-შენ...შენ აქ რა გინდა?_გაოცებული შევყურებდი ლევანს და ხმას ვერ ვიღებდი,ვერ გამეგო ეს კითხვაც კი როგორ დავუსვი.

-მაგის კითხვას არ სჯობს ჩამეხუტო?_თვალებ მოჭუტულმა ხელები ჩემსკენ გამოიშვირა და დაელოდა როდის მოვიმოქმედებდი რაიმეს.გონს მოგებულმა და გახარებულმა ხელები კისერზე მოვხვიე და თავი მის ყელში ჩავრგე.ლევანმაც სიცილით მომხვია ხელი წელზე,არავინ არ არსებობდა იმ დროს ჩემს ირგვლივ მხოლოდ და მხოლოდ მე და ლევანი ვიყავით.არცერთი არ ვაქცევდით ყურადღებას გაკვირვებულებს,უფრო და უფრო მაგრად ვხვევდით ხელს ერთმანეთს და ამ სიმყუდროვით ვტკბებოდით

. -ეს ის საიდუმლო საქმეა?_მის ყურთან დავიჩურჩულე სიცილანრევი ხმით

-საიდუმლო საქმე?_გაიკვირვა ლეომ

-საქმები და გაუჩინარება_ხელები ერთმანეთში ავხლართე და მომღიმარს ავხედე

-დიახ,ეს ის საიდუმლო საქმეა._სიცილით დამიდგა უფრო ახლოს,არ იცის რომ ესე ახლოს დგომა არ შეიძლება,იქნებ და ამერია გონება და დამავიწყდა ყველაფერი.

-მინდა ვიღაც გაგაცნო_გვედით გაიხედა და რომ ვერავინ დაინახა მთხოვა დავლოდებოდი.მეც გაღიმებული ვუყურებდი მიმავალს,სანამ ბავშვებმა რაიმეს კითხვა მოასწრეს, ლევანი უკანაც დაბრუნდა გოგონასთან ერთად.ძალიან დავინტერესდი ვინ იყო ეს გოგო და რა სტატუსით იმყოფებოდა ლევანის გვერდით.

-ნატა გაიცანი ეს ჩემი_გონებაში ვფიქრობდი და ერთი სული მქონდა ეთქვა და ,ან უბრალოდ ნათესავი.საშინელება იქნებოდა რომ ლევანის შეყვაებული ყოფილიყო ეს გოგო._და არის ლინდა

-შენი და,სასიამოვნოა ნატა_დაბნეული ავლუღლუღდი და ხელი გავუწოდე.მანაც შემახო მისი სუსტი თითები,მე ხომ პაფარა მაქვს მაგრამ ამას ძალიან პატარა და გაჩხინკული.

-ლინდა_ხმაც ისეთი ნაზი და ლამაზი აქვს როგირც თვითონ არის.

-აქ რა გინდა?_გონს მოსულმა ლევანს მივუბრუბდი

-სკოლაში მოვედი_მხრები აიჩეჩა ლეომ

-ლევან ნუ მაბრაზებ,შენ ხარ ის ახალი კლასელი?_თვალები დავაწვრილე და ისე ვკითხე

-ნუ იმის თქმა დაავიწყდათ რონ ერთი კი არა ორი ახალი კლასელი გვყავს_დას ხელი გადახვია და გულზე მიიკრა

-წესიერად ლევან_დაუსხლტა ლინდა და გაუწყრა.

-გითხარი მგონი რა ხასიათის პატრონიც არის_ჩემსკენ გადმოიწა და თითქოს ჩუმად ჩაილაპარაკა სიცილით -წესიერად,დაზე რას ამბობ_ხელზე ვუბრწკინე და ამდრნი ხნის ბრაზი და გულის ტკივიკი ჩავატანე.ხელი სწრაფად დაიზილა და გაცინებულ დად დაუღრინა.

-ნატა შენს მეგობრებს არ გაგვაცნობ_გვერდით დამიდფა და ხელი გადამხვია ჩემა კლასელმა მათემ,ძალიან ახლოს ვართქო არა მაგრამ ვმეგობრობთ.

