სავადმყოფოდან მეორე დღესვე გაწერეს...ცოტა თავისუფლად სიარული უჭირდაა..მომენტებში მუცელიც ტკიოდა და ექიმის რჩევით ცოტახანი წოლითი რეჟიმის დაცვა სჭირდებოდა..ძალიან წუხდა იმის გამო,რომ აქ სამუშაოდ იყო ჩამოსული და ამდენი პრობლემა შეექმნა ერთად...მართალია მისთვის მისი პატარას კარგად ყოფნაზე მნიშვნელოვანი არაფერი არ იყო,მაგრამ ქალბატონი ლენასი ძალიან ერიდებოდა...უამრავჯერ მოუბოდიშა ქალს..
ჩაათაი გვერდიდან არ შორდებოდა..სავადმყოფოდან თვითონ წაიყვანა..ძალინ კი შეეწინაღმდეგა ნათაი,მაგრამ ვერაფერსაც ვერ გახდაა..მანქანიდან როოგორც კი გადმოვიდნენ ჩაათაიმ ხელი დავლო და ხელში აიყვანაა

-დამსვი ახლავე-წარბშეკრულმა დაუყვირა და ხელში აფართხალდა

-მოისვენე,თორე გამივარდები-მშვიდად უთხრა და გზაა გააგრძელა

-ისე. რაც შენ გააკეთე მაგის მერე სულ ხელში აყვანილი რომ მატარო არაგიშავს-გაგულისებულმა ჩაილაპარაკა და კომფორტულად მოკალათდა მის მკლავებში

-ძლივს დაგატკბე და ისევ გამწარებულხარ-ირონიული ღიმილით მიუგო

-შენი წყალობით სხვათაშორის-გესლიანად მიუგო და ცხვირი აიბზუა

-ხოდა ჩემი წყალობით დატკბები ისევ-მშვიდად უთხრა და გზა გააგრძელა.ნათაის აღარაფერი აღარ უთქვამს..ოთახის კარი ცალი ფეხით შეაღო ჩაათაიმ..არაფრით არ ემეტებოდა ნათაის ძირს ჩასვაა..თავისი ხელით ჩააწვინა საწოლში,გადასაფარებელი გადააფარა და ყველა საჭირო ნივთი იქვე დაუდო.თვითონ კი კომმფორტულად მოკალათდა მის გვერდით და ხელი მუცელზე შემოხვია..ნათაის გაოცებისგან თვალები შებლზე აუვიდა,მაისური,რომ აუწია და მოშიშვლებულ მოცელზე ნაზად,რომ შეახო ტუჩები..ერთ ხანს სიამოვნებისგან გაინაბა და თმაში ხელი შეუცურაა...იმდენად ესიამოვნა მამაკაცის ეს ქმედება,წინააღმდეგობის გაწევას არანაირად არ აპირებდა..ჩაათაი ყველაფერს აკეთებდა მიისი პატიების მოსაპოვებლად..თვითონაც კარგად ხვდებოდა აამას..ამიტომ დრო იყო მცირე წვლილი თვითონაც შეეტანა ურთიერთობის უკეთესობისკენ შესაცვლელად..ყოველ დღე თითო ნაბიჯს გადადგამდა მისკეენს...

-ვგიჟდები შენს ამობურცულ მუცელზე და შიგნით მოთავსებულ ჩვენს პატარაზე-ბედნიერმა ჩაილაპარაკა და მოწყვეტით შეეხო ბაგეებზეე..ნათაის სიამოვნებისგან მინაბული თვალები,რომ დაინახა ღიმილით გადაწვა გვერდით და ქალს ზემოდან დააჩერდა

-დარწმუნებული ვარ დედიკოსავით ლამაზი გოგო იქნება-უთხრა კიდევ ერთხელ წაეტანა ბაგეებზეე

-არ ვიცი ჯერ სქესი-ბედნიერმა გაუღიმა სივრცეს და მუცელსზე ნაზად დაისვა ხელები

-მე ვიცი-მტკიცედ ჩაილაპარაკა და მთელი ძალით ჩაიკრა ქალის სხეული გულში..ნაათაიმაც კომფორტულად მოაკალათა თავი მის მკერდზე და მისი გულის რიტმულად ფეთქვას დაუგდო ყური..ძალიან ბედნიერია..ებედნიერება ეს სიტუაციაა...ამაზე უკეთესი რა უნდა ინატროს.მის საყვარელ მამაკაცთან და ჯერ არდაბადებულ შვილთან ერთად ჩახუტებულს ძინავს..ჩაათაისგან შეუმჩნევლად მოიწმინდა ობოლი ცრემლი და ოდნავ შეახო ბაგეები გულ-მკერდზეე..

