-ძმაო აი რატომ ვერ ვიტან ექიმებს... ეს უპასუხოდ გასვლა რა ნაგლობააა...
-დაწყნარდი ცოტნე, მთავარია ჩვენი და კარგადაა.... და მალე ვნახავთ...
დერეფანში გიორგი გამოჩნდა
-ლიზა სადაა ანდრია?
-პალატაში , სძინავს მამა.. ექიმმა თქვა რომ მოვა მნახოსო კაბინეტშია...
-რა მოხდა შვილო... რამე იტკინა თუ რა?
-არა.. მამა უფრო საშინელება... შიშისაგან გული წაუვიდა... მერე მე ვეღარ გამოვაფხიზლე და ასე მოვხვდით აქ
-რამ შეაშინა?
-ძაღლმა მამა...
-ძაღლმა? და თავზე ხელი მოისვა კაბინეტისკენ წავიდა
-სულ გაგიჟდი ანდრია.. რა ძაღლი?
-მაშ რა მეთქვა ჩემს დას თოჯინების ეშინიაო?
-მაგის კი არ შეეშინდა.. იმან შეაშინა რაც ფანჯარაში დაინახა.. თან შერვაშიძეების ძაღლიც ასვებული იყო... ლიზას სულ უღრენდა ... დილას კი ფერება დაუწყო ეს უცნაური არ არის? ან ვინ იპარება სახლში? ეს გავიგო მარტო...

-ძმაო არ ვიცი.. ვიღაცას უნდა გამაგიჟოს.. და თუ ანდრია ჯაფარიძეს ასე გამოიყვანენ მდგომარეობიდან ყველას დავხოცავ ..... სანდროსაც და ყველას....
-დაწყნარდი ანდრი.. მაგ ნი...ჭვრის გამო ხელებს სისხლში არ გავისვრი....
ამ დროს ელენე შემოვიდა, დაღონებული იყო.. აი ისე არაფერს რომ არ გაცდიან არც საყვარელ ადამიანთან ერთად დასვენებას...
-რა ხდება ბიჭებო ლიზა როგორაა?
-კარგად ელ.... სძინავს..(ცოტნე)
-რა მოხდა არ მეტყვით? რა დაემართა ლიზას...
-შენ რომ გითხრათ მთელი თბილისი გაიგებს... წარამარა ენას იქნევ უადგილოდ.. ჩემი და ძალიან გადარდებს ვითომ... მამაჩემს საწოლში ჩაუწექი და თავი ცოლად მოაყვანინე.... არ გეგონოს რამე დამავიწყდა.... მიფრთხილდი თუ ვინმესთან გამოგიჭირე იქ დაამთავრებ ყველაფერს.. წადი ეხლა ნიას მიხედე აქ შენი ყოფნა არავის სჭირდება გასაგებია?
ანდრია აწითლებული ლაპარაკობდა -ელენეკო გავიგეთ რაც ვთქვი? აქედან წაეთრიე... შენი დანახვაც არ მინდა და ანდრია კიბეებზე ჩავიდა...-ხედაავ ისევ მე მივდივარ? დამაფასეთ....
ელენე სკამზე დაჯდა და ტირილი დაიწყო თან გაბრაზებული ნერწყვს ყლაპავდა...
-აუ შენი ტირილიღა გვეკლდა ელენე .. ლიზა არ მეყოფოდა დღეს და გუშინ რა.... ეს რა უბედურებაა.. რა გჭირს რა გატირებს.. არ იცი რომ ანდრია ასეთია? ისე არც მე მჯერა რომ მამა გიყვარს და გინდაც ეს ფულისთვის გაგეკეთებინა.. ჩემთვის მთავარია რომ მამა ბედნიერია....
-ეხლა ცრემლები მოიწმინდე მამაჩემს ასე არ დაენახო გასაგებია? და ცოტნე ფეხზე წამოდგა....

