ზაფხულის მწველმა მზემ თვალებშიც შემოაღწია ...
და აი მეც გამეღვიძა ...
რა უნამუსობაა არ შეიძლება შაბათ დილას მაინც დამასვენოს და დამაძინოს ?!
ის ისეთი უნამუსოა ... განსაკუთრებით კი ზაფხულში ...
ოთახში იმის გამო რომ დილა უთენია არ შევეწუხებინე მის სხივებს შავი მუქი ფარდები დავკიდე ... ის კი მაინც ჯიუტად მოიწევს ჩემსკენ ...
ხო და მიზანსაც თითქმის ყოველ დღე აღწევს ...
ნელა გავიზმორე და ფეხზე სხარტად წამოვხტი ...
შემოსასვლელში გავედი და ბებიაჩემს ის გემრიელი და ნაოჭიანი ლოყები სულ დავუკოცნე ...
ამასაც მეტი რა უნდოდა კისკისით იკლებდა მთელ სახლს ...
ბებიას გარდა არავინ არ მყავს ... თუ არ ჩავთვლით მშობლებს რომლებმაც ფეხი დაადეს და ამერიკაში წავიდნენ ... სულ პატარა ბებიასთან დამტოვეს ...
ათასში ერთხელ თუ მომიკითხავენ ზუსტად ამიტომ ვაფასებ ბებოს ...
როგორ მიყვარს ...
ვგიჟდები მასზე ძვირფასი არავინ მყავს ...
ყველაზე მეტად მას და ჩემს დაქალ ქეთის ვენდობი ...
ისინი რომ არა ჩემს სიცოცხლეს და ცხოვრებას აზრი არ ექნებოდა ...
და იცით რა ? მე ძალიან ბედნიერი ვარ რომ თუნდაც მყავს ეს ორი ადამიანი გვერდით ...
-ბებო აი ცივი ყავა ნაყინით გაგიკეთე და ეს ნამცხვარიც მიაყოლე - მაგიდაზე დამიწყო ბებიაჩემმა დიდი ნამცხვარი და დიდი ჭიქით ცივი ყავა ნაყინიანი ...
არა მე რომ არ ვვარჯიშობდე ასე სისტემატიურად იმხელა ვიქნებოდი მტერს ...
მაგრამ ვარჯიშის გამო კი ვარ ბებიაჩემის თქმით "გაჩხინკული"
-ნანა ! ასე გამასიებ და მერე დაისვენებ ! - ნანას მაშინ ვეძახი როცა მაბრაზებ ... ისე როგორც ყოველთვის ჩემთისაც საკყვარელი ბებოა ...
-ხომ იცი როგორ ვერ ვიტან სახელით რომ მომმართავ ჩემო პატარა ?
-მე ხომ რას ამბობ ვგიჟდები 25 წლის ქალს პატარას რომ მეძახი - ღიმილით შევათამაშე ხელში ნამცხვრის ნაჭერი და ყბისკენ გავიქანე ...
ბებოს ჩაეცინა და ლაპარაკი გააგრძელა ...
-ნატა ბებო ხომ იცი როგორ არ მომწონს შენი სამსახური!
-ბებო რა არ მოგწონდ ჯერ არ წავსულვარ ... ცოტა ხანს ვცდი იქნებ რამე გამოვიდეს ? თან მარტო ხომ არ ვარ ქეთიც ჩემთან ერთად დაიწყებს ...
-ეგ გოგო რომ არა ... ვენდობი ! ხომ იცი შენზე არანაკლებ მიყვარს ...
-ვიცი ბე და მაგის გამო ორმაგად მიყვარხარ !
-კარგი კარგი ... რას იცვამ ? მაინც პირველი დღეა ...
-არჩევანი შენთის მომინდია ...
გავუღიმე და ცივ ყავას დავწვდი ...
ბებიაჩემს არა ჩვეულებრივი გემოვნება აქვს ...
მიუხედავად თავისი ასაკისა ნუ დიდი არაფერი 56 წკლისაა ...
მაინც ძალიან კარგი გემოვნება აქვს ...
უბრალოდ ჩვენი მატერიალური მდგომარეობის გამო მე არ მაქვს შესაფერისი ტანსაცმელი ამიტომ ბებიაჩემის გემოვნებაც შეძლების და გვარად ვლინდება ...
საწოლზე ღია ფერის ჯინსები და ბრეტელიანი მაიკა დამიდო ...
ეს ბრეტელიანი მაიკა ამოჩემებული აქვს ...