არაკომფორტულობის შეგრძნებამ გააღვიძა..თვალები,რომ გაახილა ჩაათაი ოთახში არ დახვდა..დაფეთებულმა მოავლო ოთახს თვალი და მისი კვალიც კი ვერ შენიშნა ვერსად..ნაწყენმა ჩაიდუდღუნდა და საწოლზე წამოწვა ისევ...შვილს ელაპარაკებოდა და ემოციებს უზიარებდა..ყოველთვის ასე იცის ხოლმე..როცა რამე აწუხებს თავის პატარას უყვება და მერე მომენტალურად მშვიდდება..

-რომ კითხო ვუყვარვარრ..როგორც კი დავიძინებ მაშინვე მეპარება-ბუზღუნებდა თავისთის და სახეს სასაცილოდ მანჭავდა...იმდენად იყო გართული ბუზღუნით ვერც კი შენიშნა ოთახში შემოსული ჩაათაი,რომელიც კუთხეში აზუტული ღიმილით ადევნებდა თვალყურს..

-რა იყო მოგენატრე პატარა?-სიცილით კითხა და მისკენ დაიძრა..გაოცებულმა ახედა მისკენ მომავალ მამაკაცს და ლოყები ერთიანად აუწითლდა..

-არც იცონებო-გაუჯავრდა და წარბების თამაშით გახედა

-რად მინდა ოცნება,რაც რეალურია იმაზე-უცოდველი თვალებით შეხედა

-ორსულად ვარ და მე კი არა ბავშვს ენატრები-სარკასტულად გადახედა

-მამი,როდის აღიარებს დედიკო თავდავიწყებით,რომ ვუყვარვარ და გიჟივით,რომ ვენატრები?-ღიმილით ესაუბრებოდა შვილს...ნათაიმ როგორც კი მისი დაძახებული "მამი" გაიგონა,ცრემლები ვერაფრით ვერ შეიკავა და მთელი ხმით ატირდა...კიდევ ერთხელ იგრძნო პატარას ფეხის მორტყმა და ბედნიერმა დაისვა მუცელზე ხელი...როგორი ჭკვიანი შვილიკო ყავს..ყველაფერს გრძნობს ხოლმე..ყველა ბედნიერ მომენტს თავისებურად გამოხატავსს..ჩაათაიმ მისი ცრემლიანი თვალები,რომ დაინახა გაოცებულმა ახედა და მთელი ძალით ჩაიკრა გულში

-რა დაგემართა?-თბილი ხმით კითხა და თმაზე მოეფერა

-გული ამიჩუყდა-კნავილით უთხრაა

-რატომ?-მისმა გულუბრყვილობამ ღიმილი მოგვარა

-ო,ნუ დამცინი-ბუზღუნით უთხრა და მაშინვე მოიშორაა

-რა თქვენებურები ხართ ეს ორსულები-ღიმმილით უთხრა და მის ნებას დაყვაა

საღამომდე მის გვერდით იყო..ერთი წამითაც არ მოშორებია..თავისი ხელით აჭამა...ყველა ლუკმა დაუთვალა..შენთვის ეხლა კარგად კვება არის საჭიროო..სულ ძალით დაალევინა ნატურალური ხილის წვეენიი..მერე ცორა ხნით ტელეფონზე ისაუბრა..თურქეთში საქმეები მოაგვარა და ახლა მთელი ორსულობის მანძილზე ნათაის გვერდით იქნება..ეს რომ გაიგონა სიხარულით იმხელა ხმაზე იკივლა ჩაათაის გაოცებული მზერა დაიმსახურა..თვითონვე შერცხვა თავისი თავი,რომ ვერ გააკონტროლა და რაღაც აბდა-უბდა მიზეზების ძებნა დაიწყო თავის გასასამართლებლად...საღამოს ოთახიდან გავიდა და ნათაის დაუბარა მალე მოვალ..ცოტახანში კი ჩემოდნით ხელში დაბრუნდა და ღიმილიანი სახით დაიწყო ტანსაცმლის კარადაში შელაგება..ნათაი გაოცებული ადევნებდა თვალს მის მოქმედებას