ელენეც ადგა ცოტნეს მიუახლოვდა და სილა გააწნა... და კიბეებზე ჩაირბინა... ცოტნე წუთით გაითიშა და სახეს ვეღარ გრძნობდა-ამას უყურე რა მწარე ხელი ჰქონია... ამ დროს ახალგაზრდმა ექთანმა გამოირა და თავი რომ არ შეერცხვნა გაიღიმა და ხელი სახეზე ჩამოისვა
ამ დროს ცოტნეს დაურეკეს
-ხო ნიკუშ
-მომისმინე ძმაო უნდა გნახო რა.. სერიოზული საქმე მაქვს .. დღეს 5 სთ-ისთვის მეროსთან გელოდები და მოდი...
-სანდრო ჩამოვიდა?
-მოდი და უნდა დაგელაპარაკო სხვა საქმეზეც და გათიშა
ცოტნე სკამზე ჩამოდჯა და მამას უცდიდა ასე მაინც ვერსად წავიდოდა თან ისეც აინტერესებდა ლიზა როგორ იყო...
გიორგი გამოჩნდა
-მამა რა მოხდა.. ლიზა როგორ არის/
-შიშისაგან მეტყველების უნარი დაკარგა ვეღარ საუბრობს გესმის... რა მოხდა ეხლა ყველაფერი მომიყევი დაწვრილებით.. ლიზას რა დაემართა/ ან ანდრია სად არის?
-ანდრია გავიდა.... მამა რომ გითხრა არ დამიჯერებ....

-რას? მითხარი
-ჩემს დას თოჯინების ეშინია...
-ბოდიალობ ხომ? ლოყაზე რა გჭირს?
-დამოწითლდა რავი ალერგია მაქვს.. დილით გავიღვიძეთ მე და ლის ერთად გვეძინა.. ის პირველი ადგა ფანჯარაში გაიხედა... ვიღაცას ხეებზე თოჯინები დაეკიდა.. დაინახა და ყვირილი დაიწყო.. იმ თოჯინებს მართლა საშინელი სახეები და თვალები ჰქონდათ.. რომ ვხსნიდი რაღაც მემართებოდა.. მერე ლიზამ შერვაშიძეები ფანჯარაში რაღაც დაინახა და გული წავიდა....
-ამ ზღაპრებს ვინ გიყვებოდა? სიმართლე მითხარი ცოტნე საბოლოოდ გაფრთხილებ?
-მამა სიმართლეს გეუბენები... დედას ვფ.... და ცოტნე გაჩერდა ელნეს თავს გეფიცები ხომ მართლა...(უადგილოდ ნამდვილად)
-თოჯინები ვინ ჩამოკიდა?
-არვიცი მამა... ეგ მინდა მეც გავიგო...
-ელენა არ ამოსულა?
ცოტნემ ვითომ ვერ გაიგო და თავი მიაბრუნა...


ამ დროს ექთანი გამოვიდა და გიორგის უთხრა რომ ლიზამ გაიღვიძა და შესაძლებელი იყო მისი სახლში წაყვანა... მეთვალყურეობის ქვეშ....

ლიზას თვალები დახუჭული ჰქონდა, მამა რომ დაინახა გაახილა და გაიღიმა .. გიორგი შვილს ჩაეხუტა... ლიზა მაშინვე ატირდა.... ალბათ რამის თქმა უნდოდა მაგრამ მარტო პირს ამოძრავებდა.. მისი ხმა კი არავის ესმოდა... ეს რომ შეამჩნიე ტირილს უმატა...
-დაწყნარდი ლიზა... ახლა სახლში წავალთ და სულ ჩვენთან იქნები.... შენს საყვარელ ნაყინს გიყიდი.. ქრემბლიც გავაკეთოთ და სუშიც.... ჩემო სიცოცხლე და ცრემლები ჩამოსწმიდა და შუბლზე აკოცა... ლიზას მეტი რა უნდოდა მამას მიეხუტა....
ცოტნე ნაპირზე იდგა და უყურებდა.. შემდეგ ისიც ჩაეხუტა დაიკოს.... ლიზა დანახვაზე ყველას გული აგიჩუყდებოდათ ისე იყურებდა....
-ძალიან მიყვარხარ.. თქვა მან და დას გაუღიმა...-შენს გარეშე ცხოვრება ვერ წარმომიდგენია....
-ახლა ჩაიცვი მამა და სახლში წავიდეთ.. რაც მთავარია მეტყველების უნარი მალე დაგიბრუნდება ეს არაფერი... მიდი ადექი....
ლიზა წამოდგა...
-------------------------------------------------------------------------
-კარებზე ვიღაცაა.. შეგიძლია გააღო... თუ შეგიძლია.. დედა...
-ახლავე.. მოვდივარ....
-ელენე რა ხდება...? უკვე დაბრუნდით შვილო?!
-კი დედა დავბრუნდი.. ნია სად არის?

