თავი 13
საბას დაბადების დღეა. საღამოც ახლოვდება. დედის მიერ არჩეული ლამაზი, მოკლე, წითელი კაბა გამოიღო რომელსაც მოკლე მკლავები ჰქონდა და შუა წელიდან იშლებოდა. ტანთან მიიდო და სარკეში იყურებოდა. უნდოდა ყველა მამაკაცის ყურადღების ცენტრში ყფილიყო რომ ლუკა გაეღიზიანებინა მაგრამ მეორე "მე" ეუბნებოდა რომ ეს უბრალოდ კარგი არ იქნებოდა. ნინი მოემზადა წითელ კაბაზე შავი მაღალ ქუსლიანი ფეხსაცმელი ჩაიცვადა შავი ხელჩანთა დაიჭირა. მისაღებში ჩავიდა რომ მშობლებისთვის ეჩვენებინა თუ როგორ გამოიყურებოდა. ლაშასგან დადებითი შეფასება წამოვიდა. არც ლელა იყო ნეგატიურად განწყობილი. ნინი თავის მანქანისკენ გაემართა. მშობლებს კოცნა აუგზავნა და წავიდა. რესტრანში რომ შევდა ყელა შემოეგება. ბევრი კომპლიმენი მიიღო. მართლაც რომ ყველა მამაკაცი, ამავედროულად სხვა მაგიდასთან მსხდომებიც თალს ვერ სწყვეტნენ. ცოტახნში ლუკაც გამოჩნდა. არც ის არ დარჩენილა მდედრობითი სქესის წარმომადგენლებისგან შეუმჩნევი. ყველა მაგიდას მიუსხდა. ნინის და ლუკას ერთმანეთის მოპირდაპირედ მოუწიათ სხდომა. ერთმანეთს თვალებით სჭამდნენ. რამდენიმე მამაკაცმა სთხოვა რომ ნინისთან ერთად ეცეკვათ. არც ნინი იყო ამაზე წინააღმდეგი. ლუკა გაცეცხლებული თვალებით უყურებდა ნინის და მასთან ერთად მოცეკვავე მამაკაცს რომესაც გოგოს წელზე ჰქონდა შემოხვეულ ხელები. ცოტახნში ნინი თავის ადგილს დაუბრუნდა. ისმენდა როგრ ლაპარაკობდნენ გოგოები ლუკაზე. ბიჭიც როგრ უღიმოდა მათ. მოთმინების ფიალა ევსებოდა. ვისკს კი გაუჩერებლად სვამდა.უნდოდა თმებით ეთრია ყველა. ბოლოს გიჟივით წამოდგა სკამიდან, ხელჩანთას ხელი დაავლო და საპირფარეშოში გაიქცა. სარკეში თავის თავსუყურებდა და ცრემლებს იმშრალებდა. ცოტახანში კარი გაღო და ლუკა შემოვდა. შემდეგ ბიჭი შებრუნდა და კარები გადაკეტა.
-რას აკეთებ?! -გიჟიით იკივლა ნინიმ და კარისკენ საჩვენებელი თითი გაიშვირა.
-შენ რას აკეთებ?! ყველას რომ ეცეკვები! შენზე გინდა რომ ცუდი წარმოდენა დარჩეს ვინმეს?! თუ გიდა რომ გამამწარო! ძალიან გინდა?! გინდა რომ დაგივიწყო?! წავალ შენი ცხოვრებიდან! მითხარი რომ წავიდე და არაკაცი ვიყო თუ მე შენ კიდევ შეგაწუხო!
ნინს თვალებზე ცრემლი მოადგა. იკავებდა ტირილს. ნიკა გოგოს მიუახლოვდა, ჩაეხუტა. თვალებში ჩახედა. ცრემლ მოწმინდა და წითელ ლოყებზე ხელი მოუსვა.
-არ მიმატოვო. -საწყლად ამოიფრუტუნა ნინიმ.
-არასდროს ჩემო პატარავ. -ლუკა ნაზად შეეხო მის ვარდისფერ, გაბერილ ტუჩებს. გრძნობდნენ ერთმანეთს. გრძნობდნენ ერთმანეთის გულის ცემას, სუნთქვას. ლუკა არ სწყვეტდა, ნინის ტუჩების დაგემოვნებას. ამდენი ხნის მანძილზე ერთმანეთის სითბო არ ეგრძნოთ. ეს იყო მომენტი როცა უკვე თვალებით აღარ მოეფერებოდნენ ერთმანეთს. იგრძნობდნენ ერთმანეთის შეხებას და რაც მთავარია სიყვარულს. ლუკამ ნინი კედელს მიაყუდა და უფრო ძლიერად დაეწაფა მის ტუჩებს. ფეხებზე ხელებით შეეხო და მუცელზე შემოისვა. ნინი კისერზე ხვევდა ხელებს ლუკას და არც ის არ ცდილობდა ბიჭის გაჩერბას. ნინიმ თავი ოდნავ უკან გაწია და დაბლა ტუჩს კბილებით დააწვა და გაიღიმა.
-ჩემი ოცნება ხარ! -ძირს არ სვავდა ლუკა ნინის.
-არ წახვიდე, გთხოვ...
-არ წავალ. სულ შენთან ვიქნები. გპირდები! -როგორც იქნა ნინი დასვა ლუკამ. გოგო სარკესთან მივიდა და კაბის და თმის შესწორება დაიწყო. ლუკა უკნიდან უყურებდა, იღიმოდა და თან დაბლა ტუჩს იკვნეტდა.
-ნუ მიყურებ ეგრე -ჩაიწრუკუნა ნინიმ თან ეცინებოდა.
-მოდი აქ! -ლუკამ მაჯაში ჩაავლო ხელი და თავისკენ მიიზდა.
