-ყველაფერი კარგია რაც კარგად მთავრდება.. თქვა და ცას ახედა...
-ესღა გვეკლდა არა ძმაო?.. ეზოში ბიჭი შემოვიდა და ჰამაკს მიუახლოვდა....
-რა გინდა შე..მა ხომ იცი რომ მიყვარს!1 და თვალები დახუჭა....
-ხვალ გვანცა აქედან მიდის იცი? ჩააწვეთა.. მან კი პირველი ასოს გაგონებაზეცვე თავი მაღლა ამოსწია....
-სად მიდის? და ძმას მიაშტერდა....
-თბილისში... მეც მომენატრება, მაგრამ დედამ ას გადაწყვიტა...
სანდრო ჰამაკიდან გადმოხტა და სახლში შევიდა....
-ასე არ სჯობია !! ვისწავლე თავიდან როგორ უნდა მოვიშორო...
555
-გვანცააა! ხმამარლა დაიყვირა... მაგრამ არავის არ უპასუხია, ამიტომ მისი ოთახისკენ წავდა....მაგიდასთან იჯდა და რაღაცას ხატავდა... სანდრომ კარები ფრტხილად მიხურა და შიგნით ფრთხილად შევიდა.. მიუახლოვდა და თვალებზე ხელი ააფარა...
გვნცა შეკრთა...და ხელები მის ხელებს შეახო.. იქნებ იგრძნო ვინც იყო მაგრამ ხმა არ ამოუღია...
-მითხარი სად მიდიხართ? ხომ იცი შენ ვერსად ვერ წახვლა? თორემ ყველაფერს ვიტყვი...
-ხელები გამიშვი მეტკინა სანდრო... და თავისი პატარა ხელები მოუჭირა....
-ჩუმათ! და ხელები ჩამოიღო...
-დედას ეტყვი, რომ არ გინდა ასე რომ ჩვენთან დარჩები... ცოტნე გაჰყვება თბილისში...
-არ მინდა შენთან დარჩენა.. !! და ბიცოლას გავყვები!! და შენ თავი დამანებე...
-ვერავსაც ვერ გაყვები.. ნუ მაგიჟებ! და ყელში მაგრად მოუჭირა....
ამაზე უფრო შეშინდა.. თან ისეთი თვალებით უყურებდა.. საცაა ტირილს დაიწყებდა მაგრამ თავი შეიკავა....
და ამოიჩურჩულა....
-შენ ხომ ჩემი ბიძაშვილი ხარ/ ??რანაირად მექცევი.... ხელი გამიშვი!! თორემ მთელი ხმით დავიწივლბ! და..
-ვერაფერსაც ვერ იზამ! ხელი მაგიდაზე დაარტყა და სახე უფრო მიუახლოვა...
გვანცას კანკალი აუტყდა... ცოტაც და...
-ჩემო ლამაზო!! და სანდრომ ხელი სახეზ ე გადაუსვა. და ცხვირზე აკოცა......
გვანცა ფეხზე წამოხტა... და ტირილი დაიწყო....
555
ყველანი მაგიდასთან ისხდნენ... მარიამმა საუბარი, რომ დაიწყო( სანდროს და ცოტნეს დედა.. გვანცას ბიცოლა..)
-კარგი სამსახური გამომიჩნდა... ტბილისში გადასვლას ვაპირებ.. თან ჩვენი ბინიდან სტუდენტები უკვე წავიდნენ... ხოდა გვანცასაც წავიყვან.. 2 თვეში ჩამოვალტ და ბიჭებო თქვენი იმედი მაქვს!!
-დედა მერე ვინ თქვა რომ გვანცას წამოსვლა უნდა... მას აქ უნდა დარჩენა... თბილისში არ უნდა! უპასუხა სანდრომ და გვანცის მკაცრი სახით შეხედა....
-როდის? არ გინდა შვილო წამოსვლა// ახლა მარიამი შეეკითხა გვანცას.. ის კი ისე დაიბნა რომ პირში ენას ვერ აბრუნებდა....
ბიცოლა კი უყურებდა....
-კარგი ნუ დააბნიეთ ბავშვი.. ხომ იცი როგორი მორცხვია დაიწყო ბიძამისმა.... - ჩვენთან თუ უნდა დარჩეს თბილისში სხვა დროს წახვალ არა გვანცა? ჩემო პრინცესავ და ბიძა მიეხუტა....
გვანცა სანდროს უყურებდა .. შემდეგ ბიძას მიეხუტა და ტირილი აუტყდა...
