მსხვერპლის სინდრომი თავი 2

ვდგავართ ასე შარდენის შესასვლელთან და თმაზე მეფერება. ცალ ხელზე ციგნის ბავშვი ექიჩავება “იყიდე ბიძია ვარდი, აჩუქე შენს სიყვარულს" ყურები ორივეს დახშული გვაქვს, ხალხი მოძრაობს, მანქანები ქოთქოთებენ… ჩვენ მაინც გაუნძრევლად ვდგავართ.

მსხვერპლის სინდრომი თავი 1

ამ ყველაფერზე არ ვფიქრობდი, არ მინდოდა წარმომედგინა როგორ ვაჩენ შვილებს და როგორ მიფუჭდება სხეულის ფორმები, ერთადერთი რაშიც ეკეს ვეთანხმები ეს ისაა რომ ჩვენ თავისუფლები ვართ. - მიყვარხარ.

სტოკჰოლმის სინდრომი, დაწყნარდი გულო ( დასასრული)

არ მსურს, რომ ეს ტკივილი დამთავრდეს, გამოილიოს და ამოიწუროს! რადგან სწორედ ეს ტკივილი გაკავებს ჩემში. მე ვიცი, რომ ეს სიცოცხლე არ არის! ეს უბრალოდ ინერციაა! ეს არის მუდმივობის მახე, რომელშიც გავები და მე ვწვები ჩემსავე ხელით შექმნილ ნიუტონის

სტოკჰოლმის სინდრომი, არ უნდა გამეშვი (სრულად)

_არ უნდა გამეშვი!_ ვურტყამდი მუჭებს საავადმყოფოს კედლებს და ხმამაღლა ვეძახდი, მაგრამ იმედგადაწურულ ძახილზე ხმას არავინ მცემდა. არც ჩემი ღმერთი და არც ჩემი ადამიანი!

სტოკჰოლმის სინდრომი, ეს სიყვარული არ არის (სრულად)

როცა ადამიანისგან მხოლოდ ერთი ცრემლიღა დარჩები, თავს სიყვარულით ნუ გაიმართლებ!

სტოკჰოლმის სინდრომი, ეს სიყვარული არ არის 1

სტოკჰოლმის სინდრომი — სიმპათიისა და მიზიდულობის პარადოქსალური რეაქცია, რომელიც მსხვერპლს აგრესორის მიმართ ახასიათებს.

კოტარის სინდრომი /თავი 1,2,3/

"მას ერთ დროს ძალიან უყვარდა ცხოვრება, თუმცა ახლა ამ მომენტში მას ისევე უყვარს სიკვდილი, როგორც ჩვენ სიცოცხლე."

სტოკჰოლმის სინდრომი ( ნაწილი პირველი)

პროლოგი იყო და არა იყო რა... ბევრ ზღაპარს ასეთი დასაწყისი აქვს, თუმცა ზღაპრებშიც კი არის რაღაც რეალური მაგალითად ის, რომ ცხოვრებაში მართლაც ბევრი სირთულე გვხვდება და ჩვენც ვინმესგან

ბაბუაწვერას სინდრომი

"ისეთი შეგრძნება მქონდა, რომ თითქოს ეშმაკებმა მომავალი ამიკრძალეს. სულის კედლებზე აბსტრაქტულ ნამუშევრებს ქმნიდნენ და შიგადაშიგ, რაღაც რიტუალის მაგვარად ჰღაღადებდნენ. ნუგეშის გრძნობა კი სადღაც ბნელ კუთხეშია მიგდებული, რომელსაც უკვე აღარავინ აქცევს

ექიმი სტრეინჯლავის სინდრომი /სრულად/

"ურჩხულად გადაქცევის რომ მჯეროდეს ჩავთვლიდი, რომ იგი უკვე ჩემშია ჩასახლებული. თუ სიყვარულის აზრი ორი ადამიანია, ხოლო აზრი არასდროსაა თავისუფალი, მაშინ ვერც ჩვენ გავცდებით ოთხ კედელში მოქცეულ გრძნობებს."