ოთახში ნინი შემოვიდა ლიზასთან მივიდა და შეეკითხა რა მოხდაო ... ლიზა კი ფანჯარას მისჩერებოდა.. და რაღაცაზე ფიქრობდა... მისი საუბარი სულ არ ესმოდა...
შემდეგ გარეთ გავიდა... ნინის არც მოუსმინა.... ისე სწრაფად... კარებს რომ გადააბიჯა.. შეჩერდა.. უკან მიიხედა.. სახლს ახედა.. შემდეგ რატის სახლს და გზას აუყვა...
-----------------------------------------------------------------------
ნინიმ არ იცოდა რა ექნა.. გიორგის ვერ დაურეკავდა.. დაკრძალვაზე იყვნენ.. ასეც არ შეიძლებოდა ამიტომ , ისევ რატისთან წავიდა... ეზოში შევიდა.. ძაღლი აშვებული იყო რატი იჯდა და ეფერებოდა.. ნინი რომ დაინახა წამოდგა
-იციტ მე ლიზას გამო მოვედი .. რომ თქვით ახლობელი ვარო...ის სახლიდან წავიდა არ ვიცი სად.. და არ მინდა რაღაც დაიმართოს.. მერე პრობლემები შემექმნება... გესმით? ახლა რა ვქნა..
რატი მხრები აიჩეჩა და ისევ ძაღლს დაუწყო ფერება.. შემდეგ სანდრო გაახსენდა და წელში გაიმართა.. სახე დაუსერიოზულდა ნინის უთხრა რომ მოაგვარებდა .. და სახლში გაუშვა..
-ლიზა.. ლიზა.. ეს ვინარის რა ეხლა მეც პრობლემები მექმნება.. და სანდროს დაურეკა
-სად ხარ ძმა?
-სახლში რაიყო? ლი...
-გაჩერდი.. გაჩერდი.. მომისმინე სად შეგვხვდე დღეს..?
-რავი.. ჩემთან მოდი.. ვილაპარაკოთ ლიზას როგორ უნდა შემახვედრო

-კაი.. სახლში იყავი და მოვალ ეხლავე... რატი სახლიდან გამოვიდა.. ლიზას ძებნას აზრი არ ჰქონდა რა იცოდა სად წავიდოდა.. ამიტომ ერჩივნა სანდროსთან ყოფილიყო...
ლიზა კი გზაზე დიდი ნაბიჯებით მიაბიჯებდა... უნდა დაემტკიცებინა რომ მშიშარა არ იყო არც გიჟი... სანდროს ძველ ბინასთან მიდიოდა.. სადაც ის პირველად ნახა..- შეიძლება ის იქ დამხვდეს.. უნდა გავარკვიო.. რატის იცნობს თუ არა.. ამასთანავე რატომ დამდევს უკან ასე და ასე რატომ მაშინებს თუ ვუყვავარ....-ჩემი ძმები თუ არა მე მოვაგვარებ .. გაჩერდა და თავი მაღლა ასწია .. ამაყად შეხედა გზაზე მიმავალ მოხუცს და ისევ გააგრძელა გზა...
-ლიზ.. სად მიდიხარ? ხმა მოესმა უკნიდან...
მიიხედა და მია დაინახა...-აქ რა გინდა.. შენ?
-სკოლაში რატომ არ დადიხარ... სად მიდიოდი ან?
-ერთხელ არ ვიყავი მარტო.. როგორ ხარ და კიბეებზე აირბინა....
-კარგად შენ ? უპასუხა მიამ და გადაკოცნა...
-გუშინ რომ არ იყავი იმდენი რაღაც მოხდა.. არც დაიჯერებ...
-რა გამოცდები ხომ არ გადაგვედო შემთხვევით
-არა.. რა თქმა უნდა...
-მაშ სხვას ისეთს რას მეტყვი რომ არ დავიჯერო აბა? და გაიცინა..