ოთახში შეაბიჯა და იქვე მდგარ სავარძელში მიესვენა...
-არ მეტყვი რა მოხდა?
-უკვე ატანა აღარ მაქვა .. იმ სახლში ვეღარ დავბრუნდები... ანდრიას ქცევები ყელში ამომივიდა...
-შვილო... არ იცი ვითომ როგორი შვილები ჰყავს გიორგის.... ყურადღებას ნუ აქცევ...
-გული ძალიან მეტკინა.. ყველა რატომ ფიქრობს რომ გიორგის ფულის გამო გავყევი ცოლად..
ამ დროს ლევენი გამოვიდა...
-რა ხდება ელე.. ვინ გაგაბრაზა მითხრი?
-არავინ..
-მატყუებ .. ანდრიამ გითხრა რამე.... მგონი მაგას მოუწევს თავისი...ისი ვცემ მამამისი ვეღარ იცნობს...
-მორჩი ლევანი... ეგ აღარც გაიმეორო! ნიიი...


ნიამ დედის ხმა რომ გაიგო.. ოთახიდან გამოიქცა და დედიკოსთან მიირბინა...ელენემ ხელში აიყვანა და ჩაეხუტა... -ცოთე.. ცოთე... დაიწო მან..
-ხომ მართლა ცოთეს ვის ეძახის გამაგებინე მთელი დღე გაჰყვირის დავიღალე უკვე...
-ცოტნეს ეძახის ასე...
ამ დროს ელენეს დაურეკეს
-სად ხარ ძვირფასო? ვიცოდი რომ ნიაკო ძალიან მოგენატრებოდა და ალბათ მანდ ხარ... მოვალ და წამოგიყვან...
-არ გინდა მე თვითონ წამოვალ... უპასუხა ელენემ და გათიშა..
--ანდრიას შესახებ რატომ არ უთხარი ელენე...?
-სახლში ვეტყვი.. ისედაც ლიზა ცუდათაა... არ მინდა გიორგი კიდევ ვანერვიულო მარტო ჩემზე ხომ არ იფიქრებს...
-რა მზრუნველი ხარ... გინდა გაგიყვანო... მაგ შენს ანდრია ერთხელ დავიჭერ და მაგრდ ვცემ და ვასწავლი როგორ უნდა მოგექცეს...
-კაი ნაის ნივთებს ავიღებ და წავიდეთ.. ნია ძირს დასვა დასაძინებელ ოთახში შევიდა,,, ნიკო ჯერ იდგა .. შემდეგ კი დაწვა ფეხები ამოიაშვირა და თავის ჭკვაში სიმღერა დაიწყო.. ბოდიალობდა....
-კიდევ კარგი აქედან მიდიხარ.. თორემ საცაა მოთმინება დამეკარგებოდა დაიწყო ელენეს დედამ და ნიას ხელი წაჰკიდა უნდოდა წამოეყენებინა მაგრამ ის მაინც საპირისპირო მხარეს ექაცებოდა.. ბოლოს ამას ყვირილი მოჰყვა და ნიას მუშტები, შუბლის შეკვრა....

