ტყეში 2კვირაზე მეტხანს დავრჩით, მე და ბაკო ოფიციალურადშეყვარებულები ვიყავით, მის მიმართ სიმპატია მქონდა მაგრამ მასზე არ ვგიჯდებოდი..
ამ 2 კვირაში ბევრი რამ მოხდა, მახსენებდა წარსული თავს მაგრამ მომავალიც არ მავიწყდებოდა, ამბობენ მომავლს ისე ვერ დაგეგმავ თუ წარსულს არ მიყევიო, ეს ყველაფერიც ტყიდან დაიწყო, ბაკომ მომცა საშუალება შემყვარბეოდა მეორედ და ამ შანსის ხელიდან გაშვებას არ ვაპირებდი..

ყოველ დილით შუბლზე კოცნით მაღვიძებდა, ცდილობდა ბედნიერი გოგო გავეხადე რაც არაჩვეულებრივად გამოსდიოდა, როდესაც მასთან ვიყავი თავს დაცულად ვგრძნობდი და მისგარდა არავინ არმინდოდა..

თბილისსში ჩამოსვლის თანავე ბაკომ ეს ამბავი თავის ძმაკაცებს აცნობა, ყველა გვილოცავდა მაგრამ ყველაფერი იმან სეცვალა როდესაც ჩემზე მისმა ერთ-ერთმა მეგობარმა რაღაც ილაპარაკა, რის შედეგადაც ბაკო გაბრაზდა და ჩხუბი დაუწყო, მან კი მუცლის ღრუში მცირე ჭრილობა მიაყენა.

სასწრაფომ კლინიკაში გადაიყვა, საშინლად ვნერვიულობდი და ცრემლებს ვერვიკავებდი, სწორედ ამ დრო მივხვდი რომ ბაკო მიყვარდა და მისიდაკარგვა ჩემთვის სრული ტრაგედია იქნებოდა..
ყოველდღე მივდიოდი საავამდყოფოში და მის გვერდით ვიყავი, აღარცერთი წამი არმინდოდა დამეტოვა მარტო, ჩემიბედნიერება მისი ბენდიერებაც იყო და მინდოდა ეს სამუდამოდ გაგრძელებულიყო..

სახლში მალე გაწერეს, მთელი ყურადღება მასზე მქონდა გადატანილი..
მალე ჩემი დაბადებისდღეც მოდიოდა და სამზადისსში ვიყავი, ჩემი ჯგუფელები და რამოდენიმე კლასელი დავპატიჟე და ჩავთვალე რომ სრულიად საკმარისი იქნებოდა..

როგორც ყოველთვის ბაკო თავისი სიურპრიზებით მაკვირვებდა, ეს ბოლო კი რაღაც საოცრება იყო..

შუა დაბადებისდღეზე მუხლებზე დაემხო და შემდეგი სიტყვები მითხრა
"მინდა კატოს ხელი ვთხოვო, მინდა ჩემი ცოლი გახდე რადგან მისი ბედნიერება ჩემს ხელშია, ვიცი რომ ვუყვარვარ და მეც მიყვარს, კატო გახდები ჩემი ცოლი?!"

ამ სიტყვებმა დამაბნია ცრემლები წამომივიდა, ჩავეხუტე და ყურში ჩავჩურჩულე რათქმაუნნდა თქო..
ჩემს ძველ კლასელებს თითქოს არესიამოვნათ და ცდილობდნენ ბაკო გაებრაზებინათ, ამიტომ ლაშას ხსენება დაიწყეს, როცა მის გვერდით ვიდექი, გაიხსენეს ისიც რომ მან სიყვარულით აღსავსე სადღეგრძელო მომიძღვნა, ამის მოსმენის შემდეგ კი ბაკოს რეაქციაც არ ქონია რადგან ჩემს სიყვარულში დარწმუნებული იყო..

ასევე ამ დღიდან დაიწყო ქორწილისათვის მზადება, საპატარძლო კაბაზე ფიქრი და მრავალი დეტალი იყო გასავლელი....

-მალე ჩემი ცოლი გახდები..
-ვიცი ჩემო სიცოცხლე
-მინდა რომ სულ ჩემთან იყო
-ჰო იცი რომ ვიქნები..
-ვიცი,, მოკლედ მეჯვარეების საქმე მოგვარებულია, ხვალ ფულს მოგცემ და კაბა იყიდე..
-კარგი..

მეორე დღეს საქორწინო კაბების ასარჩევად წავედით მე და ჩემი მეჯვარე, როგორც იქნა შევარჩიეთ და სახლში დაბრუნებისას მოულოდნელად ლაშა შემხვდა..

-ვა კატუუს, როგორხარ?
-ლაშა, არმაიშავს შენ?
-რავიტო, აქ რაგინდა?
-ქორწილისათვის ვემზადები..
-ქორწინდები?
-კი..
-ბედნიერებას გისურვებ, მეც მალე მოვიყვან ცოლს..
-ასევე ბედნიერებას გისურვებ, მაპატიე უნდაწავიდე..
-კარგი..

ყველაფერი გამახსენდა, მისი მწვანეთვალებიც და ხმაც, მაგრამ ახლა არაფერს ქონდა აზრი.. მე ის აღარ მიყვარდა და ახლა მთელი ყურადღება ბაკოსთვის უნდა დამეთმო..

-----------------------------
პ.ს ესეც ახალი თავი.. მოგწონთ? ხვალ დავდებ შემდეგს..