-ეე მაგაზე ნაღდათ არ ვიტირებდი.. რა არის ეხლა ეს? და ცოტნე ფეხზე წამდგა.. დედა მე წამოგყვები თბილისში...
555
გვანცა ოთახში ჯერ კიდევ იწვა, როცა დილით ბიცოლას და მის ბიძაშვილს აცილებდნენ თბილისში.. ვერც კი წარმოუდგენია ალბათ რამხელა შეცდომა დაუშვა რომ მათ არ გაყვა...
ფეხზე წამოდგა და ფანჯარას მიუახლოვდა... სანდროც დაბლა იდგა და სიგარეტს ეწეოდა.. შემდეგ თითქოს იგრძნოვო და გვანცას ფანჯარას მიაშტერდა....გვანცამ ის რომ შენიშნა... ფარდა სასწრაფოდ გაისწია და სახე მოეღუშა...
-აბა თქვენ იცით.. საღამოს მეც ჩამოვალ.. გავაცილებ თან რაღაც პატარა საქმე მაქვს და მოვალ... დაიწყო გიორგიმ(მამამ) და სანდროს დაემშვიდობა
-კარგი მამა! პატარა ბავშვი არ ვარ.... კარგად იყავი დედა! მომენატრები! და ეზოს კარები მაგრად მიაჯახუნა...
ისე გვანცას ოთახის ფანჯარას ახედა..გაიღიმა.. სიგარეტის მოწევას თავი დაანება და სახლში შევიდა...
555
გვანცა ისევ დაწვა და საბანი ფეხებზე გადაიფირა... ბალიშს მიეყრდნო და ოთახში აქეთ-იქით იცქირებოდა....რომ ნაბიჯების ხმა გაიგო, სულ გაინაბა და სუნთქვა შეიკავა....
სანდრო მის ოთახში შევიდა.. გვანცა საბანს დაეტანა თავამდე გადაიფარა და კედლისკენ გადაბრუნდა... თვალები დახუჭა....
-ვიცი, რომ გღვიძავს და იმიტომ შემოვდი.. თან მეგონა უკვე ჩაცმული იყავი.. ძილისგუდა....
გვანცამ თავი ამოსწია და სანდროს მიაცქერდა...
-იცირა .. მნიშვნელობა არ აქვს ჩაცმული ვიქნებოდი თუ ისე.. მაინც არ შეიძლება ბიძაშვილის ოთახში ასე შემოსვლა... ახლა კი წადი აქედან! შენი დანახვაც არ მინდა! წადიი! დაუყვირა და ისევ კედლისკენ გადაბრუნდა....
-მიბრაზდები.. და სანდრო მისკენ წავიდა...და ლოგინზე დაჯდა... გვანცა შემობრუნდა ისევ..
-შენ რა ვერ გაიგე.. წადი-მეტქი...და სანდროს ხელი ჰკრა.. ის კი ოდნავაც არ შენძრეულა და სახეში უყურებდა.. გვანცა ცოტა დაიბნა და ხმა აღარ ამოუღია.. მანაც თვალებში დაუწყო ყურება....
სანდრომ თავი დახარა ცოტა ხანი ასე იყო.. შემდეგ კი სწრაფი მოძრაობიტ გვანცას ყელზე ხელი შემოსჭიდა და ყვირილი დაუწყო,,,
-მომისმინე კარგად! ჩემთან ყვირილი აღარ გაბედო.. მასე საუბარი აღარ იკადრო.. და ხმა ცოტათიც აღარ აუწიო.. გასაგებია თუ არა? ნერვებს რატომ მიშლი.... და ხელი ჰკრა მთელი ძალით და კედელს მიაგდო...
გვანცას ცრემლები ჩამოსცვივდა.. და ხელს დაუწყო ყურება რომელიც მოეტანა და სტკიოდა...
-იტირე!1 აღარ დამიყვირო.. ხმას აღარ აუწიო... ჩურჩულით გასაგებია თუ არა? სანდრო ისევ წაეტანა და მკავში ხელი წაავლო....
-გასაგებია თუ არა? პასუხი გამეცი და შეატოკა....
გვანცა აღარ უყურებდა.. მარტო ცრემლები სცვივოდა...და ზლუქუნებდა....
-შენ რა სულ დაყრუვდი... თუ კიდევ.... და სახე მაღლა აუწია...
-ბო დი ში... დამარცვლა გვანცამ და სახე მოიწმინდა...
-აი ასე ჭკვიანო გოგონავ! აბა კიდევ გამომეორე? ცოტა ხმამაღლა და წესიარად რომ კარგად გავიგო...და სახეზე ხელი მოუჭირა....
