ძალიან დაღლილი ვიყავი,თან სიცხისგან მოთიშული და ჩასვლისთანავე მდივანზე წამოვწექი. –აუ ბეე,გთხოვ ერთი ჭიქა ცივი წყალი მომიტანე რა–გავძახე. –ინებეთ"ცისფერთვალება" ქალბატონო–და წყალი დადიანმა მომაწოდა. –ჰმ,მადლობთ.ამ სიტუაციაში ჩაის ნამდვილად კობია–ვუთხარი სიცილით და ჭიქა გამოვართვი. ძალიან მესიამოვნა ცივი წყალი,ჭიქა იქვე დავდე და ისევ წამოვწექიბალიში ხელებში მოვიქციე და თავი შიგ ჩავრგე.დადიანი იქვე დამიჯდა და სიცილით მიყურებდა. –რაღაც მოიწყინე ხო? –არა,უფრო დავიღალე–ვუთხარი საწყალი ხმით და თავი ავწიე. –ააჰ,მაგას არაუშავს. –გინდა"ჯოისტიკი" ვითამაშოთ?–მკითხა მოულოდნელად. –კარგი,რატომაც არა–დავთანხმდი.ცოტა გამიხარდა კიდეც,მაგრამ არ შევიმჩნიე.მან გამიღიმა და თამაშის "პულტი" მომაწოდა. ოღონდ ეს არა,მის ღიმილს მგონი ჯადოსნური ძალა უბრუნდებოდა და მისი ცქერა სულ უფრო მინდებოდა. -აბა,ქალბატონო ნუკა ახვლედიანო ვნახოთ თუ დაამარცხებ უძლეველ ცოტნე დადიანს-მითხრა და ირონიული ღიმილით გამომხედა-ვუპასუხე იგივე ირონიით. -მაგასაც ვნახავთ დადიანო! -აუცილებლად ვნახავთ.ხო,და კიდევ გამარჯვებულს ერთი სურვილი დამარცხებულთან.მოსულა?-ოჰო,როგორი აზარტული ყოფილა.ანუ ერთი სურვილი გარანტირებული მაქ დადიანთან. -მოსულა-ვუთხარი და თამაში დავიწყეთ. ძალიან გავერთეთ,ბევრი ვიცინეთ კიდეც. თავიდან მე ვიგებდი მაგრამ შემდეგ ცოტნემ ბოლო ძალები გამოიყენა და სამწუხაროდ წავაგე.ჩემდა საუბედუროდ ის ერთი სურვილი დადიანს გადაეცა. -მიფრთხილდი"ცისფერთვალება" ქალბატონო,თორემ არ დაგინდობ-მითხრა და გაიცინა. -არა რა უსამართლოდ მოიგე.გქონდეს ეგ ერთი სურვილი,სულაც არ მეშინია შენი-ვუთხარი და დავეჭყანე. -მაგასაც ვნახავთ-და თავისი ჯადოსნური ღიმილი გამოიყენა რომელიც პირდაპირ მიზანში მოარტყა. ამ სიცილსა და გართობაში ისე გავიდა დრო სულ ვერ გავიგე,როდესაც კარზე კაკუნი მომესმა მივხვდი,რომ უკვე 7 საათი იყო და ბავშვებიც მოსულიყვნენ. -როგორც იქნაა,ბავშვები მოვიდნენ-ვიყვირე სიხარულით და კარის გასაღებად წამოვხტი. -მიდი,მიდი სადმე არ გაგექცნენ-მითხრა ირონიით.მე დავეჭყანე და კარები გავაღე.კარების გაღებისთანავე,თვალში მომხვდა ულამაზესი,ყვავილების თაიგული,რომელიც თაზოს ეჭირა ხელში.გაფიქრებაც ვერ მოვასწარი,რომ ლიკამ იყვირა. -ნუუუკ-ყველა ერთად შემოვიდა და გადასაკოცნად წამოვიდა. -ჩემი ბავშვები-ვიყვირე მეც და პირველი ჩემს ლიკას ჩავეხუტე და Bავშვებმა ძლივს დაგვაშორეს. მერე ჩემი უსაყვარლესი დემეტრეს,ლუკას ნუცას და ბოლოს თაზოს ჯერიც დადგა.ჩემთან მოვიდა ჩამეხუუტა,ლოყაზე მაკოცა და ვარდები მომაწოდა. -ეს შენ,ყველაზე ლამაზ გოგოს მთელს მსოლიოში-მითხრა და გამიღიმა.ოქვე მჯდარი ცოტნე ყურადღებით აკვირდებოდა მიმდინარე სიტუაცის. კი ვერ მიხვდება,რომ გავიდეს მაგრამ ის ხომ ჯიუტი დადიანია ამიტომ ადგილიდანაც არ განძრეულა. -დიდი მადლობა თაზო.არ იყო საჭირო-ვუთხარი მორცხვად. -როგორ არა. ეგ მეორედ არ თქვა-0მითხრა და მოშტერებით დამიწყო ყურება.უხერხულობაში ჩავვარდია მიტომ თაიგული უცებ წყლიან ლარნაკში ჩავდე და ბავშვებთან მივედი. როგორც ვხედავ ცოტნეს ბიჭები უკვე გაეცნო და ხელიც ჩამოართვა კიდეც.ლიკა კი თვალებით მჭამდა და ცოტნესკენ მანიშნებდა. -ბავშვებო,გაიცანით ეს ჩემი,თბილისელი სტუმარია ცოტნე. -გავიცანით უკვე ნუკ-მითხრა ლუკამ. -ნუ მოკლედ თქვენ ვინმე რამეს დაგასწრებთ-მეც ვუპასუხე სიცილით და დემეტრესა და ლიკას შუაში ჩავჯექი. -ნუკიტო(ასე დემე მეძახის)სასმელი მოვიტანეთ.