ნება არ მისცე მის ღიმილს გაგაცუროს, მის თვალებს კი დაგაბნიოს. წითელი ტუჩები ყოველთვის იტყუებიან, რადგან წითელ ტუჩებს, ყოველთვის აქვთ თავიანთი საფასური.

სახლში მისულმა დაღლილმა ლინდამ მაშინვე დაიძინა, თორნიკემ კი ვერაფრით მოისვენა. მთელი ღამე თეთრად გაატარა. ბოლოს საწოლში რომ ვერ გაძლო სასწრაფოდ წამოდგა ფეხზე და გარეთ აივანზე გავიდა, თან ტუმბოში სადღაც ღრმად მიჩურთული სიგარეტი იპოვა,

- თავხედი !
- თავხედი კიდევ მე ვარ? მოხვედი,არც კი მიცნობ და მლანძღავ.
- კარგი მაშინ გაგიცნობ და მერე გაგლანძღავ, მოსულა? - ცდილობდა ირონიული ყოფილიყო თუმცა კარგად არ გამოსდიოდა
- თავქარიანი ხარ იცი?
- კი ხშირად მეუბნებიან.

წამის მეასედში უთვალავმა აზრმა გამიელვა თავში. ნინა და ნიკა… ნიკა და ნინა… სამი წელი… “ნინა სად ხარ? დაიწყო უკვე ჩასხდომა”… ნინა… ჩემოდნები… აეროპორტი…
ვერაფრით დავიჯერებდი იმას რომ ნინას შეეძლო ასე ეტკინა ჩემთვის. ვერ დავიჯერებდი სანამ საკუთარი თვალით არ ვნახავდი ამას…

ცოტახანში გავედით გარეთ და მივუჯექით მეგობრებს.
-თაკო წამოდი ერთი წუთით-გახარებული მეუბნება ნუცა. ავდექი და გავყევი უსიტყვოდ.
-რახდება ნუცი?

მაქთის ოფისიდან ამაყ­ად გამოვდივარ, მანქა­ნაში ვჯდები და ხელ­ში მოთავსებულ ახალ კარტას დავყურებ . მო­ბილურს სწრაფად ვიღებ ჯიბიდან და სიმ ბარა­თში ვათავსებ, აწ უკვე ახალ ნომერს. ეშმაკ­ური ღიმილით ვკრეფ ნა­ცნობ ციფრებს და მობი­ლურს ყურზე ვიდებ.

-გუშინ რაც მოხდა...რატომ დამთანხმდი ნუცა? რატომ წინააღმდეგობა არ გამიწიე? ნუთუ ასე ვმოქმედებ შენზე?-ოხრვა ამოაყოლა სიტყვებს
-შენ ჩემი ქმარი ხარ, ამიტომ რატომ არ უნდა მივიღო სიამოვნება სრული პაკეტით? რომც დავშორდეთ მაინც აღარავის დააინტერესებს ისევ ქალიშვილი ვარ თუ

სახლში მისვლისას მამამ მომხალა რომ სახლის სანახვად უნდა წავსულიყავით,მეც დავდე ჩანთა და მამას გავყევი მანქანისკენ.გზაში ვაკვირდებოდი სახლებს იმ უბანში სადაც უნდა მეცხოვრა ყველა ლამმაზი და მდიდრული იყო ,გაკრეჭილი გაზონით და თეთრი ღობით,დარმუნებულივარ ყველა მათგანი საკმაოდ ძვირი

კოსმოსშიც კი არ ვყოფილვარ, მაგრამ კოსმოსი ვარ...
არც ასტრონავტი ვარ, არც ასტროლოგი, არც ასე კაშკაშა უსი და არც სუპერნოვასგან წარმოქმნილი ნისლეული...
რაღაც ვარ:

მე შენ მიყვარხარ ვერ გეტყვი რატომ
მე შენ მიყვარხარ არ ვიცი რისთვის
მე შენ მიყვარხარ ძლიერ და მარტო
მე შენ მიყვარხარ რისთვის ან რატომ?

-გაიღვიძე მამას გოგო გათენდა უკვე
დილას როგორც ყოველთვის მზრუნველმა და თბილმა ხმამ გამაღვიძა , როგორ მინდა ერთხელ მაინც შევძლო და მეც გავცე პასუხი ... როგორ მინდა მეც

დილით როგორც ყოველთვის ადრიანად გემეღვიძა, საწოლოდან ძვლივს წამოვდექი თავი საშინლად მტკიოდა. თითქოსდა დიდმა ტრაილერმა გადამიარა. ოთახიდან გამოვედი და პირდაპირ სააბაზანოში შევედი. დილის პროცედურებს მალევე მორჩი და სამზარეულოსკენ წავედი ყავისთვის. თამარას უკვე გაუღვიძია

ნათქვამია,სიყვარული არის ის,რაც პლანეტას ამოძრავებს,რისკენაც ვილტვით და რისთვისაც ვიბრძვითო.მიუხედავად ამისა,ამ გრძნობის სრულფასოვანი განმარტება ჯერ ვერავინ შეძლო. განა შევძლებ მე მის განმარტებას?
არამც და არამც....
ყველა თავისებურად აღიქვამს მას,თავისებურად გამოხატავს და ყველა მისთვის შესაფერის სახელს არქმევს

დღეს ოთხშაბათია. სკოლა! კლასში ავედი და ევას გვერძე მოვთავსდი
-ევა! დავუძახე
-გისმენ ალექს. მომიბრუნდა
-ბოდიში!ვუთხარი
-გაპატიე უკვე შენი თავხედობა.
-ევა გთხოვ 1 შანსი მომეცი
-მე შეყვარებული მყავს

დილით ფანჯარაში მზის სხივები შემოიჭრნენ, ნელ-ნელა უახლოვდებოდნენ საწოლზე მწოლიარე ანას. მშვიდად ეძინა გოგონას, თუმცა დიდხანს არ გაგრძელებულა, როგორც კი მზის სხივი მიელამუნა სახეზე, ხოლო შემდგომ შემაწუხებლად ჩააშტერდა თვალებში, გოგომაც ვერ მოითმინა და გამწარებული წამოხტა საწოლიდან.