-ლიზას რას სჭირს... აქეთ საერთოდ არ იყურება..... ვინმეზე ნაწყენია?
-ჩემზე ნიკუშ... მე ვეჩხუბე... უზრდელურად მომექცა იმ დღეს.... და გაბრაზებულია, როგორც ყველა გოგონა არის ხოლმე... გაუვლის, და იმედია აღარ გაიმეორებს მაგას...
-კარგია ანდრია, რომ გამოწერეს იქითა კვირას შენთან მოვდივართ პიკასო.. დანაპირები უნდა შეასრულო....
-ბაზარი არ არის ძმა.. თუ ჩემთან არავინ მოვიდა...
-ვინ უნდა მოვიდეს?
-მაგალითად დედაჩემი... ცოტას დაგილაგებო, მაგრამ ამ ხალხს ვერ ვაგებინებ, რომ ალაგებენ ყველაფერი ერთმანეთში მერევა და მერე არც ნახატები გამომდის....

-მოიცადე ახლა... ძალიან არეული ხომ არ გაქვს...?
-არა.. მასეც არა... მაღლა ხომ იცი მარტო ნახატები მიწყვია და საბას თვალი ჩაუკრა..... სიგარეტი მეც მომაწოდეთ... ეს გოგონა ვინ არის წვენები რომ მოგვიტანა....
-საბას შეყვარებული.. ვინ არის ანდრიამ ჯერ არ იცის როდის უნდა უთხრა...
-ნიკუშ შენ საიდან იცი? ანდრიასთან არც გაბედო თქმა...
-რატო უნდა შეაპარო? შენი საქმე არ არის ძმაო?.. ანდრიას ვინ ეკითხაბა?
-რავი ერთ ჭოროკინა ყველგან არის და ცოტნემ თქვა.... ასიანი თავის დამ უთხრა.... ეგ კი ყველას ეტყვის რა....
-ლამაზი გოგონა..... ლამაზი!!
-დეიდა . დეიდა უნდა ნახო შენ.. სახლში არ მიშვებდა.. რას გავხარო.. ყველას გეფიცები და პიკასომ გაიცინა -როგორც ჩანს ლიზას მაგრად არ ევასება... არც მე მომეწონა.. საბამ შენთან ბოდიში...
ამ დროს ლიზა გამოვიდა გარეთ... ტელეფონში იყო ჩამძვრალი და ნაბიჯებს ალმაცერად ადგამდა, თან იღიმოდა... შემდეგ კარებთან მივიდა და ყუთი შემოიტანა....
-ახლა უყურე.... დაიწყო ნიკუშამ და პიკასოს თვალი ჩაუკრა...
დეიდა გარეთ იდგა და ლიზას უყურებდა...

-დეიდა!! და ლიზა სახლში შესვლას აპირებდა, რომ დეიდამ დაიწყო...
-ამ ყუთში რა დევს.. ახლავე გახსენი... არ გეგონოს რამეს გამომაპარებ... მამაშენი თუ ვერა მე ვხვდები, რომ გუშინ სახლიდან ერთი საათი დაიკარგე სად იყავი?
-კაი რა დეიდა,... ამომივიდა ყელში... სუშია ყუთში... შევუკვეტე და მომიტანეს... ეჭვიანი ქალი.. და მეტიჩარა!!
-წესიერად ისაუბრე... შემთხვევით რატიმ ხომ არ გამოგიგზავნა.... და დეიდან კატეგორიული სახე მიიღო...
ლიზამ გაიღიმა და დეიდას ჩასჩურჩულა- კი დეიდა მან გამომიგზავნა.. და ემილისგან განსხვავებით ასე ხდება... კარგად დაფიქრდი ვისი შეყვარებულია.. საბა ანდრიასავით მდიდარი არ არის... ამას ანდრია რომ გაიგებს მერე ნახე.... ემილი მის ნახვას ვეღარ ეღირსება.. ამაზე იფიქრე ვინმე მდიდარზე გაათხოვო.. და გადაიხარხარა.... დეიდას ლოყაზე აკოცა, რომელიც გაშეშებული იდგა და სახლში გაღიმებული შევიდა...
დეიდა გაღიზიანდა.. მაგიდას შეავლო თვალი.. საბა მას უყურებდა... ფიცხი ლიზა კი არა თვითონ აღმოჩნდა... მაგიდასთან მივიდა და დაიწყო..
-საბა ყველაფერი ვიცი.. ჩემს გოგონას აღარ გაეკარო ! მისი ცხოვრებიდან გაქრი... აღარ გნახო მასთან.. გიკრძალავთ!! ამაზე მასაც ვესაიბრე...


