-აი მე ამ კორპუსში ვცხოვრობ.-ვუთხარი ლევანს და თითი გავიშვირე ჩვენს წინ მდებარე კორპუსზე.
-ხვალაც ვჭამოთ ნაყინები კაი?-მკითხა ლევანმა.
-კაი.-გავიღიმე მე.
-ღიმილი ძალიან გიხდება და გთხოვ ხშირად გაიღიმე ხოლმე რა.-მთხოვა ლევანმა.
-კაი გავითვალისწინებ,მაგრამ სიცილი?-ვიკითხე მე.
-სიცილი ხო საერთოდ მაგიჟებს.-ეს თქვა ლევანმა და შემომხედა მეც შევხედე და შემდეგ ორივეს გაგვეღიმა.
-დიდი მადლობა მოცილებისთვის.-ვუთხარი ლევანს და გავხედე ჩვენს უკან მოსიარულე ლიზას,აბუს და გუგას.
-რისი მადლობა არ გცხვენია?-ისევ გამიღიმა ლევანმა.
-აუუ ნიინ ძაან მომეწონა შენი უბანი და რო დავრჩე ცოტახნით შეიძლება?-სიტყვები გაწელა გუგამ.
-აქღა მაკლიხარ შენ სრული ბედნიერებისთვის.-უპასუხა ლიზამ.
-ჩემი სრული ბედნიერება შენ ხარ და ეხლა უნდა დაგიჭირო.-უთხრა გუგამ ლიზას და გაეკიდა.დიდხანს დარბოდნენ ბოლოს ისევ ლიზა დანებდა.
-ბიჭებო დიდი მადლობა ყველაფრისთვის მაგრამ სახლში უნდა ავიდე.-ვთქვი მე და აბუ და გუგა გადავკოცნე,ახლა კი ჯერი ლევანიზე დადგა და რომ მივუახლოვდი უკვე ვიგრძენი მისი სითბო შემდეგ მე მას ლოყაზე ვაკოცე მან კი ყელში მაკოცა და დამელოდა სანამ სახლში არ ავიდოდი.
სახლში მისულმა გიოსთან თამაშით გული რომ ვიჯერე შევედი ფეისბუქზე,იქ ლევანის მესიჯი დამხვდა.
-რას შვები?
-არაფერს შენ?-მივწერე მე.
-რავი ეხლახანს ავედი სახლში.
-ჰოო :))
-ნინი...
-ჰოო
-იცი რა?
-რა?
-არა არაფერი...
-კაი :)
ამით მორჩა იმ დღეს ჩვენი დიალოგი,დილით კი სკოლაში მიმავალ მე,ლიზას და სალომეს გზაში ლევანი,აბუ და გუგა შეგვხვდნენ.
-ვაა ჩემი გოგოები მოდიან.-აქაქანდა გუგა.
-შენი არა ის კიდე.-პასუხი გასცა ლიზამ.
-პრივეტ გოგოებო.-გადაგვკოცნა აბუ
-აბა როგორ ხართ?-გვკითხა ლევანმა.
-კარგად ლევან შენ?-ისე საყვარლად ვუთხარი რომ კინაღამ მე შემომეჭამა ჩემი თავი.
-ამ დილაუთენია როგორ ვიქნები.-გაიცინა ლევანმა.
-აუუ ლევან ნახე ვინ მოდის რაა.-შეიცხადა აბუმ.
-აუუ ლევან არ დაიბნე შეჩ..ა.-გაეცინა გუგას.
-ეე დავაი რაა.-თქვა ლევანმა და ჩვენსკენ მომავალი უცნობი გოგო გადაკოცნა.
-ვაუ ელენე როგორ ხარ?-ჰკითხა ლევანმა.
-მე კარგად და როგორც ვატყობ შენც კარგად ხარ.-იძერსკა უცნობმა.
-ჰო ვცდილობ.-უპასუხა ლევანმა და ჩვენსკენ გამოიხედა.
-ისე ძველი დრო ხოარ გაგვეხსენებია?-გაიცინა ელენემ.
-არა სურვილი არ მაქვს.-უპასუხა ლევანმა.
-კაიი წავედი,გამიხარდა შენი ნახვა.-თქვა ელენემ.
-აბა შენ იცი.-თქვა ლევანმა და ისეთი სახე მიიღო თითქოს ომიდან მოდიოდა.
-კაი გოგოებო ადით თქვენ რაღაც ქარია დღეს და არ გაცივდეთ.-გვითხრა ლევანმა.
-კაიი წავედით ისედაც არ ვაპირებდით დიდ ხანს დარჩენას.-თქვა ლიზამ.
-რატო ჩემო სიცოცხლე დაგიბრმავა თვალები ჩემმა სიყვარულმა?-გაიწელა გუგა.
-აუუ შემეშვიი რაა.-გაწელა სიტყვები ლიზამ.
-ჰეიი მორჩით ეხლა.-გაგიჟდა სალომე.
-აუ წამო ავიდეთ თორე თქვენ არ მორჩებით დღეს.-გავიცინე მე.
-კაი წამო.-თქვა ლიზამ და გუგას თვალი ჩაუკრა.
-აუუ ესენი მაცემინა სამივე რაა.-თქვა სალომემ და ნუცა გადაკოცნა.
-სამივეე?გავიბუტე მე.
-კაი ხო შენი ხათრით ორივე.-მითხრა სალომემ.
-აბა რაა.-ვთქვი მე და კლასში შევედი.

აბა როგორია?გავაგრძელო? <3