****
კარებში იმედგაცრუებული კეკე იდგა და უყურებდა მიშკას რომელსაც 1 თვე უმისოდ თვალებზე დასტყობოდა , თმებში ჭაღარა შერეოდა რომელიც არა წლებს არამედ წუთებს მოეტანა, თითქოს ყოველი თმის ღერის გათეთრება დაინახაო ისე შეაკანკალა , მიშკას მტკიცე შუბლზე მარტოობის ხაზები გადიოდა , იმ წამსვე მოუნდა დაეკოცნა , დაევიწყებინა ის ერთი თვე უმისოდ რომ გაატარა , როდის შეუყვარდა ასე ძლიერად ვერ გაიგო.ყოველი ცრემლი გაახსენდა ყოველ ღამე ბალიშს რომ ასველებდა , სიამაყემ დაჩრდილა უცებ სურვილი ეკოცნა , წელში გასწორდა და ლიზასკენ გაიხედა.
-ლიზა მაკიაჟის გაკეთება მინდოდა , მაგრამ ვინაიდან სტუმარი გყავს წავალ ნინის გავძახებ, არ დალოდებია არც ლიზის პასუხს და არც მიშკას რეაქციას ისე გაბრუნდა და თავ-პირის მტვრევით ჩაირბინა კიბეები და მეზობელ სადარბაზოში შევარდა.

*****
-ააუ კეესოოო დროზე გამოდი თორემ დამრთავდა დაჯილდოება .საძინებლის კარებზე უკაკუნებდა სანდრო და თან ციალას ებუზღუნებოდა რაღაცაზე.
-გამოვდიივააააარ .... გამოაღო კარები და გამოვიდა მისაღებში.შავ-თეთრი კაბა ერთმანეთში ლამაზად გადადიოდა ,მკერდთან ოდნავ ამოღებული და ლამაზად დაშვებული იყო , თითქოს ქართული საცეკვაო კაბის შთაბეჭდილებას ტოვებდა.მსუბუქი მაკიაჟი მის ლამაზ თვალებს ხაზს უსვამდა , დიდებულებას მატებდა მის ლამაზ კაბას ლამაზი ყელსაბამი რომელიც სანდრომ 10 წუთის წინ მოარგო მას ყელზე , თეთრ ოქროში ცეპს ბრილიანტები ლამაზად ასხმოდა.
-ძალაინ ლამაზი ხარ კეკე , ღიმილით შეეგება და როგორც შეეძლო ისე ძლიერ მიიხუტა მკერდძე.
-ნუ ცდილობ თვალი აარიდო ამ შრამს-ხელი დაიდო ლავიწთან და გადაუსვა ,ყველაფერი რაც არ გვკლავს გვაძლიერებს " გაუღიმა და კარებისკენ დაიძრა.
****
დარბაზში ოფიცრებს , გენერლებსა და მინისტრებს მეუღლეებთან ერთად მოეყარათ თავი უკვე და დაჯილდოების ცერემონიალს თვალს ადევნებდნენ.კეკესთან ერთად სამ ბიჭს აჯილდოებდა მინისტრი,ბიჭები ავღანეთში გმირობისთვის გენერლის წოდებას იღებდნენ და უხაროდათ , კეკეს დაჯილდოების დრო რომ დადგა სულ ძალით აიყვანეს სცენაზე.
-და მინდა დღეს დავაჯილდვოთ კესო გულბანი , მისმა მამაცობამ მთელი საქართველო გაგვაკვირვა, მისი პროფესიონალიზმი არაერთხელ დამტკიცდა მისი გახსნილი საქმეებით , მან არამარტო საქმე გახსნა არამედი სიცოცხლეს გადაარჩინა პატივცემული მამის შვილი მიხეილ პირველი,მინდა დღევანდელი მედალი და გენერლის წოდებით საბუთი გადასცეს მიხეილმა.
"ახლა სისუსტე არ გამოიჩინო გულბანების ქალაუ " მოუწოდა თავს და ეცადე მოკანკალე მუხლები კაბის ქვეშ გულდასმით დაემალა.
-ეს ცეკვავს თუ კანკალებს ? სიცილით გადაუჩურჩულა ლიზამ ზაზას და სანდროს ღიმილიან სახეზე მივდა მეპრე ვარიანტის სისწორეს.
ხელის კანკალით გაუკეთა მკერდზე მედალი და სხვებისათვის შეუმჩნევლად გადაუსვა შრამს ხელი კესოს ლავიწთან ,ორივეს გააკანკალა და ტუჩები აუთრთოლდა.ორივემ დაიდანაშაულა თავი უერთმანეთოდ გატარებული 1 თვისთვის და ცრემლი მოადგა.
სცენიდან ჩამოსულ კესოს მიშკამ ხელი მიაგება.
-კეკე უნდა ვილაპარაკოთ , გაღიბა სცადა და კარებისკენ უბიძგა.
კესოც მორჩილად გაყვა , თვითოეულ ნაბიჯზე უხშირდებოდა გულის ცემა ორივეს,-მიყვარხარ - საუბარს აგრძელებდა ბაღში გასული მიშკა და კესოს წელიდან ხელს არ იღებდა-მემგონი მაშინვე შემიყვარდი გზაზე რომ დაგინახე იცინოდი,ეს ერთი თვე ჩემთვის ყველაზე საშინელი იყო აღარ მინდა უშენოდ გეხვეწები მაპატიე რა,კესოს თავისკენ იზიდავდა და ტუჩებისკენ ხრიდა ნელ-ნელა თავს.
-საკოცნელად რომ იწევ არ მაცდი პასუხს? იქნებ მე არ მიყვარხაარ -მოჩვენებითი სიბრაზით შეკრა შუბლი .
-არ გაცდი , მაგ ლამაზ თვალებში გეტყობა რომ შენც გიყვარვარ - უკვე მიშკას ცხელ სუნთქვას გრძნობდა .

ვაპირებდი დღეს დამემთავრებინა თუმცა გადავწყვიტე არ მივაფუჩეჩო , სწორედ ამიტომ არ ვამთავრებ დღეს , ველოდები თქვენს კომენტარებს , მიყვარხართ