-------------------------------------------------------------------------
-ხომ ვამბობდი არა ნიკუშ?
-გავიგებ და სად ცხოვრობს..
-შენი დის გარდა.. მეც მაქვს პირადი ანგარიშები მაგასთან.. და მაგის საძმაკაცოსთან(ვითომ ოღონდ...ჯერ გავიგოთ სად არის!!.
-ლიზა როგორ არის?
-რავი .. არაუშავრს... რატის თუ კიდევ ჰყავდა ცოცხალი ძაღლი არ მეგონა..
-გოშა?
-არა გრიშა.. შენ მასე ეძახი გამახსენდა და ანდრიამ გაიცინა...
-მაგარი ავი ძაღლი ჰყავს რა ... როგორ ბედავს რომ უშვებს... შენი ძმა არ მოვა ანდრია?
-არა მგონია... ისე მეც უნდა წავიდე ჯერ ალექსთან მერე სახლში... აბა თქვენ იცით... თუ რამე გაიგეთ მითხარით გასაგებია? მეც რომ ვიცოდე...
-რა თქმა უნდა ძმაო.. ჩემი იმედი გქონდეს და მხარზე ხელი დაადო... ალექსისთან მეც წამოვალ.. მივუსამძირებ მაინც...
-მეც წამოვალ.. მერო ადგა....
-შენ გირჩევნია სახლში წახვიდე.... პატარა არ მოგენატრა?
-მოკეტე.. თორემ შენ შეიძლება და ნიკუშას ხელი წამოარტყა.. პირველი ის გავიდა სახლიდან...
-შენც გისწავლია ნიკუშ... მერე მომიყევი ინგლისის ამბები.. შეიძლება ზაფხულში მეც წავიდე ინგლისში.... დენისზე მომიყევი ძალიან გთხოვ...
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
ლიზამ ოთახში შეაბიჯა... ალბათ ყველაზე მოწყენილი ახლა იყო... და საოცრად შეცვლილი... მამას კაბინეტში შევიდა და კარები დახურა.....
-მამა რას აკეთებს? იკითხა ცოტნემ... და გაკვირვებულმა მაგიდაზე პარკები დააწყო...
-გაუშვი დაიწყო გიორგიმ და აივანზე ავიდა....
ლიზა ოთახში შევიდა ფორტებიანოსთან მივიდა და სკამზე დაჯდა.... თითები ფრთხილად შეახო კლავიშებს ... თითქოს საცეკვავოდ იწვევდნენ მისი თითები თეთრ ფიფქებს.... დაკვრა დაიწყო... ისე ნაზედ და გრძნობიტ უკრავდა... ცოტნეს შეეშინდა კიდეც .. კარებს ყური მიადო მოსმენა დაიწყო...
-ეს ღა მეკლდა თუ ამ უეცარ ცვლილებას კარგად მხარეს არ მოვუძებნით.. მეც მიყვარს დაკვრა... და თუ არ ვიფიქრებთ რომ ჩემი და გაგიჟდა? დაკვრა როდისღა ისწავლა....
ამ დროს ნიაკო შემოვარდა ოთახში , შუბლი შეკრული ჰქონდა... ცოტნე რომ დაინახა სახეზე ღიმილი გადაეფინა და მაშინვე მისკენ გაიქცა ფეხებზე ჩაეხუტა და გახარებული ფეხებს აბაკუნებდა...
-მოხვედი ჩემო ლამაზო? ცოტნემ ნიაკო ხელში აიყვანა და ლყაზე აკოცა.. როგორ გიყვარს ძამიკო? იცი? მეც ძალიან მიყვარხარ...
ელენე შემოვიდა.. ცოტნესთვისთვის ყურადღებაც არ მიუქცევია... ნაწყენი იყო ისევ.... და პირდაპირ მაღლა ავიდა....
-აბა თუ იცი ვინ უკრავს ნია?
-ცოთე..
-არა , მე არა შენი დაიკო ... ლიზა..
-ლიღა.. ლიღა
-ეს ბავშვი გამაგიჟებს რა უკუღმა ლაპარაკობ ლიღა კი არა ლიზა ... გაიმეორე მე კი ცოტNე მქვია შევთანხმდით.....?
-ცოთე... ხმამა ღლა დაიყვარა...
-ეხლა დაჯედი და ლიზა ვნახოთ.. თორემ მძიმე ხარ
............................................................................................---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- როგორა? გავაგრძელო... გთხოვთ თქვენი აზრი გამოხატეთ ეს სტიმულს მაძლევს.... გმადლობთ..