ირგვლივ ყველა აღფრთოვანებული იყო,ამ წყვილის ცეცხლოვანი ცეკვით.დამიანმა და ანნამ მოწიწებით დაუქნიეს თავი მაყურებლის ამპულაში მყოფ ხალხს და ნაზად გაიპარნენ თავიანთ მაგიდასკენ.ხალხიც დაუბრუნდა თავიანთ სუფრებს.
-(ედვარდი) ეს რა მაგარი ცეკვა გცოდნია დამიან?
-(ლიდია) მე ძალიან აღფრთოვანებული ვარ თქვენით.გოგონა აცანცარდა.
-(დამიანი) აქ რას აკეთებ?რატომ მოხვედი? ხელი მაჯაზე მოჰკიდა ედვარდს და თითქოს გაგდებას უპირებდაო.
-(ედვარდი) ხელი გამიშვიი თუ კი არ გინდა აქვე დამთავრდეს შენი სიცოცხლე.ბიჭმა აღრენილმა უთხრა და სუფრასთან დაჯდა.
-(ელისონი) ედვარდმა მითხრა რომ შორეული ნათესავი ხარ მისი დამიან.გოგონამ გაუღიმა და ღვინო მოწრუპა.
-(დამიანი) ხო ასეაა.ცალიყბით უთხრა ბიჭმა.მისი თვალები ისევ ედვარდს უმზერდნენ დიდი განცხრომით.
ედვარდმა ელიოსნს რაღაც გადაუჩურჩულა და ამაყად გახედა ანნას.
-(ელიოსნი) ლიდია გთხოვ საპირპარეშოში გამომყევი
გოგონები ბუზღუნით ადგნენ და გავიდნენ.
-(ანნა) გაგიჟდი შენ?
-(ედვარდი) კარგი ეხლა არ გინდათ კრიტიკა.მასიამოვნეთ ეს დღე.
-(დამიანი) რატომ მოხვედი ელიოსნთან ერთად?იცოდე არაფერი დაუშაო თორე ვერ გადამირჩები.
-(ედვარდი) ის მხოლოდ ბილეთი იყო დღევანდელი დღისთვის.
-(ედვარდი) მე,ედვარდ ვათსონი ყოველთვის თქვენს მახლობლად ვიქნები,რომ ყველა საღამო და გეგმა ჩაგიშალოთ.
-(ანნა) გთხოვ წადი აქედან ნუ აკეთებ ამმას.თავი დაგვანებე.ედვარდს ემუდარებოდა გოგონა და თან ახლად მისულ მიმტანს უყურებდა.
-(მიმტანი) ხომ არ ინებებთ რამეს?
-(ედვარდი) მე გითხარით რომ ბედნიერებას არ გაღირსებდით და ასეც იქნება.
-(ედვარდი) იცი?მგონი მინდა.ბიჭი მიუტრიალდა მიმტანს და წელში გადატეხა.
ანნამ პირი დააღო და ხმას ვერ იღებდა.ხალხიც წამოიშალნენ და გარეთ გავარდნენ.
-(ედვარდი) მე თქვენ გაგაფრთხილეთ.ედვარდმა დამიანს მხარზე დაარტყა და წავიდა.
დამიანმა გოგონა მიიხუტა და ამშვიდებდა აცრემებულს.ლიდია და ელიოსნი სიცილით გამოვიდნენ მაგრამ ირგვლივ სიცარიელე რომ დაინახეს ღიმილი სახეზე შეეყინათ.
-(ლიდია) აქ რა ხდებაბა?გოგონამ დაიყვირა და ძირს დაგდებულ მიმტანს დახედა.
-(ელისონი) სად არის ედვარდი?
-(ანნა) შენ მარტო ედვარდი გაინტერესებს?
-(ანნა) მომისმინე! მაგ ბიჭს დაანებე თავი.
-(ელიოსნი) რა იყო შენ მოგწონს?გოგონამ ხმამაღლა შეჰყვირა და აქეთ-იქით ხელებს აქნევდა.
-(ანნა) გითხარი შეეშვი მეთქი.
-(ელისონი) დამიანი არ გყოფნის და ედვარდიც გინდა წამართვა?ტყვილად არ ამბობდნენ თურმე რაც დედააა ის შვილიაო.
-(ლიდია) ელისონ! სიტყვებს დაუკვირდი.
-(ანნა) დამიან წავიდეთ აქედან.გოგონამ საფულე აიღო და დამიანს უჯიკა.
ბიჭმა ზანტად გაიყვანა გოგონა კარისკენ და თან უკან იყურებოდა.
-(ლიდია) რაც მაგ ტიპთან ურთიერთობა დაიწყე სულ შეიშალა.
-(ელისონი) თავი დამანებე რა.არ მჭირდება უსარგებლოს კომენტარები.
