მზის შუქმა ჩემს ოთახამდე შემოაღწია,წამწამები დავაშორე ერთმანეთს და ვნახე ანდრესი რომელსაც თავი ჩემს თმებში ჩაერგო და ტკბილად ეძინა.არ ვინძრეოდი რომ არ გამეღვიძებინა და მის მკვლავებში გაბინაბე და ისევ ჩამეძინა.როცა თვალები გავახილე ანდრესი არ იყო ჩემთან.ადგომა მინდოდა მაგრამ თავბრუ დამეხვა ისევ სიცხე ქონდა,ერთი კვირა საწოლში გავატარე ანდრესის მეთვალყურეობით.
დილით თავი კარგად ვიგრძენი ავდექი მოვეწესრიგდი და ქვევით ჩავედი,სამზარეულოში ჩავედი და საუზმის მზადება დავიწყე,ბავშვებს ეძინათ.
სამზარეულოში ციცი ჩამოტანტალდა რეზისთან ერთად,მაგიდა გავაწყვე ანდესი მისი და, და მისი დაქალი ქეთა,საუზმეს შევექეცით.
ბავაშვებოო რიგორც კი ვისაუზმებთ ადექით და მოემზადეთ მაგარი იდეა მაქ.(სანდრო)
ძალიან ლამაზი ადგილები ვნახეთ.მერე ვერტფრენში ჩავდხედით,პარაშუტებით უნდა გადმოვმხტარიყავით ცოტა მეშინოდა ყველა გადახტა მე და ანდრესი კი ვემზადებოდით და გადავხტით,საოცარი შეგრძნება დამეუფლა ჰაერში ანდრესმა ხელი ჩამკიდა...ულამაზესი ხედი იშლებოდა ჩემს თვალწინ,მდინარეები გუბეენად მოჩანდა,ულამაზესი ყვავილებით გადაპენტილი მინდვრები,ნისლში დაკარგული მთები ულამაზესი ბუნების თვალიერებაში გართული მიწასაც ნელ-ნელა ვუახლოვდებოდით,პარაშუტი გავშალეთ ეს იყო ყველაზე პოზიტიური დღე ჩემს ცხოვრებაში. კვადროციკლებზეც ვიჯექით.
საღამოს ჯოკერი ვითამაშეთ სურვილებზე
-მე მოვიფიქრე სურვილი განაცხადა ციციმ.წაგებული მარიამთან ერთად სანაპიროზე გაისეირნებს და აკოცებს. აკოცებს?? ღიმილი სახეზე შემახმა.
-გოგო შენ რა გაუბერე????ეს რანაირი სურვილია მე არ მინდაა!!(მე)
-ბავშვებმა მხარი ციცის აუბეს.მე კი ვიჯექი მოღუშული.
-დროა დავითვალოთ.(ციცი)
რამდენიმე წუთში ციციმ განაცხადა ანდრესმა წააგოო.ბავშვებმა ტაში შემოჰკრეს და ანდრესს ანიშნეს დროაო.
-ბიჯო მარიამს როგორ ვაკოცო დასავით მყავს ეეე(ანდრესი)
ამაზე გული ძალიან მეტკინა,გულში ერთი ფრაზა მიტრიალებდა "არ მინდა გერქვას ჩემი ძმა!!!"
ბოლოს ისე მოეწყო მე და ანდრესი სანაპიროზე ვსეირნობდით,ბავშვები კი იდგენენ და გვიყურებდნენ.
ულამაზესი ღამე იყო ცას უამრავი მოციაგე ვარსვვლავი ამკობდა,სავსე მთვარე რომლის შუქიც ზღვის ტალღებს ეთამაშბოდა და ჩვენ,მე და ანდრესი რომელიც თანდათან ამცირებდა ჩვენს შორის არსებულ მანძილს...ის ისე ახლოს იყო მისი გახშირებულ სუნთქვას მის გულის ფეთქვასაც ვდრძნობდი.ჩემი სახე ხელებში მოიქცია და ვიგრძენი როგორ შეეხო ჩემს ბაგეებს მისი გავარვარებული ტუჩები,ისეთი სითბო ვიგრძენი სიტყვებით მიჭირს გადმოცემა,იმდენად მსიამოვნებდა მისი შეხება არ მნდოდა ეს წამები დასრულებულიყო,მაგრამ დასრულდა... დაშორდა ერთმანეთს ჩვენი ბაგეები ახლა შევამჩნიეთ მოცინარი ბავშვები ციცისაკენ ავიღე გეზი მინდოდა მესაყვედურა და ამავე დროს მადლობა გადამეხადა რომ რომ არა ის ვერ შევიგრძნობდი ამ თბილ გრძნობას რომელსაც პირველი ამბორი ჰქვია.