საბა გაოცებული უყურებდა..... ის ქალი რომელიც ამ ურთიერთობის წინააღმდეგი არ ყოფილა ახლა სხვანაირად ლაპარაკობდა....
არაფერი არ უთქვამს... დეიდა, რომ გაბრუნდა.. ადგა და წავიდა...
-მოიცადე დაგვიცადე... ჩვენც წამოვალთ.. ისედაც თეონას დაქალს უნდა გავუარო თქვა ნიკუშამ და ფეხზე ადგა პიკასოც უკან გაჰყვა,,,,
------------------------------------------------------------------------

ანდრია თავის ოთახში იწვა და ჭერს მისჩერებოდა.. ლიზა ახლოსაც ვერ ეკარებოდა... ეშინოდა ისევ ჩხუბი არ დამიწყოსო.... ცოტნე იჯდა მასთან და რაღაცას უყვებოდა...
-ემი და დეიდა როდის ჩამოვიდნენ.. მთელი ერთი კვირა აქ არიან? ლიზა სად არის ჩემთან რატომ არ მოდის..? ძალიან შევაშინე?
-არავიცი ძმაო... კი მთელი ერთი კვირაა..
-დაიწყო ტვინის ბურღვა დეიდაჩემისგან რა..... ლიზას დაუძახე მოვიდეს.. საბა სად არის?
-წავიდნენ..... ლიზა!! დაიყვირა ცოტნემ..
-მასე ხომ მეც დავიძახებდი შე.. მა... ძალიან გაიგებს რა.... სიარული გეზარება.. და ძმას ხელი ჰკრა...
-ეე რა ძალაზე ხარ.. კარგი დავუძახებ და ცოტნე წამოდგა...
ლიზა კარების უკან იგდა და უსმენდა.. თავის ძმა რომ ადგა ფეხზე.. თავის ოთახში შევიდა და კარები მიხურა...
-უკაცრავად ქალბატონო ლიზა . თქვენ გთხოვენ და თუ შეიძლება ეწვიეთ მას.. თქვენი ნახვა ეამება... და დას თვალი ჩაუკრა...
-დებილო ჯერ უნდა დააკაკუნო.. ახლა წადი აქედან და ნუ მაწუხებ... მას კი გადაეცი, რომ სანამ ბოდიშს არ მომიხდის არ ვეწვევი... მიბრძანდი!
-კარგით ქალბატონო... შედეგებზე მე პასუხს არ ვაგებ.. და კარები გაიხურა .. ლიზას გაეცინა... მოეწონა ეს თამაში და უფრო მეტად გახალისდა...

-ანდრია არ მოდის.. მე კი შუამავლის როლი არ მეხერხება... ჯერ ბოდიში მომიხადოსო... ხოდა მოუხადე....
-კაირგი... ცოტნე რემარკი მომაწოდე... მაგიდაზე დევს....
-ეს რაღად გინდა? რაღაც სისულელე არ დაიწყო...
-არა... მომაწოდე.... ცოტნემ მიუტანა წინ.. ანდრია ფურცლებს ფურცლავდა... ბოლოს ყვავილი ამოიღო.. და ცოტნეს მიაწოდა..
-ეს წაუღე!!!
ცოტნე გაბრუნდა...
და დას ყვავილი მიუტანა...
ლიზამ რომ დაინახა გაოცდა...


-ეს ყვავილი საიდან? ანდრიამ შეინახა?
-არა.. უბრალოდ წოგნიდან ამოიღო.... რემარკიდან რა...
-ვიცი... ვეძებდი.... ჩემი ედელვაისი... სურნელი ისევ შერჩენოდა და ლიზამაც ჩაისუნთქა... და გაიღიმა.. შემდეგ კი სახე სწრაფადვე შეეცვალა... კარებში ანდრია იდგა... ლიზამ საწოლიდან ფეხები გადმოჰყო და ანდრიას უყურებდა...

