-ვაიმე რა მაგარიაა.-თქვა სალომემ და თვალები აუწყლიანდა.
-აუ ჰოო და ვინ მოიფიქრა?-იკითხა ლიზამ და ისევ ჩვენ გამოგვხედა.
-ვინ მოიფიქრებდა?თუ არა ლევანი.-თქვა გუგამ და გაიცინა.
-აუ რა საყვარლობაა.-თქვა ლიზამ და სალომეს ჩამოადო მხარზე თავი.
-თუ გინდა ჩაგეხუტები.-უთხრა გუგამ.
-კაი გუგა ნუ ცანცარებ!ნახე რა საყვარლები არიან.-თქვა სალომემ და ბედნიერი ღიმილით გამოგვხედა ჩვენ.
-აუ მეც მინდა ტო შეყვარებული.თქვა აბუმ და ბუშტები ლიზას მიაჩეჩა.
-გინდა კაია,უნდა გერგებოდეს.-უთხრა გუგამ აბუს და ლიზას ბუშტები წაართვა და ისევ აბუს მიაჩეჩა.
ჩვენ კი ვიყავით ასე ჩახუტებულები.არც ნატო და ევროკავშირი გვანაღვლებდა და არც ლარის კურსი.ჩვენთვის ახლა ყველაფერი დანარჩენი მეორე ხარისხზე გადავიდა და პირველ ხარისხზე დავრჩით მხოლოდ ჩვენ ორნი.ერთმანეთის ჩახუტებით რომ გული ვიჯერეთ,ლევანმა ხელები გამიშვა და აბუს დაუძახა.
-აბუუ გადმოიტანე.
-კაიი.
-რა უნდა გადმოიტანოს?-იკითხა სალომემ და გაკვირვებული უყურებდა მანქანისკენ მიმავალ აბუს.
-კიდევ ერთი საჩექარი?რა მაგარიაა.-თქვა ლიზამ და მოუთმენლად ელოდებოდა რას გადმოიტანდა მანქანიდან აბუ.
-მოითმინეთ ხალხო და ნახავთ.-თქვა გუგამ.
-ლევან რა ხდება?-ვკითხე ლევანს მე და გავუღიმე.
-არაფერი,ბაბუ სულ ცოტაც მოითმინე და ნახავ.
აბუმ როგორც იქნა გადმოიღო მანქანიდან კიდევ ერთი საჩუქარი და ეს იყო უზარმაზარი დათუნია.ლევანმა იცის თუ როგორ მიყვარს დათუნიები,აი ვგიჟდები,ჩემი სუსტი წერტილია და ამიტომ ძალიან დიდი დათუნია მაჩუქა.ეს რომ დავინახე ჩავეხუტე ლევანს და ვუთხარი.
-აი ძალიან მაგრად მიყვარხარ!!
-არ მჯერა.-მიპასუხა ლევანმა და გაიცინა.
-შენსთავს გეფიცები.-ვუთხარი მე და ვაკოცე.
-თუ ჩემს თავს მეფიცები მაშინ,მეც მივარხარ.-მითხრა ლევანმა და უფრო მაგრად ჩამეხუტა.
აი ეს ის შემთხვევა იყო როდესაც არ ვიცოდი რა მოხდა,რა ხდებოდა და რა შეიძლება მომხდარიყო.ყველა და ყველაფერი მაბედნიერებდა,განსაკუთრებით ლევანი.აი მისი სიცილი ბედნიერს მხდის,მისი მკაცრული გამოხედვა,ბოხი ხმა.ის შავგრემანია,მაგრამ აბა რომელიმე ქერა ბიჭი შეეჯიბროს სიმპატიურობაში,ის ყავისფერთვალებაა,მაგრამ რომელ ცისფერ თვალებას ჩამოუვარდება?მოკლედ აი ძალიან ბედნიერი ვარ.დაქალ-ძმაკაცებმა მე და ლევანი ზუსტად 10 წუთით მართო გაგვიშვეს სასეირნოდ.
-ნინი...
-ჰოო...
-ჩემი დედოფალი ხარ!
-შენ კიდე ჩემი მეფე!
