მსოფლიო უდიდესმა შიშმა და პანიკამ მოიცვა.დაავადება დედამიწის ყველა ნაწილში გავრცელდა.ადამიანები თავი გადარჩენისთვის იბრძოდნენ,ყოველივე ამას ისიც ემატებოდა,რომ დაავადებულებს ძალიან კარგი ინტუიცია გააჩნდათ.ძალიან სწრაფად მოძრაობდნენ,დაავადება ჯერ ამრიკის ორივე კონტინენტს მოედო,ხოლო შემდეგ მთელს ევრაზიაში გავრცელდა.ჩვენმა ოჯახმა დაგაწყვიტა სახლიდან წავსულიყავით,რადგან იქ დარჩემას აზრი არ ქონდა.მალე დაავადებულები ყველა კუნჭულს მოედებოდნენ და სახლში გაჩერებაც საშიში გახდებოდა.ფილი ალბათ ნატრობდა მეც იგივე დამმართოდა რაც მილიონობით ადამიანს,მაგრამ არ დავმალავ მეც ზუსტად იგივეს ვისურვებდი მისთვის.ჩვენ მამისგან დატოვებული ქონების გამო,მდიდრები ვიყავით,იარაღები მარტივად ვიშოვეთ,ასევე საკმაოდ გამძლე მანქანა,პროდუქტები და დილა უთენია სახლი დავტოვეთ.ხოლო სად უნდა წავსულიყავით არავინ იცოდა,ვერც სხვა ქვეყანაში წავიდოდით,რადგან ვირუსი ყველაფერს მოედო.ვერც თავშესაფარს ვპოულობდით,მაგრამ ინფორმაციამ გაჟონა რომ არსებობდა უსაფრთხო ადგილი "ატლანტა" სადაც გადარჩენილებს იფარებდნენ,ჩვენც ამ იმედით წამოვედით სახლიდან.გზა ძალიან დამღლელი აღმოჩნდა,მთელი გზა დაავადებულებს ვხვდებოდით,ეს ვირუსი 3-4 დღეში ანადგურებდა ადამიანს,ხალხს დამჭკნარი სახე და ჩასისხლიანებული თვალები ქონდათ,მათი კანი დაკუჭულ ქაღალდს გავდა.
-არ ვიცი რა უნდა ვქნათ -წუწუნებდა ფილი
-გამოსავალი ყოველთვის არსებობს-ვიმეორებდი მე
-მაგრამ საყვარელო სად-დედა ძალიან ცუდად იყო,ხანდახან ვფიქრობდი ხოლმე იქნებ სახლიდან არ უნდა წამოვსულიყავით,მაგრამ არა იქ გაჩერებდა ყოველდღე უფრო საშიში გახდებოდა.რამდენიმე ხანი ჩუმად ვისხედით მანქანაში,უცებ ალექსი გამახსენდა,ის ბიძაჩემთან ერთად იყო და აუცილებლად ეცოდინებოდათ რაიმე.
-მგონი ვიცი სადაც უნდა წავიდეთ,ისიც ვიცი ვინ დაგვეხმრება-წარმოვთქვი საზეიმოთ
-ვინ?-გაკვრვებულმა მკითხა პოლმა
-ალექსი,ხომ გახსოვს ძამიკო,იქნებ მან იცის,როგორ უნდა მოვიქცეთ-ვუთხარი პოლს
-რათქმაინდაა,აქამდე როგორ არ გამასენდა,ბენიც ხომ იქ არის,აუცილებლად იქ უნდა წავიდეთ.
ეს აზრი დედასაც მოეწონა,მხოლოდ ფილი იყო უკმაყოფილო.ღამე მანქანაში გავატერეთ,ღამე მგზავრობა ძალიან საშიში იქნებოდა.დილით კი მომარაგებელი საწვავი მანქანაში ჩავასხით და მეორე დღეს ბანაკისკენ გავწიეთ.მთელი გზა ვნერვიულობდი,იქ რომ რამე ცუდი დაგვხვედროდა გავგიჟდებოდი.მხოლოდ დედა, პოლი და ალექსი მილამაზებდა ცხოვრებას,ვერ დაუშვებდი მათ რამე მოსვლოდათ.გრძელი გზის შემდეგ,პოლმა მანქანა გააჩერა,ჩვენს წინ უზარმაზარი ჭიშკარი იყო აღმართული,რომელსაც კუთხეებში სათვალთვალო კოშკურები ქონდა,უცებ სინათლე დაგვეცა და უცნობმა ხმამ გვიბრძანა მანქანიდან გადმოვსულიყავით,ძალიან მეშინოდა ვაი თუ ტყუილად მოვედითთქო.
