_ნუცუბიძე იმ დღეს, ზედმეტად დუმდა, ზედმეტად უშენდა და ცა იკლაკნებოდა , ქუჩაში არავინ იყო არავინ ჭორაობა იოსელიანზე და ახლახან დაბრუნებულ დუდუ დადიანზე , ხო გაიგო ნუცუბიძემ დადიანი დაბრუნებულაო მამასთან ერთადო , დადიანი დაბრუნებულა და ეკატერინე ბაგრატიონს ხვდება ისევო , დადიანი დაბრუნებულა და დემეტრე ბაგრატიონი მოსაკლავად დასდევსო , იოსელიანი მტკვარში გადააგდესო, დეა ფარაჯანოვი შვილის დაკარგვის გამო სავადმყოფოშიაო .. მოკლედ რას არ გაიგებდი ცოტა ნათელ ამინდებში თბილისში მაგრამ ეხლა ამ ყველაფერს შორიშორს საღებავებით შეთითხნი კედლები ამბობდნენ ამბობდნენ, აბა რა ექნათ ყოველ წამს ამას ისმენდნენ ამბები ტრიალებდა და ტრიალებდა დედამიწასავით და უკვე მთელი თბილისი ერთ დიდ ამბავში გახვეულიყო, რა ექნა თბილის ჭორები ჭირდებოდა და მითუმეტეს ისეთი მდიდრული, როგორიც იოსელიანები და დადიანები იყვნენ , აკავშირებდა ვიღაც ახალგაზრდა პლეხანოვზე დადიანი და იოსელიანი ერთად შემოიჭრენო , ერთი გაქრა ერთი დაბრუნდაო , მაგრამ ეს პლეხანოვი იყო და აბა ნუცუბიძეს რა ესაქმებოდა პლეხანოვზე, მოკლედ ასეთი ამბები ტრიალებდა და ტრიალებდა , ვის უკვირდა არც არავის ყველა შეგუებული იყო და ეს აცოცხლებდა ამ პატარა ქალაქს