–ესენი ჩვენი ახალი კლასელები არიან,ლინდა და ლევანი_ხელით მათზე ვაჩვენე და ავხედე ჩემზე მაღალს

-სასიამოვნოა,მე მათე_გადახვეული ხელი მომაცილა და ორივეს ჩამოართვა,რიტუალი როგორც კი დაასრულა ისევ იგივე პოზიციაში დაბრუნდა ხელი.

-ნიტუ შენთან საქმე მაქვს მერე რაღაც_თვალი ჩამიკრა მათემ და სერიოზული ხმით მითხრა.

-რას შეეხებან?უფრი სწორედ ვის?_სიცილით ავხედე მე

-ვის,ვის_სიცილით ამიჩეჩა თმა.

-კიდევ ერთი ეგეთი საქციელი და ეგ ვინ გამარჯობას აღარ გეტყვის_მისი ხელი მოვიშორე და ლევანის გვერდით დავდექი,სიბრაზე აშკარად ეტყობოდა სახეზე.ძვლის მოვიშორე მათე,თმებს მინგრევდა და ნერვებს მიშლიდა,ჩემს გაფრთხილებას და მუქარას არაფრად რომ არ აგდებდა ნერვები მეშლებიდა.ჩვენი გვანცა უყვარს,გვანცას სიმპატიები მის მიმართ არაფერი არ გაჩნია ჯერ.ნუ ეხლა ჯერ და მომავალი წინ არის.ძალიან ვიყავი გახარებული ლევანის აქ ყოფნით,ეხლა შანსი მეძლეოდა გამგო თუ რაიმეს გრძნიბდა ის ჩემს მიმართ.ლინდა ძალიან კარგი გოგო აღმოჩნდა,სულ არ გავდა იმ ლინდას რომელიც ლევანმა მაშინ დამიხასიათა.ძალიან მხიარილია და კომუნიკაბელური.ჩემა გოგინებმაც მალე გაუგეს ლინდას და ლინდამაც მათ.ლევანი უმეტეს დროს ბიჭებთან ერთად არარებდა და ამიტომ მხოლოდ გაკვეთილზე ვხედავდი.ჩემს წინ იჯდა და სულ ჩემსკენ უ იყო თითქმის შემობრუნებული.სკოლის დაწყების აღნიშვნას აპირებდნენ ბავშვები,ოღონდ ჯერ სახლებში უნდა წავსულიყავით და მერე შევიკრიბებოდით.ყველაფერი მოვაგვარეთ და დავიშალეთ,ჩემი გოგონები,ლევანი და ლინდა ერთად გამოვედით სკოლიდან.თვალევს ვერ დავუჯერე თორნიკეს რომ მოვკარი თვალი,ჯერ არ ნანახი მოტოციკლით.მოტოციკლს დაყრდნობოდა და მიღიმოდა,სულ ვერ ვამჩნევდი თოკას იმ მომენტში,ისეთი კარგი იყო მოტო,ლურჯი ფერის და სრულიად ახალი მოდელი.გახარებული და შოკში მყოფი წავედი მისკენ.

-ეს ხომ...რა ლამაზია_ძვლივს ამოვილუღლუღე და თითები გადავატარე._რა კარგია,გილოცავ.ყველაფერ საუკეთესოს გისურვებ,ჭკვიანად გევლოს რაც მთავარია._გავაფრთხილე მოცინარი.იმის ნიშნად რომ ჭკვიანად იქნებოდა ხელები ზემოთ აწია.

-როგორც თქვენ იტყვით თბაშირა_ჩემს დაცინვას არ ეშვებოდა

-თაბაშირა არ მოდიხარ_დამცინავად დამიძახა ლევანმა, სიბრაზე ეხლაც ეტყობოდა.

-არა,დროებით_ყველას დავემშვიდობე და ისევ მოტოციკლს მივუბრუბდი,მალევე ლევანია მანქანის ხმაც გაისმა და სკოლას მოშორდნენ.

-გაგიყვან სახლში,დაჯექი_ჩაფხუტი მომაწოდა და უკან დავმჯდარიყავი მანიშნა.მეც გაბედულად გამოვიცვი ჩაფხუტი და უკან დავჯექი,კარგად მოვხვიე ხელები რომ არ გადავარდნილიყავი.

