დილას ხმაურმა გამაღვიძა,თავი მობეზრებულად წამოვწიე და სოფის გავხედე რომელის ბრაზისგან კიოდა.
-რა მოხდა რა გაკივლებს გოგო-ნამძინარევმა შევუბღვირე.
-რა და რო მეძინა ლუკა იყო აქ და თავზე ცივი წყალი დამასხა-ბრაზისგან სახე დამანჭა რაზეც ჩემი სიცილი მოჰყვა.
-აჰაჰაჰაჰჰჰაჰჰა კაი რააა-მობეზრებულად ვთქვი და გავიზმორე.
-რა კაი რა ნახე თმა რას მიგავს ასე როგრ წამოვიდე გაგიჟდი?!-შემომწუწუნა გოგომ.
-ვაიმე სოფიკოოო ნერვეებს მიშლი უკვე რააა-ეხლა მეც შევუღრინე.
-ოო ნუ მეძახი სოფიკოს მგონია რო მსუქანი ვარ-სოფის ვინმე სოფიკოს რომ ეძახის გონია რომ მსუქანია,მსუქან გოგოებს ქვიათ სოფიკოო ამბობს ჩემი დებილი დაქალი.
-ოო მიდი რაა-ენა გამოვუყავი. წამოვდექი და აბაზანაში შევედი..იქიდან სულ გაწუწული გამოვედი სოფი დაბლა იყო მეც პირსახოცით ვიყავი..კარადასთან მივედი..ახლა რა ჩამეცვა?! თან ისეთი რომ მთაში გამომდგომოდა?! მაისურს ვიღებდი როცა ოთახში კარი შემოაღო ვიღაცამ..აი აქ მომინდა რომ მიწა გამსკდარიყო და შიგ ჩავეტანე.
-ისაა უნდა მეთქვა როო-ოთახში ალქსანდრე შემოვიდა-ცოტა ხაანში გავიდოდით-წინადადება დაასრულა ამათვალიერა,ნერწყვი ხმაურიანად გადაყლაპა და მე შემომხედა..მე კი გაშეშებული ვიყავი.
-აა ისაა ხო მალე ჩამოვალ-დაბნეულად ვუთხარი ისე შემრცხვა სულ ავწითლდი.
-გელოდებით-კიდევ მადიანად შემომხედა და ირონიული მზერით დამაჯილდოვა.
სანდროს ნაამბობი:
დილას ავდექი,ვისაუზმე მალე ყველამ გაიღვიძა ნელ-ნელა ვემზადებოდით.მხოლოდ მარიტა არ ჩანდა,ვიფიქრე მე ავაკითხავ იქნებ არც გაუღვიძია და მე გავაღვიძებ თქო..მაგრამ იქ შეულს უკეთესი სანახაობა დამხვდა..
კარადასთან მდგარი მარიტა დავიანხე რომელსაც თმები გადმოეყარა კუდად ჰქონდა შეკრული ტანზე კი პრსახოცი ჰქონდა მოხვეული,მხრებზე წყლის წვეთები და ამავდროულად ფეხებზეც ისეთი მადის აღმძვრელი იყო რომ..სწორი ტანი ძალიან უხდება მოყავისფრო თმა ხომ საერთოდ..მახოსვს ბავშობაში სულ ვთამაშობდით. ისიც კი მახსოვს რას ვუმეორებდი -ბლოს მაინც ჩემთან იქნები_თქო!!! მას ახლა შეიძლება არც კი ახლოსვ მაშინ ძალიან პატარა იყო..ვერ ხვდებოდა რას ვამბობდი,მეც ვერ ვხვდებოდი უბრალოდ მინდოდა რომ მარიტა სულ გვერდით მყოლოდა მინდოდა არსად გამეშვა არ დამეკარგა..ბრიტანეთში ყოფნისას მასზე ყველაფერი ვიცოდი..ბიჭების მეშვეობით ახლა კი ჩამოვედი რომ მას მისი ადგილი მივუჩინო ჩემთან!!! ძალიან მომწონდა მაგიჟებდა ჩემი ყვეაფერი იყო ოღონდ სიყვარულში არ გადადიოდა ეს ყველაფერი ან შეიძლება კი მაგრამ მინდოდა სიტყვა ამესრულებინა განა იმიტომ რომ ვთქვი და ეს უნდა გამეკეთებინა,მინდოდა არსად გამეშვა და სულ ჩემი ყოფილიყო!!!
მარიტას ნაამბობი:
როგრც იქნა გავიდა მეც ამოვისუნთქე ისე დამაბნია მისმა ღიმილმა ისე დამაბნია რომ რავიცი..გონს მოვედი და ისევ ტანსაცმელს ვარჩევდი...შორტები,მაისური,პერანგი წელზე მოვიხვიე თმები კუდად ავიწიე,მოსახერხებელი კედი ამოვიცვი და ჩემს პატარა ჩანთას ხელი დავავლე მეც დაბლა ჩავედი.
-დილამშვიდობისა-მივესალმე ყველას.
-დილამშვიდობის,მოდი ვისაუზმოთ-მაგიდას შემოვუსხედით უცებ ვისაუზმეთ. მე და სოფიმ ყელაფერი მალე მოვაწესრიგეთ და გავუდექით გზას. ცოტა დამღლელი კი იყო მაგრამ ისეთი ლამაზი, სურათებს ვიღებდით..თან ვლაპრაკობდით..