**

ტკივილის მეტი არაფერი უგრძვნია იოსელიანს არაფერი საერთოდა არაფერი, წამს ინანა რომ ეს გააკეთა იცოდა არც ერთხელ არ დაუკარგავს გონება იგრძნო ყველაფერი სახეში გარტყმაც ხელებში აყვანაც, არ ახელდა თვალებს ტკივილი წამს სიამოვნებდა თავის იჯერებდა რომ მეტად დიდის განცდას არარგუნებდა ბედი .. მაგრამ ყველაფერს ხომ აქვს დასასრული დასაწყისი ეგრე დაემართა თეკასაც და მეორე დღეს თვალები ნელა გაახილა პირველი რაც შენიშნა იყო ნათელი მზის სხივებით განათებული ოთახი , სამოთხეში მოხვდა ნამდვილად ასეა უღმერთო სამოთხეში მაინც წაკბინა მისი ფირები და უფრო მონდომებით ააფახურა თვალები , დაინახა ის რასაც ელოდა გადაბინტული ხელები და ზემოდ წითლად მონარნარე სისხლის მსხვილი შეკვრა რომელიც მის ვენებში მარგალიტებივით იღვრებოდა ეხლა შეიძლება კაცს ჩოხელი გაგახსენდეს მაგრამ აბა იოსელიან გაახსენდა თან როგორ მარგალიტებივითო ხო ასე ამბობდა ისიც სისხლი მეღვრება მარგალიტებივითო ისე მძაფრად იგრძნო ეს რომ გაეღიმა და ხელს წაეტორტმანა იქნებ და ერთი მარგალიტი მაინც დავტყუოო, მაგრა არაფერი შეცდა , მარგალიტი ვერ მოიპოვა მაგრამ აგერ მის ფეხებთან წაბლისფერ ოთახში დიდ საწოლზე გართხმული დადიანი დანახა , კი ნამდვილად ის იყო ნაკვთები მშვიდი და საოცრად ლამაზი ჰქონდა მსხვილი გამოკვეთილი წარბები აჩეჩილი ოქროსფერი თმა სავსე ბაგეები ლამაზი არა რაღაც ჯადოსნური თვალების კონტურები მონდომებით რომ ჰქონდა ერთმანეთს გადაწეპებული, მოუნდა დაუარა გააკანკალა , ხომ კოცნა მოუნდა სავსე ტკბილი კოცნა , მოუნდა დაეგემოვნებინა მისი ბაგეები , გაეცინა ისევ საკუთარ თავს დაცინა ისევ .. ხომ ხდება ყველაფერი ხო და ასე მოხდა ეხლაც მდიდრული ფერებშერეული ოთხი ეკატერინე მოფერებით კაწია ბაგრატიონმა რომ შემოაღო თვალი თვალის წილ კბილი კბილის წილ ეგრე იყო ეხლაც უმზერდნენ დიდხანს ერთმანეთს ანუ ყველაფერი ისე სერიოზულადა ამანაც იცის გულში სიმწარემ გაურბინა იოსელიანს და თვალები ჭერს მიაბყრო შეკრთა გაიყინა გაშრა რა არ დაემართა ჭერზე მისი მზეები და ვარსკვლავები იყო , ყველა გადავიწყდა იმ დროს მთელი დედამიწა მთელი მსოფლიო უცხოპლანეტელებიც თქვენ წარმოიდგინეთ და ამდენი ხნის მანძილზე პირველად შეძლო გულით სულით ხორცით მოკლედ თუ რამე გააჩნდა წმინდა თეკა იოსელიან გაეღიმა თან ისე როგორც იცის , საოცრად ლამაზად ისეთ წმინდა და წკრიალა ხმას გამოცემდა ღიმილისას თავადაც უკვირდა ხოლმე ისიც უკვირდა მის ირგვლივ ყველა რომ აკვირდებოდა როცა გულიანად გაიცინებდა იშვიათად ხდებოდა იშვიათად წელიწადში ორჯერ სამჯერ , ამიტომც იყო მისთვისაც ასეთი სასურველი მისი ხმის გაგება, მაგრამ მარტო მისთვის როდი იყოს მგონი საბურთალომ გაიგო თეკა იოსელიანის ღიმილი და ცაზე ლამაზი რკალი გახაზა ცამ , ოთახში კი ძილ ბურანში გახვეული დადიანი გამოაფხიზლა და დაადუმა , ისე როგორც წლების წინ გოგოს ყვითელმა და ლამაზმა ჭაობისფერმა თვალებმა , ოთახის შუაგულში გაშეშებული ბაგრატიონიც დაინახა მაგრამ სად ეცალა მისთვის გოგოს უყურებდა უყურებდა ისმენდა მის წკრიალა სულიდან ამოსულ ბგერებს და ერჩივნა სამყაროს ხო სამყაროს , გაიაზრა გადახარშა და გაეღიმა , მაგრამ კაწია ქალია ხო ის ქალი გაქნილი ეშმაკი სავსე და მადისამღძვრელი რომარის მეტი რა დავამატო კარგი საყვარელი და კარგად გაქექილი ტიპია საბურთალოზე , მარტო საუკეთესო მამაკაცები რომ ახსოვს თბილის მასთან ისეთია , მოკლედ მაგარი ქალია , მაგარი გამოსული მოქნილი მოხერხებული და მდიდარია , დემეტრე ბაგრატიონი კი მთელმა საქართველომ რომიცის ისეთი კაცია , მეფეების პირდაპირი შთამომავალი მამის ხაზით , მოკლედ ეს ოჯახი არაის თავდადებული კოლორიტი თბილისელები იოსელიანივით, მაგრამ იოსელიანები სხვებ არიან დადიენბი სხვები და ბაგრატიონები სხვები ყველა უკიდურეოსაბა დიდი უკიდურესობა , მაგრამ ერთი აერთიანებთ თბილის მეორეც საბურთალო და მესამეც შეძლებული მილიონერი ოჯახები დაჩებით აპარტამენტებით მძღოლებით და მოკლედ საქართველოთი იქ დაბანდებული ბიზნესით , და ოთახში იყო ეხლა ეს სამნი ერთად იდგნენ ორნი და უსმენდენ თეკას სიცილს და ორივეს დაფიცება შეეძლოთ რომ ასეთი რამ ცხოვრებაში პირველად ენახათ ამბობდენ აბა რას ამბობდენ იოსელიანი მთელ თბილისელ გოგოებს სჯობსო და აჰა ვინ დაჩრდილავდა მას კაწია ბაგრატიონი ნურას უკაცრავად იოსელიანი ნუცუბიძელი იყო, ფარაჯანოვების შთამომავალი და სად კაწია თავისი ქერა თმებით და უზარმაზარიი მკერდით, მაგრამ ეხლა ამის დრო არ იყო ყველა გამოფხიზლდა წამებში იოსელიან გადაურა სიცილმა როცა გიაზა სად იყო , დადიანს ეწყინა გოგოს სიცილის შეწვეტა და თავი დახარა, კაწიას კი შური გაუკრთა და ყელი მოიღერა