-(ლიდია) ანნა დამელოდეთ! გოგონამ გასძახა და ელისონს ამაზრზენად შეხედა.
................................................................................................................................................
უკვე შუა ღამე იყო,როცა სახლში დაბრუნდნენ ანნა და დამიანი.გოგონა თავის ოთახისკენ გავარდა. სიბრაზეს,იმედგაცრუებას,სიყალბეს,სინანულს,ყველაფერს ერთად გრძნობდა და იკლავდა გულში.შუქი ჩააქრო და ხალიჩაზე დაჯდა.
-(დამიანი) ანნა! კარზე დააკაკუნა და ნელა შევიდა ჩაბნელებულ ოთახში.
-(დამიანი) საყვარელო შენ ხომ გეშინია სიბნელის რატომ ჩააქრე შუქი?
-(ანნა) ჩემთვის სულ ერთია.
-(დამიანი) ვიცი გულნატკენი ხარ და..
-(ანნა) ამას შენ გულნატკენს ეძახი? შენ ვერც კი წარმოიდგენ რას ვგრძნობ.
-(ანნა) ვცდილობ წარსული დავივიწყო ის კი სულ თან მდევს.ვცდილობ ბედნიერი ვიყო,როცა ვიღიმი მალევე ის ცრემლად იქცევა ხოლმე.აღარ მინდა ეს ვიგრძნო.
-(ანნა) მინდა ყველა გრძნობა და ყველაფერი გავთიშო.
-(დამიანი) და მერე რა დაგრჩება? უსულო ,,შენ'' და არქივი.
-(დამიანი) რაც არ უნდა მტკივნეული იყოს წარსული,ის მაინც მნიშვნელოვანია.გრძნობების გარეშე არავინ და არაფერი ვართ.დამიჯერე ასეა.გამოცდილი მაქვს.
-(ანნა) ეგ როგორ?გოგონამ ცრემლები შეიმშრალა.
-(დამიანი) როდესაც კაროლინას ქმარმა მითხრა,რომ ედვარდი გარდაიცვალა მე გავთიშე გრძნობები.არაფერს ვგრძნობდი ამ ქვეყნად.მხოლოდ იმაზე ვფიქრობდი როგორ მიმეღო რაც შეიძლება მეტი სისხლი.მე გავხდი მონსტრი.ხალხს ვკლავდი და ვაწამებდი.ალბათ ღმერთმა ედვარდის სიბოროტით დამსაჯა.
-(ანნა) გრძნობების გათიშვა ყველა ვამპირს შეუძლია?
-(დამიანი) კიიი,ოღონდ მისი ჩართვა უკვე ძნელია თუ ვინმე არ დაგეხმარა.
-(ანნა) და შენ ვინ დაგეხმარა გრძნობების დაბრუნებაში?გოგონა დიდი ინტერესით უსმენდა დამიანს.
-(დამიანი) ჩემი საუკეთესო მეგობარი.მაწამებდა სანამ გრძნობები ისევ არ ჩავრთე.მან მასწავლა ისევ როგორ მეცხოვრა,როგორ გამეკონტროლებინა სისხლის წყურვილი,მასწავლა როგორია ისევ სიყვარული და დამანახე რაღაც კარგი ჩემს ჯოჯოხეთურ ცხოვრებაში.
-(ანნა) როგორია ახლა იმ ტვირთვის ტარება?
-(დამიანი) იყო ვამპირი ეს ერთგვარად მაინც ადამიანობას გულისხმობს.მხოლოდ ადამიანშია სინანული და შეწყალება.მას მერე აღარ ვიღებ ადამიანის სისხლის,მხოლოდ ცხოველების სისხლით ვიკვებები,მაგრამ რამდენიმე კვირაა რაც ცხოველის სისხლიც არ დამილევია.ვებრძვი ჩემს თავს.ვნანობ იმ დღეებს როცა ადამიანს ზიანს ვაყენებდი.მაგრამ ამას ვერცერთი ვამპირი ვერ გააკონტროლებს. არ იცი როდის გაიღვიძებს შენში კვლავ ვამპირი.
-(ანნა) სად არის ეხლა ის შენი მეგობარი?
-(დამიანი) მას ვიკი ქვია.არ ვიცი ეხლა სად არის,დიდიხანია არ მინახია.ალბათ რომელიმე კუნძულზეა.მოგზაურობა უყვარს.ბიჭს სახეზე ღიმილი შეეპარა.
-(ანნა) ედვარდზე რას იტყვი?როდემდე უნდა გვტანჯოს ასე?
-(დამიანი) ის ჩვენ უნდა გამოვასწოროთ.დავანახოთ რა არის სიყვარული და ოჯახი.მას არცერთი არ ჰქონია არასდროს.