-რას აკეთებ?-გაოცებულმა კითხა

-ტანსაცმელს ვალაგებ-მშვიდად მიუგო

-მაგას მივხვდი ჩემითაც-წაიჯუჯღუნა

-აბა რა გინდა?-ინტერესით კითხა და თავისი საქმე გააგრძელა

-რატომ ალაგებ მანდ შენს ტანსაცმელს?-დაბღვერილმა კითხა

-დღეიდან ერთ ოთახში ვიცხოვრებთ-ამოილაპარაკა მოულოდნელადდ

-კი მაგრამ იქნებ მე არ მინდა-კუშტად შეკრა წარბები

-არ გინდა?-ირონიულად კითხა

-დიახაც არ მინდა-მიაყარა ჩქარ-ჩქარა

-რომ გინდა მაგიტო ვარ აქ-თავისას აგრძელებდა

-ძიძა არ მჭირდებათქო რამდენჯერ გითხრა-უფრო მეტად გააბრაზა მისმა პასუხმა

-ჩემს შვილს ჭირდება სამაგიეროდ-ჯიბრით უთხრაა

-ჩემს შვილს მე მივხედავ-წამოიძახა აღშფოთებულმა

-შენ ხომ ბოროტი არ ხარრ?? ხომ მომცემ ჩემს შვილთან ახლოს ყოფნის უფლებას?-საწყალი სახით ჩაილაპარაკაა და თვალბაფახუნებულმა შეხედა

-იცოდე,ჩემს მხარეს არ გადმოხვალ-ხელი გამაფრთხილებლად დაუქნია და საწოლში კომფორტულად მოკალათდა..

-შევთანხმდით-დანებების ნიშნად ჰაერში აწია ხელებიი დაა ისევ კარადას მიუბრუნდა...ყველაფრის ამოლაგებას,რომ მორჩა უპრობლემოდ გაიხადა ტანზე და საცვლის ამარა შეწვა საწოლში...ნათაიმ მის შიშველ სხეულს,რომ მოკრა თვალი ერთი დიდი ნერწყვი გადაყლაპა და თვალები მაგრად დააჭირა ერთმანეთს..არა, შიშველი როგორ არ ყავს ნანახი,მაგრამ ამდენი ხანი გავიდა მის მერე..თან ახლა ორსულად არის და ყველაფერს გამძაფრებულად აღიქვაამს..რა ქნას მისი სხეული ყოველთვის მოსწონდა და ახლა მითუმეტეეს,მონატრებუულზეე....ორივე თავის მხარეს გადატრიალდა და ფიქრებში გადაეშვა..ჩაათაი პირნათლად ასრულებდა თავის სიტყვას და ერთხელაც არ გადაბრუნებულა გოგონასკეენ...ნათაი კიდევ მთელი ღამე წრიალებდა..ვერაფრით ვერ მოისვენა..საით არ გადატრიალდა,მაგრამ არაკომფორტულობის შეგრძნება მაინც არ ასვენებდა...ბოლოს ძლივს,ძლივობით ჩაეძინა.ბუნდოვნად ახსოვს ძილბურანში წასული,როგორ გადაჩოჩდა ჩაათაისკენ და მის მკერდზე მოათავსა თავი..ყველაზე კარგად და კომფორტულად იგრძნო თავი და მშვიდად გააგრძელა ძილი..


^^^^^

მეშვიდე თვეში იმაზე საშინელი ორსულობა დაეწყო,ვიდრე აქამდე ქონდა..არა პრეტენზიული არც მანამდე არ ყოფილა,მაგრამ რაღაცეებზე მაინც ქონდა გართულება...ჩაათაი გაფაციცებით უყურებდა ხოლმე,იქნებ რამე მონდომებოდაა...ამას კიდევ არამც და არამც,არაფერი არ უნდდებოდა ხოლმეე...ძალიან ხალისობდა ჩაათაის მზრუნველობაზე და თან ძალიან ახარებდა...იცოდა ნებისმიერ დროს,რომ შეიძლებოდა ჰქონოდა მისი იმედი..ყველაფერი აღიზიანებდა და ყველაფერზე ჩხუბობდა..შეეძლო უმნიშვნელო რამეზეც აეტეხა შარიი და ცრემლების ზღვა დაეყენებინა..ჩაათაი ყველანაირად ცდილობ არ აყვეს..იცის ორსულობის პერიოდში ქალები ყველაფერს გამძაფრებულად აღიქვამენ,მაგრამ ზოგჯერ ისე ეშლება ნერვები მის ჭირვეულობებზეე ეკამათება ხოლმე...ნათაი კიდევ მის ერთ სიტყვაზეეც სატირლად ბრიცავს ტუჩებს და მერე მთელი დღე გაბუსული დადის..ბოლოს ისევ ჩაათაი ნებდებდა და ტკბილი სიტყვით და კოცნით შემოირიგებს ხოლმე...