ამას ვიმეორებდით მე და ლევანი მთელი გზა და თან გული სიხარულით და სიყვარულით გვევსებოდა.მალევე დაგვაშორეს მე და ლევანი ერთმანეთს მაგრამ მერე ტელეფონზე ჩამოვეკიდეთ და იქ ველაპარაკებოდით ერთმანეთს.იმ დღეს კიდევ ერთი კარგი ამბავი მოხდა.ძალიან ბედნიერი შევედი ფეისბუქზე და იქ წერილი დამხვდა.წერილი ჩემი კლასელისგან და ყოფილი დაქალისგან ანანოსგან იყო.
-ნინი როგორ ხარ?ვიცი არ მოვიქეცი სწორად გაწყენინე და ძალიან გთხოვ მაპატიე ეხლა სალომეს სახლთან ვსეირნობდი და დაგინახე თუ როგორი ბედნიერები იყავით ყველა,განსაკუთრებით კი შენ და ლევანი.ამაზე ჩვენი ძველი ურთიერთობა გამახსენდა და ძალიან მომენატრეთ.მემგონი ჩვენ ერთმანეთისთვის ისეთი არაფერი დაგვიშავებია რომ ცალ-ცალკე ყოფნა გვქონდეს მოსჯილი.
ეს რომ წავიკითხე მართლა ავტირდი და ხმამაღლა ვთქვი.
-ჩვენი ანანოო.
-ამას სიცხე ხოარ აქ?-კითხა სალომემ ლიზას.
-გოგო კარგად ხარ?რა ანანო?გაგიჟდი?-მკითხა ლიზამ.
-აი წაიკითხეთ და ნახავთ.-ვუთხარი გოგოებს მე.
მათაც დაიწყეს კითხვა და გული ძალიან აუჩუყდათ,ცრემლები მოდიოდათ და ბოლოს მათაც თქვეს.
-აუ ანანო არაა ცუდი ბავშვი.-თქვა სალომემ.
-ხოო,ძაან საყვარელია.-დაეთანხმა ლიზა და ცრემლი მოიწმინდა.
-რას მიწერ?-მკითხა სალომემ.
-რათქმაუნდა დავეთანხმები ვთქვი მე და გავიღიმე.
-კაი გოგო ხარ!-მითხრა ლიზამ.
რა თქმა უნდა ეს ამბები ყველაფერი მარის მოვუყევი მანაც ტკბილი სიტყვები მითხრა და გამითიშა.იმ დღეს ძალიან ბედნიერი ვიყავი აი უზომოდ.ჩემი ცხოვრების 2 უდიდესი ნაწილი შევიძინე.1)დაქალი და 2)შეყვარებული.ცხოვრების ორი მეგზური.აი ძალიან ბედნიერი ვარ.გიჟივით დავრბივარ იქეთ აქეთ და ყველაფერი მიხარია.მე და ლევანი 24 საათი ვმესიჯობდით.
-ბუუ.-მომწერა ლევანმა.
-ხო კუ.-მივწერე მე.
-ვიცი ბანალურია მაგრამ ძალიან მაგრად მიყვარხარ,ღმერთამდე და იმის იქით კიდევ.
-ჩემი ბიჭი ხარ!!მხოლოდ ჩემი!ჩემი შვილების მამიკო ხარ და ჩემი უსაყვარლესი ქმარუკა.-მივწერე მე ლევანს.აი ასეთი დიალოგები იმართებოდა იმ საღამოს მართალია ცოტა სახეშეცვლით მაგრამ შინაარსი ყველას ერთი და იგივე ჰქონდა.

ბავშვებო როგორია?ჩემო ეთგულო მკითხველებო დიდი ბოდიში მაგრამ უნდა დავასრულო მართალია სხვანაირი დასასრული მქონდა მოფიქრებული მაგრამ მაინც არავის გაინტერესებთ და რა აზრი აქვს.ესე მგონია არავინ არ კითხულობს და ჩემი თავისთვის ვწერ.დიდი მადლობა ყველაფრისთვის.თუ მინ:5-6 მსურველი მაინც გამოჩნდება გაგრძელების შეიძლება გავაგრძელო. <3 <3