ორივე ცდილიბდა მღელვარება არ შეემჩნიათ მაგრამ მაინც ეტყობოდად რომ ნერვიულობდნენ.. მინდოდა ხატიასთან მისვლა და ჩახუტება მაგრამ თავი შევიკავე,წესით ეხლა მეც ბედნიერი უნდა ვიყო ჩემი საუკეთესო მეგობრის ბედნიერებით მაგრამ ეხლა შიშს უფრო ვგრძნობდი ვიდრე ბედნიერებას, არ მინდა კიდევ ერთხელ ატკინოს გული ხატიას უკვე მისმა ქმარმა.. უხერხული სიჩუმე ნიკას დედამ ქალბატონმა დალიმ დაარღვია და ხატის მშობლებს ნიკა გააცნო შენდეგ მაგიდასთან მიგვიწვია, ხატიამ მაშინვე განაცხადა რომ დარჩენა ქონდა გადაწყვეტილი და ჯობდა ქორწილის ამბები დაგვეგეგმა, მშობლებსაც სხვა რა გზა ჰქონდაწათ ხატიას გადაწყვეტილება მშვიდად მიიღეს, ისედაც ვიცოდით რომ ასე იქნებიდა რადგან ეს ნაბიჯი თავისი სურვილით დაგადგა არავის დაუძალებია... მე და ნინოს გული ძალიან დაგვწყდა რადგან ჩვენმა საუკეთესო მეგობარმა ესეთ მნიშვნელოვანი ნაბიჯი გადადგა და ჩვენთვის არაფერი უთქვამს.. ახლა მინდოდა ხატიასთან ლპარაკი მაგრამ არა ყველას თანდასწრებით, მაინტერესებდა რატომ არ გაგვიმხილა რასაც აპირებდა ან საერთოდ რატომ დაგვიმალა რომ ნიკას შეურიგდა? ნუთუ არ გვენდობა??.... ეს ფიქრები არ მასვენებდა ტვინს მიბურღავდა, სამაგიეროდ ნიკასა და ხატიას მშობლებმა გაუგეს ერთმანეთს შესანიშნავად, ქორწილზეც ისაუბრეს, ბევრიც იხუმრეს, დანათესავებაც აღნიშნეს, ლელა დეიდა კი ზოგჯერ მაინც სევდიანი თვალებით გადახედავდა ხატიას, ეძნელებოდა თავისი ერთადერთი შვილისგან შორს ყოფნა რომ მოუწევდა. როცა მომღიმარ ხატიას ხედავდა თითონაც ბედნიერი ღიმილი ეკვრობოდა სახეზე. ქალბატინმა დალიმ ხატის უთხრა ჩვენთვის მათი ბაღი ეჩვენებინა და ბოლოში დაამატა სალაპარაკოც გექნებათ და ხელს არავინ შეგიშლითო, სახლის უკან ულამაზეს ბაღში შევედით, ბილიკები კოხტად იკლაკნებოდა, ფერადი ყვავილების დეკორაციებიც გემოვნებით ეყო გაკეთებული და მოსასვენებელი ადგილებიც მყუდრო იყო, სკამზე ჩამოვჯექით და არცერთი ხმას არ ვიღებდით, ველოდებოდით ვინ დაიწყებდა ლაპარაკს, ხატიამ დაიწყო.. მაგრად ჩაგვეხუტა და ბოდიში მიგვიხადა..
_მეგონა გამიბრაზდებოდით და ვერ გითხარით რო შევრიგდით (ხაატია)
_იმაზე გავბრაზდით რომ ეს დაგვიმალე (მე)
_კაი რაა ხატო გეთქვა და ხომ იცი გაგიგებდით, მართლა არ მეგონა ჩვენ თუ დაგვიმალავდი. (ნინი)
_გეყოთ ეხლა მოთქმა, ვიცი არ უნდა დამემალა თქვენთვის მაგრამ.... მაპატიეთ რაა...
_ჩვენ გაბრაზება გაგვივლის მაგრამ შენზე ვდარდობთ, არ მინდა კიდე გეტკინოს გული...(მე)
_ვიცი გოგოებო თქვენ მესმის, მაგრამ დამიჯერეთ ნიკა ისეთი არაა თქვენ რომ გგინიათ, მარტლა ვუყვარვარ და ყველაფერი ძალიან ძალიან კარგად იქნება... ისევ მაგრად ჩავეხუტეთ ერთმანეთს... ჩემი თელეფონიც აწკრიალდა დედაჩემი მირეკავს
_ხო დეე...
_რას შვები დედიკო ხატია როგორ არის?
_ კარგადაა დეე.. ეხლა ვლაპარაკობდით..
_მომიკითხე და ჩემგან მიულოცე... შენ რას აპირებ სახლში მოხვაალ? ამ საღამოს თბილისში ხარ წასავლეი ხვალ ორშაბათია და სასწავლებელში უნდა იყოო...
_ხოო მახსოვს დეე... მალე წამოვალთ და თბილისში წასვლასაც მოვასწერბთ.. გაკოცე.. ლაპარაკი დავამთავრე და ნინის მივუბრუნდი
_ ხვალ სწავლა გვააქვს და მალე წავიდეეთ რაა.. კიდე კაი დედაჩემმა დამირეკა თორე არ მახსოვდა... ისევ სახლში დავბრუნდით კარები გავაღეთ და ყველამ ჩვენ შემოგვხედა..