ურთიერთობა ძალიან დაუთბათ..ერთმაენთსაც აღარ კბენენ..ნუ ჩაათაი არ კბენდა თორე,ნათაი იცოცხლეთქო...
თბილისიდან მაშინვე წამოვიდნენ,როგორც კი ნათაი ცოტა უკეთ..ნათაის მშობლებიც გაიცნო ჩაათაიმ..მართალია თავიდან შუბლშეკრული შეხვდა ორივე,თუმცა მერე ისე შეეჩვიენ სულ ჩაათაის გაიძახოდნენ...
მართალია ცალ-ცალკე ცხოვრობდნენ,მაგრამ სულ ერთად იყვნეენ..ყოველ საღამოს დაასეირნობნდნე ხოლმე ერთად..ხალხის გაოცებული თვალების დანახვისას ჩუმად ეღიმებოდა ხოლმე ნათაის..მართალია ჩაათაი ცნობილი მსახიობი იყო,მაგრამ ქუთაისში მისი არსებობის შესახებ ბევრმა არ იცოდა..მხოლოდ ახალგაზრდების მცირე რაოდენობამ..სწორედ ეს ახალგაზრდები იყვნენ სეირნობას,რომ არ აცდიდნენ ხოლმე და ფოტოს გადაღების თხოვნით დასდევსდნენ უკან.

^^^^^

მეგობრებსაც გააცნო ჩაათაი..ყველაზე დასამახსოვრებელი მომენტი მისთვის სწორეს ეს იყო..გოგოებმა მათი შეხვედრის ამბავი არ იცოდნეენ..ერთხელ ყველას დაურეკა და კაფეში დაუთქვა შეხვედრა..ისინიც მაშინვე დათანხმდნეენ "ამდენი ხანია არ გვინახიხარ და მოგვენატრეო"..კაფეში პირველები ნათაი და ჩაათაი მივიდნეენ...გოგოებმა ცოტა დააგვიანეს..რამდენიმე წუთის მერე,რომ არ მოვიდნეენ ჩააათაის დაურეკეს და გარეთ გავიდა..ჩაათაის გარეთ გასვლა და გოგოეების შემოვარდნა ერთი იყო..ისეთი ამბით შემოვიდნენ ყველას ყურადღება მიიქციეს..

-ორსულ,კიდევ უფრო დამრგვალებულხარ-ყველ ერთად მიცვივდა ნათაისთან და კოცნა დაუწყეს..

-გავიგუდეეე-ღიმილით მოიშორა ყველა და წვენი მოსვა

-რას შვები აბა?-მოიკითხა მარიმ და მიმტანს ხელით უხმო

-მომეწყინა სახლში და დაგირეკეთ-მოფუზულმა ჩაილაპარაკა და მარის ლოყაზე აკოცა

-ხო აბა ჩვენ შენი ჯამბაზები ვართ და უნდა გაგართოთ-გადაიკისკისა ნინიმ

-თან სიურპრიზი მაქვს თქვენთვის-თვალებმოჭუტულმა გადახედა გოგოეებს და მათ სახეებზე სიცილი აუტყდა

-აუუ რა სიურპრიზი?-მოუთმენლობა დაეტყო სახეზე ანის

-ვაიმე რა ბიჭია-ტუჩი მოიკვნიტა ნინიმ და კარებისკენ მიუთითა გოგოებს..ყველამ იქით გაიხედაა..ღამის განათებაზე კარგად არ ჩანდა ბიჭის სახე,თუმცა მისი სპორტული გარეგნობა ყველას ყურადღებას იქცევდა..ნათაიმ მაშინვე ამოიცნო ჩაათაი..მზაკვრულად ჩაეღიმა და გოგოეებს დაუგდო ყურიი

-რა აღნაგობა აქვსს-წამოიძახა ანიმ

-აქეთ იყურებაა..ნინი არ გახედო მგონი შენ გიყურებს-სერიოზული სახით უთხრა ნათაიმ

-აქეთ მოდის...დამინიავეეთ-მსახიობურად აიფრიალა ხელები ნინიმ და სკამის საზურგეზე გადაწვა..ჩაათაი მათი მაგიდისკენ დაიძრაა..ღამის განათება ისე იყო ჩართული,გვერდზე მჯდომის სახესაც ვერ გაარჩევდი კარგად..

