სახლში, ფერდაკარგულმა განადგურებულმა და უღონოდ მყოფმა მივიდა.. ყველას მოეყარა თავი. კოკას, მაკრინეს, გოგოას ანის მათეს და სანდრექსას... პატარა აილენს ერთი წუთითაც მარტო არ ტოვებდნენ. მართალია, ჯერ პატარა მაგარამ, მაინც გრძნობს რაღაცას.. გრძნობს ყველაფერს რაც მამის თვალებში დაინახა.. ასეთი უჩა არასდროს უნახხვას.. 8 წლისა მაგრამ ერთხელაც არ ახსოვს უჩას ისე გაევლო მის წინ რომ მის სახეს არ შეხებოდა და ხელში აყვანილს მთელი სახე არ დაეკოცნა.. ხვდება რომ რაღაც ხდება მაგრამ, აზრადაც კი არ მოსვლია დედის სკივდილი.. ალბად ხვდებით როგორი რთული მისია აკისრია უჩას.. უნდა აუხსნას პატარა აილენს დედის სიკვდილი.. უნდა გაუძლოს მისი დაკარგვას და ამასთან ერთად უნდა მოუაროს პატარაა და ჭირვეულ აილენს.. რთულია.! ვერ გაამტყუნებს კაცი უჩას,, ჯერ იმიტომ, რომ ანასტასიას დაკარგვამ გაანადგურა.. მერე იმიტომ, რომმოუწევს აილენის აღრზდა.. მართალია ანასტასიას ეხმარებოდა ყველაფერში, მაგრამ დედის ხელი სულ სხვა.. ამდენი ფიქრისგან და დარდისგან დაღლილ დაქანცულმა, კედელზე მიეყრდნო და ჩაიკეცა.. განა გამტყუნებ?! ვერა. ვერა და ვერ გაამტყუნებ უჩას.. ჯერ ყველაფერი პირველ ეტაპზეა რომ, გაიგებს ანასტასია ვინ მოკვლა მერე ნახეთ მისი გაგიჟება.. არცკი გავლია აზრად რომ, მოეკითხა მისი მკვლელი.. ყველაზე მეტად ეხლა ეს ადარდებს.. მაგრამ, ანასტასიას რომ, ვეღარ ნახავს მერე ხომ მიხედავს ამასაც, მთელი გულით ვწუხვარ აილენზე.. არმინდა პატარა გოგო მამის გარეშეც აღიზარდოს, ვიცი ანასტასიას მკვლელზე რომ გაიგებს უჩა არაცოცხლებს.. აილენს არავინ მოაკლებს ხელს, არავინ აგრძნობინეს სიმარტოვეს და დაუცველობას მაგრამ, დედის ხელი ხომ სულ სხვა. განა ასე არარის?! ეს ყველაზე მეტად ანასტასიამ იცის.. მას ხომ დედა ერთხელაც არ უნახავს, უნდა ებრძოლა აილენისთვის მაინც მაგრამ, ალბად დედა მოენატრა, დედის მონატრება მას ხომ სულ ერთი ციდა რომიყო იქედან ახსოვს და კლავს.. ყველას გადმოსახედიდან სხვადასხვა აზრი შეიძლება გამოვიტანო, მაგრამ ყველაზე „ საცოდავი“ მაინც უჩა.. მას ყველაზე მეტად დააკლდება ანასტასია. არც აილენისთვის იქნება ნაკლები მაგარმ, მას მეგობრები ჰყავს, ბევრი მიზეზი აქვს ცხოვრების გასაგრძელებლად აი უჩას კი ?! არაფერი.. უბრალოდ მის ცხოვრებას არანაირი შანსი აღარაქვს, გარდა აილენისა. სანუგეშოდ უფალმა მხოლოდ აილენი დაუტოვა, პატარა და ნარნარა, ნაზი დედის ასლი გოგო რომელიც მამის გულში წარუშლელია.მხოლოდ მისთვის თუ იცოცხლებს უჩა, მხოლოდ მითვის თუ აიტანს ამ ტკივილს.