_კიდევ კარგი დაბრუნდით თორე ძებნის დაწყებას ვაპირებდი, ვიფიქრე ცოლი მომტაცესთქო... სიცილითგვითხრა ნიკან და ხატიას შუბლზე აკოცა..
_შშენგან განსხვავებით უკითხავად არ წავიყვანთ თქვა ნინიმ და ნიკას დაეჭყანა,
ზაზა ბიძიას ვთხოვეთ შინ წავეყვანეთ. მან პირდაპირ თბილისში წაყვანა შემოგვთავაზა მაგრამ სამწუხაროდ ბარგი თან არ გვქონდა.. მასპინძლებს დავემშვედობეთ და წამოვედით. ქუთაისში გვიან დავბრუნდით, საშინლად დამღალა მგზავრობამ მაგრამ ჯერ სად ვარ, ცოტახანში თბილისში უნდა დავბრუნდეთ, ლაპარაკის თავიც არბმქონდამაგრამბ დედას მაინც დაწვლილებით მოვუყევი დღის ამბები. როგორც იქნა აბაზანაში შევედი, მესიამოვნა სცელი შხაპი, საკმაოდ შემიმსუბუქა დაღლილობა.. გამოვედი მივწესრიგდი, ნინოს სმსი დამხვდა 20 წთში შენთან ვარ და მზად იყავიო 15 წუტის წინ მოუწერია... როგორც ყოველთვის ვიცოდი ეხლაც დროზე მოვიდოდა, დედას ბარგი უკვე ჩაელაგებიდა, ნინიც მოვიდია მანქანით დედას დავემშვიდობე და გამოვედი.მანქანაში ნინის შეყვარებულიც დამხვდა ირალი ავალიანი, ნამდვილი ჯრლტმენია, 1 წელია შეყვარებულებიბარიან და არც უკამათიათ...
_ ოჰ პრივივეტ იკა, აქ არ გელოდი,
_ანის გაუმარჯის, ჩემმა ნინიმ მომიყვა დღევანდელი ამბები ამხელა გზაზე მარტოს ვეღარ გაგიშვაგიშვებდით, გვიანია უკვე და დაღლილებიც ხართ,
_ ოოხ რა კარგი ბიჭი ხაარ შეენ ოღონდ თავში არ აგივარდეს შექება...
_რა იყო გოგო ხო არ შემარგო ერთი კაი სიტყვა, მასეთი მწარე ენა რომ გაქვს მაგიტომაც არ გყავს შეყვარებული... მითხრა სიცილით..
_მე არ მინდა და იმიტომ არ მყავს.. (გავბრაზდი) შენ გირჩრვნია მანქანა დაძარი თორე ასე თუ გააგრელე ხვალაც ვერ ჩავალთ თბილისში.
_მართლა მწარე ხაარ რააა.. კაი წავედით.
ცოტა ხნით ხმა არცერთს არ ამოგვიღია... მე უკანა სავარძელში კომფორტულად მოვკალათდი დაა ვხედავდი როგორ სიყვაულით გახედავდა ხოლმე ირაკლი ნინის რომელსახ ჩასძინებოდა. უცებ დამაცემინა
_ გაზდაა მომაძახა ირაკლიმ სიცილით
_ოო! მე მაზდა მირჩევნია....

_ოჰ გემოვნება კაი გქონია, ჯერ გაიზარდე დიდი გოგო და მაზდა მერე იყოოს...
_საზიზღარი ხაარ..
_ვიცი,.... აუ ცოტახანი მელაპარაკე რაა თორე მეც თუ ნინოსავით ჩამეძინა კარგად იქნება საქმე..
_რა გელაპარაკოო? შენი ამბავი რომ ვიცი კიდე ნერვებს მომიშლი და უნდა გეჩხუბო.
_ ეხლა მაინც რა გითხარი ჩხუბს რომ მიპირებ?
_ჯერ არაფერი მაგრამ დარწმუნებული ვარ მეტყვი ამიტომ ჩუმათ ყოფნა მირჩევნია...
_მართლა მწატე ხაარ შეენ.
ტყუილად კი არ გეძახი....
_ირაკლიიი უკვე მაბრაზებ და თუ დავიქოქე იცოდე ვერ გამაჩერებ.. ვუთხარი სიცილით..
_ნუ მწარე ენა კი გაქვს მაგრამ გული გაქვს კეთილი... იმედია შენს რისხვას გადავურჩები..
_ბიჭოოო მე მწარე ენა კი არ მაქვს უბრალოდ სიმართლეს ვამბოობ ყოველთვის..
_ ნუ მოკლედ ყველაფერზე გაქვს პასუხი რააა..
_დიახ დიაახ... სხვანაირად არც შეიძლებაა.. მართალია უაზრობაზე ვსაუბრობდით მაგრამ მთავარია ირაკლის არ ჩაძინებოსა საჭესთან და თბილისში როგორმე ცოცხლებს ჩავეღწიოთ....შუაღამეზე როგორც იქნა თბილისში ჩავედი, ძლივს მივაგენი ჩვენი ნაქირავები ბინის გასაღებს ერთი სული მქონდა როდის დავიძინებდი. 1საძინებელი გვაქვა, ამიტომ ირაკლის მისაღებში დივანზე მოუწია დაწოლა... ბალიშზე დავდე თავი თუ არა მაშინვე ჩამეძინა