-მადლობა და კიდევ ერთხელ გილოცავ_ ჩაფხუტი მივაწოდე

-მადლობა,ლიკა სად არის?

-ლიკა უნივერსიტეტში ,რაში გაინტერესებს?_სიცილით ვკითხე მოცინარს,ჩაიცინა და სახე მარცხნივ მიაბრუნა

-ისე_ღიმილით მიპასუხა

-რაღაც ისე კითხულობ შენ,რაიმე ხდება?_ხელები გულზე დავიკრიფე და თვალები დავაწვრილე.

-არაფერი არ ხდება ისეთი შენთვის საინტერესო რომ იყოს_თმები ამიბირდა სიცილით

-დღეს რას აკეთებ?_ტაქსით სიარული მეზარება და ვთხოვ წამომყვეს თუ არ საქმიანობს

-სამსახურში ვბრუნდები ეხლა,საღამოს გნახავ

-ხო კარგი,ბავშვები სკოლის დაწყებას ავღნიშნავთ და ამიტომ ვერ გნახავ_დამშვიდობების მიზნით ვაკოცე

-სად იქნები მითხარი და წამოსვლას რომ დაპირებ მომწერე,მოგაკითხავ_მანაც მაკოცა და გამაფრთხილა

-მოგწერ _ხელი დავუქნიე და სადარბაზოსკენ წავედი.დედას ტელეფონით ველაპარაკე და სიტვაცია ავუხსენი,ფული ჩემი კასიდან ავიღე,რამდენი წელია გავგროვებ ფულს,ავაგროვებ დავხარჯავ და ესე.ქუთაიში ნაყიდი კაბა ვარჩიე ჩამეცვა,თიკონას და გვანცას ველაპარაკე და ემზადებოდნენ.თმები დავიხვიე და ტაქსი გამოვიძახე.იმედია პირველი არ მივალ და არ მომიწევს იქ ლოდინი.იმედი იმედად დარჩა,რომ მოვედი მხოლოდ მე ვიყავი იქ ჯერ მისული.გოგონები ჯერ კიდევ ემზადებოდნენ,სხვებს რომ დავურეკე მოვალ მალეო.მათეს იმედი მქონდა რომ მალე მოვიდოდა.ლევანის ნომერი რამოდენიმეჯერ ავკრიფე და წავშალე,მაინტერესებდა სად იყო და თუ მოვიდიდა მალე.დარეკვას ვაპირებდი ჩემს ფეხებთან მანქანა რონ გაჩერდა,შიშისგან ერთი შევკივლე და მძღოლს გავხედე.ლევანი და ლინდა რომ დავიბახე მისი მოკვლა მომინდა

-შენ არ ხარ ნორმალური_ძვლოვს ამოვილუღლუღე შეშინებულმა,თითქოს არაფერიო იდგა და იცინოდა.

-ყველა რომ ნორმალური იყო ცუდი იქნბოდა_სიცილით დამიდგა წინ

-შენ არანორმალური ხარ,გიჟი,გამისკდა გული_გაგისკდება აბა რა იქნება ფეხებთან რომ გაგიჩერებენ მანქანას.

-მერე რა,ხომ გავაჩერე_მხრევი აიჩეჩა ლევანმა,ეს ჩემს ნერვებზე თამაშობს თან ძალიან კარგად.

-ნუ მიაქცევ ყუეადღებას ამას_ხელმკლავი გამომდო ლინდამ

-შემეშინდა ძალიან_ლინდას ვუთხარი,,ლევანი კი იცინოდა და ჩემს ნერვებზე თამაშობდა.მალევე მოვიდნენ ბავშვებიც და რესტორანში შევედით.ძალიან კარგი სკოლის დაწყება გამოგვივიდა,ბევრი ვიცეკვეთ კიდეც,სასმელიც მომკიდებოდა ცოტათი.უკვე მეათედ მატრიალებდა მათე,ეს სიმღერაც არა და არ მთავრდებოდა.ვინმე ფადამრჩენელს ვეძებდი მაგრამ არავინ ჩანდა.მათე გამოდმებით მთხოვდა რომ გვანცასთან რაიმე მოეგვარებინა და დავხმარებოდი.