ძალიან მოსწონს ... არადა ზოგადად ბებიები ასეთ მაიკებზე პრეტენზიებს აცხადებენ ... ბევრისგან მსმენია ბებიაჩემმა ამაზე მითხრა "რას გადმოგიყრია ეგ მშვენებებიო" ...
ეს მაიკა კი ჩემს ისედაც მკვრივ და ნავარჯიშებ მკერდს მშვენივრად კვეთდა ... რაც ბებიაჩემს აშკრად არ აწუხებს ... ალბათ იმიტომ რომ ძალიან დეკოლტე არ არის უბრალოდ შემოტკეცილია ...
ოდნავ ამოღებული დეკოლტეთი ...
-აბა ჰე გაკოცე წარმატებები მისურვე ბე ...
-წარმატებები ჩემო სიხარულო და ბებოს გახარება ...
პირ ჯვარი გადამსახა და გზა დამილოცა ...
-სად ხარ ? - მთელი ხმით ჩამძახა ტელეფონში ქეთიმ ...
-ეხლა გამოვედი სახლიდან ჩამო ორ წამში შენს კორპუსთან ვარ ...
-კაი უკვე კიბეებზე ვარ და მოვგრიალებ ...
ტელეფონი ღიმილით გავუთიშე და გზას გავუდექი ...
გზა უნდა გადამეკვეთა ჩემს ფეხებთან მუქი ჩაბურული მინების მქონდე მანქანამ რომ გააჩერა ...
ისე შევხტი კინაღამ გული გამისკდა ...
აშკარად ჩემი ბრალი იყო ... არ მიყვარდა ეს ქაჯური გამოხტომები მაგრამ აფექტის მდგომარეობაში ჩავარდნილმა მანქანიდან გადმოსული მძღოლი კარგად უნდა გამომელანძღა როცა წინ ანგელოზი დამიდგა ...
ო ბოჯე მოი ...
ო მაი გად ...
არა არა და არა ! მოდი გონს ! მოდი გონს !
ცინიკურად მომღმარ მამაკაცს წინ ავესვეტე და მონოლოგი დავიწყე ...
-წინ რომ იყუროთ კარგი იქნება ! - აგრესიულ ნოტაზე დავიწყე საუბარი და გამოვბრუნდი როცა მისი სიტყვები დამეწია ...
-არ ვაპირებდი პასუხის მოთხოვნას მაგრამ სითავხედეს ვერ ვიტან ! - ცალ ყბა სიცილი თვალების დაბრიალებამ ჩაანაცვლა და ისე შემეშინდა უნებურად ქვედა ტუჩს მთელი ძალით დავაწექი ... ასე მემართება როცა ვნერვიულობ ტუჩებს ისე ვაჭერ კბილებს შეიძლება არ ვიცი ერთხელ რამე მომივა ... !
უხეშად გადავაქნიე თავი და მეც არ დავაკელი თვალების ბრიალი ქეთი "ჟუჟუნს" რომ ეძახის ...
-უკაცრავად ? - თავი გამოვიშტერე და საერთოდ დამავიწყდა არა ამ ქვეყნიური გარგნობის მქონე არსებას რომ ველაპარაკებოდი ...
საიდანღაც გამოჩენილი ბებიაჩემი რომ არა აშკარად კარგი დღე არ გადამხდებოდა ...
-ნატა შენ კიდევ აქ ხარ?!
-მივდივარ ბე მივდივარ !
-წადი გიყურებ !
ხელი ავიქენიე და გზას გავუდექი ...
მესმოდა რაღაცეები უკნიდან მაგრამ ჯიუტად არ ვტრიალდებოდი უკან ...
ქეთის კორპუსთან მისული ვითომ უკვე კიბეებზე მოგრიალე ქეთის ველოდი ...
-ასეთი გრიალით აღარ ჩამოგრიალდე ხოლმე რა ...
-რა გჭირს მორფეოს ? -
მოგეხსენებათ ... ან საიდან უნდა მოგეხსენებოდეთ რომ ქეთი როცა "მეკაიფება და მეღადავება" სულ მორფეოსას მეძახის ... მორფრეოსი იმიტომ რომ ძილი გაუსაძლისად მიყვარს ... ძილი ჩემი მეორე ნახევარია ... და კიდევ შემიძლია ბევრ ნაირად შევაქო ძილი და ვილაპარაკო ჩემს გაუსაძლის სიყვარულზე რომელსაც მის მიმართ ვგრძნობ ...