-ბოდიში! უთხრა გვანცამ და სახე გვერდზე გასწია....
-ლამაზო! და სანდრომ ლოყაზე აკოცა... მეორე ხელი ლოყაზე ჩამოუსვა და ჩაიხუტა...
გვანცა საშინლად დაიბნა.... არ იცოდა რა ექნა.. ეს უკვე მოერე უეცარი კოცნა და ....
სანდრო არ ეშვებოდა უფრო მაგრად ეხუტებოდა და ეხუტებოდა...
-სანდრო ო... რა გჭირს? მასე ნუ მიჭერ თორემ მეტინა ძვლებიც ....
მას ხმა არ გაუცია.. ხელები წელზე მოუჭირა და თავისკენ უფრო ახლოს მიზიდა....
-ჩემი ყველაზე საყვარელი გოგონა ხარ ხომ იცი! და ძალიან მიყვარხარ, ცხოვრებაზე მეტადაც და ვერ ავიტან ცუდათ მომექცე.. სულ მე უნდა მიყურებდა და წესიერად მელაპარაკო, როგორც ადრე.... ასე აღარ მოიქცე! კარგი?
-ჩემი ყველაზე საყვარელი გოგონა ხარ ხომ იცი! და ძალიან მიყვარხარ, ცხოვრებაზე მეტადაც და ვერ ავიტან ცუდათ მომექცე.. სულ მე უნდა მიყურებდა და წესიერად მელაპარაკო, როგორც ადრე.... ასე აღარ მოიქცე! კარგი?
და ხელები გაუშვა.. შუბლზე აკოცა და გარეთ გავიდა... დაბნეული გვანცა კი ოთახში დატოვა....
555
-გამარჯობა შვილო... გიორგი ექიმთან ვართ სახლში არ არის?
-არა.. უკაცრავად მაგრამ დღეს თბილისში წავიდა...
-როდის ცამოვა.. შეეკითხა ხნიერი ქალი
-დღეს მგონი საღამოს!!
-კარგი შვილო... მაშინ ნახვამდიშ! და წავიდა...
-ნახვამდის ბებია! დაუძახა სანდრომ და ქუჩა აათვალიერა... მეზობლები ისევ ქუჩაში ისხდნენ და ყველა მას უყურებდა...
-რას მიყურებენ ეს ბებრები ვერ გავიგე რა .. ჩემს მეტი ვერავინ ვერ იპოვეს.. ეზოს წინ სკამზე დაჯდა.. სიგარეტი ამოიღო და გააბოლო....
ერთი მოხუცი მისჩერებოდა და თვალებს არ აშორებდა.. სანდროს ისეთი გრძნობა შეექმნა ჩემზე საუბრობენო.. ბებიკოს თვალი ჩაუკრა და გაუღიმა... ამ დროს მისი ძაღლი გარეთ გამოვიდა და მასთამ მივიდა...
-ჩემი კაცი! ძაღლს თავზე ხელიგადაუსვა და მოფერება დაუწყო ისევ!
ამ დროს გარეთ გვანცა გამოვიდა.. კარებთან შეცერდა და სანდროს ყურება დაუწყო....
-სად მიდიხარ?
-რა შენი საქმეა მე სად წავალ... მოუჭრა გვანცამ.... და გზას გაუყვა...
-გაგაფრთხილე მე შენ და... დაუძახა სანდრომ და ქვა რკინას ესროლა...
გვანცამ უკან მიიხედა.. სანდროს შეხედა .. დაეჭყანა და გზა გააგრძელა...
ეს მოხუცებმა დაინახეს და ერთმანეთს გადასჩურჩულეს რაღაცა..
სანდრომ ისევ მათ შეხედა..
- ასეთი მეზობლების ...... და ქვა კაკალს ესროლა....
-რა არის შვილო... აღარც ასეხია ქვებს რატომ ესვრი... წამოხტა ერთი ქალი და სანდროს მიაშტერდა...
-ბებიკო კარგი რა ერთხელ ვესროლე.. სულ ტქვენს კაკალზე ვზივარ მოკლედ... დაწყნარდი! და კაკალის ასარებად წავიდა...
-რა უზრდელი შვილი ჰყავს ამ გიორგის ვითომ თვითონ ასეთი არ იყო... დაიჩივლა ქალმა და სკამზე დაჯდა ისევ..
-რა თქვით? შეეპასუხა სანდრო -ვერ გავიგე კარგად!! და ყურზე ხელი მიიდო...
-უზრდელი ხარ შვილო.. ტან ამ ახალგაზრდებს რანაირად აცვიათ.. და ზიზღით ჩაიცინა...