-შენ არ იცი.. გუშინ გიორგიმ ალუჩა მოგვიტანა... იცი რა გემრიელი იყო.. ამასთანავე სკოლიდან გამოვიპარეთ.. მე რა ზოგიერთები.. ის რომ იცოდე და მშობლებს იბარებენ...
-მარტლა?
-ჰო.. შენ რა ხომ არ გეჩქარება სადმე ლიზ? ისე სწრაფად მიდიოდი...
-არა სად.. ამ დროს კიბეებზე ანიტა ამოვიდა.. ლიზა რომ დაინახა სახე სულ გაუშრა და ზურგიტ შეტრიალდა... ლიზამაც არ იცოდა რა ექნა//
-კარგი მია მაშინ მე წავალ .ხვალ მოვალ სკოლაში და მერე გავაგრძელოთ... ანიტასგან გარიდება უნდოდა...
-მოიცადე სად მიდიხარ ლიზა? გრცხვენია?
-რის? შემობრუნდა ლიზა//


-ნუთუ არ იცი ლიზა ჯაფარიძე?
-რა ანიტა?
ანიტა დაბლა ჩავიდა და ლიზას რაღაც უჩურჩულა.. შემდეგ ცოტა ხანი გაჩერდა და ლიზას დაუწყო ყურება მის რეაქციას ელოდა...
-სულ ფეხებზე ჩემი ძმის საყვარლები და ასე შემდეგ.. მერწმუნე ჩემს ძმას შენზე კარგად ვიცნობ.. ახლა ქუჩაში რომ არ ვიყოთ თმებით გითრევდი... საზიზღარო ადამიანო.. გამეცელე და აღარ დამენახო... ლიზა შებრუნდა.. ანიტამ ხელი ჰკრა და გადააგდო კიბის საფეხურიდან .. ლიზამ სახე დაარტყა და ცხვირიდან სისხლი წამოუვიდა.. წამოიწია და ანიტას სილა გაარტყა...

ანიტას სხვა არაფერი უნდოდა და ხელი შეუბრუნა ისევ ხელი ჰკრა და გადააგდო.. იქურობას გასცილდა... ლიზა წამოდგა და ტირილი დაიწყო.. შეშლილივით იყურებოდა.. და გაბრაზებულს შუბლი შეკრული ჰქონდა.... -ამას უყურე... ვანანებ მია .. რაებს კადრულობს? მითხარი.....
-რა ხდება? მია მიუახლოვდა ეს ისე უცბად მოხდა რომ გაშველებას აზრიც არ ჰქონდა- წამო აქ შევიდეთ .. სახე მოიწესრიგე.. ლიზ... ანიტას რა დაემარტა არ მომიყვები...
-არა.. ხელი გამიშვი მია... ყველა დამცინით არა? და არავის რ გიყვართ? ტმებიტ ვითრევ მაგას სკოლაში ჯერ დამაცადოს.... გარყვნილი.... შებრუნებას აპირებდა და სახლში წასვლის რომ კაფიდან ბიჭები გამოვიდნენ ..
-ესღა მეკლდა ... თქვა ლიზამ და ზურგით შებრუნდა.. და ცხირზე ხელი აიფარა....მიი ცხვირი(ესენი ცხვირს ეძახიან სალფეტკს კი ნესტოს, ოღონს ერთი ცალს ) არ გაქვს?
-კი მაქვს და გაუწოდა...
-მადლობა...
-ჯობია აქ შევიდეთ.. რომ ჩაივლიან...
-აუ სახე დამიწითლდა? იკითხა ლიზამ- რა სირცხვილია რა.. ჩაიბუზღუნა თავისთვის...
-ხო ძალაინ, ძალიან....
ლიზამ კაფეში შესვლა დააპირა.. ცხვირიდან სისხლი ისევ მოსდიოდა ამიტომ მიაც შეჰყვა....
-ნახე მაგას რას ვუზამ? ხო არ ჰგონია შევარჩენ! ბურტყუნებდა ლიზა და მია უკან მიჰყვებოდა....

-მე მაგიდასთან დაგხვედბი ლიი.. და შენ მოწესრიგდი.... უთხრა მიამ და სკამზე დაჯდა....


