-გადმობრძანდი ულამაზესო ქალბატონო(გოგა)
-დიდი მადლობა(მე)გავუღიმე და მანქანიდან გადავედი.
რესტორანში შევედით, იქაურობა თვალის მომჭრელი იყო, ულამაზესი, მაგრამ ერთადერთმა რამაც გამაღიზიანა ჩემზე ხალხის უაზროდ მოპყრობილი მზერა იყო.
-თქვენი მაგიდა ესარის ბატონო (ოფიციანტი)
-მადლობთ(გოგა)
-მოოგწონს აქაურობა თუ სხვაგან წავიდეთ?(გოგა)
-არა, შესანიშნავია.(მე)ღიმილით ვუპასუხე. (მართლა ძალიან მომეწონა იქაურობა.)
-მაშინ დავჯდეთ(გოგა)
-დავჯდეთ(მე)
----------------------
-რას მიირთმევთ? (ოფიციანტი)
-ნათი რას შეჭამ?(გოგა)
-არაფერს, მარტო წყალი თუ შეიძლება...(მე)
-მენიუს გადავხედავთ, მანამდე წყალი და წითელი ღვინო მოგვიტანეთ.(გოგა)
ოფიციანტი წავიდა და გოგა მე მომიტრიალდა
-მენიუს გადახედე და რამე შევუკვეთოთ(გოგა)
-მე მართლა არაფერი არ მინდა.(მე)
-მაშინ ჩემი ხათრით ჩემს საყვარელ ნამცხვარს შეჭამ, კარგი?(გოგა)
-კარგი კარგიი... (თავი დავუქნიე და თან სიცილიც მივაყოლე)
-როგორ გიხდება სიცილი ნეტავ იცოდე.(გოგა)
ამ სიტყვებზე თავი დაბლა დავხარე, შედეგად ის მივიღე რომ ხელი ნიკაპზე მომკიდა სახე ამაწევინა ჩემსკენ მოიწია და ტუჩთან ახლოს მაკოცა
-ვგიჟდები შენზე! (გოგა)
-......(მე) მე ხმა არ ამომიღია იქამდე სანამ ოფიციანტი არ მოვიდა.
-ინებეთ.(ოფიციანტი) მაგიდაზე ღვინის ბოთლი და წყალი დადო.
წყალს ვეძგერე წამებში და მოვსვი.
-ხომ დალევ?(გოგა)
-ცოტას.(მე)
-კარგი კარგიიი...(გოგა) ღვინო ჩამოასხა ჭჳქებში და ჭიქა გამომიწოდა.
-ჩვენს შეხვედრას გაუმარჯოს ნათი,შენ ჩემს ცხოვრებას ელფერი შესძინე და ვერ გაგიშვებ. (გოგა)
-ჩვენს შეხვედრას გაუმარჯოს...(მე) ისე ხმადაბლა წარმოვთქვი ფრაზა რომ მე ძლივს გავიგე. შემდეგ რამოდენიმე ჭიქა კიდევ დავლიეთ...
-ნათი მოდი მთავარზე გადავიდეთ, მე არ მაქვს ტყუილად დასაკარგი დრო, არვიცი რას ან ვის ვუცადო, საერთოდ... მეე... ნუ ბევრი რომ არ ვილაპარაკო მინდა მინდა რომ ცოლად გამომყვე.(გოგა) წინადადება დაასრულა თუ არა ჯიბიდან პატარა წითელი ყუთი ამოიღო
-ეს შენია და მე შენს პასუხს ველოდები.(გოგა) ყუთი გახსნა და ულამაზესი ბრილიანტის ბეჭედი ამოიღო, ხელი მომკიდა ხელზე და ბეჭედი გამიკეთა.იმ მომენტებში ისეთი დაბნეული ვიყავი რომ აზრზე არ ვიყავი რა მექნა ან რა მეთქვა.
-გოგა... მე არვიცი...(მე)
-გთხოვ გამომყევი ცოლად(გოგა) და თვალებში ჩამაშტერდა
გული სასწაულად აძგერდა მის მიმართ სიყვარულს ვგრძნობ ვიცი, ვხვდები, მაგრამ თითქოს არ მინდა დაჯერება და ბოლოს მაინც გადავწყვიტე!
-თუ გინდა პასუხს ეხლა ნუ მეტყვი თუ ფიქრობ რომ აჩქარდები მე დაგელოდები.(გოგა)
-იცი რა?(მე)
-რა ნათი?(გოგა)
-თანახმა ვარ.(მე) თითქოს მორცხვად მაგრამ მაინც თავდაჯერებულად წარმოვთქვი ეს სიტყვები გოგას კი თვალები ისე აენთო სიხარულით რომ სკამიდან წამოხტა და ხმამაღლა იყვირა თანახმააო. ხალხისგან კი დიდი ოვაცია და აპლოდისმენტები დავიმსახურეთ. შემდეგ მომვარდა და ძალიან ჩამეხუტა, მეც მოვხვიე ხელები.