_მხოლოდ სულელ ქალებს შეუძლიათ იცინონ სიკვდილისწინ , მაგრამ ხომ გაგიგია სიკვდილმისჯილს ბოლო სურვილს რომ უსურვებენ , უი უი რაღაც წიგნი რომარის ზანგი აყურდებული ბედნიერი, რომ კვდება აი ეგრე ხარ ეხლა შენც, თეკა გაწელილმა წარმოთქვა იოსელიანის მიმართულებით ზიზღით სავსე სიტყვები კაწიამ , იოსელიანი მიხვდა შურდა ბაგრატიონს მისი მერე რა ასე ბევრს შურდა , პირველად ხედავდა ამ ქალს მაგრამ იმდენი სმეოდა მასზე რომ აბა რა ლაპარაკობდნენ ეკატერინე ბაგრატიონი გავარდნილიაო კახპააო მკერდი გადიდა გაიზარდაო , აბა რას არ ამბობდნენ როგორც იოსელიანზე , მაშ მიხვდით თქვენც ეს თბილისი იყო სადაც დაუნახავად გაუცნობლად იცნობდი ნახევარ საქართველოს თუ მას ერთი ბინძური ლაქა მაინც ქონდა ცხოვრებაში რომელსაც გამოფენდნენ და მინიმუმ ერთი თვე ილაპარაკებდნენ მაგრამ ძველდებოდა და სწორედ მოძველებულ ამბებს არიღებდა ნუცუბიძე , იოსელიანი კი არა და არ ძველდებოდა და როგორც ვთქვი ვერც მოძველდებოდა

_კინგს ეწყინებოდა მის საყვარელ გოლიათს რომ შემადარე ღიმილით მიუგო იოსელიანმა და მისს სასარგებლოდო წითელი ზოლი წინ გადასწია მოეხაზა ბაგრატიონს ასე ხდებოდა სულ იოსელიანი უხაზავდა ყველას ვინც თვალში არ მოდიოდა რამნიშვნელობა ქონდა ვინ იყო ის .. ამაზეც ლაპარაკობდნენ ნუცუბიძეზე იოსელიანი ისეთიაო , სხვანაირიო , ხო და გამოავლინა ეკატერინე ბაგრატიონი გემრიელად გადაანაწილა

_გაეცინა დადიანს არ შეიმჩნია და ეკატერინეს ანიშნა შეუმჩნევლად გადიო, ისიც უსიტყვოდ გაწითლებულლი ნირწამხდარი არეული ნაბიჯით გავიდა.

