ერეკლემ.
-შემოდი-საქაღალდე გვერდით გადადო, თვალები მოისრისა და დაღლილი მზერა შეავლო ერეკლეს.
-ლაშა ძალიან ნუ შეყვები ამ საქმეს, შენც გული გეტკინება და იმასაც ასე ძალიან რომ გაფორიაქებს ახლა.

და მაშინ,როცა გრძნობ იმედგაცრუებას და სიამაყეს ერთდროულად,გინდა იტირო...როგორი სამარცხვინოა იყო ასე ნორმალური,ასე ცოცხალი,ასე გადარჩენილი,შუბლზემიდებული ტყვიასავით,რომ გადაიფიქრეს...

ჭეშმარიტების გაბედული და დაუნდობელი ძიების პროცესში ბიჭი წააწყდა შოკისმომგვრელ აღმოჩენას - მას ჰყავდა დიდი ხნის დაკარგული და. ახლად აღმოჩენილი იმედით გაჟღენთილი,მან დაიწყო მისია,ეპოვა მისი ტყუპისცალი, რომელიც გაუცნობიერებლად აიხლართა იმავე სახიფათო ძალების ქსელში,რომლებმაც მათ მშობლების სიცოცხლე წაართვეს.

ჩვენი ინტელექტუალური ცოდნა უძლური აღმოჩნდა ჩვენს გრძნობებთან მიმართებაში და ამის გამო ყოველ ჯერზე სხეულს ვაპურებდით , გრძნობებს ვმონებდით და სულს ვაშიმშილებდით. ინტელექტს ძალას ვაკლებდით და გრძნობაში მას ვნების სახით ვდებდით. რის გამოც აზროვნებას ვეღარ ვახერხებდით.ჩვენ ფაქტიურად სიკვდილს ვირჩევდით.

ჭეშმარიტების გაბედული და დაუნდობელი ძიების პროცესში ბიჭი წააწყდა შოკისმომგვრელ აღმოჩენას - მას ჰყავდა დიდი ხნის დაკარგული და. ახლად აღმოჩენილი იმედით გაჟღენთილი,მან დაიწყო მისია,ეპოვა მისი ტყუპისცალი, რომელიც გაუცნობიერებლად აიხლართა იმავე სახიფათო ძალების ქსელში,რომლებმაც მათ მშობლების სიცოცხლე წაართვეს.