-აუ დავიღალეე-დაიწუწუნა სოფომ. ჩვენც გავჩერდით.
-ალექს დამიჭირე ეს-ლუკამ ალექს პატარა ჩანთა გაუწოდა შემდეგ კი სოფისკენ დაიძრა. უცებ ხელში აიყვანა რაზეც სოფის კივილი და ჩვენი სიცილი მოყვა.
-რასს აკეთებ დამსვი იდიოტო!!-გაკიოდა ჩემი დებილი დაქალი.
-ხომ თქვი დავიღალეო-თავი იმართლა ლუკამ. სოფი დაწყნარდა და შეეგუა ლუკას მხარზე "ყოფნას" ყველა წინ წავიდა მეც დავიღალე მაგრამ ჩუმად ვიყავი გვერდით სანდრო მედგა..ტყეში კი ღრმად ვიყავით შესულები.
-არ დაიღალე?-მკითხა ალექსანდრემ და გამომხედა.
-ცოტა დავჯდეთ რაა-შევწუწუნე და ბალახზე ჩამოვსხედით. ორივე ჩუმად ვიყავით ეს სიჩუმე ნერვებს მიშლიდა.
-იქამდე როდის ავალთ?-ვკითხე დაღლილმა.
-კიდე დარჩა მარა გავქაჩავთ მერე ძაან აღმართი იწყება-ხელით მიჩვენა და გამიღიმა.
-აუუჰ იმათ არც ვახსოვართ-ბავშვებზე მივუთითე და გავიცუნე.
-გიხდება სიცილი-გამიღიმა.
-შენ ღიმილი-სიამაყე მოვისროლე და ის ვუთხარი რასაც ფიქრობდი-წამო წავიდეთ-უცებ გადავატანინე ყურადრება.
-წამო რო დაიღლები მითხარი და დავჯდეთ-ავდექით და გზას გავუდექით..მართალის იყო დაიწყო ის საშინელი აღმართი..ვერ ავდიოდი სანდრომ დამინახა და ჩემსკენ წამოვიდა.
-დაგეხმარები-ხელი გამიწოდა და მისკენ მიმქაჩა..მიქაჩვამ არ გაამართლა როცა მაღლა ავედი პირდაპირ მას შევასკდი კინაღამ ჩავეხუტე.
-მალდობა-მოვშორდი და გზა განვაგრძე. მივედით მთის წვერამდე..აქიდან მთელი თუშეთი მოჩანდა ისეთი ლამაზი იყო მეგონა ყველაფრის უფლება მქონდა და ასეც იყო!
-რაა სილამაზეაააა-ლუკამ სოფი დასვა და ახლა ჩემთან მოვიდა.
-ხოო მოდი ეხლა ვჭამოთ რაა-დაიწუწუნა ლუკამ.
-არა დაბლა მდინარეა და იქ დავჯდეთ რაა თან ვითევზავებთ-იქ ცოტა ხანს ვიყავით ნელ-ნელა მდინარისკენ წავედით.. აქაც მშვენიერი სანახაობა იყო..ჩვენს გარდა არავინ იყო..
-ეე რა ლამაზიაა-ახლა მეც გამოვხატე აღფრთოვანება.
-შენსავით-ყურში მიჩურჩულა სანდრომ მე კი სულ ავწითლდი.
-სიწითლეც რო გიხდება-გამიცინა უკვე ნერვებზე დახტოდა.
-დამანებე თავი-ბავშვივით გავებუტე. ბიჭებმა ანკესები აიღეს და თევზაობა დაიწყეს დანარჩენები ცეცხლს ანთებდნენ მწვადი რომ შეგვეწვა. მე და სოფიმ კი პიკნიკის მაგვარი სუფრა გავშალეთ..
-არისს უკვე მეორე თევზიი-შესძახა გიომ მეც მასთან მივირბინე რომ მენახა.
-გინდა ანკესი დაგაჭერინო?-მკითხა სანდრომ.
-კიიი-ანკესის დაკვებას მასწავლიდა დანარჩენები კი ცეცხლისკენ გაემართნენ. ხელი ხელზე დამადო და გვერდიდან მედგა მისი ცხელიჩემსას დაადო და ეცადა რომ უკეთესად დამეჭირა. მისი გულის ცემა მესმოდა.
-მძიმეა-დავიწუწუნე მე. ეს კი მიღიმოდა...
-ოხხ კაი მომეცი-ანკესი მივეცი და მეც ნაკვერჩხლისკენ წავედი. სამწვადე მზად იყო უკვე ცეცხლზეც შემოელაგებინათ. მალე თევზიც მოიტანეს 3 ცალი დიდი თევზი დაიჭირეს. მწვადიც გაკეთდა თევზიც ნაკვერჩხალზე შევწვით მოგვიანებით კი სიმინდიც ნაკვერჩხალე მოვათავსეთ. ჩვენს პატარა სუფრას შემოვუსხედით და ერტად ყოფნით ვტკბებოდით.
----------
შემიფასეთ ძალიან მახარებს რომ მოგწონთ თუ რამე ცუდია მითხარით რომ გამოვასწორო ვცდილობ უკეთესი გავხადო რავიცი ბოდიში დაგვიანებისთვის და მალდობთ რომ კითხულობთ მიიყვარხართ ფიიფფოოოოოლლლლ (ვიცი რო ვერ ვარ :დდდდ) იაქტიურეთ!!
პ.ს ჩემი ახალი ნიკია "მარიამი"