-(ანნა) კარგი რა დამიან! რომელ სიყვრულზე მელაპარაკები? ეგ არ გამოსწორდება.ბოროტებით აქვს სავსე გული.
-(დამიანი) გთხოვ ჩემი გულისთვის სცადე.თუ არ გამოსწორდება სხვა გზას მოვნახავ.
-(ანნა) რაა?მე ვცადო?მას არც კი უნდა ჩემი მოსმენა.
-(დამიანი) ვიცი მაგრამ ადრე თუ გვიან მოგისმენს.გთხოვ ცადე.
-(ანნა) კარგი.გოგონამ თავი მხარზე დაადო და გაიტვრინა.
-(დამიანი) მოდი დაწექი დაისვენე,უკვე გვიანია.გოგონას ხელი გაუწოდა და ფეხზე ააყენა.
ანნა ნელი ნაბიჯებით მიხოხდა საწოლზე და მსუბუქად წამოწვა.დამიანმა თეთრი საბანი გადააფარა და თვითონაც გვერძე მიუწვა.
.........................................................................................................
ედვარდი სახლის ეზოში იჯდა.პირი და ტანსაცმელი სულ სისხლით ჰქონდა მოსვრილი.როგორც ჩანს დღეს კარგად უსადილია.
წამოდგა, უკვე სახლში უნდა შესულიყო, როცა ტელეფონმა დაურეკა და ბუზღუნით ამოიღო ჯიბიდან.
-(მაიკლი) ედვარდ! რატომ დამივიწყე?
-(ედვარდი) მაიკლ?ჩამოხვედი ჰავაიდან?
-(მაიკლი) როგორც ყოველთვის... რაღაც მინდა დაგავალო.
-(ედვარდი) მითხარი რა გინდა.შენი გულისთვის ყველაფერს გავაკეთებ ხომ იცი.
-(მაიკლი) ერთი ქალის ვინაობა გავიგე,მას შეუძლია კაროლინას გაცოცხლება.მინდა რომ ის ქალი იპოვო.
-(ედვარდი) დედაჩემს ვინმე გაააცოცხლებს?რაღაც არამგონია მაგრამ მოვალ ხვალ შენთან.
-(მაიკლი) ვიცი,რომ შესძლებს გააცოცხლოს. არ დაგავიწყდეს რომ დედაშენი დამიანმა მოკლა.
ბიჭმა ტელეფონი გაუთიშა.თმებს მძიმედ დაექაჩა და სადღაც გავარდა.
................................................................................................................................
დილით ანნას ტელეფონი გასკდა რეკვით.რეკავდა და რეკავდა.დამიანს გამოეღვიძა და ანნას შენჯღრევა დაიწყო.
-(დამიანი) პრინცესავ გირეკავენ!
-(ანნა) უპასუხე რააა.გოგონამ ხმდაბლა თქვა და ბალიში თავზე დაიდო.
-(დამიანი) გისმენ ლიდია! ბიჭმა დიდი ტელფონი ალმაცერად მიიდო და თან ანნას გასცქეროდა.
-(ლიდია) დამიან,ვიცი შეიძლება ხელს გიშლით მაგრამ სასწრაფოდ მოვიდეს ანნა სკოლაში.სასწრაფოდ! გოგონამ მტკიცედ განაცხადა და ტელეფონი გათიშა.
-(დამიანი) ანნა დროზე ადექი სკოლაში რაღაც ხდება.
-(ანნა) რა მოხდა?
-(დამიანი) ლიდიამ დამირეკა სასწარფოდ მოვიდეს ანნაო.
გოგონა წამსვე წამოდგა და ჩანცმა დაიწყო.თან იცმევდა და თან თმებს იკრავდა.
-(დამიანი) მოდი დაგეხმარები..დამიანმა თმები მაღლა აუწია და რეზინა გაუკეთა.
-(ანნა) მადლობა..ანნამ აკოცა და სასწრაფდ გავიდა ოთახიდან..
-(დამიანი) საყვარელო სკოლაში მაინც ისაუზმე.
-(ანნა) დამიან სად არის მანქანის გასაღები? ანნა გვერდითა ოთახიდან ყვიროდა,მაგრამ დამიანი ხმას არ სცემდა.
-(ანნა) დამიან! გოგონა შემოვიდა ოთახში და დაინახა საწოლთან მოკუნტული დამიანი.
-(ანნა) დამიან რა გჭირს?მივარდა და ფეხზე წამოდგომა დაუპირა მაგრამ ბიჭი არ ემორჩილებოდა.სუნთქვა ეკვროდა და თავბრუეხვეოდა.
-(დამიანი) ე...დ...ვ...ა...რდ.ისს კარადაში ს.იი.ს..ხ.ლი. ძლივს წარმოთქვა სიტყვები და ისევ ძირს დაემხო.