ლიზა გამოვიდა და მიას გვერდით დაჯდა
-არ ვაპირებ რამის თქმას ანიტაზე... მაგაზე საუბარი არც მინდა.... ახლა ცივ წვენს დავლევ და სახლში წავალ? პირველი გამოცდა როდის გვაქვს?
-ლიი. რა გჭირს... მომიყევი ეხლა რა მოხდა დროზე! რა გამოცდა?
-არა.. ვერ გეტყვი.. იმიტომ რომ სათქმელი არაფერია...
-ცოტა ჩუმად... დაიწყო მიამ და თითები ტუჩებთან მიიტანა... ბიჭზე ანიშნა რომელიც მათ უყურებდა..... შემდეგ ისევ გვერდზე შებრუნდა....
-ეს ვიცი ვინც არის იმ დღეს ვნახე... მიი.. საბა ჰქვია...
-მარტლა ? რამდენს იცნობ რა არის.. მიდი და წვენი მეც მომიტანე თორემ ცხელა..... და ხელი დაიქნია...
ლიზა ადგა და წვენები მოიტანა...
..........ამ დროს კაფეში კიდევ 2 ბიჭი შემოვიდა... მათ ერთი გოგონაც შემოჰყვა და საბასთან მივიდნენ...
ერთმანეთი მოიკითხეს და დასსხდნენ... გოგონა საბას გვერდიტ დაჯდა... სულ უღიმოდა... და ცდილობდა რაც შეიძლება ახლოს მიწეულიყო მათთან...

-იცი ეს გოგო ვის მაგონებს.... ? მიი?
-ვიცი... დაახლოებიტ და გაიცინა....
-ვერ ვიტან ასეთებს საერთოდ.... რა საშინელებაა..... ვერ გავიგე და ცხვირი მაღლა ასწია....შენსკენ რა ხდება ძმა როგორ გყავს ეს სულ დამავიწყდა მია!
-რავი ეხლა კარგად არის ..... არაუშავს რა....
-კარგია მასეა მასეც უნდა იყოს.....
კაფეში ანდრია შემოვიდა.. ჯერ აქეთ-იქით მიიხედა.. შემდეგ ლიზასთან მივიდა...
-შენ რა სულ გაგიჟდი?
შეეკითხა დას
-მე? რატომ.... ?
-ადექი მივდივართ.. სახლიდან გარეთ რატომ გამოხვედი.. ვინმემ ნება მოგცა.. ტუ გინდა რარაც საშინელება დაიმართო.. კიდევ კარგი მივხვდი რომ აქ იქნებოდი.. ადექი მივდივართ...
-არა.. არსად არ წამოვალ.. ჩაიჩურჩულა ლიზამ -

-წამოდი-მეთქი გითხარი... რამდენჯერ უნდა გითხრა... კიდევ ეხლა....
ლიზა ადგა აზრი არ ჰქონდა... მიაც ადგა ... ანდრია გარეთ გავიდა..
-მე ხომ ბედი არ მაქვს რა.... მია ხვალ გნახავ მაშინ ეხლა უნდა წავიდე .... -შენი ძმა არ მომწონს რა რა იყო ეს შემოჭრა.. მშვენივრად ვსაუბრობდით... jastin timberlakesს როგორ ჰგავს ეს ზედა რომ აცვია...
ლიზა დაიჭყანა...
ამ დროის მანძილზე საბა სულ ლიზას უყურებდა.. თვალიც არ მოუშორებია ისე .. ახლა ლიზამაც შეხედა და წარბი ასწია.. ისეთი სახე მიიღო .. სიტყვებით არა მაგრამ თვალებიტ ეუბნებოდა რას მიყურებო...
და გარეთ გავიდა.. მიამ ფული გადაიხადა ისიც გაჰყვა...
----------------------------------------------------------------------
ლიზამ მანქანაში ჩაჯდა და დაიწყო- შენ რა ანდრია სულ გაგაჟდის რატომ გაიძახი ვერ გავიგე...
-იმიტომ.. მოკეტე იდიოტო გოგო.... რამდენ პრობლემებს მიქმნი რა....
-იდოტიც ხარ და მექალთანეც.. და რავიცი კიდევ რა ... მარცხვენ ყველგან...
-რას მელაპარაკები? და დას შეხედა.....
-თავი დამანებე რა... ხმა აღარ გამცე იცოდე....