-რა მჭირს და ვიღაც ძალიან სიმპატიურმა კინაღამ მანქანით გამიტანა ... ნუ კაი მე შევუვარდი ... მერე აქეთ გადავედი შეტევაზე და ძალიან გაბრაზებულისგან ნანომ მიხსნა ... ბებო რომ არ გამოჩენილიყო არ ვიცი რა მოხდებოდა ...
-აჰაჰჰაჰ არ შემიძლია ...
-რა გაცინებს შე დამთხვეულო ?
-წარმოვიდგინე როგორ ოცნებებში დაგრიალდებდი ... და ისე ეს ფარფატა და ფარატინა სხეული რომ არ გადავარდი უკანა გზაზე რას ვუმადლოვდეთ ?
-ვარჯიშს სიხარულო ...
-უიმეე წამოდი ტაქსი გავაჩეროთ თორემ დაგვაგვიანდა ...
ბარში რომ მივედით ისეთი სიტოაცია იყო ენით ვერ ავღწერ ...
ამდენი "დეპრესიონერა და ლოთი" სასტავი სად იკრიბება ?
მე ძალიან დიდი წინააღმდეგი ვარ იმის რომ აგრესია და დეპრესია სასმელში ჩაახრჩოს ხალხმა ...
უიმეე ...
ცხვირი ავიბზუე ხელიც მივაყოლე უკან ტუჩებიც და ასე მივყევი უკან "ბოსის" კაბინეტისკენ მიმავალ ქეთის ...
-ქეთინო რა კაი აქაური დაკვალიენებული ქალივით მიმოდიხარ ქალო -ეგ ქეთინო იქნება რო შეგაგდებს ვირის წიხლის ქვეშ ! - სიცილით დამემუქრა ჩემი დაქალი და შეკრული მუშტი მანახა ...
-რამის ტაკო მაინც გქონდეს რა ...
-შემოდი ერთი შენი ჭირიმე რა !
სულ ღიღინ ღიღინით წავედი უფროსის კაბინეტისკენ ...
ჩემი დაქალი ხმას არ იღებდა ... აჰჰაჰ რატო ამოიღებდა მაგან რომ იმღეროს აოხრდება ეს საქართველო ... ისედაც კაი დღეში ვერ ვართ ...
მე როგორც 7 წლიანი გამოცდილების მქონე სტაჟიანი მომღერალი ...
ვმღერი და ვღიღინებ გაუთავებლად ...
უფროსის კაბინეტსში უკვე 10 წუთია ვზივართ და ვისმენთ რა შეიძელბა დაგვევალოს თუ აგვიყვანენ ...
ჩემი თავი ფილმ "Coyote Ugly" კაი ქერა დამა ქალია ჩვენი "ბოსი"
ცოტა სწერვა მაგრამ მაინც ძალიან კარგი და საყვარელი ...
მშვიდი და ამავ დროულად ავი ბობოქარი ცხოვრების მქონე ...
ბარიც ძალიან გავს ფილმის ბარს ...
მოკლედ ყავისფერი თმა უკან გადავიყარე საქმეს შევუდექი ...
ქეთიც უკან მომყვა ...
აყვანილები ვართ ...
ნუ რომ გითხრათ გაუსაძლისად ბედნიერი ვართქო არც ერთი არ დამიჯერებთ დარწმუნებული ვარ ...
წინასწარი გრძნობით ვხვდები რომ აქ რამე ისეთი მაინც მოხდება ...
ბოლოს რომ მაგრად ვიბღავლო მაგრამ ბებიაჩემის პენსიაზე ყოფნა უკვე გაუსაძლისია ... ასე რომ ცხოვრებას უნდა მივხედო რომ ყველაფერი თავზე არ ჩამომენგრეს და ნანგრევებში ბებოც არ შევიყოლო ...
ბარში ვმუშაობდით ... ჩვენთვის პატიოსნად ... კიდევ კარგი დღეს ჭურჭლის მრეცხავად დამაყენეს თორემ იმ ლოთებს რა გაუძლებდა ...
პათოლოგები ... !!! ...
-ნატა ქეთი სწრაფად ბარში ...
ადამიანს ოცნებაც არ დააცადოთ რაა ...
ხელი ავიქნიე და წინსაფარი მოვიხსენი ...
უფროსი ჩემთან მოვიდა და ბრიჯები შემომახია ...
რა ხდება ? ამას მართლა ფილმში ხომ არ გონია თავი ?!