-წამოდი სახლში წავიდეთ.(გოგა) ჩამჩურჩულა ყურში
-არა გოგა დღეს ??? (მე)
-ხო აბა რას ვუცადოთ?(გოგა)
-ბავშვები როგორ მიიღებენ ამ ამბავს?(მე)
-ბავშვებმა ყველაფერი იციან და გელოდებიან, ძალიან უხარიათ.(გოგა)
-მართლაა?(მე)
-ხოო ნათიი (გოგა)
-კარგი მაშინ წავიდეთ(მე) რესტორანი დავტოვეთ მანქანაში ჩავჯექით და სულ რაღაც ათ წუთში დიდი სახლის ეზოში შეუხვია მანქანამ.
-მოვედით საყვარელო (გოგა)
-ვნერვიულობ გოგა(მე)
-არაფერზე არ ინერვიულო, ეხლა ისინი გელოდებიან და უარი რომ გეთქვა მგონი ჩემზე ძაან იმათ დაწყდებოდათ გული (გოგა) სიცილით მითხრა გოგამ და მანქანიდან გადავედით. რამოდენიმე კიბე ავიარეთ და სახლის კარი გაიღო.
-მამაა (გოგას შვილი) კართან შემოეგება გოგონა და მოეხვია შემდეგ ორი ბიჭიც გამოყვა ამ გოგონას.
-გაიცანით ეს ნათიაა. ნათი ესენი ჩემი შვილები არიან.ანი, ლუკა და ბათუ.(გოგა)
-სასიამოვნოა (ანი,ლუკა)
-ჩემთვისაც ბავშვებო(მე) მივედი და გადავეხვიე, მართლაც ძალიან საყვარელი ბავშვები ჩანან...როგორც ჩანს ბათუზე მელაპარაკებოდა შვილივით გავზარდეო...
-სასიამოვნოა(ბათუ) ხელი გამომიწოდა
-ჩემთვისაც(მე) და ხელი ჩამოვართვი
-კარგით შევიდეთ(გოგა) უკნიდან გავიგონე ანიმ გოგას როგორ უთხრა ულამაზესიაო ჩემზე და გამეღიმა.
სახლში ყველა გავიცანი, ბავშვების ძიძა-ლელა, მოსამსახურე-ლია და ლიას შვილი გიორგი რომელიც ეზოს და აუზის საქმეებს აგვარებს. უკვე ძალიან გვიანი იყო
-კარგით დავისვენოთ (გოგა) წამოდგა ფეხზე და გამომხედა ღიმილით.
-ღამემშვიდობისა. (მე) (დავემშვიდობე ყველას და გოგას ხელი მოვკიდე)ოთახში შევედით
-ქორწილი როდის დავგეგმოთ? (გოგა)
-მხოლოდ ოჯახის წევრებთან ერთად რომ ავღნიშნოთ? რა საჭიროა ეს დიდი ცერემონიალი (მე)
-რათქმაუნდა შენ როგორც გინდა. (გოგა)
-ხოდა ხვალვე დავქორწინდეთ თუ გინდა(მე) თბილად გავღიმე
-ამას მეც ვფიქრობდი მაგრამ თქმა ვერ გავბედე, ხვალ ვქორწინდებით. შესა§იშნავია, მაშინ მე დაბლა ჩავალ ყველას ვეტყვი და მალე ამოვალ.(გოგა)
-კარგი (მე) შუბლზე მაკოცა და გავიდა.
ეს სახლი სულ სამ სართულიანია, პირველ სართულზე მოსამსახურეები და ძიძაა. მეორეზე მისაღები და ბავშვების ოთახები, მესამეზე კი ჩვენი , სასთუმრო ოთახი და ბათუს ოთახი, ჩვენი ოთახი ამოსასვლელი კიბეების პირდაპირაა ბათუს ოთახი კი დერეფნის ბოლოს. გოგა რომ გავიდა ცოთა ხანში კიბეებზე ფეხის ხმა გავიგე, მერე კი ოთახის კარზე კაკუნი გაისმა
-შემოდი(მე)
-ბოდიში ბიძიამ გამომიშვა თვითონ ბავშვებს ელაპარაკება, დედათქვენმა დაურეკა და გადაურეკოსო.(ბათუ)
-აა..გასაგებია..მადლობთ(მე)
-თქვენობით ნუღა მელაპარაკები ჩვენ ხომ უკვე ერთი ოჯახი ვართ (ბათუ)
-აჰაა კარგი (მე) და გავუღიმე
-კარგი მე დაგტოვებ, გამემშვიდობისა(ბათუ)
-ხვალამდე(მე) კარი მიიკეტა. ბათუ ძალიან მაღალია, ქერა ცისფერთვალება კარგი ტანის ახალგაზრდა.