_შიში არუგრძვინია თეკას აქამდე ასე მკვეთრად როგორც ეხა როცა დადიანი ზემოდან დაჰყურებდა და თვალს არ აცილებდა, ზიზღი იყო იქ შეაშინა ამან იმედები გაუცრუა ნეტა რასელოდა მივიდოდა დუდუ და თვალებს დაუკოცნიდა , არა არა არა !! გეგმები ქონდა დადიანს საშინელი გეგმები

_ დაისჯები იმისთვის რომ არ შეიშნე ის რასაც გაძლევდი , არ შეირგე და მეტი მოინდომე , მე კი მეტს ვინც მთხოვს ვაძლევ , გულწრფელი ად დავიწყე და გულწრფელად დავამთავრებ ხომ იცი ჭორები ნუცუბიძეზე ხო გახსოვს რომ ამბობდნენ სასტიკია დადიანებიო , ხო და ეგ სისატიკე უნდა გაწვნიო , დაგაგემოვნებინო იცი როგორ გეამება, დაფიცება შეეძლო იოსელიან რომ კაცს სიბრაზის ზიზღის ნაპერწკლები უკრთოდა , ხო გახსოვს მამაშენმა რაგითხრა საშიშები არიან ახლოს არ გაეკაროო მაშინ ყვითელი რომ გერქვა , ხო და სად მოისვენე, დღეიდან ვფიცავ ამ და ჭერს ახედა ვარსკვლავების მეტი სანუგეშო არ გექნება მოიკლავ თავს მოიკალი ვენების გადაიჭრი გადაიჭერი, შენ უკვე საბურთალოსაც კიდიხარ და შენ მშობლებსაც , დაიცალა ნუცუბიძე იოსელიანზე ჭორებით იოსელიანის ბიჭებით , ირონია გაუკრთა ამჯერად ზიზიღთან ერთად , როგორ მძულს ეხლა შენთან ლაპარაკი მაგრამ აუხსნელად პირდაპირ საქმეზე ვერ გადავალ , ამიტომ თავიდან დავიწყოთ , ვენდეტა ასე დავარქვათ ამ თავს , კაიც ღიმილი ბოროტი ღიმილი გაუკრთა დადიანს სახეზე , დაფიცება შეეძლო იოსელიან რომ ეს სხვა იყო არ იყო ის მძინარე ბიჭი ბავშვივით რომ თვლემდა და სახეზე სიმშვიდე ეწერა , ეხლა მამაკაცი იდგა მის წინ სასტიკად მომხიბლელი და საშინელი ავხორცი ბოროტი სასტიკი ისეთი აქამდე რომ ადამიანი არ ყავდა იოსელიან ნანახი, ხო და თავიდან ვიწყებთ მისმინე გაფანტული ფიქრები დაუწმინდა თეკას კაცმა და თვალებში ჩახედა , გახსოვს მამაშენმა რომ გითხრა მოეშვი დადიან საშიშიაო , იმ დღეს ბიძაჩემი მოკლეს , უკვე ზიზღი არ იყო დუდუს თვალებში უფრო მეტი უფრო საშინელი , ეს იყო ვენდეტას დასაწყისი რომელშიც მეც ჩავები , ეს მამაშენი ვენდეტა იყო რატომ აბა მიზეზი არაფერი , უბრალოდ თანამდეობა გაუვარდა იკა იოსელიან თავში ბირჟიდან მინისტრი გახდა , ვერ მოითმინა და თანასწორი ადამიანი ვისთან ერთადაც წლები ქონდა გატარებული მოკლა, შიშველი ხელებით ვერ გებრძოლებოდით ასეთ გავარდნილ ოჯახს წავედით და აჰა დავბრუნდით შენი ბიძაშვილი გზა იყო შენემდე გამოსასვლელი და შენ გზა ხარ იოსელიანამდე გასასვლელი , მაგრამ რაღაც მწუხარება არ ეტყობათ ჰგონიათ ჯერ კიდევ ცოცხალი ხარ ანდა მიწას ხარ უკვე მიბარებული , ჰო და ეხლა ჩვენ უნდა დავანახოთ რეალობა , აბა როგორ თეკა აბა როგორ შენც ხომ უნდა იწვნიო სისხლში მჩქეფარე ცოდვები , მე თუ არა ეხლა სხვა მოგიპარავდა და მიგაკლავდა მე ცოტა ხანს კიდე გაცოცხლებ გიხმარ და მერე ვნახოთ რა იქნება , შეაკანკალა იოსელიანს შეამცივნა სახე აუხურდა გული გაუჩერდა ცინიზმმა გონება დაუბინდა , მაგრამ მამაკაცი ისევ განაგრძობდა საფრანგეთში გვინდოდა შენი მოხნსა მაგრამ მამაშენს უზრუნია და იმდენი ძაღლი გეხვია გარს ვინ მოგეკარებოდა , მაგრამ ერეკლე იოსელიანიც შეცდა ხომიცი ეგონა ნუცუბიძე სანდოაო მაგრამ აბა როგორ , ხმამაღლა ჩაამთავრა ლაპარაკი დადიანმა და ნაკვთი არ შერხევია. .. თვალები დახუჭა იოსელიანმა უნდოდა გაეღვიძა გაეღვიძა მაგრამ არაფერი ამჯერადაც მამაკაცი დაინახა ოღონდ ტანს ზემოთ შიშველი ნელი მოძრაობით რომ იხდიდა შარვლის ღილებს, ცრემლი მოაწვა თვალებზე, ვერაფერი ერთი სიტყვა ვერ გაიაზრა დადიანის ნათქვამიდან რა ვენდეტა რის ვენდეტა , მხოლოდ ის უტრიალებდა ეხლ გიხმარ, ჩამოუგორდა მაინც ჩამოუგორდა და სისხლის გადასხმას ახედა ლამის რომ ჩამოცლილიყო მერე ისევ დადიანს გახედა ღილები შარვალზე ჩაეხნა ქამარიც გამოეძრო და ეხლა იოსელიანისკენ მიიწევდა ნელა წვდახელში და წამს უხეშად სისხლის გადასხმის სადენი თვალს მოეფარა