გოგონა გავარდა ედვარდის ოთახში და მუქი ხის კარადა გამოაღო,რომელიც სისხლის კონტეინერებით იყო გატენილი.გოგონამ ერთ-ერთ კონტეინრეს მოკიდა ხელი და დამიანთან გააქანა.
-(ანნა) დამიან აი მოვიტანე.ხელში მიაწოდა აკანკალებულმა.
დამიანმა გამწარებით გახია კონტერინერის პარკი და წამში სულ დაცალა.თვალები დაუცხრა,ამოისუნთქა და ფეხზე წამოდგა.
-(ანნა) რა დაგემართა?
-(დამაინი) დიდიხანია სისხლი არ მიმიღია და ჩემი ორგანიზმი გამოიფიტა.
-(ანნა) არ ვიცი რა გითხრა.დაბნეული იყურებოდა ანნა.
-(დამიანი) მე კარგად ვარ.შენ წადი.
-(ანნა) მართლა კარგად ხარ?თუ გინდა დავრჩები.
-(დამიანი) არა წადი.მართლა კარგად ვარ.ბიჭმა კარებიდან გააგდო და გასაღები ხელში დააჭერინა.
.........................................................................................
-(ანნა) ლიდია რა ხდება? გოგონა საკლასო ოთახში შევარდა.
-(ლიდია) წამომყევი.გოგონა ხელზე დაეჯაჯგურა და ძალით მიათრევდა დერეფნისკენ.
-(ანნა) ეს ვინ ჩაიდინა? გოგონა პირდაღებული უყურებდა დიდ დაფაზე გამოკრულ პლაკატებს,წარწერით ,,ანნა მილერი ბიჭებით ვერ კმაყოფილდება,არ გააცნოთ მას თვენი Boyfriend-ი
-(ლიდია) მე პირდაპირ ვიტყოდი რომ ელისონმა.
-(ანნა) დამაცადე.გოგონა გამწარებული გავარდა ისტორიის კაბინეტისკენ.
-(ანნა) გოგო სულ შეიშალე? ანნამ შებრუნებული ელიოსნი შემოატრიალა.
-(ელისონი) ბიჭებით გაუმაძღარიც მოსულა.გოგონამ და მთელმა კლასმა სიცილი ატეხეს და არ ჩერდებოდნენ.
-(ანნა) სკოტი გიყვრდა ბავშობიდან და მან მე ამირჩია,დამიანი გიყვარდა და მანაც მე ამირჩია,ეხლა რა იყო გეშინია ედვარდმაც მე არ ამირჩიოს?
ხო, საერთოდ ბიჭებს დაბალი ფასი იზიდავთ.
ელისონი შეურაწყოფილი იყურბოდა აქეთ-იქით და ვეღარფერს ამბობდა.
-(ანნა) არ მინდა ედვარდი, თორემ ხელს ვერაფერი შემიშლიდა, რომ ეგეც წამერთმია როგორც შენ ამბობ.შენთვის დამითმია,ორივე საცოდავები ხართ.
გოგონამ ამაზრზენად შეხედა და კაბინეტდან გამოვიდა..
-(ლიდია) მგონი ზედმეტი მოგივიდა.რავიცი.
-(ანნა) თქვენ პირი ხომ არ შეკარით? მე მომივიდა კიდე ზედმეტი? მთელი სკოლაში ბ***ზი გამომიყვანა.
-(ლიდია) კაი დაწყნარდი,ბოდიში.წამოდი კაფეტერიაში შევიდეთ და წყალი დალიე,იქნებ დამშვიდდე.
გოგონა გაცოფებული გაჰყვა ლიდიას და თან ნაპერწკლებს ყრიდა.
-(ლიდია) მოდი აქ დაჯექი და წყალს მოგიტან.
ანნა მრგვალ მაგიდაზე ჩამოჯდა.ეგონა რომ ყველა მასზე ჭორაობდა და იცინოდა.
ერთი გოგონა იჯდა სულ ბოლოში.არაფერს მიირთმევდა.უბრალოდ იღიმოდა,ანნას უყურებდა და თვალიც კი ჩაუკრა.
-(ლიდია) მიდი დალიე.ლიდიამ გამჭირვლე მინის ჭიქა მიაწოდა.
-(ანნა) ის გოგო ბოლოში რომ ზის ვინ არის?
-(ლიდია) ვინ გოგო?ლიდიამ გაიხედა და არავინ დაინახა.
-(ლიდია) იქ არავინ ზის ანნა.
ანნამ შეათვალიერა და მართლაც არავინ არ იჯდა.
-(ლიდია) მგონი მოლანდბებიც დაგეწყო.
-(ანნა) არ მინდა წყალი,სახლში უნდა წავიდე.
ანნა ფეხზე წამოდგა ჩანთა გადაიკიდა და კაფეტერია დატოვა.