&&&
-უჩა მგონი დროა, რომ აილენს ყველაფერი აუხსნა.._ მეგობართან საუბრის დროს რჩევა მისცა ჯოჯამ, აილენთან დაკავშირებით..
-ვიცი... მაგარმ, როგორ?! როგორ ვუთხრა, რომ ანასტასია... დედამისი.._სიტყვებს თავსს ვერ აბავდა.. არუნდოდა ეს წყეული სიტყვა“მოკვდა“ ეთქვა ანასტასიასთვის.. არუნოდადა სამუდამოდ გამომშვიდობებულიყო ამით მას, არუნოდოდა სამარადისოდ იმქვეყნად გამემგაზვრებინა ანასტასია..
-უჩა ვიცით, რომ ძნელი მაგრამ, დამიჯერე აჯობებს შენ აუხსნა.. პატარ, არა რომ ვ ერ გაიგოს._ მეგობრის დამშვიდება სცადა გიგომ დ ასანდრექსას ანიშნა დამემოწმე რას გაჩუმებულხარო..
-უჩა ძმა ვიცით, რომ ადვილი არა..! ადვილი კიარა საერთოდ ვიცით, რომ ანასტასიას გარეშე ჩვენი ცხოვრება რადიკალურად შეიცვლება,. მაგრამ, გვყავს აილენი რომელიც, არგვადძლევს დანებების უფლებას..მგონი, იმსახურებს იმას, რომ იცოდეს დედის შესახებ.. იმასახურებს იმას, რომ გვერდით დავუდგეთ და დავეხმაროთ ამის გადატანაში.. ვიცი შენთვისაც არა ადვილი ტო, მაგრამ, აილენი ჯერ ძალიან პატარა.._სანდრექსამაც თავისი აზრი გაუზიარა უჩას..
-კარგი დავუძახებ და ყველაფერს ავუხსნი_ფეხზე წამოდგომა და უბრალოდ გავლაც კი ვერ შეძლო.. ცუდადა?! არა. ეს რარის იამსთან შედარებით რაც გულში აქვს.. მის გულში გარიშხალია, ჩაუქრობელი და გაბოროტებული რომელსაც მხოლოდ ერთი მიზანი აქვს, მთელ სხეულს მოედოს და განადგუროს..
-უჩა კარგად ხარ?!_ფეხზე წამოცვივდნენ დაშინებული კოკა და ალექსი როცა უჩა ასეთ მდგომარეობაშ ნახეს.
-კი. კი კარგად ვარ.. აილენი მომიყვანეთ დ ამართო დამტოვეთ მასთან.._მხოლოდ ეს თქვა და ხელში მოიქცია თავი, ფიქრობდა. ფიქრობდა თუ როგორ ეთქვა აილენისთვის დედის სიკვდილი.. როგორ აეხსნა, არიცის როგორ გადაიტანს აილენი ამ ყოველივეს.. დედის გარეშე ვერცკი იძინებდა და ეხლა უმისოდ მოუწევს ცხოვრების გაგრძელება.. ეს ხომ, სულაცარა ადვილი მითუმეტეს ერთი ციდა ბავშვისთვის.
გახარებული გაიქცა მამის კაბინეტისკენ აილენი.. იფიქრა ალბად მამას უნდა ბოდიში მომიხადოს იმისთვის, რომ წეღან ვერ შემამჩნიაო. მაგრამ, აილენ წინ რაგელოდება მხოლოდ უფალმა და დანარჩენებისთვისა ცნობილი.. კაბინეტის კარებზე დააკაკინა და ისე შეაღო კარები... ყოველთვის მოწესრიგებული , ბავშვი იყო. ანასტასია ყოველთვის ცდილობდა კარგი და ზრდილობიანი შვილი აღეზარდა, რაც გამოუვიდა კიდეც..
-მოდი აილენ.._შვილის გაუღიმა მაგრამ მხოლოდ მანიცის, რამდენად უჯდება ყალბი ღიმილი.. წარმოიდგინე გტკივა სიკვდილამდე.. გტკივა სულის ტანჯვამდე მაგარმ, იძულებულიხარ მაინც გაიღიმო.. სწორედ ამას გრძნობდა უჩაც.
-მამა, იცი მივხვდი._მამის კალთაში მოთავსებულმა წაიფრუტუნა დარცხვენილმა და თავი ისევ დახარა..
-რასმიხვდი?_გაკვირვებულმა კითხა შვილს უჩამ
-იმას, რომ დღეს მთელი დღე მაკა დეიდასთან იმიტომ დამტოვე, რომ არგეცალათ შენ და დედას და არგინდოდათ მე ხელი შემეშლა თქვენთვის, იცი მე უკვე დიდი გოგო ვარ და როცა მოგინდებათ მარტო დარჩენა, მთხოვეთ ანდა გამაფრთხილეთ, არგამეპაროთ ხოლმე კარგი.. ძალიან მომენატრეთ ორივე.. _ცრემლები გაევსოთ თავლებში თითოეულს, ამ პატარა და ანგელოზივით მოლაპარაკე არსებას როგორ, უნდა გაუმხილო ის, რომ დედა მოუკვდა.. მაკას გულმა ვერაიტანა მისი ასეთი საუბარი და ხმამაღლა დაიწყო ტირილი.. კოკამ ცალკე ოთახშ გაიყვანა და დაამშვიდა

^^^
აღარ მოგიყვებით იმას, თუ როგორ გადაიტანა ამ პატარა არსებამ დედის სიკვდილი.. მართალია.! ვერ დავუკარგავ მის სიმტკიცეს და ამაყობას ფას.. თუმცა ვფიქრობ, რომ ის ჯერ კიდევ პატარა იყო იმისთვის, რისი გაკეთებაც უხდებოდა.. როგორცკი ამცნეს დედის სიკვდილი, რაცარუნდა გასაკვირი იყოს მხოლოდ გონება დაკარგა. მართალია, არც ესა ურიგო ყოველივე იმასთან რაც გაიგო მაგრამ, რატომღაც უფრო მეტს და მეტს მოელოდნენ მისგან.. თუმცა არაა..! აილენი დედის ასლია, როგორც შინაგანად ისევე „გარეგნულადაც“.. გონს როგორც კი მოვიდა არუცდია სახლის დალეწვა გამოწვეული ტკივილის ჩასახრშობად, არც კივილით აუკლია იქაურობა...ყველას გასაკვირად და მისდა სამწუხაროდ ეს ტკივილი გულში დაიმარხა.. გულში ჩააბიტონა და მხოლოდ მაშინ ახსნის ამ ყველაფერს „ფარდას“ როცა გაიზრდება, უკვე დიდი ქალი იქნება დ აყველაფერის გაანალიზებულად მოიფიქრებს.....

პ.ს. მიუხედავად იმისა რომ მესამე ისტორია რაც დაწერილი მაქვს ამ ისტორიას წინა ისტორიებთან შედარებით მკითხველი არ ყავს, მე მაინც ბოლომდ ემივიყვან ამ ისტორიას... ისტორია დასაწყის მაშინ მიეცემა როცა დასასრულისკენ წავალთ... დიდი მადლობა კიდევერთხელ და ველი თქვენს შეფასებებს ? მგონი არღირს გავაგრძელო ხო?