დილით საუზმეზე ქეთამ ნადრესის დის დაქალმა დარღვია დუმილი.
-ბავშვებო მე და ანდრესი ერთად ვართ!!!
ეს იყო შოკი ჩემთვის,გულში რაღაც ჩამწყდა...ტკივილმა მოიცვა მთელი ჩემი არსება....არა რაა!მაიც რას ფიქრობდი მარიამ???ის ხომ დად გთვლის,მაგრამ მე არ მინდა მას....ჩემი ძმა ერქვეს,მანადგურებს იმაზე ფიქრი რომ მას სხვასთან ვხედავ.
მაგიდიდან წამოიშალნენ მე ჩემს ოთახში ავედი და ცრებლებს მივეცი უფლება ეთრეშათ თვალებზე.ყველა თბილი გრძნობა მომიკლა ამ ამბავმა,გულში ძლიერმა ქარიშხალმა იფეთქა.მტკიოდა ყოველი დღე როცა მათ ერთდ ვხედავდი,ვერ ვხვდებოდი როდის შემოიჭრა ჩემი სიყვარული როდის გამხადა მისი მონა.
სიყვარული რელიგიაა და მისი კერპი,ალბათ გაცილებით უფრო ბევრი ჯდება,ვიდრე სხვა რომელიმე რელიგიისა.იგი სწრაფად გარბის ხოლმე ქუჩის ბიჭივით,და ცდილობს,სადაც გაივლის არაფერი დარჩეს დაუნგრეველი.
სიყვარულმა ოცნების კოშკები დამალაშქრია,ვარდისფერი სათველე მომარგო დამაჯერა სიყვარულის არსებობა,მაგრამ....მაგრამ ყველა ოცნება თავზე ჩამომეშალა,თვალები ამიხილა და ვხედავ ჩემი ბედნიერება როგორ შორს და როგორ ხლოსაა ჩემთან,მე კი ვერ ვწვდები და ვერ ვტკბები მისით,ბედის ირონიაა არა?მისმა თბილმა ტუჩების ამბორმა საბოლოოდ დამაჯერა თუ რამხელა სიყვარული მაკავშირებს მასთან.შემდეგ კი ვეჯახები რეალობას,ეს მხოლოდ ნიზლავი იყო მარიამ და სხვა არაფერი მაგრამ მაინც მივეცი ფიქრებს ოცნების,ანდრესზე ოცნების უფლება,ასეთები ვართ ქალები იმედის პატარა ნაპერეკალს ისე ვაღვივებთ სანამ კოცონი არ გაჩაღდება. მაგრამ მას ქეთა ჰყავს რომლის მზერაშიც არნდრესი აუცილებლად შეამჩნევს უსაზღვრო სიყვარულს.
-ასე როდემდე გაგრძელდება მარიამ??თავს რატომ იტანჯავ ამით მეც მტკენ გულს,მიჭირს შენი ამ მდგომარეობაში ყურება.(ციცი)
-ვიცი...ვიცი რო შენც ისე გტკივა როგორც მე, მაგრამ რავუყო სიყვარულს??რავუყო რომ ვეჭვიანობ როცა ვხედავ როგორ ეფერება სხვა ჩემთვის საყვარელ და საოცნებო ადამიანს??მკლავს ყველაფერი რაც მას მახსენებს!(მე)
-მაშინ იბრძოლე და ნუ ტირიხარ!!განა ტირილი საქმეს უშველის?განა ცრემლებს აქვს ძალა რომ რამე შეცვალოს??მარიამ შენ ძლიერი ხარ!!გესმის ძლიერი არავინ არ არის შენი ცრემლების ღირსი,შეწყვიტე გლოვა თვალები გაახილე,ცხოვრება ხანმოკლეა!გაერთე იმხიარულე და შეეშვი ტირილს!(ციცი)
-არ შემიძლია!გამიგე ამოვსლუკუნე ტირილით.
-მაშინ ეგდე აქ იტირე თვალების გადმოცვენამდე!!!თქვა ციციმ და ოთახის კარები ხმაურიანად გამოხურა.

აბა როგორია?ბოდიში შეცდომებისათვის!და მადლობა ვინც კითხულობთ!!