-ესე იგი სწორად ვფიქრობ და გადახრები არ მაქვს.....
ლიზამ ყვავილი ხელიდან გადააგდო...
-ძმაო რატომ ადექი.. უნდა იწვე.. არ გესმის?
-შემეშვი ცოტნე....
-სანდრო გიყვარს თუ რე ხდება.. მის ნაჩუქარ ყვავილებს რატომ ეკარები? როგორი სუნიც არ უნდა ჰქონდეს.. თავმოყვარეობა არ გაქვს .. თუ მოგეწონა რაც მოხდა....??
-ანდრია ეს ხომმ უბრალო ყვავილია.... ცუდათ არ გახდე დაწექი...
-თითქოს შენს ძმაზე ფიქრობდე.... სულ არ გადარდებს შენ არავინ....
-მასე არ არის... მე ძალიან მიყვარხართ ორივე და რაც მოხდა ვიცი რომ ჩემი ბრალია.... ამას ვხვდები.. და თავი დახარა....
-ხვდება გოგო.... ანდრიამ კარები მიაჯახუნა.. და ფრთხილად კედელს გაუყვა... ცოტნეც გარეთ გავიდა....
ლიზა საწოლზე დაჯდა... და ტირილი დაიწყო... ნუთუ სემიძლია.. ასეთ რაღაცებზეც ვიტირ, მაგრამ ასეთ მოქცევას არ ვიმსახურებ.... ეს ყვავილი კი სულარ მჭირდება.. და ფეხი დაადგა და გაჭყუნა.... ყვავილი არ დაიფშხვნა, მითუმეტეს რომ გამხმარი იყო უკვე... ლიზას ნერვები მოეშალა და ხელში აიღო... ფოთლების გადაწევა სცადა, მაგრამ მას არ ემორჩილებოდნენ.. საამო სუნი მოდიოდა ამ ეკლიანი ყვავილის ფოთლებიდან... ლიზამ ფანჯარასთან მიიტანა და გარეთ გადააგდო...
......------------------------------------------------------------------.....................................................


საღამოს უკვე ვახშმობდნენ გიორგი მკაცრი სახით იჯდა.. ელეც გაჩუმებული იჯდა და ლიზას უყურებდა.... ცოტნეს ეტყობოდა რომ ძალიან შიოდა... დეიდაც ჭამდა.... ემიმ წვენი მოიტანა და დაჯდა.... ლიზამ გაუღიმა და ლაპარაკი წამოიწყო...
-მამ იცი ემის და საბას ერთმანეთი უყვართ..!!! და მალე ცოლად ლოიყვანს...
დეიდას ლუკმა ყელში გაეჩხირა და რომ არა გიორგი რაღაცას ესროდა ლიზას...
-ჭორების ბიურო... დაიწყე უკვე მუშაობა... შწნ რა გითხრეს.. ჭოროკინა რატომ ხარ და ცოტნემ ჩანგალი მაგიდაზე დააგდო....
ლიზას გაეცინა....
-იცინის კიდეც? ამას უტურე.. შენ კიდევ სანდრო გიყვარს და ჩვენ ყველლას გვიმალავ.. მის ნაჩუქარ ყვავილებს ინახავ კიდეც... გესიამოვნა!! დ ცოტნე ფეხზე წამოდგა... მაღლა ავიდა...
გიორგიმ თავი წამოსწია და ლიზას შეხედა...
ლიზა დაიბნა... ინანა რაც ქნა და შერცხვენილი იყურებოდა აქეთ-იქით დაძაბული სიტუაცია იყო...
დეიდაც წამოდგა და სალფეტკი ლიზას მიაგდო... ემიც გაჰყვა..
მაგიდსთან მარტო ელენე, ლიზა და გიორგი დარჩნენ...
-შვილო რა გჭირს??? რა? შეეკითხა გიორგი ლიზას და პასუხს უცდიდა...

-არაფერი მამა... რა უნდა მჭირდეს...და თავი დახარა....
გარედან შრიალის ხმა მოესმათ... თითქოს რაღაცამ გაირბინა ძალიან სწრაფად... ლიზა წამოდგა და ფანჯარასთან დადგა.. თვალები მიაბჯინა და დაინახა, რომ ბალახებში რაღაც დადიოდა..... ლანდი ლამაზ ფერებში აკიაფებულიყო....
-მამა ეზოში რაღაცაა!!
-ძაღლია ალბათ...
ამ დროს ლანდათ ერთად მოსეირნეს სხეულიც განათდა... ის თოჯინა იყო... რატისთან ერთად, რომ ნახა... ლიზამ ფანჯრებს ხელები ჩამოუსვა... შემდეგ თოჯინამ ყვავილი ხელში აიღო.. ედელვაისი და ლიზას გაუღიმა... უკან გაბრუნდა კარებისკენ თავის ნელი ნაბიჯებით..
ლიზამ თვალები წამოსწია და ხელები გადაისვა...
-მამა... ეზოში ის თოჯინაა... ისააა და გარეთ გავარდა, მაგრამ იქ აღარავინ იყო... ედელვაისის ყვავილიც აღარ ეგდო.... ყველაფერი გამქრალიყო...
ლიზამ ჩაიმუხლა და ტირილი დაიწყო...
გიორგიც ფეხზე წამოდგა და გარეთ გავიდა... ლიზა ბალახზე იჯდა და ტიროდა...
-რა გჭირს შვილო? რა დაინახე...
გიორგი ლიზას მიუახლოვდა და დაიხარა..