-გამარ..ჯობა გოგოებო-ენისბორძიკით მიესალმა გოგოებს და ნათაის გვერდით დაიკავა ადგილი..მისი ხმის გაგონებისას ყველამ ერთდროულად წამოყო თავი და ჯერ ჩაათაის გახედეს გაოცებულებმა და როცა მისი სახე ამოიცნეს,მერე ნათაის შეუბღვირეს და ხელები დემონსტრაციულად გადაიჯვარედინეს...

-გოგოებო,გაიცანით ეს ჩაათაია-მათ ბავშვურობაზე ძალიან ხალისობდა ნათაი

-სასიამოვნოა-ერთხმად ჩაილაპარაკეს და ძალით გაუღიმეს..

-მე შენ გაჩვენებ სეირს-ვითომ გაღიმებული სახით გადაულაპარაკა მარიმ და ოდნავ მოუსვა ხელი ხელზე..

-რა მოხდა?ან როოგორ მოხდა?-გაოცებული საუბრობდნენ გოგოები და ახსნა-განმარტებებს ელოდებოდნენ..ნათაიმ ყველაფერი მოკლდე მოუყვა და მათ დაღებულ პირებზე კარგადაც იცინა.ნათაი თარჯიმანის როლს ასრულებდა..თუმცა მალევე გაუგეს ერთმანეთს და მშვენივრადად კონტაქტობდნენ ნათაის დახმარების გარეშეც..რამდენიმე ქართული სიტყვაც ასწავლეს ჩაათაის..ყველაფერმა მშვიდობიანად ჩაირაა.დიდი ხვევნა-კოცნით დაემშვიდობნენ ერთმანეთს და ემოციეებიით დახუნძლული დაბრუნდნენ სახლში..


^^^^^
5 აგვისტო იყოო..ქალბატონი ნანას დაბადებისდღე...მთელი ოჯახი დიდი წვეულებსთვის ემზადებოდა..საერთოდ ასეთი ტრადიცია აქვს..არცერთ დაბადებისდღეს არ ტოვებდნენ ხოლმე აღნიშვნის გარეშეე..ნანა ძალიან წინააღმდეგი იყო აღნიშვნის..."შენ ორსულად ხარ და არ მინდა ზედმეტად შეგაწუხოო" ნათაის ეუბნებოდა ხოლმეე..ამან კიდევ "მე არამიშავს,პირიქით უფრო გავერთობიო".
ყველაფერიი ერთად მოამზადეს..მართალია ნანა არაფერზე ხელს არ აკიდებინებდა ზედმეტად,არ დაიღაალოო,მაგრამ მთლად ტყუილადაც არ ყოფილა..სუფრის გაწყობაში და მსუბუქი კერძების დალაგებაში მოეხმარა დედას..
სტუმრები 6 საათისთვის მოვიდნე.რა თქმა უნდა ჩაათაიც იყო მიწვეული..ქალბატონ ნანას ულამაზესი ყვავილების თაიგული და სუნამო მიართვა..ღიმილით გადაუხადა ქალმა მადლობა და სუფრასთან მიიწვია..ყვავილების თაიგული არც ნათაისთვის არ დავიწყებია..საპატიო სტუმრის სახელით დააჯინეს სუფრასთან და ყველას გააცნეს მისი თავი..ყველა მხიარულობდა..მთელ სახლს მათი მხხიარულების დაღვრილი ხმები აყრუებდა..ყველას ბედნიერი სახე ქონდა...მღროდნენ,ცეკვავდნე,,საუბრობდნენ და უამრავ სასაცილო ისტორიას ყვებოდნენ..ჩაათაიც ღიმილით და ინტერესით ადევნებდა თვალყურს განსხვავებულ ტრადიციებს..თავიდან ნათაიც ჩაათაის გვერდით იჯდა..მერე ცოტა დაიღალა ამდენი ხმაურით და თავი სამზარეულოს შეაფარა..ჩაათაიმ როგორც კი მისი გასვლა შეამჩნია მაშინვე უკან გაყვაა..სამზარეულოში წყალს სვამდა,კისერსი ცხელი სუნთქვა რომ იგრძნო და მუცელზე მძიმე ხელების შემოხვევა..სიამოვნებისგან ჩაეღიმა და კისერი გვერდზე გადააკონწიალა უფრო კარგად,რომ შეძლებოდა მამაკაცს მისი დაგემოვნება..ჩაათაიც მონდომებით დააცოცებდა ტუჩებს მის ყელში და იქიდან მხრებზე გადადიოდა..ფრთხილად შემოატრიალა ჩაათაიმ და ტუჩებზე დააკვირდა..მერე ირონიულად ჩაიღიმა და საკოცნელად დაიხარა უცერად ნათაიმ,რომ დაიკივლა

