მდიდარი გოგო იყო ანუკი გაბელია ლამაზი ჭკვიანი განათლებული ცისფერი თვალები ქონდა ქერა გრძელი თმა საშუალო სიმაღლის სუსტი მეთერთმეტე კლასში იყო ჰიპ ჰოპის მოცეკვავე მოცურავე მედალოსანი... ვერაზე ცხოვრობდა უბანში გამორჩეული გოგო იყო საერთოდ ყველგან გამორჩეული იყო... ზოგადად დასტოინი იყო თავის მეგობრებთან კი მხიარული სიგიჟეებსაც ჩადიოდნენ თავისუფალი იყო კომპლექსები არ აწუხებდა პირდაპირი იყო უფროსებს პატივს სცემდა და ყელას უყვარდა უცხოებთანთავდაჭერილი... საერთოდ სწერვა იყო მისი მეგობრები შეჩვეული იყვნენ ამას 4მეგობარი ყავდა მარტო ისინი იყვნენ ვინც ყველაფერიიცოდა მასზე უცხოებთან ჩაკეტილი იყო და ართვლიდა საჭიროდ ყველაფერი მოეყოლა...ბიჭები ნაკლებად აინტერესებდა 16წლის იყო და შეყვარებული ჯერ არ ყოლოდა... ისე მაგრად ერთობოდა რად უნდოდა შეყვარებული ან თვითონ ან თავის რომელიმე მეგობარს...თანაც ჯერ უფრო სწავლაზე ფიქრობდა მიზან დასახული გოგო იყო...
-ანუკი მალე ჩვენ ადგილას!!(ნინი)
-რა ხდებააა?(ანუკი)
-მოდი მალე დანარჩენებიც იქნებიან(ნინი)
და ანუკიმ ტელეფონი გაუთიშა ეს იმას ნიშნავდა რომ 1საათში იქ იქნებოდა...
შავი შარვალი და შავი გაშლილი ტოპი ამოიცვა შავ კეტებთან და შავ ჩანთასთან ერთად ხო და რათქმაუნდა შავი საათი და სათვალე შანელის სუნამო და თმა მაღლა აწეული სახლიდან გავარდა...მოახლეების გარდა სახლში არავინ იყო ვის დაუბარებდა სად მიდიოდა ან როდის იყო ვინმეს ეკითხებოდა...
1საათში უკვე ყველა ეგრედ წოდებულ თავიანთ ადგილას ბაჩოს ბაითზე იყვნენ
-ანუკიც მოვიდა კარგი ეხლა გეტყვით რა ხდეა(ნინი)
-ამოღერღე...(ანუკი)
-შენ როგორმეეე(ბაჩო)
-დავაი რა (ანუკი)
-გეყოოოთ (გვანცა)
-ჩაიწიე შენ კიდე...შეუღრინა ბაჩოს და მის გვერდზე ჩაკვეხება სცადა ბაჩომ ხელი მიკრა მერე ანუკიმაც და ჭიდაობაში გადაეზარდათ... ასე ჩხუბობენ ბავშობიდან სასაცილოა მათი ყურება...
-ააააწ გამიშვი გნებდებიი...(ანუკი)
და ბაჩომ როგორც კი ხელი გაუშვა მაშინვე ძირს დაანარცხა ანუკიმ...ასე იფორთხიალეს სანამ არ დაიღალნენ...
-შენ კიდე თქვი რაა(გიორგი)
-დადადადადაადა(ნინი)
-ორსულად ვარ აჰაჰაჰაჰ კაი ხო ვიხუმრე (ნინი)
-ხვალაც იხუმრე ხოლმე(ანუკი)
-ოო აბა ისე ყველა ერთად ძნელი შესაკრები ხართ ხოლმე (ნინი)
-ნუ იღრიჯები ერთი შენი ჭირიმე რა(ბაჩო)
-ხო ისე დღეს ჩვენი სკოლელი როა ნიკა მაგის დაბადების დღეა და ხო მოდიხართ?(ნინი)
-ხოო ერთი სული მაქ (გვანცა)
-წავედიმე და 6საათზე გამომიარეთ ვინმემ(ანუკი)
...
სახლისკენ მიდიოდა ანუკი სტარბაქსის ყავა სვამდა როცა მოულოდნელად უცნობი დაეჯახა და ზედ გადაასხა
სასტიკი თვალებით შეხედა საბას ანუკიმ და თან გაბრაზებული სულ წამოჭარხლდა...
-ბოდიშსაც არ მოიხდიი?(ანუკი)
-საბოდიშო რამაქ შენ თუ წინ არ იყურები?...გაიკვირვასაბამ სწერვა სახით გახედა საბას არაფერი აღარ უთქვამს ანუკის...
რისი თქმა ღირს ამ შეუგნებლისთვის გამწარებულმა გაიფიქრა ანუკიმ...