-უზრდელი ვარ ხომ? კარგით.!! კაკალები აკრიფა და იმ ქალს მიუტანა
-თქვენია ? ამ 2 ცალი კაკლის გამო და ისე ხომ ყველა ტქვენ უნდა გაჭოროთ ... და ქალს კაკლები მიაყარა.... და უკან მიუახედავად სახლში შევიდა და კარები მაგრად მიაჯახუნა....
ქალმა კაკლები ბუჩქებში ისროლა - ეს ვინ არის მოკლედ.. როგორ გაათამამეს.. ახლა ის ნაშვილები და მწარედ ჩაიცინა...
-მალე გაიგებს ის გოგონა რომ ნაშვილებია.. მერე ნახე რა ამბები დატრიალდება.. თუ უკვე არ იცის...
-არა.. ქაა ეგ ხომ გიორგის ძმის შვილია რეებს ლაპარაკობ?
-არა.. კაცო იშვილებს.. მარიამს გოგონა უნდოდა.. მერე იმ პრობლების გამო... გიორგიმ შვილად აიყვანა... ეს ხალხს გგონია ასე....
-აა.. ჰოოო .. ამოიკვნესა ერტერთმა და ტავი გააქნია.. თიტქოს ძალიან ეწყინა.. გულში კი ძალიან გაუხარდა...
555
საღამოს სხვა გოგონებთან ერტად გვანცაც ქუჩაში იჯდა და მათტან ერტად საუბრობდა... ბიძამისი რომ მოვიდა მანქანით...
ფეხზე წამოდგა და მანქანისკენ წავიდა... გიორგი გადმოვიდა და გვანცას გადაკოცნა...
-ჩემო სიცოცხლევ შენ არ იცი რა მოგიყვანე....
-რა ბიძია? ინტერესით შეეკიტხა გვანცა და მანქანას მიაშტერდა...
-განახებ.... კარებს გავაღებ და სანდრო სად არის?
-არ ვიცი.. სახლშია მგონი იმ კინოს უყურებს.. ხომ ვიკინგებს... და გვანცამ გაიღიმა...
-კარგი.. დაუძახა .. თან კარები გააღო და მანქანა შიგნით შეიყვანა...
გვანცამ გოგონებს თვალი ჩაუკრადა სახლში შევიდა....
გიორგიმ მანქანიდან პატარა საყვარელი ლეკვი რომ გადმოიყვანა... გვანცას სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა...
-ესეც შენი ბოო!! მშვიდობაში.. და ძაღლი გაუწოდა...
-ბიძია... რა მაგარია! დაიყვირა გვანცამ და ლეკვი ჩაიხუტა....
ხმაურზე სანდრო გამოვიდა გარეთ..და ძაღლი რომ დაინახა მანაც კიბეები ჩამოირბინა...
-მამ ვიღაც ქალი იყო მუსული.. შენ გიკიტხა... მერე წავიდა...
-ვინ იყო?
-ვიღაც მოხუცი ბაბუშკა.... მერავიცი ვინ ...
გიორგიმ თავი გვერდზე გააქნია და მაღლა ავიდა...
-რა ლამაზია! ხედავ მოგიყვანა და სანდრო მ ლეკვს ხელი გადაუსვა მან კი ყეფა დაიწყო.. გვანცას გაეცინა ბოოს აკოცა...
-რა საყვარელია!!და ისევ ჩაიხუტა...
-ხომ შენ გგავს მიაძახა სანდრომ და ისიც მაღლა ავიდა!!
გვანცა გარეთ გავიდა და გოგონებს შემდეგი მისი საჩუქარი აჩვენა....
-რა მაგარი ბიძა გყავს.. წამოიყვირა ქეთიმ და ძაღლი ხელში აიტაცა...
-ხომ რა... ასეთი ძაღლი განა ყველას ჰყავს... წამოიძახა მეორემ და მანაც გაიღიმა....
-გავშურებს? საწყალი და ხმამაღლა გაიცინეს.. გვანცას სახე დაეძაბა..
-რა გაშურებთ! მე მასეთი არ ვარ....
-გეტყობა... დაიჭირე შენი ძაღლი და ქეთიმ მიწაზე დასვა...
მეორე გოგონამ კი კუდზე ვითომ შემთხვევიტ ფეხი დააბიჯა და წკმუტუნი დააწყებინა...
ამაზე გვანცა სულ გაცოფდა...
-რას აკეთებოე? ძაღლია....