-ტორემ მე ალბათ ლოდების სროლას დამიწყებ.. და ერტი ამბის ატეხას....
-ლოდებისას არა.. პირდაპი მოგკლავ...
-გიჯი ხარ და იმიტომ....
-გაჩერდი რა... და გზას უყურე....
---------------------------------------------------------------------
ლიზა რომ მანქანიდან ჩამოვიდა.. მამა კარებტან დახვდა.. ეს რას გგავს რა გაიფიქრა ტავისთვის.. ყველა უკან დამყვება...
-სად იყავი?
-არსად მამა.. მეგობარტან ერთად ვიყავი...
-ნინიმ სულ სხვა რამე მითხრა.....
-თავი დამანებეთ რა....
და ეზოში შევიდა... იქიდან რა ტქმა უნდა პირდაპირ ტავის ოტახში.....

-----------------------------------------------------------------
რატი სანდროსტან მივიდა... ოთახში მარტო ის იყო...
-მაგარი სახლია სანდრი.. მიმეწონა...
-მეც მომწონს რატი ჯერ-ჯეობით.... ლამაზი ბაღი აქვს ლი...
-კარგი...სიგარეტი არ გაქვს შეაწყვეტინა რატიმ
-მაქვ სროგორ არა...
-ხვალ ლიზას სკოლის შემდეგ ვნახავ.. უკვე დავგეგმე.. შენი დახმარება არ მჭირდება ...
-მერე? გაგიჟდი?
-ვნახავ და მორჩა...
-ცემი აზრიტ. შენ რომ დაგინახავს გული წაუვა....
-შენს აზრებს ნუ მახვევ რატი.. შენტვის შეინახე.. რა..