სახლში ავიდა ცდილიბდა იმ იდიოტზე აღარ ეფიქრა მაგრამ მაინც ნერვებს უშლიდა მისი ირონია უკვე წასვლის დრო რომ დადგა ოთახში ავიდა შავი უბრალო მოკლე კაბა ჩაიცვა ისევ შავ კეტებთან ისევ სათვალე და საათი თმა კი ისევ მაღლა აწეული აუ რა გოგოა რო დაინახო გული წაგივაა შოკიააა ბაჩომ მოაკითხა...
-საჩუქარზე გავიდეთ რა ჯერ(ანუკი)
-იყიდეს უკვე ნინიმ და გვანცამ (ბაჩო)
-გიორგიც მაგათთანაა?(ანუკი)
-ხო აბა სად იკნება(ბაჩო)
...
ბევრი სასმელი, კარგიდიჯეი, ანუკის საყვარელი ადამიანები, კარგი აურა, ნამდვილი სამოთხეა გაიფიქრა ანუკიმ...
-ნიკაა გილოცავ... და ანუკი ნიკას მოეხვია...
-ვიცეკვოთ? (ნიკა)
-რატო არა(ანუკი)
და ესე ჩახუტებულები საცეკვაოდ გაიწივნენ როცა დაიღალნენ ბარისკენ წავიდნენ იქ საბა დახვდათ...
-ანუკი გაიცანი ეს საბაა ჩემი ბიძაშვილი...
-არ არსებობს წაიჩურჩულა...ანუკიმ
-სასიამოვნოა ირონიულად გაუღიმა საბამ...
-შეენ? შენ? ჩემთვის არცისე სასიამოვნოა
ორი სწერვა ორივე ამაყი ეზიზღებოდათ ერთმანეთი და რატომ თვითონაც არ იცოდნენ ვიღაცა უნდა ჩამდგარიყი მათ შორის ვიღაცას უნდა ჩაექრო ეს ცეცხლი... იქნებ სწორედ ამ ცეცხლს და მიუწვდომლობას ქონდა მუღამი...
-რა ხდება?...მშვიდად იკითხა ნიკამ...
-არაფერი ძმაო... ანუკი იქნებ ვიცეკვოთ...(საბა)
-არა დავიღალე(ანუკი)
-მიდი რა ანუკი ეცეკვე ჩემი ხათრით (ნიკა)
-ჯანდაბას...(ანუკი)
-ისე დამამადლე შენთან ცეკვა გადამინდა მაგრამ რადგან შენ ესე ძაან გინდა ვიცეკვოთ(საბა)
ანუკი მიტრიალდა და გამწარებული წასვლას აპირებდა როცა საბამ მაჯაში ხელო სტაცა და თავისკენ ნიიზიდა
-ვიცეკვოთ ლამაზო...(საბა)
-აღარმინდა(ანუკი)
ეს თქვა და ტანი ნელნელა ააყოლა მუსიკის რითმს და პირველად ჩახედა საბას მწვანე თვალებს... დასცხა ანუკის რაღაც იგრძნო მოჯადოვდა რაღაც მწველი იგრძნოო ეს საბას თვალები იყო...
-გამიშვი... დაიყვირა და სასწრაფოდ გარეთ გავარდა საბაც უკან გაჰყვა...სკამზე ჩამოჯდა ანუკი და თავი ხელებში ჩარგო...
-კარგად ხარ...(საბა)
-არვიცი არვიცი არა(ანუკი)
საბამ სიგარეტი ამოიღო და ანუკის გაუწოდა...
-გინდა?(საბა)
-არაა ან მომეცი(ანუკი)
საბამ მოუკიდა ანუკის სიგარეტსაც და ანერვიულებმა ანუკიმ ხელის კანკალით დაარტა ნაპასი...
-რა ჯანდაბა მჭირს...(ანუკი)
-სასწრაფოში დავრეკო?(საბა)
-არაა საჭირო შედი და მოვალ ცოტა ხანში(ანუკი)
მისი ცუდად ყოფნის მიზეზი აშკარად არ იყო მხოლოდ მისი თვალები... ცოტა ხანში შებრუნდა ბარში სასმელი მოითხოვა და მეგობრებთან ცეკვა განაგძო შორისდან უყურებდა საბა და და ცეცხლი ეკიდებოდა გულზე ალი ედებოდა და საშინელი ზიზღით ივსებოდა... ანუკიმაც გახედა რამდენჯერმე და მანაც იგივე იგრძნო სიზღი და მისი მოკვლის სურვილი მაცდური და ირონიული ღიმილი ქონდა საბას გულში ჩამწვდომად სასტიკი სიცილი აღიზიანებდა ანუკის ყველაფერირაც მას ეხებოდა ვეღარ მოითმინა ბარიდან გამოვარდა და პირველივე შემხვედრ ტაქსში ჩაჯდა...
-სადხარ გოგო(გვანცა)
-წამოვედი(ანუკი)