-დიდი ბოდიში,მე მაიორ ალექსის ვეძებ
უცებ ვიღაცამ ჩემი სახელი შეჰჰყვირა და დიდი ჭიშკარი ფართოდ გაიღო,იქ კი ის დავინახე ვისი დანახვაც ყველაფერს მერჩია,ალექსი ხელებგაშლილი მორბოდა ჩემკენ.
-საყვარელო დღეს ვაპირებდი შენთან მოსვლას,კიდევ კარგი დროზე ჩამოდით თორე ტყუილად მომიწევდა წასვალა,არ იცი როგორ მომენატრეე.
ალექსი მომეხვია და ძალიან დიდი ხანი არ მიშვებდა,მერე პოლს გადაეხვია,და ბანაკში შეგვიძღვა.ძალიან მაინტერესებდა ბენი სად იყო.
-ალესს ბიძია სადაა
-ბენი,ჩვენს მთავარ პუნკტში დაბრუნდა იქ უფრო საჭირო იყო,ჩვენც იქ უნდა დავბრუნდეთ,ეს ერთ ერთი საყრდენი პუნქტია,აქ დროებით ვართ,იქ უფრო დაცულები ვიქნებით.
-ალექსს იქნებ აგვიხსნა ეს ყველაფერი როგორ დაიწყო,ყველა სხვადასხვა მიზეზს ამობობს,ვეღარ გავიგე ვინაა მართალი.
-ჩვენც ბევრი არაფერი ვიცით,ეჭვი გვაქვს რომ ვაშინგტონის ატომური სადგურიდან გაჟონა მავნე ნივთიერებამ,მერე ჟანგბადს შეერია და ყველაფერს მოედო,არ ვიცი რამდენად მართალია,მაგრამ მთავარ მიზეზათ ამას ასახელებენ.
-კი მაგრამ გამოსავალი არ არსებოობს,ან ვაქცინა ან რამე რითაც ამას შეაჩერებენ?
-არ ვიცი ძალიან ძნელია ამ ვაქცინის შექმნა,ალბათ უკვე მუშაობენ მაგრამ მეეჭვება ასე მალე შექმნან.
-იცი,ჩვენ ატლანტას შესახებ გავიგეთ,თითქოს იქ არიან გადარჩენილები
-მართალია,ატლანტა მართლა არსებობს მაგრამ მისი მოძებნა ძალიან ძნელია.
-რატომ? თუ გადარჩენილებს ეძებენ,არ ჯობია გაახმაურონ ადგილმდებერეობაა.
-ასე ადვილი არაა.ყველაფერი საუკუნეების წინ დაიწყო,"ატლანტა" მიწისქვეშა ქალაქია,იქ ყველაფერია ბანკები,პარკები, სახლები,სავაჭრო ცენტრები,სპორტდარბაზებიც კი.საუკუნეების მანძილზე აშენებდნენ მას და სახელმწიფო ყველანირად ცდილობდა ადგილმდებარეობა გაესაიდუმლოებინა.იქ მოსახვედრათ 1 მილიარდი დილარია საჭირო.წლების მანძილეზე ადგილს იკავებდნენ,მაგრამ ახლა ამის დრო აღარაა როგორმე იქამდე უნდა მივიდეთ.
-კი მაგრამ როგორ მივალთ,თუ სახელმწიფრო ასაიდუმლოებს მის მდებარეობას.
-ხო მაგრამ,სახელმწიფოს სარმოდეგენა არა აქვს რომ იქ,დაჭრილი ჯარისკაცები მიყავთ და ცდებს უტარებენ.სწორედ იქ იქმნება ვაქცინა,და მე შემიძლია "ატლანტაში"წაგიყვანოთ.
-ალექსს შენ იქ ყოფილხაარ?
-კი.
როგორც ჩანს,ერთადერთი გადარჩენის გზა"ატლანატას"მოძებნა იყო.სხვაგვარად ვერ გადავრჩებოდით,ძალიან დიდი ბრძოლა მოგვიწევდა,ბრძოლა ადამიანთა რასის გადასარჩენათ...