_ისე ექიმაა თქა არ დატვირთოთო მაგრამ დრო არითმენს ახალი საჩუქარი უნდა გავუმზადოთ იოსელიან ფარაჯანოვებს, მითუმეტეს დაგვეხმარე და ვენები უკვე დავაფიქსირედ, მიხვდა რაღაც რომ უნდა ეთქვა მიხვდა რომ უნდა წამომდგარიყო მაგრამ აბა ძალა არაფრის არჰქონდა , კაცი კი ისევ განაგრძობდა, შენთვის არა მგონია რამე ახალი მოხდეს ეხლა დარწმუნებულივარ ქალიშვილობა ან მელიქიშვილს მიაფშვენი,ან მაყაშვილს, ან კიდე ვინ გყავდა, ხომ ის გიკა წერეთელი , გაშრა და კიდევ უფრო გაეყინა ხელ-ფეხი იოსელიანს

_უნდოდა ეთქვა მომეშვიო უნდოდა ეთქვა არავისთან ვწოლილვარო ,მაგრამ მარტო ერთი რამის თქმა მოახერხა მერე შენ ?

_დაიბნა დადიანი შეეტყო გაშეშდა საწოლთან მოახლოებული და თვალები აემღვრა არ ელოდა არ ელოდა ყველაფერ ელოდა მაგარ ეს რა კითხვა იყო რას ნიშნავდა მერე შენ? მაგრამ არ დაიბნა ზიზღი ბობოქრობდა მის სულში ვენდეტა სამაგიეროს გადახდის წადილი მე რა გიხმარ ფოტოებს გადავიღებ და გავალ , და ხელი იქვე არსებულ თაროზე გაიშვირა რომელსაც ფოტოაპარატი ამშვენებდა უფრო სწორად ვიდეო გადამღები რომელიც მწვანედ ანათებდა, აზრი რას ქონდა არაფერს მიხვდა იოსელიანი და თვალები დახუჭა ვერც ადგებოდა არც ხმა ქონდა ვერც ხელებს ანძრევდა ნორმალურად , იწვა უსულოდ გაუნძრევლად , იგრძნო როგორ ჩამოაფარა დადიანმა ფარდა და წამ ოთახში მზის სხივები ბურუსში გახვეულმა განათებამ შეცვალა, რაღაც მოხდა თვალები რომ გაახილა და უჯრაში მქექავი კაცი დაინახა ძალა მოიკრიბა იქნებ და გაიქცეს იქნებ და მეტი არც უფიქრია ცალ ხელს დაყდნო ეტკინა სისხლი გაეყინა მაგრამ მაინც შეძლო და უკვე ფეხზე იდგა იქვე დადებული ნაჩნიკი კი სიმწრით ხელში ეკავა იგრძნო დაინახა როგორ დაიწყო სისხლის წვეთებმა ჟონვა ბინტიდან დადიანი გასწორდა და გოგოს მიაჩერდა რომელსაც ერთი გრძელი მაისური უფარავდა სხეულს , სისხლის გაუშრა მასაც როცა ამ თვალებში ადრე რომ შენატროდა წლების წინ პირველად მის ცხოვრებში და სითბოს და ბავშურობას, რომ ხედავდა ეხლა ზიზღი იდგა კაცისადმი დაუფარავი ზიზღი , დაიანახ როგორ ჟონავდა მისი ხელებიდან სისხლი და როგორ ძლივს იდგა ფეხზე შეცოდა დაენანა ამისთვის , მაგრა მერე ბიძამისის სისხლში ამოთხვრილი ყელ გადახნილი სხეული მოაგონდა და დადუმდა ასე დადუმდა ისევ ის წყეული სისასტიკე მოაწვა და თეკას წამში გამოგლიჯა ხელებიდან ნაჩნიკი და საწოლზე მიაგდო , სწრაფად გაიძრო შარვალი ხელში არსებული პრეზერვატივის ფოლგა კბილებით გახია თეკას ხელები მარჯვენათი გააკავა და გონებდაბინდულმა, გაუაზრებლად მძიმედ მოათავა საქმე და გაშეშდა საწოლის კიდეს გადაწვა და კრემისფერ ზეწარს დაკვირდა რომელზეც გონებაში გაელვებული აზრის საბუთი დაიანხა არელოდა გაშრა , კიდე უფრო შეზიზღდა საკუთარი თავი , იცოდა რომ ვერ გადაიტანდა ამას ვერაფრით იცოდა, მაგრამ ასე თუ გაჭირდებოდა არა მაინც გახედა იოსელიანს თვალები დაეხუჭა ორივე ხელის სახვევი სისხლით დაემძიმებინა და წვეთ წვეთად ედინებოდა ზეწარს ეს იყოს იოსელიანის გეგმა სწორედ ეს ასე დაგეგმა, მაგრამ ეხლა ხედავდა, როგორ ეცვლებოდა ფერი თეკას როგორ თეთრდებოდა წამიერად და როგორ უხშირდებოდა სუნთქვა , ძულდა არაის ისიტყვა რაც იმას გამოხატავს რასაც დუდუ განიცდიდა , იცოდა იოსელიანი რომ უყვარდა .. ბევრ რამეს ხომ ამბობენ და მე ის გამეგონა პირველ სიყვარსულ ვერ ივიწებენო ხო და პირველი სიყვარული იყო მშვენიერი თეკა იოსელიანი დუდუ დადიანის და პირიქით .. გაუაზრებელი იყო ეს ვერც ნუცუბიძემ გაიაზრა მაგრამ დუდუ მიხვდა ეხლა თუ არ ადგეებოდა და იოსელიან არ გადაარჩენდა სულს დაკარგავდა ისედაც დაკარგულ სულს ....


ვისაც რელურად გინდათ დაამთავროთ ამ ამბის კითხვა ჩათვალეთ, ბოლო თავია , ხო ისე დასასრული ხვალ იქნება .
მე რომ რედაქტირება მძულს ტექსტის აქამდეც მიხვდებოდით და აქ განსაკუთრებით დამეზარა და მომიტევეთ, უმძიმეობა უწერტილობა, თუ ვინმე კითხულობთ (აქ ირონიულად )