-ბიჭო მე რას მეუბნები,წადი გოგოს მოკიდე ხელი და იმას ეცეკვე,უთხარი რომ გიყვარს და ეგ,მორჩა ვსო მეტი კი არაფერი არა_გვანცასკენ გავახედე,ისე საწყლად იჯდა გვანცა და ისე იყურებოდა გული დაგეწვებოდა.სიყვარულით გაცედა მათემ და მერე მე დამხედა

-კარგი ხარ ხომ იცი_შუბლზე მაკოცა და სწრაფი ნაბიჯებით წავიდა მისკენ.შუაში ვიდექი და მათ უყურებდი,კი გაჯიუტდა გვანცა არ მინდა ცეკვაო მაგრამ ბოლოს მაინც დაიყოლია მათემ.საცეკვაო მოედნისკენ რომ წამოვიდნენ მათემ თვალი ჩამიკრა და გამიღიმა.სუფრასთან ვაპირებდი დაბრუნებას უცებ ისევ საცეკვაო მოედანზე რომ დავბრუბდი.

-ვიცი არ ვარ ნორმალური_სიცილით მომხვია ხელი ლევანმა წელზე,მეც მას ავყევი ცეკვაში

-კარგია რომ იცი ეგ_მეც გავუცინე.

-ძალიან ლამაზად რომ გამოიყურები გითხარი უკვე?_ეჭვნარევად მკითხა და შუბლზე მაკოცა

-არ გითქვამს_ხმა განაზულმა ვუპასუხე მე.

-ხოდა ეხლა გეუბნები,ძალიან ლამაზი ხარ,ლამაზად ხარ_საფეთქელზე მაკოცა ამჯერად,სიამოვნებისგან სადაც იყო იატაკზე აღვმოჩენილიყავი.ის თითქოს ჩემს ჯინაზე არ წყვეტდა ამ კოცნებს.საფექლიდან ლოყას დაუყვა და მარცხენა ტუჩის კუთხეში მაკოცა.როგორც მაშინ,დათუნიას ჩუქების დღეს,იგივე გრძნობა დამეუფლა და უფრო გასმაგებულიც კი მისი გამეორებული კოცნისას.ყველაფერი საბოლოდ ტუჩებზე შეხებითა და კოცნით დასრულა.არ ვიცი რას განიცდის შეყვარებული მამაკაცი როდესაც კოცნის მაგრამ მე რაც ვიგრძენი დარმწუნებული ვიყავი რომ არავის არასდროს არ ექნებოდა განაცდელი.შუა გულში ვიდექით და ერთმანეთს ვკოცნიდით,ჩემს მუცელში დინოზავრები დარბოდნენ და გული სადაც იყო გამსკდომოდა ისე მიცემდა.არცერთს არ გვაინტერესებდა რა იქნებოდა ხვალ,რას იტყოდნენ,რას ხედავდნენ და დაინახავდნენ.იმ მონენტში მხოლოდ და მხოლოდ მე და ლევანი ვიყავით დედამიწაზე,მთელს გალაქტიკაში.

-მიყვარხარ...ძალიან მიყვარხარ_ჩემს ტუჩევს მოწყვეტილი ჩურჩულებდა ჩემა ტუჩებზე ლევანი,ყველაფერი დატრიალდა,გამახსენდა,დავინახე,შევეხე ,ყველა მისი მოქმედება,სიტყვა,ყველაფერი სრულიად ყველფერი.შოკურ მდგომარეპბაში მყოფმა ხმის ამოღებაც ვერ მოვახერხე,ვერც ვინძრეოდი.ყველაფრის უნარი დავკარგე,ხელები წელზე რომ არ ქონიდა ლევანს მოხვეული აიცოლებლად ძირს დავეცემოდი.ხმას ისედაც ვერ ვიღებდინდა ლევანმა არც მაცადა ისევ მაკოცა.ამჯერად ის ყველა გრძონა ასმაგად ვიგრძენი.


–––––
ჩემი გოგოს გამოცდები აქვს და ვახარებ...მიყვარხარ ძალიან,წარმატებები და ვიცი რომ ყველაფერი ისე იქნება როგორც შენ გენდომება... ბოდიში დაგვიანებისთვის,სულ სულ მალე ვამთავრებ...თქვენც დაისვენებთ და მეც ...