-კარგი ძმაო.. შენი ნებაა გიპოვოან და ნახავ..... ურტიერთობა აღარ მინდა იმიტომ რომ მეც შარში გავეხვევი...
-სხვა მიზეზი ხომ არ გაქვს? შეეკიტხა სანდრო და ხელი დაჰკრა...
-რა მიზეზი ? მგონი გიტხარი... ორმაგი ცხოვრება არ შემიძლია ძმაო.. და მშვიდად სავშორდეთ ერთმანეთს.. კარგი?
-აქამდე თანახმა იყავი და ახლა რა დაგემარტა.. რა თქმა უნდა არა... ასეთი მშიშარა თუ იყავი არ მეგონა... ერთხელ გტხოვ დახმარებას და მეტჯერ არა... ვერ გამიტეხავ ძმაო! ამაზე საუბარს მოვრჩეთ და გარეთ გავიდა... რატიც გაჰყვა .. რარაცის თქმას აპირებდა მაგრამ გაჩერდა... და სიგარეტის მოწევა გააგრძელა...
-თავზე რა გჭირს? დაიწყო სანდრომ...
-არაფერი რა უნდა მჭირდეს.. რარაცას მივარტყი... ტუ მე აღარ გჭირდებ მაშინ წავალ..
-კარგი წადი...
რატი უკან მიუხედავად გამოვიდად..... დაჩმორებულივით იყო ამ წუთას და ამას ვერ დაუშვებდა... ლიზას გამო მაინც.... საბოლოოდ დარწმუნდა იმაში რომ ლიზას მიმართ რაღაცას გრძნობდა...
-------------------------------------------------------------------------
უკვე საუზმობდნენ ლიზა დაბლა, რომ ცამოვიდა შიოდა და ცდუნებამ სძლია... იცოდა რომ მამა ისევ რაღაცას ეტყოდა მაგრამ შიშმილი უფრო აწუხებდა... თან როცა საქმე თევზს ეხება... მაგიდასთან ისიც დაჯდა
-გვიკადრე? შიმშილმა ხედავ რა იცის.....
-ცოტნე სად არის? იკითხა ლიზამ და ფანჯარას ტვალი შეავლო არც იქ იყო...-მამა რატომ მეც არ წამიყვანეთ ....
-არ იყო აუცილებელი და იმიტომ.. ცოტნე მეცადინეობს 21ში პირველი გამოცდა აქვს... შენ? შენც მიხედე წიგნებს..
-მიხედილიც მაქვს უკვე... ბიოლოგია კარგად ვიცი.... და 1ო ქულას მივიღებ.. დაჯდა და ჭამა დაიწყო....
--აბა შენ იცი.. დაიწყო ანდრიამ და თავით ანიშნა ნიასკენ რომელიც საზიზღრად ჭამდა.. საკმარიას ყურადღება არ მიაქციო და კი არ ჭამს სახეზე ისმევს... ასეტი შვილი რომ მყავდეს არ ვიცი რას ვუზამ.. დაიწყო ანდრიამ და ლიზას გაუღიმა...
-რა გიკვირს შენი დაა შენც მასე ჭამდი პატარა.. და იმედია შვილი არ გეყოლება თორემ ბავშვს რას უზამ წარმომიდგენია.. ის ხომ პატარაა აბა ამაზე დაფიქრდი... ანდრია.. ამ ნიამ გაიცინა და ხელების ქნევა დაიწყო.. გიორგიმ სახეზე მოწმინდა და გვერდზე მიუჯდა....
-ელენე სად არის მამა?
-დედასთან წავიდა.. მალე მოვე.. ნინი მოდი აქ და ამას აჭამე .. მართლა რანაირად ჭამ მამა? არ გშია? საკმარისია ყურადრება მოვადუნო.. და.... და სხელები გაუწმინდა..... ნიაკომ სიცილი დაიწყო და ფაფას ხელებიტ ისევ წაეტანა, მაგრამ გიორგიმ დაუჭირა და ცხვირზე აკოცა- გაჩერდი ახლა და მაიმუნობ ცემო სიცოცხლევ... და კიდვ აკოცა...
-მამა რა საყვარელი ხარ... მეც ასე მეფერებოდი.. შეეკიტხა ლიზა და გაუღიმა....
-გიორგი წამოიწია... ლიზას შეხედა.. სახე დაუღონდა ოდნავ..-კი შენც ასე გეფერებოდი გაიმეორა .. ამ დროს ნინი შემოვიდა და ნიაკოსკენ წავიდა... გიორგი კი გარეთ გავიდა....
ანდრია ადგა იმიტომ რომ ტელეფონზე ურეკავდნენ.... და ოტახში შევიდა.. მაგიდასთან მარტო ლიზა ნიაკო და ნინი დარცნენ... ლიზამ წამა დაამთავრა სა ისიც გარეთ გავიდა... მშვენიერი დრე იყო დაღამემამდე რამე კარგი საქმისთვის.. მაგალითად მუსიკების მოსმენისთვის ან ხატვისთვის... ლიზამ თაბახი და ფანქარი აიღო და ხატვა დაიწყო, თან მუსიკებს უსმენდა... არამატერიალურ სამყაროში გადაინაცვლა, რომელიც მარტო ჩვენს ოცნებებში ცოცხლობს და ამ სამყაროსტან არანაირი ჯკავშირი არ აქვს ან ჯერ-ჯერობით არ აქვს .. მარტო ჩვენ ვართ მასთან შეერთებულები.. ჩვენ ერთადერთი ცოცხალი და მატერია მაშინ როცა ეს ოცნება ჩვენ გვეხება...
ფიქრობდა ამას და თან ხატავდა.....
დილით მან პირველმა გაიღვიძა მაგიდაზე მისი ნახატი იდო .. ჩაიცვა და დაბლა ჩავიდა... სახეზე წყალი შეისხა... გამოფხიზლდა და ფანჯარასთან მივიდა.... ჯერ 7 ხდებოდა... აივანს თვალი ააყოლა რატი არ იდგა... -რატომ არ დგას დაიწყო ლიზამ.... და ზურგით შებრუნდა... ისევ შემობრუნდა და რატი დაინახა რომელიც მას უყურებდა.. მას რა ფანჯარას.... -გამოხვედი ხომ! დაიწო ლიზამ
და გარეთ გავიდა... რაც გინდა ეფიქრა სხვას გარეთ გავიდა ამას გული კარნახობდა...---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------გავაგრძელო? ღირს?