-წადი დაიკარგე რა ვითომ ხუმრობით უთხრა ქეთიმ და ხელი ჰკრა -წადი მდიდარი ბიძიკოს შვილო და სხვებს ემეგობრე!
-შემეშვით რა და გვანცამ ქეთის ხელი შეუბრუნა მან კი სილა გაარტყა და სახლისკენ წავიდა.. გვანცას ტირილი აუტყდა... და ჩაიჩოქა...თავისი ძაღლი ხელში აიყვან.. და დაბღვერილი მეორე გოგონას უყურებდა...

-შემეშვით რა და გვანცამ ქეთის ხელი შეუბრუნა მან კი სილა გაარტყა და სახლისკენ წავიდა.. გვანცას ტირილი აუტყდა... და ჩაიჩოქა...თავისი ძაღლი ხელში აიყვან.. და დაბღვერილი მეორე გოგონას უყურებდა...-თქვენ ვინ ხართ! და ცრემლები მოიწმინდა...
უკნიდან სანდრო მიუახლოვდა..
-რატომ ტირის? ახლა მეორე გოგონას შეეკიტხა და მიაჩერდა..
-მე რავიცი ... მე წავედი რა.. და სანმ ნაბიჯებს გადადგამდა.... სანდრომ ხელი მაგრად მოუჭირა....
-ბო..შვილი ვიყო ახლავე ბოდიში მოუხადე.. დროზე!და ხელზე უჩქმინტა...
გოგონა დაიბნა ...
-ბოდიში გვანცა...წარმოსთქვა
--გვანცა აპატიებ?
გვანცა გაოცებული უყურებდა... და ძაღლს იხუტებდა...
-არ აპატიებ ხომ გოგონას ხელი ჰკრა და წააქცია...
-ახლავე სახლში! ახლა მას დაუყვირა... და ხელით კარებისკენ ანიშნა...
გვანცა ნელი ნაბიჯებით სახლისკენ მიდიოდა და თან უკან იყურებოდა.. ბოლოს შევიდა...
სანდრო სკამზე დაჯდა და ფეხები გაშალა....
-ადექი გოგო! რას ინაზები.. და იმ შენს მეორე დაქალს გადაეცი სადაც ვნახავ იქ უნდა.... და სანდრო გაჩერდა, რადგან ქუჩაში სხვა ბიწები გამოჩნდნენ...
-ადექი გოგო! რას ინაზები.. და იმ შენს მეორე დაქალს გადაეცი სადაც ვნახავ იქ უნდა.... და სანდრო გაჩერდა, რადგან ქუჩაში სხვა ბიჭები გამოჩნდნენ..
555
საღამოს რომ სადილობდნენ გიორგიმ დაიწყო
-მინდა შენ მე და სანდრო წყნეთში წაგიყვანოტ ან ბორჯომში კარგად დაისვენებთ...
ხმა არცერთს არ ამოუღია.. გვანცა საერთოს არ ჭამდა... სანდრო კი ისე სწრაფად ჭამდა კაცი იტყოდა 1000 დღეა არ უჭამიაო...
-შვილო ცოტა ფრთხილად.. რა ნაირად ჭამ?
-მამა.. როცა გვანცა გამიკეტებს საჭმელს სულ ასე უნდა ვჭამო სიცოცხლის ბოლომდე...
-არა... შვილო ის მერე გათხოვდება.. აბსურდს ამბობ1 გაიცინა გიორგი- შენ მართლა კარგად აკეტებ ყველაფერს ჩემო პრინცესავ და გვანცას გაუღიმა!
სანდრომ თავი ამოისწიადა სერიოზული სახე გაუხდა..- გვანცა არ გატხოვდება მამა სულ ჩემტან ერთად იქნება.. მკაცრად თქვა და მის გვერდზე მჯდარი გვანცა მიიხუტა და მამამის გაუღიმა...
გიორგისაც სახე შეეცვალა...
-მამა მოდი ასე სურათი გადაგვიღე!სამახსოვროდ მექნება..და გვანცას გაუღიმა...

---------------------------------------------------
იცით გეგმებს ხშირად ვცვლი... არ ვიცი რატომ.. მინდა საუკეტესო ვიყო ყველა საქმეში.. პირველი ყველგან.. ალბათ იმიტომ რომ მეც ვერძი ვარ .. თუ არ ვიცი... ამ ისტორიას ჩემი მეგობარი მომიყვა .. და ძალიან ბევრი ვიტირე. არვიცი რამდენად შევძლებ მაგრამ დავწერ არ არსებობს.. სულ რომ არავის მოეწონოს... ამას გავაკეთებ...-------------------❤ ❤ ❤