-ვაიმეე!-წამოიკივა და მუცელზე ორივე ხელი გამეტებით მოიჭირა.

-ნათაი რა გჭირს?-ორივე ხელი სახეზე მოკიდა ქალს და თვალებში ჩახედა

-მტკივა,მუცელი მტკივა-ბოლო ხმაზე იკივლა და მუცელზე ხელების რიტმულად ტარება დაიიწყო..

-ღრმად ისუნთქე ჩემო პატარა-ამხნევებდა და ხელში აყვანილი მიყავდა..მანქანასთან მისულმა უკანა სავარძელზე დააწვინა ნათაი,თვითონ კი გვერდით დაუჯდა და მისი თავი კალთაში ჩაიდო..საჭესთან ბატონი ზურაბი დაჯდა..გოგოები და დედამისი ცალკე მანქანით გამოყვნენ უკან.მთელი გზა ეფერებოდა და გამამხნევებელ სიტყვებს ეჩურჩულებოდა..ყველაზე მეტად მისი გვერდით ყოფნით გრძნობდა თანაგრძნობას...მანქანა სავადმყოფის სადგომზე გააჩერეს..ჩაათაიმ სწრაფად გადაიყვანა აკრუსუნებული ქალი მანქანიდან..

-ყველაფერი კარგად იქნება,პირობას გაძლევ-ღიმილით ჩასჩურჩულა,როგორც კი სამშობიარო ბლოკში შეიყვანეს და ნაზად აკოცა შუბლზე...
თითქოს ყველა ძვალს ერთიანად ტეხდნენ,გაუსაძლის ტკივილს გრძნობდაა..ერთი პერიოდი საშინლად მოითენთა..არაფრის თავი აღარ ქონდაა.თვალები მინაბა უეცრაად ჩაათაის განნერვიულებულ სახეს,რომ წააწყდა..სწრაფად მოეგო გონს და მთელი ძალით გაიჭინთა...მერე უცებ მათი პატარას ტირილის ხმა მოესმა..ყველაზე ტკბილი და ყველაზე საყვარელი ხმა,რაც კი ოდესმე სმენია..პატარა,რომ გულზე დაუწვინეს,რეალურად სწორედ მაშინ გაიზარა რას ნიშნავს იყო დედა და რას ნიშნავს გყავდეს შვილი..მის მოცუცქნულ პატარას რომ შეხედა,წამში დაავიწყდა უზარმაზარი ტკივილი...ერთადერთი რასაც ამჩნევდა მის გულზე მწოლიარე ვარდისფერი არსება იყო,რომელიც საყვარლად აცმაცუნებდა ტუჩებს და ჩაათაის გაბრიწყინებული თვალები...რომელიც მთელი სინაზით ეფერებოდა თითებზე პატარას ..ერთადერთი ხმა რაც ესმოდა სამი ბედნიერებისგან აძგერებული გულის ხმა იყო..

-მიყვარხართ-მოულოდნელად დაიხარა მისკენ ჩაათაი და ტუჩებზე მოწყვეტით აკოცა

-ჩვენც-სახეზე ჩამოუსვა მამაკაცს ხელი და მის გაოცებისგან და სიხარულისგან განათებული თვალები,რომ დაინახა კიდევ ერთხელ ჩაეღიმა ბედნიერებისგან...