ჩემი ბრიჯებისგან მხოლოდ მოკლე შორტები იყო დარჩენილი ...
ო ახლა როგორ გავწეწავდი რომ არა ეს სამსახური !!!
ბარში უხმოდ დავდექით მე და ქეთი ...
გოგონები გვემხარებოდნენ თორემ ამას მარტო რა თქმა უნდა ვერ გავართმევდით თავს ...
ის ის იყო გავიფიქრე ჩხუბი არ მოხდება რა მაგარია პათოლოგებისგან შორს ვართთქო ერთ-ერთმა ჩხუბი რომ ატეხა ...
მომღერალ გოგონას ცრემლები წამოუვიდა და მიკროფონი გაუვარდა ...
იქვე ჩაიკეცა და თვალს ადევნებდა მოჩხუბარ ორ გოლიათს ...
ამ ბარს დაცვა არ ყავს ?!
ან ახლა სადაა ის დამა ქალი ?!
რამე უნდა მოვიფიქრო ...
რაიმე ქნან თორემ დახოცეს ერთმანეთი ...
ასეთი ჩვეულებრივი ამბავია აქ ჩხუბი ?! ხომ შეიძლება შემოაკვდეთ ერთმანეთი ?!
ქეთის შევხედე და მივუახლოვდი მისი ხმა რომ გამეგო ...
-იმღერე !
-რაა ? მეე ? შანსი არაა !
-ნატა იმღერე იქნებ ამან გაჭრად ხომ ხედავ იმ გოგოსაც ეშინია !
-ქეთი ხომ იცი ...
-ვიცი რომ არ გიყვარს ხალხ მრავალ ადგილებში სიმღერა მაგრამ გააკეთე ეს ახლა საჭიროა !
ბუზღუნით წავედი გოგონასკენ და მიკროფონი გამოვართვი ...
მადლობელი მზერით შემომხედა ...
ცემლები მოიწმინდა და მიკროფონი ჩამირთო ...
რატომღაც " Cant Fight The Moonlight" ავირჩიე ...
აი ასე ინტიქტურად ...
ჯგროს ერთ-ერთი ბიჭი გამოეყო ...
საოცრად რომ მეცნო ისეთი ...
დღეს დილანდელი ინციდენტის მთვაარი გმირი უსამართლოდ რომ ვეჩხუბე ... 3 სიტყვაც კი ზედმეტი იყო იქ ...
მოჩხუბარმა ორმა აყლაყმა როგორც კი დაინახა იმ წამსვე გაჩერდა ორივე ...
კი მაგრამ ესენი ამაზე გაჩერდნენ თუ ჩემს სიმღერაზე ?!
უიმეე ... !!! ...
სიმღერა რომ დავიწყე ყველა ბართან მოგროვდა ...
ვხედავდი ქეთის აწეულ ცერა თითს ...
და ყველას მზერა თან და თან მწვავდა ...
ეს შორტი ისეთ დისკომფორტს მიქმნიდა ....
ეს მაიკაც რაღა დღეს ააარჩია ბებიაჩემმა ?!
ვხედავდი დღევანდელი ინციტენტის მთავარ გმირს და მის გამჭოლ მზერასაც ვაფიქსირებდი ...
სიმღერას რომ მოვრჩი მიკროფონი დავაბრუნე და ხალხის ტაშს ღიმილით ვუპასუხე ...
ქეთის და ბოსის შექებაც დავიმსახურე ... მომღერალი გოგონა მადლობებით მხდიდა სულს ... მე კი მომთმენი ღიმილით ვპასუობდი მას ...
2 საათზე განგვათავისუფლეს ...
ქეთი პირველზე წავიდა ...
ქუჩაში რომ მივდიოდი დავინახე როგორ ჩამიქრიალა შავმა ნაცნობმა მანქანამ წინ და ნერვებზე უფრო ავიჭერი ...
ინტრიგანი ! ჩავიქირქილე და ტაქს ხელი დავუქნიე ... სახლში მისული კი უგონოდ მივესვენე ჩემს ფუმფულა საწოლს შხაპის მიღებაღა მოვახერხე და ჩემს სეხნიასთან "მორფეოსთან" გავემგზავრე ...

დავბრუნდი ... დავბრუნდი ... პატარა მაგრამ საინტერესო თავი ...
ეს რა თქმა უნდა საცდელად ... აბა რას მირჩევთ ? მიყვარხართ ...
უი ხო ფოტოზე ნატა და ბიჭი არიან ჰაჰა ... ბაი ბაი ლავიუ ...