გაიღვიძე მძინარა...ჩამესმოდა ყურში .....ვიღაცამ მაკოცა,მერე მესმედო ხმაური ,სიცილი ისე მეზარება თვალების გახელა ,თავზე ბალიში დავიდე და ვცდილობ ისევ გავაგრძელო ძილი
-ადექი ანასტასიააა.......ჩამძახოდა სალი
-აუუუ დამაძინე რა...
-სტუმარი გვყვავს ადექიიიიიი..
თვალები გავახილე და წამოვიწიე...არ არსებობსსსსსსსსსსსსსსსსს ვაიმეეეეეე თათაააააააააააააააააააა კივილით წამოვხტი საწოლიდან და თათას ისე ჩავეხუტე გავგუდე საწყალი.თათა როდის ჩამოხვედიიიიი ?რა საშინლად მომენატრე დებილოოოოო.უამრავი კითხვა და ათასი სისულელე ვუთხარი.თათა ჩემი საუკეთესო მეგობარია და მისი ჩამოსვლა ყველაზე მეტად გამიხარდა....
სიცილ კისკისით გამოვედით ნომრიდან და პირაპირ ზღვისკენ წავედით,ისეთი ხმაური შევიტანეთ ყველა ჩვენ გვიყურებდა....პიკი კი ლუდით წუწაობა იყო ,რომლის დროსაც რამდენიმე დამსვენებელიც შემოგვეწუწა თუმცა საყვედური არავის არ უთქვამს.თათას ჩამოსვლამ ყველაფერი შეცვალა უფრო გაგვახალისა და რამდენიმე დღე ისეთ ამბებში ვიყავით არც გაგა გამხსენებია და მითუმეტეს არც ტატო....საინტერესოა და არც კი შემხვედრია არცერთი....დილიდან გასულები გათენებისას შევდიოდით სახლში,დილამდე ცეკვაში ვატარებდით დროს,ათას გასართობს ვპოულობდით და ნამდვილად თავდაყირა დავაყენეთ ყველაფერი.....
გასარუჯად წამოწოლილები საბას და სალის კამათს ვუსმენდით....
დაეხმარეთ იხრჩობა....გაისმა ვიღაცის ყვირილი,თვალებით წყალში დავუწყე ძებნა ადამიანს,წყლის სიღრმეში ტალღბი ადამიანის სილუეტს ატრიალებდა,ის ხელებს მაღლა წევდა და თავის დაღწევას ვერ ახერხებდა,ტალახიანი ტალღები ჯიუტობდნენ.დაუფიქრებლად გავიქეცი და გავცურე,საშინლად დიდი ტალღები იყო სახეში მეცემოდა ტალახიანი წყალი,უკნიდან კივილის ხმები ჩამესმოდა.სულ ცოტაც და მივაღწევ უფრო და უფრო მიჭირდა ახლს მისვლა,უკვე მგონია რომ უნდა ხელი მოვკიდო და დავკარგე.ჩავყვინთე მაგრამ არსად ჩანდა,რამდენიმე წამში ისევ მოვკარი თვალი და ხელი მოვკიდე,ვცდილობ დავიკავო,ვგრძნობ რომ ძალა მელევა,ადრე არასოდეს გამომიყვანია ასე ადამიანი,უფრო დიდ ტალღებს შევჭიდებივარ მაგრამ ახლა თავს ვერ ვიმაგრებ,ისიც ცდილობს ჩემს დაბლა ჩათრევას,ხელს არ ვუშვებ მაინც,ხელი მოკიდე დაფას მომესმა ხმა და სტაფილოსფერი სამაშველო დაფა მესროლა მაშველმა,მაგრამ ვერ დავიჭირე,ხელი გამეშვა და აბობოქრებულმა ტალღამ ზემოდან დამარტყა ყურებში ხმაური გავიგე და ................
გაიღვიძა....ჩურჩულით საუბარი მესმის...
-ანნნნნნ.....როგორ ხარ?
-ანასტასია ......
კადრები გაცოცხლდა და ნაცნობი სახეები დავინახე...
-გადაარჩინეს?..........ვიკითხე და პასუხის მოლოდინში დავიძაბე
-კი ანნნ შენ ძალიან გამბედავი ხარ...
-კარგადააა? ვიკითხე და პალატას თვალი მოვავლე
-კი ანნ ,შენ როგორ ხარ?როგორ შეგვაშინე
-კარგად ვარ ,გავუღიმე ჩემებს
აბა როგორაა ჩვენი ლამაზი გმირი? იკითხა შემოსულმა თეთრხალათიანმა
-კარგად მადლობა...როდის შემილია წავიდე? ვიკითხე
-ასე არ მოგწონს ჩვენთან?ცოტა ხანს იყავი გაგსინჯავ და მერე შეგილია,ხო მართლა ვიღაცას შენი ნხვა უნდა
-ჩემი ?ვისსსს?
-ადამიანს რომლის გამოც სიცოცხლეს სწირავდი
-ეგ ხმამაღალი ნათქვამია ..... ვუპასუხე და თავი წამოვწიე
47 პალატაშია პაციენტი შეგილიათ შეხვიდეთ,მითხრა ექტანმა და კართან მიმითითა..კარი შევაღე ,გამარჯობა მივმართე საწოლზე დაწოლილ ადამიანს...
-გამარჯობა,მიპასუხა და წამოჯდა
-ტატოოოოოო???????????????????????
-შენნნნნნნნნნ?
-ტატო .....შენ იყავი?
-და შენნნ???????
ორივეს სიცილი აგვიტყდა და ვეღარ ვჩერდებოდით