-მამა ის თოჯინა უკან დამყვება.. მე და რატის ის თოჯინა გამოგვეკიდა.. მაშინ.. ახლაც ის იყო.. და ჩემი ყვავილი წაიღო...
-აბა დაწყნარდი და ფეხზე ადექი...
-არ მინდა ფეხზე.. მე მინდა რომ ის თოჯინა დავიჭიროთ.. მართლა ცოცხალია და ღაპაღუპით ცრემლები ჩამოსდიოდა...
გიორგიმ არ იცოდა რა ექნა.. ელენეც გარეთ გამოვიდა...
-ლიზა თოჯინები არ ცოცხლობენ შვილო.. რაღაც მოგელანდა ალბათ ადექი...
-არა... არ ავდგები.. აქ მინდა და აქ ვიქნები...გაჯიუტდა ლიზა და ცრემლები მოიწმინდა...
შემდეგ კარებს გახედა...
-კარგი იყავი, მაგრამ გაფრთხილებ ღამეა და შეიძლება კიდევ რაღაც მოგელანდოს და ძალიან შეგაშინოს.. ამიტომ ჯობს სახლში შეხვიდე...ლიზამ ხელები სახეზე მოისვა და ფეხზე ადგა, თან ბალახებს უყურებდა...
-მამა თუ არ გჯერა კარებს გახედე ღიაა.. ნახე!! ვინ გააღო საინტერესოა და ჟრუანტელმა დაუარა...
-ვინ გააღო და ქარმა..
-ქარი ასე ადვილად ასეთ მძიმე კარებს არ აღებს.. აქ ის თოჯინა იყო.. ისევ იმეორებდა ლიზა და თან სახლისკენ მიდიოდა....მთელი ღამე ვერ დაიძინა.. სულ ის ლამაზი თოჯინა უდგებოდა თვალწინ, ხან კი იმ ღამეზე ფიქრობდა, რომელიც იმ საშინელ სახლში გაატარა.. სადაც საშიში თოჯინა ნახა ხელი რომ გაუკაწრა... შემდეგ ინსტიქტურად ხელზე დაიხედა.. თითქოს რამე შრამს იპოვიდა მაგრამ ვერა.. ისევ გაახსენდა რომ მეორე დღესვე აღარ ჰქონდა არაფერი... და შიში ახლა უფრო გაუძლიერდა.. პატარა ხმაურზეც კი საბანს იფარებდა და განაბული სუნთქვას იკავებდა.. ძლიერი შიში იყო ეს.. ყველაზე ძლიერი რაც მარტოს განუცდია

მარტო აღარ დავიძინებ.. ცოტნესთან მირჩევნია .. გაიფიქრა ლიზამ და წამოიწია.. ქარი უბერავდა და ფარდას ატოკებდა... შემდეგ ლანდი გამოცნდ ფანჯარასთან... უფრო ახლოვდებოდა.. ლიზა შიშმა აიტან... ლანდი მისკენ მოდიოდა.. დიდი ფანჯრის კიდიდან ფარდის ბოლო ნაწილამდე... საცაა მოუახლოვდებოდა.. ამ დროს ქარმა დაუბერა ... ლიზამ საბანი დაიფარა და რაც შეეძლო დაიწივლა...
აი პირველი სისუტე და შიში ხეების ტოტებისა,,, როცა ასეთ მდგომარეობაში ხარ ყველაფრის გეშინია აფსოლიტურად...
ანდრიამ თვალები გაახილა:-ეე ცოტნე... გძინავს ? რისი ხმა იყო! და წამოიწია.. ფეხები საწოლიდან გადმოყო და ფეხზე ფრთხილად ადგა... ცოტნეს ეძინა.. დაღვიძებას რა აზრი ჰქონდა.. ოთახიდან გავიდა... გარშემო ბნელოდა და მარტო ფანჯრიდან შემოდიოდა სინათლე... ლიზას ოთახში შევიდა...
-ლიზა!! დაიძახა...
ლიზა გაინაბა... ეგონა მართლა რაღაც გადმოძვრა ფანჯრიდანო და გული უფრო აუჩქარდა... არ იცოდა რა ექნა.. საბანს ხელებით უფრო ექაჩებოდა და სახეზე მაგრად იფარებდა..
ანდრია საწოლისკენ წავიდა..
-ოე ლიზა ანდრია ვარ!! საბანი გადაიხადე, თორემ გაიგუდები და ხელი საბანს წაავლო...
ლიზა სახე საბნიდან ნელნელა გამოჩნდა... შეშლილივით უყურებდა თავის ძმას...
-რა გჭირს ?? რა ხდება? შენ დაიწივლე...
-ანდრია.. ჩილუღლუღა ლიზამ და ანდრიას მიეკრო მთელი ძალით...--------------------------------------------------------------------?????