უკვე გვიანი იყო,როცა დამინი მოვიდა სახლში.ედვარდს სიმღერები ჰქონდა ბოლო ხმაზე ჩართული და ხუთ შიშველ გოგოს ეცეკვებოდა და თან სვავდა.დამიანმა ამმაზრზენად გახედა და სიმღერა გაუთიშა.
-(ედვარდი) მოვიდა შეფი,დამთავრდა გულაობა.
-(დამიანი) გაითვალისწინე,რომ ამ სახლში ანნაც ცხოვრობს.
-(ედვარდი) სიმართლე რომ გითხრა მაგრად ეგ არის თუ არა ამ სახლში.ბიჭი მივიდა და ისევ სიმღერა ჩართო.
-(დამიანი) ათ წუთს გაძლევ ყველაფრის მოსაწესრიგებლად.დამიანმა ისევ გამორთო სიმღერა და ეხლა გოგონებს მიუბრუნდა.
-(დამიანი) გოგონებო დასრულებულია წვეულება ჩაიცვით და წადით.
გოგონებმა გადააილაპარაკეს,ტანსაცმელი აიღეს და გავიდნენ.
-(ედვარდი) რა ცუდი მამიკო ხარ.ბიჭმა საროჭკის შეკვრა დაიწყო და თავის ოთახისკენ გავიდა.
დამიანმა უაზროდ გააქნია თავი და ისიც ანნას ოთახიკენ დაიძრა.
-(დამიანი) ანნა! ბიჭმა ნაზად დაუძახა გოგონას და ოთახი შეათვალიერა.
-(დამიანი) ანნა! დამინი ეხლა სააბაზანოში შევიდა მაგრამ გოგონა იქ არ დახვდა.ოთახიდან გამწარებული გამოვიდა.
-(დამიანი) ედვარდ! სად არის ანნა? დამიანი შეეჭრა ოთახში.
-(ედვარდი) რატომ გგონია რომ ანნას ძიძობა მინდა?მე რა ვიცი სად არის.ბოლოს თავის ოთახში იყო და ტიროდა.ედვარდმა კვკვლავ თავისი საფირმო ღიმილი დააყოლა და ოთახის კარი წინ მიუჯახუნა დამიანს.
დამიანმა ტელეფონი ამოიღო და ანნას დაურეკა.
-(დამიანი) აიღე რა ანნა! აიღე! ბიჭის შეძახილები ისმოდა.
-(ანნა) გისმენ დამიან.
-(დამიანი) პრინცესავ სად ხარ?
-(ანნა) ჩვენი სახლის გვერძე ვსეინობ.გოგონა ნამტირალევ ხმას ვერ მალავდა.
-(დამიანი) კარგი მანდ იყავი.ეხლავე მოვალ.ბიჭმა ამოისუთქა და სახლიდან გავარდა.
გოგონა ფეხით მწავნე ბალხს თელავდა უაზრობისგან და ცრემლები მოსდიოდა თვალიდან.ღრმად იყო ჩაფიქრებული და აქეთ-იქით იყურებოდა,თუმცა თითქოს მაინც ვერაფერს ხედავდა.დამიანი გამოჩნდა ჰორიზონტზე,თავისი ვამპირული სისწრაფით მიირბინა გოგონასთან და ჩაეხუტა.
-(დამიანი) შემეშინდა ოთახში რომ არ იყავი.რატომ ტირი?
-(ანნა) არაფერია ისე.გოგონამ ცრემლები დამალა და ყალბად გაიღიმა.
-(დამიანი) არ გინდა! ნუ მატყუებ! დიდიხანია გიცნობ.ედვარდმა გაგაბრაზა?
-(ანნა) სამწუხაროდ კი.
-(დამაინი) რა ჩაიდინა ამჯერად?
ოთხი საათის წინ!
-(ედვარდი) ანნა! დიდიხანია რაღაც მინდა გითხრა.ბიჭი სერიოზული სახით ანნას ოთახის ზღუბლთან იდგა.
-(ანნა) რა გინდა? არ მცალია შენი სისულელეებისთვის სამეცადინო მაქვს.
-(ედვარდი) ვიფიქრე რომ უნდა გცოდნოდა,მაგრამ თუ არ გცალია სხვა დროს გეტყვი.ბიჭმა უკან გაბრუნება გადაწყვიტა.
-(ანნა) მოიცადე! უკვე მოსულიხარ და მითხარი,ოღონდ სწრაფად.
-(ედვარდი) მინდა გითხრა რომ,სულ ტყუილად კარგავ დროს დამიანის სიყვარულში.
-(ანნა) რას გულისხმობ? გოგონა საეჭვოდ წამოდგა ფეხზე.
-(ედვარდი) შენ ადამიანი ხარ,მალე დაბერდები და მოკვდები.გირჩევ ვინმე შენისთანა შეიყვარო და ბედნიერად იცხოვრო.დამიანი უსასრულობამდე იცხოვრებს მოხუცი აღარ ეყვარები.და თანაც შენი სიკვდილის მერე,შენისთანა კიდევ ბევრი შეუყვარდება.
