ეხლა ღობეზე ძრომიალის თავი ნამდვიად, არ მქონდა და კარიდან შევედი.ყველას ეძინა არც გამიკვირდა ეხლა ოთხის ნახევარი იყო.ჩემს ოთახში ავედი და ლოგინზე დავემხე.ტირილი არ მინდოდა მე არ ვიტირებდი თან ვის გამო საბას გამო?! არა! არა! ვარწმუნებდი ჩემს თავს მაგრამ არა! მე მიანც ვიტირე საბას გამო! ახლა ეს ამბავი როგრ უნდა მეთქვა როცა ორ კვირაში ქორწილი იყო მაგრამ ქორწილი არ შედეგება არა!მე იმ ადამიანს არ გავყვები ვინც მატყუებს!მან დამამცირა მომატყუა მიღალატა!! მას ვერ ვაპატიებ! რატომ? რატომ რა დავუშავე?! მე ხომ ასე ძალიან მიყვარდა!ხო მიყვარ"და" ახლა მხოლოდ მძულს!!
გავსწორდი და ჭერს მივაშტერდი.ვფიქრობდი როგორ მეთქვა რომ ქორწილი არ იქნებოდა!მოტყუებას არც ვაპირებდი.ჩემდა უნებურად ისევ წამომივიდა წერემლები.მაგრამ არა! მე ის აღარ მიყვარდა მის მიმართ სიძულვილს ვგრძნობდი.
ხვალვე დაველაპარაკები ჩემებს რომ ქორწილი ჩაიშალოს იმედია ვაჟბატონს მაგდენი ჭკუა ეყოფა და მის ოჯახს ეტყვის!

დაღლილობამ,ნერვიულობამ მაინც თავისი გაიტანა და ჩამეძინა.
დილას თორმეტზე გავიღვიძე.ჩემს ნივთებს ხელი დავავლე და აბაზანაში შევედი.ჩემდა უნებურად ისევ ამეტირა.დაახლოებით ორ აათზე გამოვედი.ჩავიცვი და დაბლა ჩავედი. ჩემი ადგილი დავიკავე და ჩუმად ვიჯექი.
-დილამშვიდობის ლიზა-მომესალმა მამაჩემი.მე უბრალოდ გავუღიმე.
-ლიზ კაბაზე დღეს გავიდეთ?(ანა)-რათქმაუნდა არსად არ წავიდოდი ქორწილი ჩაიშლებოდა!
-არა! და არც წავალთ!-განაჩენი გამოვიტანე.
-კი მაგრამ...
-მოკლედ....ქორწილი არ იქნება არც საბას გავყვები ცოლად-ყვლეა გაოცებული მიყურებდა.საბოლოოდ ყველაფერი მოვუყევი ჩემებს. დასამალი არაფერი მქონდა.
-ფუ მაგის დედა შ****ი მაგან ნახოს-კარისკენ წავიდა გიგა.
-არა გიგა მოიცა-შევაჩერე.ეხლა ჩხუბის და ცემა-ტყეპის დრო არ იყო.
-რა არა ლიზა!მაგან .........
-არა!!! გიგა მაგან მიღალატა შეურაწყოფა მომაყენა-დივანზე ჩამოვჯექი.
-და ეხლა რა უნდა ქნა?-შეშინებულმა იკითხა მარიმ.
-რა და ქორწილი არ იქნება!და ერთ კვირაში ამერიკაში წავალ!
-ლიზა გაქცევა გამოსავალი არა!!მაგით მას დაანახებ რომ შენ დამარცხდი!-მიაყარა ანამ.
-არა მე აქ ვერ გავჩერდები-მაინც არ ვთმობდი პოსიციას.
-ანა მართალია საბას დაანახებ რომ სუსტი ხარ-ჩაერთო მამა.
-არ მაინტერესებს საბა რას დაინახავს ერთ კვირაში კი არა ამაღამ წავალ.
-ლიზა!!(მარიამი)
-არაა ბარგს ჩავალაგებ და წავალ-უარზე იყვენ მაგრამ....ვინ უსმენდა,ოთახში ავედი ბარგი ჩავალაგე ბილეთები კომპიუტერის საშვალებით ვიყიდე.ფრენა ღამის სამზე იყო.დროის გასაყვანად ელენეს საფლავზე წავედი.გზაში წითელი ვარდები ვიყიდე და მივედი.ვარდები იქვე დავაწყე.
-ნახე დე, გაიზარდა შენი ლიზა.შენი ნაწნავებიანი ლიზიკო სულ მალე ვთხოვდებოდი და ეს მოხდა!-სიმწრისგან გამეცინა-ეს მოხდა ეხლა რას ვაპირებ?! ამიერიკაში უნდა დავბრუნდე შეიძლება სამუდამოდ...ჰო სამუდამოდ!აქ ამიტომ მოვედი შეიძლება შენს საფლავთან ბოლოჯერ ვდგავარ!-ტირილი დავიწყე და ჩქარი ნაბიჯით დავტოვე იქაურობა.

მეტს ვეღარ გავუძლებდი.სადღაც გაგონილი მქონდა,რომ სიყვარული ანთებული სანთელი იყო რომელსაც ცივი ქარი ადრე თუ გვიან ჩააქრობდა.
________________________
გამარჯობაააააა ველოდები შეფასებას და კრიტიკას.ვიცი რომ პატარაა და ბოდიშიი ალბათ მალე დამთავრდება მაგრამ ვერ დაგპირდებით რომ ჰეფი ენდით.
მეც არ ვიცი როგორ დავასრულო მირჩიეთ რა.
მადლობა ყველას ვინც კითხულობთ<3