ის რაც უნდა მეთქვა

-მე უბრალოდ მინდა გითხრა, რომ რაც წარსულში მოხდა- ირონიული მზერით ნიკაპზე გადაისვა თითები- წარსულში დარჩეს. ლექციაზე დაივიწყე და ნუ იბნევი, არ მინდა შენი წარუმატებლობის მიზეზი ვიყო.

"ის რაც გტკენს"

...სამყარო,ადგილი რომელიც სავსეა,წყენით,ღალატით,ფუჭი იმედებით და დაპირებებით..რა დარჩა ნამდვილი?იტყვით სიყვარულიო?ამაზე მხოლოდ, ჩემთვის ჩუმად,სხვებისგან მალულად გამეღიმება და თავს ისევ ჩემს ჩანაწერებში ჩავქინდრავ....

ყველაფერი რაც შენგან დამრჩა

ზოგჯერ ისე ხდება ხოლმე, რომ ჩვენდაუნებურად ვაგვიანებთ, თან ძალიან.გამოვტოვებთ ხოლმე ხშირად ისეთ მნიშვნელოვან, დასამახსოვრებელ და უბრალოდ ძვირფას დღეებს, წუთებს და საათებს საყვარელ ადამიანთან ერთად ეს შორს ყოფნა კი ბევრი გვიჯდება.რადგან ამავე დროს

ყველაფერი რაც მე მინდა (თავი 15)

მარიმ გითხრა ყველაფერი ხომ ასეა? გითხრა, რომ კანონიერებს არ აქვთ უფლება ვინმე შეიყვარონ. არ აქვთ უფლება, რომ წესებს და კანონებს დაემორჩილონ. შენ კი დაუჯერე მას. შეიძლება მართალიც არის, მაგრამ აქამდე ვერ შეამჩნიე, რომ მე სხვა ქურდებს არ ვგავარ? ხოლო

ყველაფერი რაც მე მინდა (თავი 12, 13 და 14 )

თვალებში ვუყურებდი და ისე ვეუბნებოდი ამას, ვერ წარმოიდგენთ რა რთულია ამის გაკეთება. ძალიან მტკივა, როდესაც ის ამ სიტყვბეს გულწრფელად მეუბნება, მე კი ვერაფერს ვერ ვაკეთებ და ასე უბრალოდ ვუშვებ მას.-ვიღაცას აუცილებლად ეყვარები, მაგრამ ეს ვიღაც მე არ

ის, რაც ყველამ არ იცის (სრულად)

-სად მიდიხარ?-გაკვირვებული გადმოვიდა მანქანიდან ნიკოლოზიც -ვერ ხვდები არა? საერთოდ არაფერი იცი არა ამ საქმის შესახებ?-სიმწრით ჩაეცინა გოგოს -რა უნდა ვიცოდე? მხოლოდ იმიტომ რომ შენი დის ყოფილი შეყვარებული ვარ, ხელს ვერ მკრავ-გაეცინა ფალიანს. -უნდა

ყველაფერი რაც მე მინდა (თავი 11)

ორივე ერთად მივედით მეზობლის კარამდე და აი მანდ უკვე მე გადავდგი პირველი ნაბიჯი და ზარი დავრეკე. კარები არავინ გაგვიღო, კიდევ ერთხელ ვცადე და ამჯერად კარებში ახალგაზრდა, ძალიან ნაცნობი სულიუეტი გამოჩნდა. არა, ოღონდ ეს არა რააა.... გაოცებისაგან

ყველაფერი რაც მე მინდა (თავი 10)

კი ვიცი უცნაური სახელია ,,ფორთოხალი“, მაგრამ ფორთოხალს ისეთ ადამიანებს ვუწოდებთ, რომელიც ციხეში არ მჯდარა, არავინ მოუკლავს და მაინც ამ ,,კანონიერებს“ შორის პარპშობენ. საერთოდ არაფერი არ მახსოვს, მხოლოდ ის

რაც გინდა ის დამიძახე (4)

-პირველად აქ ექვსი თვის წინ დაგინახე, მის დაბადების დღეზე ვიყავით, მოსაცმელი დამრჩა და ამოვბრუნდი. ქვასთან იჯექი, თავიდან საყვარელი მეგონე. ახალგაზრდა, ქარაფშუტა გოგო, რომელიც ჩასაფრებული ელოდა ყველას წასვლას მკვდართან პაემანისთვის, ბინძური ცრემლის

ყველაფერი რაც მე მინდა (თავი 9)

რა... ხომ შეიძლებოდა უფრო კრგი ყოფილიყავი გაბრიელ? უფრო კეთილი.. -საყვარელო ვიცი, რომ სიმპატიური ვარ, მაგრამ ეგეთი სახით თუ გააგრძელებ ყურებას ტუჩებს მოგაჭამ... ისე ჩაილაპარაკა, რომ თვალები არც გაუხელია. მის ხმაზე შევცბი რადგან არ ველოდი, რომ ეღვიძა