-(ანნა) და შენ რატომ გაწუხებს ეს?
-(ედვარდი) რა ვიცი კარგი გოგო ხარ და არ მინდა ვამპირის ფანტაზიებით იცხოვრო,რომელიც მუდამ ერთად ყოფნას გპირდება.იფიქრე ჩემს სიტყვებზე.ბიჭმა თვალი ჩაუკრა და ოთახიდან გავიდა.
გოგონა აცრემლებული უსულოდ დაგედო საწოლზე და მის ყოველ წინანდადებას გულში იმეორებდა.
-(ანნა) ის მართალია.ჩაიბურტყნა და თვითონაც ოთახიდან გავიდა.
.......................................................................................................
-(დამიანი) გასაგებია რატომაც ხარ მოწყენილი.
-(დამიანი) მომისმინე! მას მხოლოდ შურს რომ შენ ჩემი ხარ.ნუ უსმენ მაგას გთხოვ.
-(ანნა) ამ ყველაფერში იცი რა არის კიდევ მაგარი?
-(ანნა) ის,რომ რაც არ უნდა თქვას ყველაფერი სიმართლე და რეალურია.ვერაფერს ვეტყვი.აცახცახებული საუბრობდა გოგონა.
-(დამიანი) დაწყნარდი პატრავ.ყველფერი კარგად იქნება.
-(დამიანი) რაც არ უნდა მოხდეს მე ყოველთვის მეყვარები,და ყოველთვის ერთად ვიქნებით.
-(ანნა) და მე რომ დავბერდები?
-(დამიანი) გთხოვ,ამაზე ნუ ვილაპარაკებთ.შენ არ დაბერდები.ნუ უსმენ ედვარდს.დავტკბეთ ყოველი წუთით და წამით.
გოგონამ ძლიერად მოეხვია და აკოცა.
-(ანნა) რაღაც მინდა გთხოვო.
-(დამიანი) გისმენ პრინცესავ.რაც გინდა ის მთხოვე.
-(ანნა) გოგოები გაბუტულები არიან ჩემზე,რადგან მათთან დროს ვეღარ ვატარებ.მინდა შემოვირიგო,ამიტომ დღეს სადმე რესტორანში წავიდეთ,მათ დავურეკავ და გავერთოთ.მაცდურათ თქვა გოგონამამ და დამიანის პასუხს უცდიდა.
-(დამიანი) მხოლოდ ერთი პირობით!
-(ანნა) რა პირობით?
-(დამიანი) ბევრს დავლევთ და დავტკბებით ამ დღით.არანაირი ედვარდი და არანაირი ვამპირები.
-(ანნა) სიმართლე რომ გითხრა ჯერ კიდევ ვერ გამითვისებია რომ არ ხარ ადამიანი.არც ვაქცევ დიდიად ყურადღებას.მე შენ მიყვარხარ და არა შენი სისწრაფე,ძალა და თვალების ფერის ცვლა.ამიტომ დღეს ვსვავთ და არანაირი ედვარდი არ იქნება.
გოგონამ ისევ მწარედ ჩაეხუტა და სახლისკენ გაემართნენ.
..................................................................................................................................................
სახლში დამიანი და ანნა გიჟებივით დარბოდნენ. ტანსაცმელები ცვიოდა აქეთ-იქიდან და სიცილის ხმა გამოდიოდა ოთახებიდან.
-(დამიანი) ანნა! დაურეკე გოგოებს?
-(ანნა) კი,ცოტა კი გაუკვირდათ გვიან რომ დავპატიჟე რესტორანში,მაგრამ დიდი სიამოვნებით დამთანხმდნენ.
-(ედვარდი) იქნებ გავიგო საით გაგიწევიათ ასე შემართებით?
-(ანნა) აუცილებელი არაა იცოდე.გოგონამ გაუღიმა და საყურეების გაკეთება დაიწყო.
-(დამიანი) გასართობათ მივდივართ ჩვენ და ანნას დაქალები.
-(ედვრდი) ეს რა საინტერესოდ დაღამდა.ესეგი მომიწევს სახლში მარტო ყოფნა.ბიჭმა ტუჩები აბზიკა.
-(დამიანი) გაფრთხილებ! არანაირი გოგოები და არანაირი სასმელები.
-(ანნა) დამიან! გვაგვიანდება ისინი უკვე მისულები იქნებიან.წავიდეთ.
-(დამიანი) მე მზად ვარ..დამიანმა ხელი გადახვია და გარეთ გაიყვანა.
......................................................................................................................................
რესტორნიდან სასიამოვნო ჟრიამული გამოდიოდა.წყანრი და პატარა რესტორანი იყო.ძირითადად აქ წყვილები ისხდნენ და ვახშმობდნენ ხოლმე.ბოლოს ,,ყველაზე შესაფერისი წყვილის'' დაჯიდლოვდება იყო.ზოგი მხოლოს ამ დაჯილდოვების გამო დადიოდა იმ რესტორანში.