კაბა გავიხადე და საწოლში შევწექი...ისეთი გადაღლილი ვიყავი ფიქრით რომ ეკასთვის დარეკვა საერთოდ ამომივარდა თავიდან და ჩამეძინა. დილით გოგას ხმამ გამაღვიძა რომელიც გვერძე მეწვა.
-რა ლამაზი ხარ მძინარეც.(გოგა)
-...... თვალები გავახილე და ჩემზე მოშტერებული გოგა დავინახე.
-მაპატიერომ გაგაღვიძე(გოგა)
-არაფერია. (მე) გავუღიმე წამოვიწიე და ლოყაზე ვაკოცე.
-დღეს ჩემი ცოლი გახდები.(გოგა)
-ავდგეთ, თორემ ვერ გავხდები (მე) სიცილით ვუთხარი.
მე რადგანაც სახლში ვიწრო წრეში მინდოდა აღნიშვნა გოგამაც წინააღმდეგობა არ გამიწია, ავდექი მოვწესრიგდი და ჩემი წითელი კაბა ავიღე ჩასაცმელად.
-არა ეგ არ ჩაიცვა მე წუხელ მაღაზიებში გავიარე და ძალიან ბევრი კაბა ვიყიდე რადგან არვიცოდი შენ როგორი მოგეწონებოდა.(გოგა)
-რა ყურადღებიანი ხარ (მე) მივედი და ჩავეხუტე. აი გამოაღე შკაფი იქარის ყველა რაც ვიყიდე.(გოგა)
გოგას კარგი გემოვნება ქონია, სადა თეთრი კაბა ავარჩიე დაბლა როცა ჩავედი ყველა გაოგნდა
-ნათიიი რა ლამაზიი ხააარ (ანი)
-მადლობა საყვარელო,შენც მშვენივრად გამოიყურები (მე)
-შეუდარებელია (გოგა)
-მადლობა, მე მზად ვარ წავიდეთ ეკლესიაში.(მე)
-წავიდეთ (ყველა) (გოგა, ანი, ლუკა, ბათუ, ბავშვებიშ ძიძა ლელა და გიორგი)
ეკას გზაში დავურეკე და ეკლესიაში მოვიდა, ჯვარი დავიწერეთ ხელი მოვაწერეთ და სახლში წავედით. რომ მივედით ყველაფერი მზად დაგვხვდა ნუ მოკლედ კარგი დრო ვატარეთ და ძალიანაც გადავიღალეთ, მე და გოგა გამოვემშვიდობეთ ყველას და ოთახში ავედით, შევედით თუ არა ხელი დამტაცა და მისკენ მიმწია
-ჩემი ხარ! გესმის ? ჩემი.(გოგა)
-ხო, საყვარელო შენი ვარ.(მე) და ლოყაზე ვაკოცე.
-რაღაც უნდა გითხრა და არ გაბრაზდე კარგი?(გოგა)
-მითხარი(მე)
-ხვალ დილით სამსახურიდან ქალაქ გარეთ მივდივარ და საღამოს დავბრუნდები(გოგა)
-მერე მაგაში გასაბრაზებელი რაარის? მაშინ მიდი დაწექი ეხლა და დაისვენე(მე)
გავიხადეთ და დავწექით, მე გოგას მკერდზე მედო თავი... და ასე ჩაგვეძინა. დილით კი ისევ გოგას ხმამ გამაღვიძა
-ულამაზესო, წავედი მე(გოგა) ჩემს ტუჩებს დაეწაფა და ამან გამომაფხიზლა
-კარგი ჭკვიანად იყავი (მე)
-მიყვარხარ(გოგა) და ოთახი დატოვა.
მეც მოვწესრიგდი და დაბლა ჩავედი. ბავშვები სკოლაში იყვნენ წასულები, მოსამსახურე სახლს ალაგებდა. ამ დროს კიბეებზე ბათუ ჩამოვიდა.
-დილამშვიდობისა(ბათუ)
-დილამშვიდობისა(მე)
-არ გშია ?(ბათუ)
-კი(მე)
-წამო სანაპიროზე კარგი კაფე ვიცი რამე შევჭამოთ(ბათუ)
-კარგი წავიდეთ (მე)
მანქანაში ჩავჯექით, ბათუს ლურჯი ბმვ ყავს, როგორც მითხრა ყოველ თვე იცვლის მანქანებს და ახალ ახალ მოდელებს ცდის ხოლმე... გზაში ხმა არცერთს არ ამოგვიღია, სანაპიროზე კაფესთან მივედით და მანქანიდან გადმოვედით.