-რა?!შენ რა სულ გაგიჟდი!აბორტის გაკეტებას და საკუთარი შვილის მოკვლას,ჩემი სიყვარულის ნაყოფის მოკვლას მირჩევნიე მოვკვდე!გაიგე!მოვკვდე! (უკვე თავს ვეღარ ვაკონტროლებდი)
ლუკამ ძალით ჩამაჯინა მანქანაში,ისე ჩქარა მიდიოდა რომ ნაცნობ სავადმყოფოსთან 1 საათში მივედით.როცა შიგნით შემიყვანა,მკაცრად გამაფრთხილა,რომ თუ აბორტის გაკეტებაზე უარს ვიტყოდი ალექსანდრეს მოკლავდა.ჯერ გინეკოლოგთან შევედი,ლუკა არ შემოუშვეს,ხო ეს ის გინეკოლოგი იყო პირველად რომ მახარა ჩემი პატარას შესახებ.ვთხოვე,რომ ალექსანდრეს კერო ექიმი მოეყვანა.როცა ექიმი მოვიდა ყველაფერი ვუამბე.
-კარგი საყვაროლა,მისმინე აქედან გასვლაში დაგეხმარები,შემიძლია დროს გავიყვანო რომ არ შეგამჩნიონ,მაგრამ სხვა ,ხრივ ვერ შევძლებ თქვენს დახმარებას.(ექიმი)
-კარგით და ალექსანდრეს დაურეკეთ და უთხარით რომ ჩვენ სახლში მივდივარ. (მე)
ფანჯრიდან მოვახერხე გადაძრომა,რაც ძალი და ღონე მქონდა გავრბოდი.როცა მანქანა გადამეღობა წინ.ალექსანდრე როცა დავინახე ცრებლები ვეღარ შევიკავე და მისკენ გავექანე.
-ღმერთო ჩემო ნინი!ჩემო პატარა!კარგად ხარ?!მითხარი რომ კარგად ხარ?! მითხარი რომ ჩვენი პატარა კარგადაა!(ალექსანდრე)
-მას...მას უნდოდა რომ აბორტი კამეკეთებინა.შვილის მოკვლას მთხოვდა ალექსანდრე!წამიყვანე აქედან გთხოვ.(მე)
-ვინ მას,ვინ იყო ნინი (ალექსანდრე)
-ლ უ კ ა (ესღა ვთქვი და გული წამივიდა)
გონს სახლში მოვედი შეშინებული ალექსანდრე ექიმებთან ერთან მედგა თავზე.
-საყვარელო ჩვენი პატარა!მითხარი რომ კარგადაა გთხოოვ! (მე)
-სს... დაწყნარდი პატარა,ნუ ნერვიულობ,შენც და პატარაც კარგად ხართ. უბრალოდ დასვენება გჭირდება ჩემო სიხარულო (ალექსანდრე)
დამამშვიდებელი გამიკეთეს და ჩამეძინა,როცა გავიღვიძე ოთახში მხოლოდ ალექსანდრეს და ანასტასია იყო.
-ალექსანდრე სადაა?(მე)
-არ ვიცი,სადღაც გავიდა,თავს როგორ გრზნობ? (ანასტასია)
-მგონი კარგად.(მე)
-კარგი სიარული შეგიძლია? (ანასტასია)
-კი (მე)
-მაშინ უნდა წავიდეთ,იტალიაში გავფრინდებით,ალექსანდრეც მალე ჩამოვა.(ანასტასია)
-ალექსანდრეს გარეშე არსად არ წავალ! (მე)
-ნინი ბავშვზე იფიქრე საყვარელო (ანასტასია)
-ალექსანდრე ლუკას მოსაძებნად წავიდა არა?! (მე)
-ნინი...(ანასტასია)
-მიპასუხე!(მე)
-ხო! (ანასტასია)
-კარგი მასთან მივდივართ (მე)
-გაგიჟდი?!ალექსანდრო მომკლავს შენ ან ბავშვს რამე რომ დაგემართოთ. (ანასტასია)
-მას რომ რამე დაემართოს ანასტასია მოვკვდები,გთხოვ.
სახლიდან გასვლას ვაპირებდი როცა ალექსანდრე მოვიდა.
-გაიღვიძე სიხარულო? (ალექსანდრე)
მისკენ გავიქეცი და ძალიან ძალიან ჩავეხუტე.
-სიხარულო,ლუკა ვერ ვიპოვეთ.სანამ მას არ დაიჭერენ აქედან უნდა წაგივანოთ.ვერ დავუშვებ რამე დაგებართოთ! როცა მითხრეს რომ გაგიტაცეს არ ვიცოდი რა გამეკეტებია.შენი,თქვენი დაკარგვის შემეშინდა.არ ვიცოდი სად მეძებნე!რა გამეკეთებინა!მადლობა ღმერთ რომ ორივე კარგად ხართ.მადლობა რომ ჩვენი შვილის გადასარჩენად ყველაფერი იღონე.ვერ დავუშვებ რომ საფრთხე ისევ დაგემუქროთ,ამითომ იტალიაში უნდა წახვიდე.ანასტასიაც შენთან ერთად წამოვა.(ალექსანდრე)
-აქედან შენ გარეშე არ წავალ!(მე)
-ნინი (ალექსანრე)
-არა!მეც იქ ვიქნები სადაც შენ.ამაზე საუბარს მოვრჩეთ!
გაბრაზებულმა მიყურებდა,მაგრამ ისეთი თვალებით ვუყურებდი მიხვდა რომ კამათს აზრი არ ჰქონდა,ამიტომ მალევე მოლბა.
-მე და ჩვენს გოგონას თუ ბიჭს გვშია და მამიკო მის საყვარელ პიცას მოგვიმზადებს? (მე)
ჩემ ნათქვამზე გაეღიმა.
-ჩემი პრინსესას და მამას სიხარულის თხოვნა შესრულებული იქნება,ოღონდ იცოდე ბოლომდე გაათავებ (მითხრა და ვნებიანად მაკოცა.)

მადლობთ რომ კითხულობთ ყველანი ძალიან მიყვარხაართ