წავალ ჭიქებს მოვიტან თან ნანა ბებოსაც ვნახავ-არ აგგიკვირდეთ,ზეპირად იცოდა,სად რა იყო.ძმასავითაა -მოიცა დემე მეც წამოვალ,დაგეხმარები-უთხრა ლიკამ და უკან გაყვა. -კაით მალე მოდით-გავძახე. ცოტათი აშკარად უხერხულობა ჩამოვარდა,დვაპირე რაღაც მეთქვა მაგრამ ვინ გაცდის. დადიანმა დაიწყო. -თქვენ კლასელები ხართ ხო? -კი ყველა თაზოს გარდა.ის ჩვენზე ერთი წლით უფროსია-ვუთხარი და გავუღიმე. -აჰა,გასაგებია-თქვა ცოტნემ და თაზოს გადახედა.შევნიშნე რომ თაზოს აშკარად არ მოეწონა დადიანი მაგრამ დიდად არ გამოუხატავს.უცებ ჩემმა ტელეფონმა დაიწყო წკრიალი. -აუ ცოტნე მომე რა,დედა იქნება -აიღე ნუკ-მომაწოდა და გამიღიმა.მოიცა მის ჩანაფიქრს ვერ მივხვდი. ეს ნუკ და გაღიმება რა იყო ერთი. რა თამაში წამოიწყე ცოტნიკოო.ფრთხილად იყავი. -ხო დეე რას შვებით? -ეხა ვათვალიერებთ,მერე საჭმელად წავალთდა მალე დავბრუნდებით.თქვენ რას შვებით? -ოჰ კაია,გიგულავით და ეგაა-გამეცინა. -რავი არაფერს,ბავშვები მოვიდნენ და ვერთობით -კაი დე ჭკვიანად იყავით და ჩვენ გვიან ჩამოვალთ. -კაი დე გკოცნი.-ვუთხარი,ტელეფონი გავთიშე და იქვე თაროზე გავდევი. -აი,ჩვენც მოვედით-დაიძახა დემემ და სასმლით ხელში ჩვენთან წამოვიდა,უკან კი ლიკუნა ჭიქებით მოდიოდა. -ოჰო,მიდი დემე გახსენი-დავძახე და მათ შორის ჩავჯექი.შემდეგ ბებო გამოვიდა და რაღაც სასუსნავები გამოგვიტანა. ძალიან ბევრი დავლიეთ(არაყი),დემე სხვა რამეს არხ წამოიღებდა ისე უყვარს. გამიკვირდა,რომ დადიანმაც რამენი დალია და მშვენივრად შეეწყ ჩემს მეგობრებს. რაც შეეხება თაზოს,ის რაღაც ცუდ ხასიათზე იყო,ვერაფრით ვერ გავართეთ,ბევრიც არ დაულევია. -ნუუკაა,მიდი გიტარა მომიტანე ჩემო ლამაზოო-მითხრა უკვე მთვრალმა ლუკინომ. -ახლავე ჩემო სიცოცხლე-ვგიჟდები მის დაკვრაზე და საერთოდ,ვგიჟდები როდესაც ბიჭი გიტარაზე უკრავს.არ ვაჭარბე და შემიძლია მთელი დღე ვუსმინო კიდეც.გიტარ მოვუტანე და თავისი საფირმო სიმღერა(ოცნება) დაიწყუო.მიყვარს ეს სიმღერა.ყველა ერთად ავყევით(მინდა გითხრათ ცუდად სულაც არ ვმღერი).შემდეგ ჩემდა გასაკვირად გიტარა დადიანმა აიღო და დაკვრა დაიწყო. ვერ წარმოიდგენთ ისე საოცრად გამოიყურებოდა გიტარით ხელში,ისე უხდებოდა მის მომაჯადოებელ ღიმილთან ერთად,რომ თვალი ვეღარ მოვაშორე.მომინდა ,რომ ვყოფილიყავით სადღაც ძალიან შორს და მესმინა გაუჩერებლად მისი სიმღერა. ვეღარ მოვიითმინე და ვუთხარი -დადიან!ამას მიმალავდი?რა კარგად უკრავ-ვუთხარი და გავუღიმე(რაც თაზოს არ გამოპარვის და კარგად მოგეხსენებათ მისი სასტიკი ეჭვიანობის შესახებ). -ეს სპეციალურად შენთVის ნუკ-მითხრა და მანაც გამიღიმა. ბიჭები და ნუცა რაღაცაზე იცინოდნენ,ლიკას ეს სიტუაცია არ გაპარვია და ყურში ჩამჩურჩულა. -მერე დაგელაპარაკები მე შენ-მითხრა და ეშმაკურად გამომხედა. -კაი-ვუთხარი და ლოყაზე ვაკოცე.დემეტრემ რაღაც ანეგდოტი მოყვა და ყველა სიცილით მოგვკლა(თაზოს გარდა).მე და ცოტნე ერთმანეთს"ვასკდებოდით" სიცილით. უცებ თაზო ადგა და გარეთ,ბაღისკენ წავიდა. -ნუკაა ერთი წუთით გარეთ გამო რა-გასვლის დროს მითხრა. -კაი ახლავე-ვუთხარი და ავდექი.დადიანმა შეამჩნია და თვალი გამპომაყოლა.რაღაც არ მოეწონა.გარეთ,რომ გავედი თაზო მოშორებით იდგა,სიგარეტს ეწეოდა და ანერვიულება ეტყობოდა.