-(დამიანი) შენი ისეთი სრულყოფილი ხარ თავს ვერ ვიკავებ,რომ ამ რესტორნიდან სასტუმროსკენ არ გადავუხვიო.ბიჭმა გაიცინა და გოგონა გადმოაცილა მანქანიდან.
-(ანნა) დამიან!! ხელი მხარზე გაჰკრა და თვალი ჩაუკრა.
ნელა შეაბიჯებდნენ რესტორანში და იქაური სილამაზით ტკბებოდნენ..იქვე მრგვალ დიდ მაგიდაზე ლიდია იჯდა და უიმედოთ ღვინოს წრუპავდა.როდესაც ეს წყვილი დაინახა თვალი გაუწრცყინდა და ფეხზე წამოდგა.
-(ლიდია) თქვენ ისეთი ლამაზები ხართ.გოგონა ემოციებს ვერ გამოხატავდა.
-(ანნა) მადლობა საყვარელო.ელისონი სად არის?
-(ლიდია) გზაში იყო,რომ დამირეკა სადღაც გავივლი და მალე მოვალო.
-(ანნა) კარგი,ალბათ მართლაც მალე მოვა.
-(მიმატნი) რას ინებებთ?
-(დამიანი) მენიუ თუ შეიძლება.თავაზიანათ მიმართა ბიჭმა.
-(ლიდია) საშინლად მშია.გოგონამ გაიცინა და პომადა შეისწორა ტუჩზე.
-(ანნა) მე რატომღაც ნამცხვარი მომინდა.რა უცნაურია.
-(ლიდია) არაუშავს ხდება ხოლმე.გოგონამ კვლავ დააყოლა სიცილი.
-(ანნა) დამიან.შენ არაფერს აიღებ?
-(დამიანი) მხოლოდ წყალს.
-(ანნა) უი მაპატიე შენ სახლში ხომ უკვე ისადილე.ანნამ ბოდიშის თვალებით გახედა,და რაღაცის სინანული ჩაეღვენთ გულში.
-(ლიდია) მე სალათი მინდა.გოგონამ მიმტანს დაუქნია ხელი და მენიუ გვერდზე გადადო.
-(ანნა) მოკლედ.ერთი წყალი,ერთი ყავა და შოკოლად ტორტი და ბევრი ბოსტნეულით სალათი.
მიმტანმა თავი დაუქნია და სამზრრეულოსკენ გავიდა.
..........................................................................................
-(ანნა) რაღაცნაირად მესიამოვნა ტორტი.უგემრიელესი იყო.
-(ლიდია) ტელეფონზე მირეკავენ.ეხლავე მოვალ.ტელეფონი აიღო და ხმაურისგან მოშორებით გარეთ გავიდა.
ანნა ღვინოს წრუპავდა როდესაც ძალიან მაღალი შუქი მიენათა მას და დამიანს.
ვიღაც ქალი იდგა სცენაზე მიკროფონით ხელში.
-(ქალი) მე ამაყად შემიძლია განვაცხადო ამ საღმოს ყველაზე შესაფერისი წყვილი.აი ის ლამაზი გოგო და მისი თანხმლები სიმპატიური ბიჭი.გთხოვთ ამოდით სცენაზე.თითი მათკენ გაიშვირა.
ანნა გაოცებას ვერ მალავდა და თან უხაროდა.ფეხზე წამოდგენ და სცენისკენ გაეშურნენ.
-(ქალი) როგორც გამარჯვებული გთხოვთ,ერთი ცეკვა მოგვიძღვნათ.
-(ანნა) არა მე არ შემიძლია.გოგონამ დამორცხვა.
-(დამიანი) უარს ვერ ვეტყვით საყვარელო.მაჩუქე ერთი ცეკვა.
გოგონა დასთანხმდა ბიჭს, ხელი კსიერზე გადახვია და მარჯვენა ხელი მის ხელში მოიქცია.
ტანგოს მუსიკა გაისმა უცბად.არ მოელოდნნენ ტანგოს.ბიჭს გაუხარდა ხელში აიტაცა და ცეკვა დაიწყეს.ისეთი კარგი სანახაობა იყო რომ ყველა პირღია უყურებდა.მათი მშვენიერი მოქნილობა და პერფომანსი აჯადოვებდა ხალხს.ტაში არ წყდებოდა როცა უეცრად ვიღაცამ დაიყვირა დარბაზში.
-(ედვარდი) ეს მართლაც რომ ღირსეული გამარჯვებააა.
ანნამ და დამიანმა გამოიხედეს და დაინახეს ედვარდი როგორ უშტვენდა,რომელიც ელისონთან ეთად იყო.
-(ანნა) აი ჩვენი საღამო ედვარდის გარეშე.
-(ელისონი) მე მინდოდა გამარჯვება.გოგონამ ბუზღუნი დაიწყო.
-(ედვარდი) დაიცადე საყვარელო.ახლა ჩვენი რიგია.წვერზე ხელი მოისვა და მაგიდისკენ გაეშურა.