-გეყოფა ეხლა. -გააშვებინა ნინიმ და ლოყაზე ნაზი კოცნა დაუტოვა. -გავიდეთ წმოდი.
საეჭვო რომ არაფერი ყოფილიყო ჯერ ნინი გავიდა მერე ნიკა და ისევ ერთმანეთის მოპირდაპირედ დასხდნენ. ერათმანეთს თვალს არ აშორებნენ თან ეცინებოდათ.

თავი 14

მეორე დღეს ნინი ხელის შეხებმ გააღვიძა. თვალები დაჭყიტა და რას ხედავს. სალო და დემე. 'ამათ რა უნდათ ასე დილა უთენია'. საათს დახედა. პირველი დაწყებულიყო.' ნუ არც ისე დილაუთენიაა ' გაიფიქრა და ლოგინზე წამოჯდა, თვალები მოისრისა და მიახვედრა რომ დაეწყოთ ლაპარაკი.
-ნინი რა ხდ...
-მაცადე ბიჭო! -სალომ დემეს წინადადება არ დაამთავრებინა.
-რა ხდება?! -ნინიმ ისე იკითხა თითქოს არაფეი იცოდ.
-შერიგით ხო? -წარბი აწია სალომ.
-ვინები?! -ისევ "შტერის"როლი შეასრულა.
-შენ და ლუკა! ნუ დაიწყებ არაო და არაფერიო! დაგინახეთ ერთმანეთს როგორ უყურებდით!
-ხო შევრიგდით! -გაიღიმა ნინიმ.
-აუ გილოცავ ტოო... -დემე ნინის ძლიერ ჩაეხუტა.
-მადლობა დემიკოოო...
-დემიკო კი არა თუ მოგისროლე!!! -წამსვე მოშორდა ნინის.
-კაი ხო ვხუმრბ!
-ჩემი გოგო. -ბედნიერი სახით უყურებდა ნინის სალო.
-დავაი ეხლა გადით, ჰეე, მოწყდით უნდა ჩავიცვა. -ნინიმ ოთახიდან მეგობრები გამოყარა და გაემზადა. შემდეგ დაბლა ჩავიდა. კართან ლელა და ლაშა დაინახა ჩანთებით.
-მაა!! დეე!! სად მიდხართ?!
-დედაშენი მიდის სახლიდან! -უპაუხა მამამ და თავ დახარა.
-რაა?! ღადაობთ?! -მამას მიუახლოვდა და მკავებში ხელები მოკიდა.
-არა დედა, გატყუებს. დასასვენებლად მივდივართ. -გაეცინა ლელას - წავედით დე ჩვენ ეხლა გვაგვიანდება. გაკოცეთ.
-მეც გაკოცეთ. -ხელი დაუქნია მშობლებს. უყურებდა მათ ბედნიერ სახეებს და თვითონაც ბედნიერდებოდა. მობილურზე ნინის ლუკამ დაურეკა.
-არ მოგენატრე?! -ჰკითხა ლუკამ.
-არაა... -იცინოდა ნინი.
-მოვალ შენთან რაა!!
-მოდი, მოდი.
ოც წუთში ლუკა ნინისთან გაჩნდა. კარი შეაღო, და სამზარეულოი ფრთხილად შევიდა. ნელა მიეპარა უკნიდან ნინის და ყელშ კოცნა დაუწყო.
-შემაშინეე! -შეხტა ნინი.
-ჩემთან არაფრის უნდა შეგეშინდეს. -აგრძელებდა ლუკა ყელშ კოცნას.
-წამოდი ჩემათან ავიდეთ ოთახში. -ნინი შემობრდა და ლოყაზე აკოცა.
-ჰააა, რა ჩაიფიქრე ლამაზო?? -ჩაიცინა და თვალი ჩაუკრა.
-აუ თუ არ გეკლდეს რაა?! -ნინი მოშორდა ლუკას, თავისი ოთახისკენ გაემართა თან მასაც ეცინებოდა. ლუკაც უკან გაჰყვა. ბიჭი ნინის ოთახში შევიდა და საწოლზე წამოწვა და თან იდაყვებით დაეყრდნო რომ წინ წამოწეულიყო. ნინი წინ დაუდგა და დოინჯი შემოირტყა.
-რა მიმზიდველი გოგო მყავს! -კომპლიმენტს უკეთებდა ნინის.
-ოჰო! კარგი ერთი!
-მოდი ჩემთან. -ნინი ლუკასთან მივიდა და გვერდზე მიუწვა ბიჭს.
-ჩემი სიცოცხლე ხარ, ლუკა!
-ჩემი პატარა! -ცხვირზე აკოცა ლუკამ. -სიხარულო იცი რა მინდა?
-რა გინდა? -უღიმოდა ნინი ბიჭს.
-ბავშვი! პატარა ციცქნა!
-შენ ბავშვი გინდა თუ სექსი? -ეწყინა ნინის და ზურგი აქცია.
-გეწყინა პატარავ?! -გოგოს წელზე ხელი შემოხვია.
-ასე მგონია უბრალოდ გართობა გინდა!
-შენ ხო არ უბერავ გოგო?! -ხმა მაღლა უთხრა ნინის და ხელი გაუშვა.
-ოოო .... -ფრუტუნებდა ნინი.
-მაგიჟებ გოგო და თავის შეკავება ადვილი გგონია? -გაიცინა ნიკამ და ხელში აიყვანა.
-შეიკავებ. -წარბი შეკრა ნინიმ
-რომ ვერ შევიკავო?!
-და რატომ ვერშეიკავებ თუ გთხოვ?
-ცოლთან თავის შეკავება აღარ დამჭირდება.
-რა?
-ჩემი ცოლი ხდები!!!